Σημαντικοί φωτογράφοι

Κωνσταντίνος Πίττας

Σημαντικοί φίλοι στο facebook

Konstantinos R. Pertsemlidis

Πανορμίτης Σπανός

Dimitris Tsirkas

 Dennis Travlos

ρόζα λούξεμπουργκ

Paul Wex Films

Ειρήνη Παραδεισανού

Kyriaki Karsamba

Giorgos Perivolarakis 

 Σπύρος Αντωνόπουλος

 Rivas Takis

Κωστής Λαγουδιανάκης

 Χαριστή Κουκουμπεδάκη

Μάρω Δούκα

Χάρης Μελιτάς

Minas Vlassis

Γιάννης Φαρσάρης

Niki Troullinou

Liana Starida

Αντώνιος Βασιλάκης

Μίνως Σωμαράκης

 δημήτρης τριάντος

 panagiotis avramopoulos

Ζευγάρι που γίνεται ένα: 

 https://www.facebook.com/visualatelier8/videos/390281414916862/UzpfSTEyNDMyODYyODg6MTAyMTM5NjgzNjk5MDM2ODY/

  https://www.facebook.com/visualatelier8/videos/390281414916862/UzpfSTEyNDMyODYyODg6MTAyMTM5NjgzNjk5MDM2ODY/

 ΣΥΜΠΑΝ

https://www.facebook.com/CosmosEduThess/videos/834409766954691/UzpfSTEyNDMyODYyODg6MTAyMTQ0NjcwNzExNzA5MDY/

 Nikos Sarantakos

Kostas Kostako

Θάνος Νασόπουλος

ΠΡΟΣΩΠΑ 

Αρχιτεκτονική & Διακόσμηση

ΕΚΚΡΕΜΗ

https://www.facebook.com/designdautore/videos/1194242370778545/UzpfSTEyNDMyODYyODg6MTAyMTQ0NjYwNzYyNjYwMzQ/

ΕΛΙΑ & ΤΕΧΝΗ

https://eikastikadokimia.blogspot.com/2012/12/blog-post.html?fbclid=IwAR3TSMvn5CLBWaRu2g_yXuqhrcKCP7ObVVZ-zZ0wnsKV64oxzib4wj6PC_g

 

Anwar Jitou
Spyros Analitis
Στέλλα Δούμου Ποίηση
Αμαρτία Αμαρτωλή
Helene Semanderes
Andreas Mp
Μαγδαληνή Νίκα
Past in colour
Τραγούδια ξαναδουλεμένα
Lambros Dermentzoglou
Νίνα Γεωργιάδου
Merkaba Tzeni
Πολύγραφος
Dimitris Nostimos
Nathalie Hatziantoniou
Εριέττα Περισυνάκη
Maria Kefalogiani
Δημήτρης Τριάντος Ιστορία
Πανορμίτης Ιστορία
George Stylos Σχόλια
Ειρήνη Παραδεισανού Ποίηση
Άννα Δερεκα Ποίηση Ράδιο
Φώτης Βάρθης χαρακτική
Greco Mascara
Soloup Γελοιογραφία
Αλίκη Αλιφέρη (Έξυπνα)
George Mermigas Δημοσιογράφος
Dimitris Papathanasiou Δημοσιογράφος
sotiris lycourghiotis Ποίηση
Petros Kaltsis Ποίηση
Aristea Seremeti Σχόλια
Mitsa Makri  Σχόλια
Dermentzoglou Σκίτσο
Olympia Ταινίες
20/20 Πολιτικά video
eparea Εκδηλώσεις
Κατερίνα Γκαράνη Σχόλια
Κώστας Γιαννόπουλος Λογοτεχνία
infowar Άρθρα
Ότι μ αγγιζει.  Φιλοσοφία, Ποίηση
Γιάννης Χατζηχρήστος Σχόλια Χιούμορ
CyArk 3d μνημεία
nikosonline Αρχιτεκτονική
Constantinos Tachtsidis Σχόλια
Evi Giannioti Livada Ποίηση
Ufirst.gr Ντοκουμέντα
Ιωάννα Διακογιάννη σχόλια
Elikas Σχόλια
Νίκος Κοτζιάς  Σχόλια
Αλέξης Ασλάνης Σχόλια
Απέναντι TV
Ελληνο'ι'στορείν Ιστορία
Jo Di video graphics
Κίνημα Υπέρβαση TV
Fanaraki Vasileios σχόλια
Elina Kromyda Σχόλια
Θεόφιλος Σιχλετίδης Σχόλια
Ilias Karavolias Οικονομολόγος

Stavros Stamatiou Φωτογραφία
Little box collective Φωτογραφία
wonderzophotography Φωτογραφία
Sakis Dazanis Φωτογραφία
Αρχαιολογία

 

 

Το πλοίο που βυθιζόταν και η βάρκα που χωρούσε μόνο ένα άτομο

  Μια δασκάλα που δίδασκε στην τάξη της, αποφάσισε να πει στα παιδιά μια καταπληκτική ιστορία.

   Η ιστορία της μιλούσε για ένα κρουαζιερόπλοιο που βυθίζονταν και για ένα ζευγάρι που προσπαθούσε να σωθεί μπαίνοντας σε μια σωστική λέμβο. Δυστυχώς όμως ανακάλυψαν ότι στη βάρκα υπήρχε χώρος μόνο για ένα άτομο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι ήθελε να διδάξει στα παιδιά της η δασκάλα με αυτή την ιστορία..

   «Ένα κρουαζιερόπλοιο άρχισε να βουλιάζει στη θάλασσα και έπρεπε άμεσα να εκκενωθεί από τους επιβάτες. Ένα ζευγάρι έτρεξε γρήγορα προς τις σωσίβιες λέμβους. Όταν έφτασαν όμως, είδαν έντρομοι ότι υπήρχε χώρος για να σωθεί μόνο ένα άτομο. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο άντρας έσπρωξε τη σύζυγό του και πριν προλάβει εκείνη να αντιδράσει, πήδηξε αυτός μέσα στη βάρκα.

   Τότε η γυναίκα του, η οποία στέκονταν στο πλοίο που βυθίζονταν, φώναξε στον σύζυγό της μια φράση».

  Η δασκάλα σταμάτησε την αφήγηση της, γύρισε προς τη τάξη και ρώτησε τα παιδιά:

 «Τι νομίζετε ότι του φώναξε;»

   Οι περισσότεροι από τους μαθητές με ενθουσιασμό απάντησαν ότι η σύζυγος φώναξε: «Σε μισώ!», «Δεν το περίμενα ποτέ αυτό από εσένα» και «Νόμιζα ότι με αγαπούσες».

