Λένι Ρίφενσταλ,. Του Δημήτρη Τριάντοου.

ίησε μια δημοσίευση.

2 Νοεμβρίου στις 12:07 π.μ. ·

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Λένι Ρίφενσταλ, η γυναίκα θρύλος των Ναζί και της έβδομης τέχνης, μαζί με τον Όρσον Γουέλς και τον Σεργκέι Αϊζενστάιν διαμόρφωσαν τεχνικά τη τέχνη του κινηματογράφου, αυτή στην ουσία μόνο με 2 ταινίες της "Ο Θρίαμβος της Θέλησης" (1935) για το συνέδριο των Ναζί στην Νυρεμβέργη, το καλύτερο προπαγανδιστικό φιλμ που έχει γυριστεί ποτέ και την "Ολυμπία", το καλύτερο φιλμ για Ολυμπιακούς αγώνες (του Βερολίνου το 1936) που έχει γυριστεί ποτέ. Η εικόνα του Χίτλερ να διεγείρει τα πλήθη, των φαντασμαγορικών συγκεντρώσεων του κόμματος, των εκδηλώσεων λατρείας των μελών του πέρασαν στην συλλογική μνήμη μέσα από το φακό της. Και εάν το προπαγανδιστικό μέρος σήμερα μας προκαλεί απέχθεια, σίγουρα εντυπωσιάζεσαι από το τεχνικό κομμάτι, ότι βλέπουμε σήμερα και το θεωρούμε συνηθισμένο τότε ήταν πρωτοποριακό, δικές της επινοήσεις.

Πολυμήχανη, δαιμόνια, έπαιρνε πανοραμικές λήψεις με κάμερες που κρέμαγε από αερόστατα, έδενε κάμερες στις σέλες των αναβατών της ιππασίας για να πάρει τα πλάνα που ήθελε, πρωτο-χρησιμοποίησε το slow-motion, ήταν η πρώτη που έβαλε την κάμερα σε ράγες για να παρακολουθεί την κίνηση των αθλητών!.
Όμορφη, με πολλούς εραστές, η μόνη με απεριόριστη πρόσβαση στα ταμεία του Τρίτου Ράιχ, έδινε αναφορά απευθείας μόνο στον Χίτλερ, ποτέ δεν μάθαμε αν είχε ολοκληρωμένη ερωτική σχέση μαζί του. Σιχαινόταν τον Γκέμπελς, «φύγε από δω σακάτη» του φώναζε όταν ο μικρόσωμος υπουργός προπαγάνδας εμφανιζόταν ακάλεστος στο σπίτι της και έπεφτε στα γόνατα της μέσα σε ξεσπάσματα ασυγκράτητης λαγνείας.
Όταν ο Χίτλερ έγραφε το «Ο Αγών μου», διακήρυττε ότι υπάρχει «φυλετική ενότητα» ανάμεσα στους αρχαίους Έλληνες, τους Ρωμαίους και τους Γερμανούς. Αυτό που τους γοητεύει είναι η μιλιταριστική Σπάρτη – οι σκληροτράχηλοι Σπαρτιάτες που, σύμφωνα με τις θεωρίες που εναγκαλίστηκαν οι Ναζί ήταν ξανθοί με γαλανά μάτια διότι ήσαν απόγονοι των Δωριέων, οι οποίοι προέρχονταν από τον Βορρά, δηλαδή από τη Γερμανία (τη δεκαετία του ’30 εκπονούνταν διατριβές στη Γερμανία με το ίδιο θέμα). Όποιος έχει παρακολουθήσει την ταινία "Ολυμπία" δύσκολα μπορεί να μη σαγηνευτεί από τη μυθολογία που αναδύει ο φακός, θεμελιώδες συστατικό της ναζιστικής φαντασίωσης περί αρχαίου Ελληνικού κάλλους, ενώ ο ερωτισμός που έβγαζε από τα γυμνά κορμιά των αθλητών που φωτογράφιζε, παίζοντας δαιμόνια με τις σκιές και τις οπτικές με γωνίες επηρέασε όλη την σύγχρονη φωτογραφία και διαφήμιση.
Στην Ολυμπία όταν ήρθε για τις ανάγκες της ταινίας , προκαλεί σκάνδαλο (φωτο 2). Ερωτεύεται έναν 18χρονο, από τους λαμπαδηδρόμους στην Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας που καθιερώθηκε για πρώτη φορά εκείνη τη χρονιά. Ο Ανατόλ, Ρώσος πρόσφυγας, 15 χρόνια μικρότερος της, είχε εγκατασταθεί με την οικογένειά του στον Πύργο μετά την επανάσταση των Μπολσεβίκων, στην περιοχή τον αγαπούσαν όλοι, τον φώναζαν Τόλικ κι έκανε ότι δουλειά έβρισκε για να συντηρήσει την οικογένειά του. Με τη βοήθεια διερμηνέα, τον απαγάγει επί τόπου, γυμνός όπως ήταν για να την ακολουθήσει σε μια σειρά λήψεων στην Αρχαία Κόρινθο, τους Δελφούς με κατάληξη το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετάνια» στην Αθήνα όπου διέμενε, τον παίρνει τελικά μαζί της στην Γερμανία, πήρε την Γερμανική υπηκοότητα, κάλεσε κοντά και τους γονείς του, αλλά γρήγορα τον βαρέθηκε, τον παράτησε κι ο όμορφος νεαρός έμεινε με τις αναμνήσεις και ένα σεβαστό ποσό χρημάτων.
