Οι τρεις σχολές στην πολιτική Του Κ. Γ. Καζανάκη

Stavros Theodorakis πολύ... αγριεμένο σε βρίσκω ξάερφε! 🤣 Φυσικά και σχολιάζω την τρέχουσα ανάρτηση, και όχι την... περυσινή! 🤣 Και ΔΕΝ ήμασταν σε αντίπαλα στρατόπεδα, αφού όλοι, σχεδόν, κινούμασταν στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς: εσύ στο ΠΑΣΟΚ, άλλοι στο "Κ"ΚΕ Α.Ε., κάποιοι στην ανανεωτική Αριστερά, κι εγώ με τη Χριστίνα, τον Σταύρο, τον Βαγγέλη, τον Μάκη και άλλους στην ΑΑΣΠΕ, κι άλλοι στην ΠΠΣΠ. Εσύ μας ζήτησες περίπου συγγνώμη γιατί ήσουν στο ΠΑΣΟΚ, κι εγώ σου απάντησα ότι κακώς που το κάνεις, γιατί όλοι, τότε (και σήμερα), μιά εντιμότητα και μιά ειλικρίνεια και την είχαμε και την έχουμε. Δεν φταις εσύ για το κατάντημα του ΠΑΣΟΚ, αλλά το ίδιο το ΠΑΣΟΚ (η ηγεσία του, δηλαδή),  που σε εξαπάτησε. Εγώ, πάλι, μετακινήθηκα από τη "Μαοϊκή" (όπως τη χαρακτήριζε η αντίδραση), Αριστερά, στην ανανεωτική εκδοχή της. Ίσως επειδή ο Μάο πέθανε, και μαζί του και η ομώνυμη Αριστερά. Θαυμαστός ο Μάο: έβγαλε τους Κινέζους από τη δυστυχία, και ξέρεις τι είναι να οργανώσεις 1,5 δισ. ανθρώπων; κολοσσιαίο επίτευγμα. Φυσικά, έκανε και λάθη, αλλά το ισοζύγιο είναι πολύ θετικό. Να, όμως, που όλα αυτά κατέρρευσαν, και τώρα η Κίνα είναι, μεν, μιά τεράστια δύναμις, καπιταλιστική όμως, με ό,τι αυτό σημαίνει. Επανέρχομαι: τέλος πάντων εγώ έμεινα στην Αριστερά, και δεν θα φύγω ποτέ. Κάποιοι άλλοι τράβηξαν, δυστυχώς, για την αντίδραση, ενώ κάποιοι τρίτοι αποστασιοποιήθηκαν από την πολιτική και δεν θέλησαν να ξανακούσουν, ή ασχολούνται μεν, αλλά αφ' υψηλού, ασκώντας, δηλαδή, κριτική κατά των πάντων, ώστε να είναι, ό,τι κι αν συμβαίνει,... καβάλα. Μου έχεις δώσει την εντύπωση -και συγγνώμην για την προσωπική αναφορά, αλλά αλλιώς δεν γίνεται- ότι ακολούθησες την τελευταία "γραμμή". Αν κάνω λάθος απολογούμαι, αν δεν κάνω λάθος -που μάλλον δεν κάνω-, πού θα τοποθετούσες τον εαυτό σου, σε ποια "σχολή"; Η απάντηση σ' αυτήν την ερώτηση δεν είναι, εννοείται, υποχρεωτική, όπως και σχεδόν κάθε τι στην Αριστερά...