   Η δασκάλα παρατήρησε ένα αγόρι που ήταν συνέχεια σιωπηλό. Τον ρώτησε τι πίστευε ότι φώναξε η σύζυγος και αυτός της απάντησε:

 «Κυρία, νομίζω ότι του φώναξε: «Να προσέχεις το παιδί μας»».

   Έκπληκτη η δασκάλα τον ρώτησε: «Έχεις ακούσει ξανά αυτή την ιστορία;»

 Το αγόρι κούνησε το κεφάλι του αρνητικά: «Όχι, αλλά αυτό ήταν που είπε και η δική μου μαμά στον μπαμπά μου, λίγο πριν πεθάνει από την αρρώστια της».

 Η δασκάλα γύρισε προς τα παιδιά και τους είπε με χαμηλή φωνή:

 «Η απάντηση είναι σωστή».

   Το πλοίο τελικά βυθίστηκε και όλοι όσοι δεν κατάφεραν να ξεφύγουν σκοτώθηκαν. Ο άντρας πήγε στο σπίτι και μεγάλωσε την κόρη τους μόνος του. Πολλά χρόνια αργότερα, μετά το θάνατο του πατέρα της, η κόρη τους βρήκε τυχαία το ημερολόγιο του και διάβασε ολόκληρη την ιστορία. Ανακάλυψε ότι η μητέρα της, λίγο πριν επιβιβαστεί στο πλοίο, είχε διαγνωσθεί με μια ανίατη ασθένεια. Την κρίσιμη στιγμή, ο πατέρας έκανε αυτό που πίστευε ότι ήταν σωστό. Όχι για αυτόν, αλλά για την κόρη τους.

   «Ήθελα τόσο να μείνω μαζί σου στο πλοίο αγαπημένη μου. Ήθελα να πεθάνουμε μαζί. Αλλά για χάρη της κόρης μας, επέλεξα να σε αφήσω μόνη», έγραφε στο ημερολόγιό του».

 Τα παιδιά έμειναν για αρκετά λεπτά σιωπηλά μόλις η δασκάλα τελείωσε την ιστορία της.

 Η δασκάλα τότε προσπάθησε να δώσει στα παιδιά να καταλάβουν το νόημα αυτής της ιστορίας:

 «Το καλό και το κακό είναι περίπλοκα και πολλές φορές πολύ δύσκολο να τα κατανοήσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να επικεντρώνεται κάποιος μόνο στην επιφάνεια και να κρίνει τον άλλον χωρίς να προσπαθήσει πρώτα να κατανοήσει τις πράξεις του.

 Άν έχετε βγει να φάτε με κάποιον φίλο και προσφερθείτε να πληρώσετε τον λογαριασμό, δεν το κάνετε γιατί έχετε πολλά χρήματα αλλά γιατί βάζετε την φιλία σας πάνω από τα χρήματα.

 Εκείνοι που παίρνουν πρωτοβουλίες στη δουλειά τους, δεν το κάνουν επειδή είναι χαζοί, αλλά επειδή καταλαβαίνουν την έννοια της ευθύνης.

Όσοι ζητούν συγγνώμη μετά από έναν καυγά, δεν το κάνουν επειδή ξέρουν ότι υποστήριζαν την λάθος άποψη, αλλά επειδή εκτιμούν περισσότερο τον άνθρωπο δίπλα τους.

 Εκείνοι που είναι πρόθυμοι να σας βοηθήσουν, δεν το κάνουν επειδή σας χρωστάνε κάτι, αλλά επειδή σας βλέπουν ως ένα αληθινό φίλο.

 Εκείνοι που σας τηλεφωνούν συχνά, δεν το κάνουν γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν, αλλά επειδή είστε στην καρδιά τους.

 Μια ημέρα, όλοι θα αναγκαστούμε να χωρίσουμε από αυτούς που έχουμε σήμερα δίπλα μας. Θα χάσετε τις κουβέντες σας, θα ξεχάσετε τα όνειρο που κάνατε μαζί τους. Οι ημέρες θα περάσουν, τα χρόνια θα φύγουν και μια μέρα τα παιδιά σας θα δουν μερικές φωτογραφίες και θα σας ρωτήσουν:

 «Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι;»

 Και εσείς θα χαμογελάσετε με αόρατα δάκρυα, και θα τους απαντήσετε:

 «Είναι οι άνθρωποι με τους οποίους πέρασα τις καλύτερες μέρες της ζωής μου.»

Επιτεύγματα της Αριστεράς. Μετρό Θεσσαλονίκης. ΟΑΣΘ.

Ο Τσίπρας, αν γίνει κάνα θαύμα και χάσει εκλογές από τον Κούλη,
θα έχει αφήσει πίσω 10% λιγότερη ανεργία,
50% περισσότερο τουρισμό,
μαξιλαράκι 20 δις στα ταμεια,
τρία διαδοχικα χρόνια ανάπτυξη,
πλεόνασμα και πρωτογενές και πραγματικό,
350.000 περισσότερες θέσεις εργασίας,
καινούρια νοσοκομεία, καινούρια ασθενοφόρα,
καινούρια ειδικά σχολεία,
καινούριες δομές πρωτοβάθμιας περίθαλψης,
περισσότερες δαπάνες στην Παιδεία,
περισσότερες δαπάνες για την τοπική αυτοδιοίκηση,
καινούρια οδικά δίκτυα 
και ολοκληρωμένα σιδηροδρομικά δίκτυα με ηλεκτροκίνηση, 
δύο συμφωνίες για αγωγούς φυσικού αερίου υπό κατασκευή, 
αυξημένες εξαγωγές, 
αυξημένη οικοδομική δραστηριότητα, 
υγιείς τράπεζες χωρίς κινδύνους, 
κανάλια που εκπέμπουν νόμιμα με άδειες, 
αυξημένο κατώτατο μισθό, 
συλλογικές συμβάσεις εργασίας, 
κοινωνικό δίχτυ προστασίας 2 δις το χρόνο και άλλα πολλά.