Η Λένι, από τους ελάχιστους ανθρώπους που είδε για τελευταία φορά ο Χίτλερ πριν αυτοκτονήσει, είναι αυτή που διέσωσε στο ημερολόγιο της την περίφημη εξομολόγηση του για τον ρόλο της Ελλάδας και του έπους του 40 στην έκβαση του πολέμου. Της λέει ο Χίτλερ. «Ο Ντούτσε (Μουσολίνι) αποτελεί εξαίρεση Ιταλού, είναι ηγέτης μιας χώρας που τον ντρόπιασε. Οι αρετές του είναι πολύ υψηλότερες από αυτές των συμπατριωτών του, οι οποίοι δεν ξέρουν να κερδίζουν κανέναν πόλεμο, κανένας Ιταλός δεν γνωρίζει να πολεμάει. Είναι όπως όλοι οι Βαλκάνιοι, με μοναδική εξαίρεση τους πολύ γενναίους Έλληνες. Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και δεν χρειάζονταν τη βοήθειά μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσουμε το Λένινγκραντ και τη Μόσχα πριν μας πιάσει το ρωσικό ψύχος ".
Μετά την πτώση του καθεστώτος, έπεσε σε δυσμένεια, δήμευση της περιουσίας της, 52 δίκες, αλλά ποτέ δεν καταδικάστηκε: δεν έβλεπα, δεν άκουσα, δεν ήξερα, ισχυριζόταν πάντα για τα εγκλήματα των Ναζί . Για πολύ καιρό το όνομά της ήταν ταμπού, κανείς δεν της έδινε δουλειά, επιχειρεί να διαγράψει το ναζιστικό παρελθόν της ασχολούμενη με καθαρά φυσιολατρικά θέματα. Το 1973, ταξιδεύει στην Αφρική και βγάζει φωτογραφίες από φυλές πανύψηλων Αφρικανών με υπέροχα σωματικά προσόντα αναζητώντας και σε αυτούς κάποια φυλή με φυλετική υπεροχή! Κυκλοφορεί δύο φωτογραφικά άλμπουμ για τα οποία κερδίζει και πάλι παγκόσμια αναγνώριση. Η φήμη της αποκαταστάθηκε εν μέρει, κάποιοι κριτικοί την αναγνώρισαν ως μία από τις μεγαλύτερες εν ζωή μορφές της Τέχνης, ο Μικ Τζάγκερ δέχτηκε να τον φωτογραφίσει.
Έχουν γραφεί αμέτρητες μελέτες, άρθρα, δοκίμια για τον πως κρίνεις έναν καλλιτέχνη, κρίνεις μόνο το έργο του ή και την προσωπικότητα του σε συνδυασμό με το πολιτικό και κοινωνικό του περιβάλλον, ο καθένας έχει την γνώμη του. Για μένα το έργο αυτονομείται από τον καλλιτέχνη εάν δεν το κάνεις είναι εις βάρος της ίδιας της τέχνης, μετά δεν ευχαριστιέσαι τίποτε, εάν σκέφτεσαι ότι τις Πυραμίδες τις έχτισαν κάτω από άθλιες συνθήκες δούλοι, δεν θα πας να δεις τα μοναδικά αυτά επιτεύγματα του ανθρώπου, ο Καραβάτζο αλητάκος ήταν μόνιμα με ένα σουγιά πάνω του και με 2 τουλάχιστον ανθρωποκτονίες στο ενεργητικό του που δεν εμπόδιζαν τους Καθολικούς Καρδινάλιους να εκστασιάζονται από τα έργα του, εάν σκέφτεσαι τις κατηγορίες εναντίον του Γούντυ Άλλεν σταματάς να ξεκαρδίζεσαι με τις ταινίες του κλπ.
Η Λένι εξακολουθούσε να ζει επικίνδυνα , στην ηλικία των 72 ετών ξεκινά υποβρύχιες καταδύσεις για να εξερευνήσει την ομορφιά του βυθού, στα 97 της το ελικόπτερο της συνετρίβη σε μια επίσκεψη στο Σουδάν και η ίδια διασώθηκε με δύο σπασμένα πλευρά και διάτρηση πνεύμονα, το μόνο που σχολίασε στους δημοσιογράφους ήταν ότι θλιβόταν που το δυστύχημα δεν είχε αποτυπωθεί σε φιλμ.... σε ηλικία 100 ετών, παρουσιάζει τη νέα της ταινία " Υποβρύχιες εντυπώσεις" με υλικό από 2.000 λήψεις. Τον επόμενο χρόνο, το 2003, πεθαίνει ήσυχα ενώ κοιμόταν στο σπίτι της στην Γερμανία.
