Ο ρόλος των δήθεν ουδέτερων Του Κ. Γ. Καζανάκη

Εσένα, Stavros Theodorakis, δεν σου αρέσει η... Κική, αλλά δεν θέλεις ούτε και την... Κοκό! Οπότε τι κάνεις; δεν μπαίνεις στον χορό να δούμε τι  πράγματι ξέρεις -αν ξέρεις-, αλλά μένεις απέξω, ισχυριζόμενος ότι ξέρεις πολλά... τραγούδια! Έτσι, όμως, ... τραγουδιστές είμαστε όλοι μας! Άσε που οι Αρχαίοι ημών δεν έβλεπαν με καθόλου καλό μάτι αυτούς που... ήξεραν πολλά τραγούδια, αλλά δεν έμπαιναν ποτέ στον χορό, και τους αποκαλούσαν "αχρείους", αχρείαστους δηλαδή,  και δεν είχαν κι άδικο, εδώ που τα λέμε. 

Υστερόγραφο: ο ΣΥΡΙΖΑ, λες, απέτυχε. Δεν θα απαριθμήσω τι πέτυχε, που δεν ήταν και λίγα στον κοινωνικό, οικονομικό, εργασιακό, πολιτικό και διεθνή τομέα, γιατί θα ξημερώσουμε. Θα θυμίσω, μόνο, ότι στον οικονομικό τομέα (που είναι η βάση των υπολοίπων), παρέλαβε ένα τρύπιο δημόσιο ταμείο τον Ιανουάριο του '15, αναγκαζόμενος να δανειστεί 315 εκ. € για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις του μηνός εκείνου, και παρέδωσε το ίδιο ταμείο ξέχειλο με 37 δισ. €, από τα οποία έχουμε, σήμερα που είμαστε όλοι άνεργοι, και κάπως περνάμε. Συν ότι έστησε το ΕΣΥ στα πόδια του, με αποτέλεσμα να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την υγειονομική κρίση αποτελεσματικά. Αλλά αυτά  είναι, για 'σένα, απότοκα μιάς... αποτυχημένης πολιτικής. Μόνο που αν ο ιός χτυπούσε τον Μάρτη του '15 και κυβερνούσε η ΝΔ, θα ζητούσαμε ψωμί κι ελιές από τον Σόιμπλε, ενώ θα πεθαίναμε, στην καλύτερη περίπτωση, σε ακριβοπληρωμένα ιδιωτικά νοσοκομεία (που είδαμε το χάλι τους), -όσοι είχαν να πληρώσουν εννοείται. Οι υπόλοιποι θα πέθαιναν στους διαδρόμους του ανύπαρκτου ΕΣΥ. Τι λες, τελικά, θα θέλαμε κι άλλες τέτοιες... αποτυχημένες κυβερνήσεις, όπως  του ΣΎΡΙΖΑ;