Και δεν παρέλαβε ούτε τα κλειδιά από το Μαξίμου
από τον ανεκδιηγητο Σαμαρά
και ένα σχέδιο για αριστερή παρένθεση.
Dennis Travlos


Διαβάζει, κανείς, και φρίττει:
"...Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν
επανέφερε τις εικόνες που αντίκρισε
ως πρωθυπουργός (στις αρχές του 2015):
«Eρειπωμένα εργοτάξια,
λαμαρίνες σε όλη την πόλη,
μεγάλες διαφωνίες για την επίλυση τεχνικών ζητημάτων,
νομικές εμπλοκές διεκδίκηση απίστευτων αποζημιώσεων
για τις καθυστερήσεις,
για το 30% του έργου που ανέρχονταν σε ποσά
μεγαλύτερα από ό,τι το συνολικό
συμβασιοποιημένο τίμημα του έργου»,
ανέφερε εξηγώντας ότι 900 εκατομμύρια
ήταν όλο το έργο,
ενώ 1,1 δισ. ήταν οι απαιτήσεις
που ζητούσαν για το 30% του έργου.
«Προχωρήσαμε σε δύσκολη διαπραγμάτευση,
συμφωνήσαμε τελικά διαιτητικά δικαστήρια
και ανώτατο πλαφόν αποζημίωσης
και οι αποφάσεις όρισαν τελικά
188 εκατομμύρια ευρώ αντί για 1,1 δισ.».
Ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι
το έργο του Μετρό στη Θεσσαλονίκη
«ήταν σταματημένο, βαλτωμένο,
μαζί με την ανάπτυξη της πόλης,
την προοπτική της,
την ελπίδα των Θεσσαλονικέων».
Όμως, κατά τη διάρκεια
της διακυβέρνησης της χώρας
από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ.
«όχι μόνο προχώρησε αλλά ολοκληρώνεται
σε χρόνο συντομότερο
από όσο κανείς θα μπορούσε να φανταστεί,
σε σχέση με τη πορεία των εργασιών όταν αναλάβαμε,
σε σχέση με την απίστευτη χρονοτριβή και κωλυσιεργία
όλα τα προηγούμενα χρόνια μέχρι να αναλάβουμε».
Ο πρωθυπουργός σημείωσε
ότι αυτό οφείλεται στο ότι υπήρξε
μια άλλη πρακτική και αντίληψη
για τα πράγματα που επιτρέπει
και την ολοκλήρωση του έργου
και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Σπάσαμε το ψευτοδίλημμα που έλεγε ή αρχαία ή μετρό
και καταλήξαμε σήμερα να έχουμε
και αρχαία και Μετρό, είπε ο Αλ. Τσίπρας. ..."

 

 

Διαβάζει κανείς και φρίττει
για τη ληστεία των κρατικών ταμείων από τη Δεξιά:
ΟΑΣΘ: Παγκόσμια πατέντα Αρπαχτής.
Μια ιδιωτική επιχείρηση, υπόδειγμα λαμογιάς!
1959: Ψηφίζεται ο νόμος για την δημιουργία του ΟΑΣΘ.
Χαρακτηρίζεται ως "σκανδαλώδες νομοσχέδιο που ευνοεί ολίγους".
(Εφημερίδα Μακεδονία 1959.)
Έγινε τότε, η μοναδική ιδιωτική επιχείρηση στον κόσμο
με εγγυημένα τα κέρδη της απ'το δημόσιο.
Ήταν η μοναδική ιδιωτική επιχείρηση στον κόσμο,
που τα κέρδη της περνούσαν στα έξοδα.
( Δεν φορολογούνταν).
Τελευταία ανανέωση της σύμβασης με τον ΟΑΣΘ,
έγινε το 2008 και η λήξη της,
όταν θα λειτουργούσε το Μετρό.
Απ' το 2008 έως το 2015 σταμάτησαν τα έργα του Μετρό!
2014. Δεκέμβρης (λίγες μέρες πριν τις εκλογές).
Ψηφίζεται νόμος για πρόσθετη καταβολή
απ' το Δημόσιο προς τον ΟΑΣΘ,
ποσού ύψους 320 εκατ.ευρώ
και το οποίο φόρτωσαν στην επόμενη κυβέρνηση.
Ο ΟΑΣΘ, λοιπόν,
ήταν μια χρεοκοπημένη ιδιωτική επιχείρηση,
που λειτουργούσε με κρατική χρηματοδότηση
και εξασφαλισμένα κέρδη,απ 'το Δημόσιο.
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο:
Απ' το 1990 έως το 2017,
ο ΟΑΣΘ εισέπραξε απ'το κράτος, πάνω από 2 δις ευρώ!
Οι μετοχές αυτής της χρεοκοπημένης επιχείρησης,
λόγω της άφθονης κρατικής χρηματοδότησης,
απέκτησαν αφύσικες υπεραξίες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα:
1/8 ( ένα όγδοο) μετοχής,πουλήθηκε αντί 95.000 ευρώ!
Ποιά Microsoft,ποιά Apple, ποιά Deutsche Bank,
ποιά Lockheed, ποιά Exxon Mobil.
ΟΑΣΘ! Η ακριβότερη μετοχή του κόσμου !
Τύφλα νάχει η Wall Street !
Και έφτασε η Ώρα Μηδέν...
2017:
102 εκατ. συσσωρευμένα χρέη.
35 εκατ. ζημιές,το α' επτάμηνο το 2017!
Απλήρωτοι εργαζόμενοι.
Ακινητοποιημένα,τα 2/3 των λεωφορείων.
Άδεια ταμεία.
(Στον λογαριασμό για αγορά καινούριων οχημάτων,
υπήρχαν μόνο 600 ευρώ!)
Και παρ'όλα αυτά τα τραγικά στοιχεία,
την τριετία 2015-2017,οι μέτοχοι μοιράστηκαν 36 εκατ κέρδη !
Η κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ ήταν μονόδρομος.
Εάν δεν γίνονταν, ο ΟΑΣΘ θα κατέρρεε
και η Θεσσαλονίκη θα έμενε χωρίς συγκοινωνίες !
Έτσι ξεκίνησε μια τεράστια προσπάθεια,
να εξυγιανθεί η εταιρία και να ξαναστηθεί στα πόδια της.
Και, κυρίως, να ενταχθεί ο ΟΑΣΘ,
σ' ένα γενικότερο σχέδιο αναδιοργάνωσης
των συγκοινωνιών της πόλης (με άξονα το Μετρό).
Κόπηκαν οι σπατάλες και τα εγγυημένα "κέρδη".
Εξοικονομήθηκαν 45 εκατ ευρώ.
Ο Οργανισμός έχει για πρώτη φορά πραγματικά κέρδη (5 εκατ.).
Όλα αυτά με τους εργαζόμενους του Οργανισμού
να πληρώνονται κανονικά
και τους άνεργους να μετακινούνται δωρεάν.
Βέβαια έχει περάσει σχεδόν, ενάμισης χρόνος.
Και οι προσδοκίες των πολιτών παραμένουν προσδοκίες.
Γιατί υπάρχουν ακυρώσεις δρομολογίων,
καθυστερήσεις και αρκετή σύγχυση
σε σχέση με τους σχεδιασμούς της Διοίκησης.
Γιατί,ενώ είναι πολύ εντυπωσιακά
όλα τα παραπάνω στοιχεία
(τα οποία και αλίευσα απ'το φυλλάδιο που εξέδωσε ο ΟΑΣΘ),
αυτό που μετράει πάντα είναι το αποτέλεσμα.
Αποτέλεσμα που να ανταποκρίνεται
στις προσδοκίες του κόσμου.
Και σ' αυτό, ίσως να βοηθήσουν οι "μικρές" λύσεις.
Γιατί οι μεγάλες λύσεις
(ανανέωση του στόλου των λεωφορείων,
λειτουργία Μετρό κλπ)
θέλουν τον χρόνο τους.
Από τον τοίχο της @Ρόζα Λούξεμπουργκ.