Η θέση της στην ιστορία αδιαμφισβήτητη ως προς τα καλλιτεχνικά της επιτεύγματα και η καταλληλότερη προς ανάλυση σε ό,τι αφορά στην ηθική στην Τέχνη, έλεγε « δεν με ενδιέφερε καμία ιδεολογία , το μόνο που με ενδιέφερε ήταν η αποτύπωση της ομορφιάς και της αισθητικής τελειότητας "

Η ισορροπία των τεσσάρων γεύσεων - Οι "χρυσοί" κανόνες του Ιπποκράτη για τον καρκίνο

12:17 μμ, Τρίτη 30 Οκτ 2018

Ο Ιπποκράτης έδωσε το φάρμακο για τον καρκίνο πριν πολλά χρόνια. Και θα υιοθετήσουμε την τακτική του πανεπιστήμονα Ιπποκράτη ο οποίος μας έλεγε ότι είμαστε ό,τι τρώμε. Τι συμβαίνει όμως και υπάρχει στις ημέρες μας αυτή η έξαρση του καρκίνου;

Ας γνωρίσουμε την Ιπποκράτειο αντικαρκινική άμυνα η οποία στηρίζεται στην ισορροπία των 4 βασικών γεύσεων. Αυτός θεωρείται η κορυφή της ελληνικής ιατρικής γιατί πρώτος αυτός ασχολήθηκε με την ανατομία και φυσιολογία και διατύπωσε ως εξής τις αντιλήψεις του για την υγεία και την αρρώστια, που υιοθέτησε και ο Ιπποκράτης:
«Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού. Την αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη». Οι αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη. Γράφει χαρακτηριστικά ο Ιπποκράτης:
«Μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και το πικρό και το αλμυρό, το γλυκό, το ξινό, το στυφό και το άνοστο και… τα συστατικά αυτά όταν αναμειγνύονται και ενώνονται μεταξύ τους, ούτε φαίνονται ούτε βλάπτουν τον άνθρωπο. Όταν όμως κάποιο απ΄ όλα διαχωριστεί και μείνει μόνο του τότε φαίνεται να προκαλεί βλάβη».
Έχει υποστηριχθεί, ότι με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών – μόνο ηδονή και ευχαρίστηση στο λάρυγγά μας είναι το σύνθημά μας – αποκλείσαμε μια από τις 4 βασικές γεύσεις: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό. Πολλοί έχουν απορρίψει και το ξινό και έχουν επιλέξει το αλμυρό και το γλυκό. Έτσι έχει χαθεί η ισορροπία.
Ο Ιπποκράτης τόνιζε την ισορροπία, επηρεασμένος από τον πατέρα της ελληνικής ιατρικής τον γιατρό Αλκμαίωνα. Αν τρώμε πολλά γλυκά και υδρογονάνθρακες και έχει γίνει το σώμα μας σοκολάτα και ζαχαροπλαστείο, έχει επέλθει ανισορροπία. Η επικράτηση των γλυκών σε βάρος του πικρού θα το πληρώσουμε και μάλιστα ακριβά.
Οι όγκοι είναι γεμάτοι από ζάχαρη. Αυτό απέδειξε ο Warburg. Το 2001 ένα ιατρικό συνέδριο στην Καρλσρούη της Γερμανίας, επιβεβαίωσε την παροιμία: «ότι είναι πικρό στο στόμα, είναι καλό στο στομάχι». Τονίστηκε ότι οι πικρές ουσίες, συμβάλλουν αποφασιστικά στη συνολική διαδικασία της πέψης Το αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6, Β17 και ιχνοστοιχεία. Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης, όπως διαβάσαμε σε άρθρο ειδησιογραφικού πόρταλ. Η αμυγδαλίνη είναι το πικρό συστατικό των αμυγδάλων και μια πιθανή τοξίνη αφού μπορεί να απελευθερώσει κυανίδη στον οργανισμό. Η αμυγδαλίνη θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες, αλλά αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά. Οι κινήσεις του στομάχου και του εντέρου εντείνονται και επιταχύνεται η προώθηση της τροφής. Διεγείρουν την έκκριση χολής και παγκρέατος, βελτιώνουν την πέψη των λευκωμάτων, πρωτεϊνών και λιπών. Μειώνεται η αίσθηση του φουσκώματος και εμποδίζονται οι διαδικασίες ζύμωσης και σήψης που συντελούνται στο έντερο.
Μέσω της βελτίωσης απορρόφησης της βιταμίνης Β12, οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν την παραγωγή αίματος, προάγουν την απορρόφηση των λιποδιαλυτών στοιχείων, όπως και του σιδήρου. Οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν και τη δημιουργία βάσεων (αλκαλικό υψηλό ΡΗ) στον οργανισμό. Και δρουν μ” αυτό τον τρόπο ενάντια στην υπεροξείδωση του αίματος.
Κανόνας 1ος
Σε περίπτωση συστηματικής λήψης των πικρών ουσιών 1) δυναμώνει το συκώτι: Το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει. Η χολή που παράγεται στο συκώτι είναι πικρή. Πως λοιπόν θα έχουμε παραγωγή πρώτης ποιότητας χολής, να διαλύει τα λίπη, αν δεν τρώμε πικρά; Τροφοδοτώντας με ζάχαρη το συκώτι δεν παράγουμε πικρή χολή. 2) Βελτιώνεται ο μεταβολισμός και με τον τρόπο αυτό μειώνεται και η χοληστερίνη.
Με τα πικρά μειώνονται και οι τιμές του σακχάρου. Ο καθένας το καταλαβαίνει. Το σάκχαρο προέρχεται από την κατάχρηση υδατανθράκων, όχι από την κατάχρηση πικρών ουσιών και η θεραπεία γίνεται με τα αντίθετα, έλεγε ο Ιπποκράτης. Πικρές ουσίες, όπως η Clucosonalat Sinigrin, είναι αντικαρκινικές. Πως δρουν οι πικρές ουσίες; Η περίπτωση του βερίκοκου Το κέντρο για τον καρκίνο είναι το συκώτι. Το συκώτι είναι για τον καρκίνο, ότι η καρδιά για το κυκλοφορικό. Το συκώτι είναι το κέντρο. Δυνατό συκώτι διώχνει τον καρκίνο. Ζαχαροποιημένο και σοκολατοποιημένο συκώτι ίσον καρκίνος. Η άμυνα και ο τερματοφύλακας του οργανισμού εναντίον του καρκίνου βρίσκονται στο συκώτι και το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει σωστά, να αποθηκεύσει τις βιταμίνες. Γιατί δεν παρουσιάζεται καρκίνος στο λεπτό έντερο; Ρωτήστε κάποιο γιατρό. Πολλοί δεν γνωρίζουν. Άλλοι απαντούν το ΡΗ, η μεγάλη ποσότητα γ – σφαιρίνης (επηρεάζεται από το σελήνιο), ή λόγω της ταχείας διέλευσης. Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι – σύμφωνα με τη φυσιολογία- στο λεπτό έντερο χύνονται οι εκκρίσεις της χολής και του παγκρέατος που κάνουν αλκαλικό το ΡΗ του λεπτού εντέρου.
Τα παγκρεατικά ένζυμα (θρυψίνη, χυμοθρυψίνη) και η χολή, είναι βασικής σημασίας για το περίεργο γεγονός, ότι στο λεπτό έντερο δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ καρκίνος. Ο συνδυασμός και των δύο. Γιατί και στο πάγκρεας και στο χοληδόχο πόρο εμφανίζεται καρκίνος; Να θέσω διαφορετικά το ερώτημα. Αν είναι το ΡΗ ή η γ-σφαιρίνη η αιτία που το καρκίνου του λεπτού εντέρου είναι πρακτικά 0, γιατί δεν αυξάνουμε τις γ – σφαιρίνες ή δεν διορθώνουμε το ΡΗ του οργανισμού σε αλκαλικό; Ας θυμηθούμε τον OttoWarburg: 1) μεγάλη κατανάλωση γλυκόζης (γαλακτικό οξύ), 2) έλλειψη οξυγόνου, 3) χαμηλό (όξινο) ΡΗ.
Η τριάδα των χαρακτηριστικών των καρκινικών κυττάρων. Πράγματι στο λεπτό έντερο υπάρχει αλκαλικό ΡΗ. Τα ένζυμα είναι πολύ ευαίσθητα. Η θερμοκρασία τα καταστρέφει εντελώς. Για να έχουμε λοιπόν πολλά ένζυμα, πρέπει να καταναλώνουμε ωμές τροφές. Έτσι θα ανεβάζουμε το επίπεδο των πεπτικών ενζύμων του εντέρου και θα έχουμε περισσότερα παγκρεατικά ένζυμα.
Κανόνας 2ος
Τουλάχιστον το 50% των τροφών ενός καρκινοπαθή πρέπει να είναι ωμές, για άριστη λειτουργία των παγκρεατικών ενζύμων. Πώς το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα; Η Β17 που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα, αποτελείται από δύο σάκχαρα (γλυκόζη) ένα βενζελδαύδη και ένα κυάνιο συνδεδεμένα μεταξύ τους.
Όπως ο καθένας γνωρίζει, το κυάνιο είναι υψηλά τοξικό και σε μεγάλες ποσότητες θανατηφόρο. Όμως σ” αυτή τη φυσική του μορφή είναι χημικά αδρανές. Υπάρχει μία ουσία, που μπορεί να ξεκλειδώσει το μόριο της βιταμίνης Β17 και να απελευθερώσει το κυάνιο του βερίκοκου. Η ουσία αυτή είναι το ένζυμο betaglucosidase (βήτα γλυκοσιδάση), που το καλούμε, το ένζυμο που ξεκλειδώνει.