 

Η ζωή στη μήτρα

http://www.e-radio.gr/post/121080/h-zwh-sth-mhtra-pws-megalwnei-to-emvryo-sthn-koilia-ths-mamas-video?utm_source=eradio_newsfeed&utm_medium=eradio_post_right&utm_campaign=eradio_ref&utm_term=10

Λευκό & άκυρο. Γιατί όχι. Μια συνομιλία.

Maria Plevri Κωνσταντίνος Καζανάκης ως τριτεκνη και μη εγγεγραμμένη ακόμη στο σύλλογο, που πρέπει να πράξω σχετικά άμεσα, μπορώ να πω ότι δεν έχω κανένα όφελος από το κράτος.
Επίσης το φετινό, περσινό επίδομα, δεν τι πήρα επειδή είχα εκκρεμότητες άλλων χρόνω.ν. Δεν το ήξερα αυτό.
Φαίνεται οι εκκρεμότητες αναιρούν την τριτεκνια.
Η αλήθεια είναι ότι το κράτος έχει αρκετά χρόνια να δείξει μια τάση σε κριτήρια αύξησης του πληθυσμού. Οι νέοι δε γεννάνε.
Υπάρχει και ένα κενό που θα ήθελα να συζητήσω για μονκγονεικες τριτεκνες. Όταν θα κάνω την εγγραφή θα ρωτήσω και για αυτό, επειδή δεν φαινεται να υπάρχει αντίστοιχος σύλλογος, και ως εκ τούτου καμμια αντίστοιχη αναφορά.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Maria Plevri κανένα όφελος από το κράτος; και αυτά που έχει επιτύχει ο σύλλογος τι είναι; Για το οτι δεν πήρες το επίδομα: οι εκκρεμότητες δεν αναιρούν καμία τριτεκνία, αλλά όταν χρωστάς επόμενο είναι ότι θα σου παρακρατηθούν. Οι νέοι πράγματι δεν γεννούν, δυστυχώς, αλλά γι' αυτό δεν φταίνε οι ίδιοι, αλλά οι ελεεινοί της αντίδρασης που μας διέλυσαν, και τώρα έχουν τη μούρη να μας ζητούνε να τους... ξαναψηφίσουμε.

Maria Plevri Κωνσταντίνος Καζανάκης το σχόλιο μου δεν είναι πολιτικό και δεν ήταν θέμα χρέους αλλά τυπικό ζήτημα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Σε κάθε περίπτωση άλλες χώρες δίνουν κίνητρα για γέννηση τέκνων. Εμείς είμαστε μια χώρα που γερνάμε. Οι 2 γονείς κάνουν ένα παιδί. 2 συνταξιούχοι αυριανοι έναν εργαζόμενο. Δε με αφορά ιδιατερα το ποιος θα λύσει ένα τέτοιο θέμα αλλά σίγουρα υπάρχει.
Και αν σήμερα έχουμε θέμα αναλογίας εργαζομένων με συνταξιούχους, φανταζομαι αύριο.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Maria Plevri μα δεν γίνεται τίποτα χωρίς πολιτική απόφαση! Άρα το σχολιό σου είναι βαθύτατα πολιτικό, θέλοντας και μη: αν δεν μας είχαν διαλύσει, η οικονομία θα λειτουργούσε, οι νέοι θα είχαν δουλεια (άρα εισόδημα), που θα τους επέτρεπε να κάνουν παιδιά...

Maria Plevri Κωνσταντίνος Καζανάκης μας διέλυσαν και διαλυθηκαμε. Μια συνυπευθυνοτητα υπάρχει. Μια κοντόφθαλμη ματιά.
Δε νομίζω ότι η παρούσα κυβέρνηση πάρα τις υποσχέσεις είναι τόσο διαφορετική από άλλες, αλλά επειδή είναι νεαρή, έχει έναν χρόνο να δείξει κάτι άλλο ίσως.
Τώρα για το ποιοι μας έφεραν εδώ, εκτός από πολιτικοί λόγοι είναι και κοινωνικοί.
Η κότα έκανε το αβγό η το αβγό την κότα.
Πίστευα κάποτε από χαμηλά στα ψηλά αλλάζει ο κόσμος.
Μετά περίμενα από ψηλά στα χαμηλά.
Τώρα δεν περιμένω τίποτα.

Kostas Varverakis Η σημερινή κυβέρνηση έχει μια διαφορετική προσέγγιση του δημογραφικού. Προσπαθεί να δώσει βοήθεια για το πρώτο και δεύτερο παιδί, ειδικά σε οικογένειες με χαμηλό εισόδημα. Οι σύλλογοι τριτέκνων και πολυτέκνων πιέζουν για να δοθούν επιπλέον κίνητρα σε μια οικογένεια να κάνουν τρία παιδιά και άνω. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή ο μέσος όρος στην Ελλάδα είναι λιγότερο από 1,5 παιδί ανά οικογένεια. Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη να δοθούν επιπλέον κίνητρα. Ένα βασικό μέτρο θα είναι η πλήρης εξομοίωση των τριτέκνων με τους πολύτεκνους.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Maria Plevri από την κεφαλή βρωμεί το ψάρι! Βάλαμε, βέβαια, και <εμείς> το χεράκι μας αφού τους ψηφίζαμε! Κι ακόμη: 60.000 πολίτες (μια ολόκληρη πολιτεία δηλαδή), εισέπρατταν συντάξεις πεθαμένων, επιβαρύνοντας το ΙΚΑ 2 δια. ευρώ ετησίως! Ακόμη και σήμερα των 95% των αγροτών δηλώνει ετήσιο εισόδημα έως 5.000 ευρώ. Και αν προσθέσεις τα στρέμματα που έχουν δηλώσει, θα φτάσεις στην Αίγυπτο! Από τα ψηλά τώρα: 350.000 άνεργοι έχουν ξαναβρεί τις δουλειές τους, και όλοι οι οικονομικοί δείκτες της χώρας έχουν πάρει τα 'πάνω τους, ενώ οι κυβερνώντες κάνουν καλή διοίκηση και σέβονται το δημόσιο χρήμα. Αυτά υπήρχαν μέχρι το 2014;