Όταν η βιταμίνη Β17, έρχεται σε επαφή μ” αυτό το ένζυμο, όχι μόνο απελευθερώνεται το κυάνιο, αλλά και η βενζελδαϊδη, η οποία είναι πολύ τοξική από μόνη της. Αυτές οι δύο ουσίες μαζί έχουν δηλητηριώδη ισχύ 100 φορές περισσότερο απ΄όσο κάθε μια χωριστά. Αυτό καλείται συνεργιστικό αποτέλεσμα. Ευτυχώς, το ένζυμο αυτό δεν βρίσκεται οπουδήποτε στον οργανισμό μας σε επικίνδυνο βαθμό, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα. Κάποτε δε 100 φορές περισσότερο απ΄ότι στα περιβάλλοντα υγιή κύτταρα.
Αποτέλεσμα: Το δηλητήριο που απελευθερώνεται από το κουκούτσι του βερίκοκου και του αμύγδαλου στοχεύει στα καρκινικά κύτταρα και μόνο και τα σκοτώνει. Υπάρχει επίσης ένα άλλο ένζυμο, που καλείται ροδανάση. Το ονομάζουνε προστατευτικό ένζυμο, για την ικανότητά του να προστατεύει και να ουδετεροποιεί το κυάνιο μετατρέποντάς το σε υποπροϊόντα ωφέλιμα για την υγεία. Αυτό το ένζυμο απαντάται σε μεγάλες ποσότητες σε κάθε σημείο του οργανισμού μας, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα, τα οποία δεν προστατεύονται.
Με λίγα λόγια η ροδανάση προστατεύει τους ιστούς από το κυάνιο ενώ δεν υπάρχει στα καρκινικά κύτταρα. Β γλυκοσιδάση απελευθερώνει το κυάνιο που σκοτώνει τον καρκίνο. Βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα, δεν βρίσκεται στα υγιή. Προσοχή εδώ. Ένα παράδειγμα από την ιστορία. Οι επιστήμονες γνωρίζουν πως το αντίδοτο στη δηλητηρίαση από κυάνιο, είναι η ζάχαρη. Αναφέρεται στην ιστορική απόπειρα δολοφονίας με κυανιούχο κάλιο κατά του Ρασπούτιν, μισητό πρόσωπο στην προεπαναστατική Ρωσία. Μολονότι ο Ρασπούτιν δηλητηριάστηκε με κυάνιο, δεν έπαθε τίποτα, διότι το κυανιούχο κάλιο είχε τοποθετηθεί μέσα σε γλυκά και σε κρασί. Αν και η δόση ήταν μεγάλη παρουσίασε ελάχιστα συμπτώματα δευτερεύοντα της δηλητηρίασης, όπως λόξυγκα, σιελόρροια κ.λ.π.
Η ζάχαρη είχε εξουδετερώσει τη δράση του πολύ δραστικού δηλητηρίου. Τη λεπτομέρεια αυτή δεν τη γνώριζαν οι επίδοξοι δολοφόνοι. Ας φανταστούμε λοιπόν σήμερα έναν καρκινοπαθή που έχει καταναλώσει μεγάλες ποσότητες γλυκών, αναψυκτικών, ποτών, πατάτας, ή που η διατροφή του περιλαμβάνει κυρίως υδατάνθρακες, αν είναι δυνατόν να πάθει κάτι με λίγα κουκούτσια από βερίκοκα, όπως τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ είπαν, ακολουθώντας τα κελεύσματα των κυρίων τους στου Μεμόριαλ.
Όπως δεν έπαθαν οι Χούντζας, όπως λέει η παράδοσή μας με το μυλωνά, όπως επιστημονικά το ανέλυσε ο Krebs με τη ροδανάση και τη Β γλυκοσιδάση, τα κουκούτσια από βερίκοκα είναι απολύτως ασφαλή. Αρχίζουμε σε περιπτώσεις διαγνωσμένου καρκίνου με 5 την ημέρα, την πρώτη βδομάδα., με 10 τη δεύτερη και χωρίς περιορισμό στη συνέχεια. Η όρεξη, η πέψη, ο μεταβολισμός, θα βελτιωθούν.Τα βερίκοκα είναι φρούτα εποχής και τα προμηθευόσαστε από το μανάβη της γειτονιάς. Από αυτό το αντικαρκινικό φάρμακο όχι μόνο δεν κερδίζουν οι φαρμακευτικές εταιρίες, αντίθετα ζημιώνουν.
Κανόνας 3ος:
Τα καρκινικά κύτταρα έχουν όξινο (χαμηλό ΡΗ) Το ΡΗ το ισορροπεί το ασβέστιο η βιταμίνη D, το μαγνήσιο, το κάλιο, το βόριο. Το λεμόνι, βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου. Καταναλώνετε πολύ λεμόνι κάθε μέρα, όπως συστήνει η αντικαρκινική δίαιτα Μοερμαν στην Ολλανδία. Τρώτε χέλια (τεράστια πηγή βιταμίνης Δ 5000 ΙΘ (μονάδες) στα 100 γραμ..Φρούτα, ειδικά σταφύλι (τεράστια πηγή καλίου). Λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, μωβ – άσπρο)καρότα, λαχανίδες (τεράστια πηγή αφομοιώσιμου ασβεστίου), βλήτα (επίσης τεράστια πηγή ασβεστίου, βορίου), μαϊντανό (ειδικά για καρκίνο του πνεύμονα, ρόκα (ειδικά για καρκίνο των νεφρών), ραδίκια (με το ζουμί τους).
Κανόνας 4ος:
Η υποξία (χαμηλό οξυγόνο), είναι χαρακτηριστικό της καρκινογένεσης H χλωροφύλλη δίνει το οξυγόνο στα φυτά.
Σύμφωνα με το μεγάλο γιατρό Max Gerson (7) που θεράπευσε τον νομπελίστα Αλμπερτ Σβάϊτσερ και αποδεδειγμένα 50 καρκινοπαθείς σύμφωνα με τις ακτινογραφίες τους πριν και μετά τη θεραπεία. Οι πράσινοι χυμοί, τουλάχιστον 5 την ημέρα, δίνουν το απαιτούμενο οξυγόνο και υγεία στα κύτταρα. Έχουμε έτσι απόπτωση (θάνατο, κυτταρική αυτοκτονία) των καρκινικών κυττάρων. Οι χυμοί της τσουκνίδας, φύλλων ελιάς, σέλινου, μαϊντανού και καρότου παίζουν σημαντικό ρόλο.
Ο Gerson μάλιστα, χρησιμοποιούσε ειδικό, αποχυμωτή, για τη διατήρηση όλων των θρεπτικών συστατικών. Όταν παρουσίασε τις ανίατες περιπτώσεις στο Κογκρέσο με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που τις συνόδευαν (εξετάσεις, ακτινογραφίες κ.λ.π.). Αντί να τον συγχαρούν, άρχισε ένα ανελέητο κυνηγητό εναντίον του. Έτσι δρουν οι φαρμακευτικές εταιρίες. Καταδιώκουν την αλήθεια. Τα ίδια έγιναν και στη Γαλλία με τον Μπελανσονί, γιατρό του προέδρου Μιτεράνκ.λ.π..
Κανόνας 5ος:
Τρώτε άφθονο σκόρδο και κρεμμύδι μέχρι «σκασμού» Σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα. Γιατί τεράστιες ποσότητες; Υπάρχουν πολλοί σκουπιδιάρηδες στον οργανισμό μας που τον καθαρίζουν από τις τοξίνες και τα δηλητήρια. Το γκλοκουρονικό οξύ, είναι ένα απ΄ αυτά. Έχετε ακούσει κάτι για την εξέταση Β-γλυκουρονιδάση; Ρωτείστε το γιατρό σας. Στα βιβλία της καρδιολογίας αναφέρεται ως εξέταση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και πως συναντάται υψηλή σε σεαδενοκαρκινώματα, λεμφώματα, καρκινώματα από πλακώδη κύτταρα κ.λ.π.
Τι κάνει η γλυκουρονιδάση; Καταστέλλει τη σύζευξη μεταξύ τοξίνης και του σκουπιδιάρη γλυκουρινικούοξέως με αποτέλεσμα οι τοξίνες να παραμένουν στον οργανισμό. Όσο περισσότερο σκόρδο και κρεμμύδι καταναλώνουμε, τόσο περισσότερο καταστέλλεται η δράση της β-γλυκουρουνιδάσης και αποβάλλονται οι τοξίνες από τον οργανισμό. Το ασβέστιο παίζει επίσης σημαντικότατο ρόλο στη μείωση της δραστηριότητας της β-γλυκουρονιδάσης. Από την άλλη μεριά το γλυκουρονικό οξύ χρειάζεται μήλα μπρόκολα, ραπάνια, λάχανο (ειδικά μωβ), χαμομήλι. Επίσης τα κρεμμύδια μειώνουν σημαντικά τη γλυκόζη, όσο και την απάντηση της ινσουλίνης στη γλυκόζη. Το γλυκουρανικό οξύ συζεύγνυται με τη χολερυθρίνη από το ένζυμο UDT GT και απεκρίνεται στη χολή.
Έχουμε καλύτερη λειτουργία της χολής και του συκωτιού. Ο γιατρός Χαβάκης έγραφε πως στην Τρασυλβανία, όπου οι κάτοικοι που στη διατροφή τους έχουν μεγάλη θέση τα κρεμμύδια, ο καρκίνος είναι σχεδόν άγνωστος. Επειδή η δράση των κρεμμυδιών στο σάκχαρο είναι γνωστή και στην ιατρική . Είναι αδιανόητο, οι καρκινοπαθείς και οι διαβητικοί να μην τρώνε πολλά κρεμμύδια. Ειδικά αν οι διαβητικοί τρώνε αρκετά φρέσκα κρεμμύδια, πέφτει ο δείκτης του σακχάρου. Επίσης αν κάθε πρωί στίβουν ξερά κρεμμύδια και πίνουν μισό φλιτζάνι πέφτουν αισθητά η χοληστερίνη και το σάκχαρο.