Maria Plevri Κωνσταντίνος Καζανάκης θα πω πάλι ότι αν θέλω να το ψάξω, ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν υπήρχαν ποτέ. Επίσης από το νοικοκυρη Έλληνα, πήγαμε στο λαμογιο Έλληνα και αυτό εγινε και με την πολιτική και με την ανοχή του κόσμου. Το αν η σημερινή κυβέρνηση σέβεται η όχι το δημόσιο χρήμα δεν ξέρω. Ξέρω ότι ήμουν στα κάγκελα με τις προηγούμενες για τις ενοικιάσεις δημοσίων αγαθών, ενώ τώρα έχουμε εκποιησειςβγιαβ99 χρόνια. Δεν μου φαίνεται σεβασμός της δημόσιας περιουσίας αυτός.
Στη δουλειά μου έχουμε βάλει μια σχετική τάξη σε έναν χαμό, αλλά πάντα προσπαθούσαμε.
Η κουβέντα για να κρίνεις πολιτικά τις κινήσεις του καθενός είναι μεγαλη, αλλά αν θέλω να πω ένα πράγμα μόνο για να διαφωνήσω είναι οι εκποιησεις περιουσίας πληρωμένη ήδη από Έλληνες.
Με πενιχρό αντάλλαγμα.
Όπως έχω πει πολλές φορές, χώρα που δεν της ανήκουν οι επικοινωνίες, το νερό, το ρεύμα, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, δεν είναι χώρα.
Από ότι καταλαβαίνετε διαφωνώ αολα για να διαφωνήσω. Δε νομίζω ότι και αυτή η κυβέρνηση έχει κάνει καλγ διαχείριση των δημοσίων αγαθών.
Ούτε οι άλλες έκαναν. Και θα προτιμούσα κάποιος να σεβαστεί κάποτε τον πολίτη αντί το χρήμα. Άσχετα με το αν το χρήμα είναι απαραίτητο για τη διαβίωση.
Επίσης θα προτιμούσα κάποιον να σέβεται τον άλλον, και τη διαφορετικοτητα του στην αλλγ άποψη, αντί να προσπαθεί να επιβάλει το εμείς και εσείς.
Το έχουμε πληρωμένο απο την αρχαιότητα αυτό.
Αν θέλετε να σας απαντήσω ειλικρινά, από το 14 περίμενα προσωπικά αλλά πράγματα και πρόγραμμα που δεν τα είδα. Ίσως τα δω σε μια νέα θητεία, ίσως ποτέ.
Ειμαι εντελώς απογοητευμένη με το πως λειτουργούν οι πολιτικοί, πως λειτουργούν οι οπαδοί τους, και πληγωμένη που ως φίλαθλος απλά πρέπει να μην βλέπω το άθλημα.
Είμαστε ένας λαός, με πολλές στραβές αντιλήψεις που πρέπει να εκλείψουν. Θεωρώ το να ξεκινήσει κάνεις με τη βασική αρχή παιδείας σεβασμού του άλλου είναι καλό, οποιος και αν είναι ο άλλος. Αλλγ σεξογαλικοτητα, άλλο κομμα, άλλη εμφάνιση, άλλο οτιδήποτε.
Φτάσαμε σε μια κρίση που αντί να μας το μάθει αυτό, συνεχίζει να πόλωνει.
Ειμαι ενάντια σε όποιον πόλωνει.
Άλλο η κριτική άλλο η πόλωση.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Maria Plevri πολύ φοβούμαι ότι είσαι θύμα της πιο μαύρης προπαγάνδας της αντίδρασης! Παράδειγμα: αν σε ρωτήσω πότε και πώς υποθηκεύθηκε ΟΛΗ η Ελλάδα, πότε και πως θα μου απαντήσεις; μία είναι η απάντηση: τον καιρό που κουμάντο έκανε η αντίδραση, με το πρώτο Μνημόνιο! το οποίο ποιος το έφερε, οέο; Αυτή η κυβέρνηση κατάφερε να μπει μέσα στον έλεγχο της (υποθηκευμένης), δημόσιας περιουσίας και γι΄αυτό... κατηγορείται από τους αντιδραστικούς για τα περιβόητα 99 χρόνια! αλλά μην το κάνεις κι εσύ, έλεος! και όποιος σέβεται το δημόσιο χρήμα, σέβεται και αυτόν που το καταβάλλει, εννοείται, πολύ περισσότερο! έτσι δεν είναι; 750 εκ ευρώ εξοικονομήθηκαν, π.χ., από τα δημόσια έργα των Ε.Ο., και οι εθνικοί οδοί της ρεμούλας ολοκληρώθηκαν! πόσα χρόνια η Ε.Ο. Κορίνθου-Πατρών φτιαχνόταν, με την αντίστοιχη αιμορραγία, μήπως θυμάσαι; Για τα προγράμμματα που λες: μα το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που τόσο λοιδωρούσαν οι αντιδραστικοί, έχει υλοποιηθεί κατά 85%! σου είπα, π.χ., για τους 350.000 άνεργους που ξαναβρήκαν τις δουλειές τους, αλλά το προσπέρασες! γιατί; σου έγραψα για τους οικονομικούς μας δείκτες που έχουν πάρει τα 'πάνω τους, αλλά και αυτό το αγνόησες, επιμένοντας στο αφήγημα της Χούντας πως όλοι είναι οι ίδιοι! Ε, λοιπόν, σταδιακά ξεφεύγουμε από τον βούρκο, και όχι επαναστατικά όπως θα ήθελες, ο καιρός των επαναστάσεων είναι, δυστυχώς, μακριά! Ποια τάξη έχει πληρώσει το μάρμαρο; μα εκείνη που έβαζε, εν πολλοίς, το χέρι στο μέλι, και δεν μπορεί να την κοπανήσει για τόπους μακρινούς και ονειρεμένους: η μεσαία! η ελίτ, το κουμάντο της το είχε κάνει εγκαίρως, βλέποντας την επέλαση της Αριστεράς! και ποια τάξη έπρεπε να ενισχυθεί; μα η φτωχότερη. Άρα: η μεσαία τάξη ενισχύει τη λούμπεν. Σωστό; πολύ! Όλα αυτά, όμως, θα ήταν εις μάτην, αν η χώρα δεν είχε αλλάξει ρότα. Και αυτό οφείλεται στον καπετάνιο και στο πλήρωμα, βεβαίως, βεβαίως! Και όταν το καράβι από τα βράχια που πήγαινε γυρίζει προς τα ανοιχτά και τη σωτηρία από ένα καινούργιο καπετάνιο και το πλήρωμά του, ε, δεν τους αλλάζεις για να ξαναβάλεις αυτούς που το βούλιαξαν! αν το κάνεις, είσαι άξιος της μοίρας σου! Για την πόλωση: μα ποια πόλωση; την τεχνιτή που δημιουργεί η αντίδραση, για να κλέψει ψήφους; ποιος εργάζεται για την ενότητα; μήπως αυτός που πρότεινε ένα δεξιό για Πρόεδρο της Δημοκρατίας; για σκέψου τα όλ' αυτά, και τα ξαναλέμε!