Ο δεύτερος ρόλος του κρεμμυδιού είναι ότι παρεμβαίνει στην τυροσίνηκινάση. Το κρεμμύδι, το μήλο και το γκρέιπφρουτ, περιέχουν κουερσετίνη, ένα βιοφλανοειδές. Η κουερσετίνη είναι σημαντικότατη, γιατί σταματά τη δράση μιας κατηγορίας ενζύμων που λέγονται κινάσες της τυροσίνης. Tα ένζυμα αυτά βρίσκονται στην κυτταρική μεμβράνη και στο εσωτερικό της και όταν ενεργοποιούνται εντέλουν τα καρκινικά κύτταρα να διασπαστούν και έτσι προκαλούνται οι μεταστάσεις. Για να μην δίδονται εντολές διαίρεσεις του κυττάρου και έτσι να αποτρέπονται οι μεταστάσεις, το μήνυμα είναι: τρώτε άφθονα κρεμμύδια. Υπάρχουν φάρμακα για την αναστολή δράσης της τυροσίνηςκινάσης (Τυροφωστίνες). Ο στόχος των φαρμακευτικών εταιριών είναι σαφής: Θαυμάζουμε το Gleenvec ή τις τυροφωστίνες. Θαυματουργό το Gleenvec, καταπληκτική η επιστήμη! Μπράβο! Εμείς κερδίζουμε και οι καρκινοπαθείς είναι ευχαριστημένοι.! Κουβέντα όμως για το κρεμμύδι, που είναι το φυσικό Gleenvec.
Είχε άδικο ο Ιπποκράτης, όταν έγραφε: «Πιστεύω, ότι για να ασκήσει αποτελεσματικά το επάγγελμά του ένας γιατρός, είναι ανάγκη να γνωρίζει και μάλιστα να προσπαθήσει σκληρά να μάθει, όλα τα περί φύσης, δηλαδή ποιά επίδραση ασκούν στον άνθρωπο, ή τροφή, το ποτό και οι διάφορες συνήθειες σε κάθε άτομο ξεχωριστά. Δεν αρκεί να νομίζει απλά, ότι το τυρί είναι κακή τροφή, επειδή προκαλεί πόνο σε όποιον καταναλώνει μεγάλες ποσότητες. Πρέπει να μάθει, τι πόνο προκαλεί, για ποια αιτία και για ποιο, από όσα υπάρχουν μέσα στο σώμα είναι ακατάλληλο. Γιατί υπάρχουν πολλές άλλες τροφές και ποτά που είναι από τη φύση τους βλαβερά και επιδρούν στον άνθρωπο με ποικίλους τρόπους. Κάποιοι μπορούν να φάνε μεγάλες ποσότητες τυρί, χωρίς να τους πειράξει καθόλου. Αντίθετα τονώνει θαυμάσια όσους ωφελεί. Άλλοι όμως το αφομοιώνουν δύσκολα.
Οι οργανισμοί είναι διαφορετικοί. Η γνώση αυτών θα θεράπευε τον άνθρωπο από τις αρρώστιες».
Το ερώτημα παραμένει. Έχουν σήμερα γνώσεις οι γιατροί για τη θεραπευτική αξία των τροφών; Τι διδάσκονται για τη θεραπευτική τους δύναμη; Έχει άδικο ο Ιπποκράτης;
Κανόνας 6ος:
Περιορίστε την Αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης (ODC) Η Αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης είναι το ένζυμο κλειδί στη σύνθεση των πολυαμινών και παίζει σημαντικό ρόλο στη διαίρεση και ανάπτυξη του κυττάρου. Επανερχόμαστε στο μεγάλο ρόλο του συκωτιού. Η εξίσωση, συκώτι = καρκίνος και καρκίνος = συκώτι, παίζει και εδώ το ρόλο της.
Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης, είναι ηπατικό ένζυμο. Αν το σταματήσουμε, σταματούμε και την ανάπτυξη των όγκων. Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης κάνει πολύ παρέα με την ινσουλίνη. Είναι στενές, πολύ στενές φιλενάδες. Επιρεάζοντας τις πολυαμίνες, προκαλούν αύξηση των όγκων, μεταστάσεις, αύξηση του βάρους. Επίσης ο συνδυασμός ινσουλίνης με σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) είναι θανατηφόρος. Οι σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) μοιάζουν με την προϊσουλίνη και παίζουν σημαντικότατο ρόλο στη ρύθμιση του πολλαπλασιασμού και της λειτουργίας των κυττάρων. Σε υποκλυκαιμία, σχετιζόμενη με όγκο η (IGF1) είναι υψηλή.