Κωνσταντίνος Καζανάκης Maria Plevri για τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που γράφεις: πονεμένη ιστορία, και γράμμα (σχεδόν) κενόν εν τω Καπιταλισμώ! από τη στιγμή που όλα πωλούνται και όλα αγοράζονται, όλα είναι δυνατά. Δες, π.χ., τον ελεγκτικό οργανισμό που αποκαλείται αδέκαστος (λέμε τώρα), Δικαιοσύνη: ακόμη κι εκεί, (σχεδόν) ό,τι πληρώνεις παίρνεις. Για να μην πω ποιοι κατάργησαν το <Πόθεν έσχες>, που η Αριστερά, προς τιμήν της, προσπάθησε, για πρώτη φορά, να εφαρμόσει! Και είναι προς έπαινον, (της Αριστεράς και πάλι), που και πάλι για πρώτη φορά επέβαλε, π.χ., την χρεωστική και την πιστωτική κάρτα, την πληρωμή μέσω Τραπέζης και άλλα παρόμοια μέτρα, ώστε να περιορίσει τη φοροδιαφυγή. Αύξησε και πάρα πολύ το πρόστιμο για ανασφάλιστη εργασία. Όμως: αν δεν υπάρχει συνείδηση, ό,τι μέτρο και να πάρει κανείς, θα πάει στον βρόντο: ακόμη και αν οι μισοί γίνουμε χωροφύλακες των άλλων μισών, λαδώνοντας κανείς τον... χωροφύλακά του θα κάνει τη δουλίτσα του. Και πως αποκτάται η συνείδηση; μα μέσω της παιδείας φυσικά. Και λέγοντας <παιδεία>, δεν εννοώ μόνο το Σχολείο, αλλά όλα: οικογένεια, φίλοι, τηλεόραση, κοινωνικοί χώροι κλπ. Ειδικά το Σχολείο χάθηκε από τη στιγμή που ο καθηγητής άνοιξε παραμάγαζο (φροντιστήριο) , για τους μαθητές του(!), ακριβώς δίπλα του...

Maria Plevri Κωνσταντίνος Καζανάκης χαίρομαι που πιστεύετε ότι είμαστε σε πορεία ανόδου και εκλογικευσης. Προσωπικά δεν το βλέπω, και ξαναλέω δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένα κόμματα.
Η άποψη μου έχει να κάνει περισσότερο και με τον κόσμο που βλέπω και με τους πολιτικούς που ακούω.
Οσο για το αν ξέρω, τι ξέρω και πως το ξέρω, δεν θα έκανα εικασίες.
Δεν έχω βιωσει κάποια αλλαγή. Δεν έχω δει κάποια αλλαγή. Ίσα ίσα βλέπω μια παλαιοκομματικη αντίληψη να αναπτύσσεται από όλους προς όλους. Μια αντίληψη που πίστευα αφελως ότι ήταν ξεπερασμένη πριν χρόνια.
Δεν οαραμυθιαζκμαι από κανένα κόμμα επειφη δεν ανήκω σε κανένα κόμμα.
Γενικά δεν παραμύθιαζομαξ, δεν ειναξ πλέον ίδιον μου. Με εξαίρεση το ΟΧΙ. Εκεί μπορώ να δηλώσω οαραμυθιασμενη και αδειασμενη.
Δεν κατακρίνω κανένα αλλά κανένας δεν με ευχαριστεί.
Όταν κληιω στην κάλπη να ψηφίσω για άλλη μια φορά ποιοον θεωρώ τον λιγότερο κακκ, θα πάθω κατάθλιψη. Δυστυχώς δεν έχω την πολυτέλεια να είμαι εκστασμενη με την πολιτική κάποιου ώστε να έχω καταστακαγμενκ νου, και ήσυχη συνείδηση. Χαίρομαι όμως πολύ όταν κάποιος ειναι τόσο σίγουρος για τις επιλογές του. Φέρνει και ψυχική ειρήνη αυτο.
Καλο σας βράδυ εύχομαι και καλά Χριστούγεννα. Και είθε ο, τι πιστεύετε να είναι αληθινό.

Δημήτρης Μοάτσος Maria Plevri
Χρόνια πολλά! Σας ζηλεύω για την υπομονή σας.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Maria Plevri ευχαριστώ και αντεύχομαι, με την προτροπή να αισιοδοξίσουμε και να πιστέψουμε ότι είμαστε στον σωστό δρόμο! Ο λαός μας έχει περάσει δυσκολότερα και επιβίωσε, γιατί όχι τώρα; Και για δες, όταν ήταν πάλι σε απελπιστική θέση, σε ποια πολιτική στράφηκε; μήπως σε εκείνη της Αριστεράς; Ένα είναι σίγουρο: η απαισιοδοξία, η άρνητικότητα, η παραίτηση, η αποστασιοποίηση, η έλλειψη ενδιαφέροντος, η απόρριψη των πάντων και η ηττοπάθεια δεν οδηγούν πουθενά, ή μάλλον οδηγούν στους ίδιους που μας διέλυσαν, για να μας θάψουν οριστικά και αμετάκλητα. Και δεν είμαι αισιόδοξος χωρίς αιτία, ούτε για... ψυχοθεραπεία: ο γεγονός ότι 350.000 άνεργοι ξαναβρήκαν τις δουλειές τους, αυτό και μόνο θα μου έφτανε! και δεν είναι μόνον αυτό. Αισιοδοξία, λοιπόν, και ανασκούμπωμα για δουλειά, σεβασμός στο κράτος, και στήριξη της Αριστεράς. Η απόρριψη όλων των πολιτικών γραμμών και όλων των πολιτικών προσώπων ΔΕΝ είναι η λύση. Γι' αυτό και οι Αρχαίοι θεωρούσαν αχρείους (άχρηστους, δηλαδή), όσους ήταν απολιτίκ. Και η Χούντα καταδίκαζε όλα τα κόμματα, για να κυνηγάει, όμως, μόνο την Αριστερά! Λοιπόν;

Maria Plevri Κωνσταντίνος Καζανάκης το να είσαι ον πολιτικό δεν σημαίνει κομματικοποιημενο.
Οσο για την απογοήτευση δεν θα σας ευχόμουν να πέσετε στην ανάγκη του ΕΣΥ όπως έχει δυστυχώς συμβεί σε εμένα.
Έχω τις ίδιες θέσεις σε ότι αφορά τον αρχείο άνθρωπο, διαφέρουμε ως προς τον τρόπο που μεταφράζουμε το τι σημαίνει πολιτικό ον.
Ξέρετε και το λευκό είναι πολιτική πράξη.
Η εκλογή του σύριζα ήταν σε ένα μεγάλο κομμάτι εκλογή δυσαρέσκειας σε όλους τους άλλους, και γιαβαυτο κιόλας εξακολουθεί τε τη ρητορική αυτή.
Το καλό είναι για μένα ότι ούτε οι άλλοι έκαναν την αυτοκριτική τους, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε αυτό που οποίος ήθελε να τον στηρίξει, και όχι να τον ψηφίσει ως διαμαρτυρία, ήθελε. Ξαναγύρνα με λοιπόν σε ένα δίπολο επιλογής του χειρότερου κακού, επειδή κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι έτσι πρέπει να είναι.
Ίσως πρέπει να διαβάσετε τι γίνεται αν υπάρξει πληθώρα λευκών.
Από την αλλγ ο Έλληνας ΟΦΑ, προσπαθεί να δει ποιος θα είναι ο επόμενος α τον στηρίξει και να καεοωθει κάτι.
Ανώριμοι πολιτες, ανώριμοι πολιτικοί.
Καλημερα σας, και καλές γιορτές.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Σ’ ευχαριστώ, αγαπητή Maria Plevri, και αντεύχομαι. Δεν σου κρύβω, δε, ότι έχω χαρεί πάρα πολύ την ωραία κουβέντα μας, πράγμα πολύ σπάνιο στο διαδύκτιο, και ειδικά στο fb, όπου οι συζητήσεις γίνονται... δι’ αποφθεγμάτων: οι περισσότεροι την έχουν δει... Κομφούκιοι! Για το ΕΣΥ: το χρειάστηκε ο μικρός μου γιός, όταν εγχειρίστηκε στον Βόλο. Άψογοι όλοι τους και υπήρξε μέχρι και βοήθεια στο σπίτι! πώς, τώρα, σε εσένα δεν πήγαν τα πράγματα καλά; θα είναι μια εξαίρεση του κανόνος, απ’ ό,τι ακούω και από φίλους που το χρειάστηκαν.
Για το λευκό: ναι η άρνηση συνιστά πολιτική θέση, υπό την έννοιαν ότι έτσι βοηθάς την αντίδραση: οι δικοί της ποτέ δεν ψηφίζουν λευκό! λευκό ψηφίζουν, σχεδόν πάντα, μόνο όσοι στήριξαν προοδευτικές παρατάξεις, παρασυρόμενοι από το συναίσθημα!
Αυτοί που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ήταν οι απογοητευμένοι: αυτοί πέρασαν στη Χ.Α., στο Ποτάμι και στα άλλα μαϊμού κόμματα της αντίδρασης! Αυτοί που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ, τον ψήφισαν ενσυνείδητα, και όσοι από αυτούς βάζουν κάτω την απλή λογική χωρίς το συναίσθημα ΔΕΝ απογοητεύθηκαν!
Και τι λέει η απλή λογική; μα το ευνόητο: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να τα κάνει όλα, αφού ηττήθηκε! προσπάθησε να αντισταθεί, αλλά η αντίδραση είχε κάνει... καλή (προδοτική) δουλειά: μας είχε παραδώσει δεμένους χειροπόδαρα και σιδηροδέσμιους στους δανειστές-δυνάστες μας! Παρόλ’ αυτά αντισταθήκαμε αλλά το πληρώσαμε!
Κάνε, αν θέλεις, την ιστορική αναλογία: Οι ναζί έχουν κατακτήσει όλη την Ελλάδα, και ο λαός μας αντιστέκεται μέσω, κυρίως του ΕΛΑΣ που οργάνωσε (όπως πάντα στα δύσκολα!), η Αριστερά! Πολλοί κατηγόρησαν τον ΕΛΑΣ ότι με το να κάνει ανταρτοπόλεμο, είχε ως συνέπεια τα γερμανικά αντίποινα. Αυτοί ήταν, όμως, οι γερμανοτσολιάδες! Το ανάλογο δεν συμβαίνει και σήμερα; πάλι ο λαός δεν πληρώνει την αντίσταση που προβάλει η κυβέρνηση;
Για το ΟΧΙ στο οποίο αναφέρθηκες: ΔΕΝ ήταν εντολή εξόδου από την Ε.Ε., ούτε για στάση πληρωμών, βεβαίως, βεβαίως• για κάτι άλλο ήτανε!
Αλλά θα με ρωτήσεις: και γιατί δεν χτυπήσαμε το χέρι στο τραπέζι; μα διότι δεν είχαμε τα (οικονομικά) φόντα! πόσο χρωστούσαμε; 360 δισ. €, 11.000.000 άνθρωποι, άρα περί τα 33.000 € το κεφάλι, και αν θεωρήσεις ότι οι εργαζόμενοι αριθμούν περί τα 3,5 εκ., τότε έχουμε περί τα 100 χιλιαρικάκια € ανά εργαζόμενο, ο οποίος καλείται να τα πληρώσει από τον γλίσχρο μισθό των 350-850 €! Και τι μας έλεγαν οι αντιδραστικοί (του ξερο-Ποταμιού συμπεριλαμβανομένου); δουλέψτε μαύροι να τα πληρώσετε! και τι έκανε η Αριστερά; απαίτησε (και κέρδισε!), μεγάλη περίοδο χάριτος, όπως, ακριβώς είχε εξαγγείλει προεκλογικά, αναφερόμενη στο παράδειγμα της Γεμανίας! και το συγκεκριμένο ιστορικό παράδειγμα θα συνεχιστεί μόλις πατήσουμε στα (οικονομικά) πόδια μας: τότε θα χτυπήσουμε το χέρι στο τραπέζι και δεν θα πληρώσουμε όπως, ακριβώς, και η Γερμανία! Κι αυτό θα το κάνει μόνο μιά κυβέρνηση της Αριστεράς και καμία (μα καμία!), άλλη!
Και είναι γεγονός ότι μπορούσαμε, το 2015, (τότε που οι πιστωτές μας διακρατούσαν δικά μας ομόλογα), να χτυπήσουμε το χέρι στο τραπέζι, αλλά δυστυχώς πέσαμε ’πάνω σε ένα πανηλίθιο προδότη: παρ’ όλες τις συμβουλές που του έδιναν ακόμη και νομπελίστες οικονομικοί σύμβουλοί του, μας παρέδωσε προδίδοντάς μας!
Θα έλθει, όμως, η ώρα, κι ας μας διώξουν απ’ όπου θέλουν: έχοντας τον παρά μας και την κερά μας, δεν θα έχουμε κανένα ανάγκη! Και πώς θα σταθούμε, ξανά, όρθιοι; (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Κωνσταντίνος Καζανάκης (1η ΣΥΝΕΧΕΙΑ & ΤΕΛΟΣ). Γι’ αυτό χρειαζόμαστε τρία, κυρίως, πράγματα:
α. Δουλειά οργανωμένη, αποδοτική, αποτελεσματική, ανταποδοτική, σοβαρή, που θα παράγει υπηρεσίες και προϊόντα αξιόπιστα, ποιοτικά και ανταγωνιστικά: αυτή την έχουμε ξεκινήσει ήδη. Τέρμα το εμείς στα καφενεία και οι ξένοι στο χωράφι. Μόνον έτσι θα έχουμε τα προς το ζην απαραίτητα, θα μπορούμε να αγοράζουμε ό,τι δεν παράγουμε, θα έχουμε ικανή Εθνική Άμυνα, και δεν θα ’χουμε κανένα κ@ρατά ανάγκη: «Με τον παρά μου και την κερά μου», έτσι δεν είπαμε; και αυτό δεν ισχύει σε ένα (παγκόσμιο, πια, δυστυχώς), καπιταλιστικό κόσμο;
β. Κράτος που να το σεβόμαστε και να το στηρίζουμε. Χωρίς αξιόπιστο κράτος, δεν πάμε πουθενά. Και κάποτε θα πρέπει να καταλάβουμε πως το κράτος είμαστε εμείς, και όχι οι… γείτονες! Βαράμε το κράτος μας; θα έλθει η ώρα που θα το πληρώσουμε
όπως, ακριβώς, συνέβη πρόσφατα, και έχει συμβεί και στο παρελθόν, όχι μία φορά, αλλά Ιστορία δεν διαβάζουμε!
γ. Άξια κυβέρνηση, που να στελεχώνεται από τίμιους και ικανούς πατριώτες. Χωρίς αυτήν, χωρίς άξιο καπετάνιο και πλήρωμα δηλαδή, είμαστε χαμένοι! και αυτή, ευτυχώς, την έχουμε! Και, φυσικά,
δ. Χρόνο, για να αποδώσει η δουλειά μας: τα ερείπια σαράντα χρόνων δεν ανατάσσονται σε… σαράντα ημέρες!
Για να δούμε, τώρα, άλλα δύο σχετικά παραδείγματα:
Αργεντινή: οι Αργεντινοί (41,5 εκ.-130 δισ. $ «μόνο» χρέος, άρα 3.132$ -προσοχή, $-το «κεφάλι»), κάθισαν κάτω, δούλεψαν είκοσι, ολόκληρα, χρόνια, και μετά χτύπησαν το χέρι στο τραπέζι στους τοκογλύφους! Στη συνέχεια το... μετάνοιωσαν, και ψήφισαν το 2015 -αν είναι δυνατόν!- το δικό τους ζαβό, για να τους... ξαναφέρει το ΔΝΤ!
Η Ισλανδία, πάλι, είναι διαφορετική περίπτωση: δανείστηκαν 107 δισ. $ 220.000 μόνον άνθρωποι (άρα περί τα 486.000 $ το κεφάλι!), και μετά... δεν τα πλήρωσαν, γιατί δεν μπορούσαν! Και είχαν το θάρρος, το θράσος και την τόλμη, να πουλήσουν και μούρη, λέγοντας στους πιστωτές τους: μα αφού ξέρατε πως δεν θα μπορούσαμε να τα πληρώσουμε, γιατί μας τα δανείσατε(!); ρουφάτε, τώρα την πορτοκαλάδα σας! και πώς θα τους τα έπαιρναν αφού δεν τους κρατούσαν από πουθενά; μόνο με πόλεμο! αλλά έχεις δει εσύ καμιά τράπεζα να... βομβαρδίζει μια χώρα για να πάρει τα δανεικά της πίσω; Κάπως έτσι οι Ισλανδοί αποκατάστησαν και τα τρισέγγονά τους!
Ψηφίζοντας, λοιπόν, λευκό ή απέχοντας, (αφού «απογοητευθήκα-με» από την Αριστερά, η οποία δεν έκανε την απόλυτη ανατροπή γιατί ηττήθηκε αφού ήμασταν προδομένοι), θα ξαναφέρουμε, όπως οι Αργεντίνοι, τους ίδιους που... μας βούλιαξαν! πώώώς το βλέπεις αυτό;
Αν, πάλι, εσύ έχεις άλλη πολιτική σκέψη και άλλη πολιτική λύση, κατεβαίνεις στον λαό και δοκιμάζεσαι. Αλλά να είσαι σίγουρη ότι πολιτική λύση του στιλ: ψηφίστε λευκό ή απέχετε, δεν θα έχει καμιά τύχη! Κανένα δεν θα πείσεις, και κανείς δεν θα σε εμπιστευ-θεί: οι προοδευτικοί γιατί πολύ καλά γνωρίζουν ότι εκτός κομμά-των λύση δεν υπάρχει, οι δε αντιδραστικοί θα τρίβουν τα χέρια τους γιατί θα κόψεις ψήφους από από τις προοδευτικές δυνάμεις!
Λοιπόν τι λες; είσαι σίγουρη ότι το λευκό ή/και η αποχή είναι η λύση; Αυτά τα... ολίγα, και άντε να χαλαρώσουμε, Χριστούγεννα γαρ!