Ο όγκος έχει καταναλώσει όλο το σάκχαρο και ζητάει και άλλο. Γι΄αυτό έχουμε υπογλυκαιμία. Η IGF1, είναι ο κύριος παράγοντας για τη διέγερση των λιποκυττάρων, επιτάχυνση της ανάπτυξης των όγκων και πρόκλησης φλεγμονών. Η ινσουλίνη συνοδεύεται από την IGF1, που διεγείρει την κυτταρική ανάπτυξη. Μεγάλη αύξηση της ινσουλίνης και των σωματομεδινών, διεγείρουν την αύξηση των καρκινικών κυττάρων, αλλά και την ικανότητά τους να κάνουν μεταστάσεις (8). Μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης, συνδέεται με αύξηση της ινσουλίνης με την παρέα της IGF σε μια προσπάθεια του οργανισμού να ρίξει το σάκχαρο. Τη σκυτάλη μετά την ινσουλίνη, παίρνουν οι σωματομεδίνες και αποκαρβοξυλάση της οπνιθίνης.
Αποτέλεσμα: Μεταστάσεις, αυξήσεις των όγκων. Ας δούμε μερικές έρευνες: Η S. Hankinson της ιατρικής σχολής του Χάρβαρντ, απέδειξε, ότι από μια ομάδα γυναικών, ηλικίας κάτω των πενήντα, εκείνες με το υψηλότερο IGF, είχαν εφτά φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού (ομάδες ερευνητών από το Xάβαρντ, το MacGillκ.λ.π. έδειξαν το ίδιο αποτέλεσμα στον καρκίνο του προστάτη με 9 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα στους άνδρες που είχαν ψηλές σωματομεδίνες (10). Άλλες μελέτες έχουν δείξει παρόμοια αποτελέσματα στον καρκίνο του παγκρέατος, του παχέος εντέρου, των ωοθηκών κ.λ.π. Πως μειώνουμε την ινσουλίνη και τις φίλες της τις σωματομεδίνες; Κόβοντας με το μαχαίρι στους καρκινοπαθείς γλυκά, πατάτες, ψωμιά και γενικά τις επεξεργασμένες τροφές. Η εξέταση ινσουλίνης και σωματομεδινών (IGF1 και IGF2) είναι απαραίτητες.
Έρευνες έχουν δείξει, ότι η πλήρης αποχή από τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες μειώνει θεαματικά τα επίπεδα ινσουλίνης και IGF. Για την αναστολή της ODC (αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης), το σκόρδο, το τσάι, το ρόδι ο χυμός από φύλα ελιάς, τα καρύδια, τα κρεμμύδια, τα κεράσια και όλα τα πικρά παίζουν σημαντικότατο ρόλο. Όταν πέσουν η ινσουλίνη και οι σωματομεδίνες, ο οργανισμός αποβάλλει τα σάκχαρα. Το σώμα – ζαχαροπλαστείο, διώχνει τον καρκίνο πετώντας τα στοιχεία που τον θρέφουν.
Άρα μειώστε τα γλυκά και αυξήστε τα πικρά… έτσι θα έχετε ευεξία και αντίσταση απέναντι στον Καρκίνο.

Ανδρέας Κάλβος

Γιώργος Βιδάκης

3 Νοεμβρίου στις 12:30 μ.μ.

Μνήμη Ανδρέα Κάλβου, πέθανε σαν σήμερα το 1869
Ο Ανδρέας Κάλβος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1792. Ο Κερκυραίος πατέρας του Τζανέτος (Ιωάννης), ανθυπολογαγός του μισθοφορικού στρατού της Βενετίας, εγκατέλειψε το νησί και μετακόμισε στο Λιβόρνο της Ιταλίας για να ασχοληθεί με το εμπόριο, παίρνοντας μαζί του τους δύο γιους του, τον Ανδρέα και τον Νικόλαο (γεν. 1800), αλλά όχι και τη σύζυγό του Αδριανή Ρουκάνη, κόρη παλιάς ζακυνθινής οικογένειας, με την οποία διαζεύχθηκε και επίσημα το 1805. Τα παιδιά, που δεν φαίνεται να ξαναείδαν τη μητέρα τους (η οποία ξαναπαντρεύτηκε, αλλά όταν πέθανε το 1815 τους κληροδότησε τη μικρή περιουσία που της είχε μείνει), μεγάλωσαν μόνο με τον πατέρα, που ταξίδευε συχνά. Το 1812 που πέθανε και ο Τζανέτος ο Ανδρέας γνωρίστηκε στη Φλωρεντία με τον Ζακύνθιο Ιταλό ποιητή Ούγο Φόσκολο. Όταν ο Φόσκολο χρειάστηκε κάποιον παιδαγωγό για ένα νεαρό εξάδερφό του από τη Ζάκυνθο του οποίου ανέλαβε την κηδεμονία, προσέλαβε τον Κάλβο. Η θέση του παιδαγωγού ήταν, παράλληλα, για τον εικοσάχρονο Κάλβο και θέση γραμματέα του διάσημου ποιητή. Ο Φόσκολο αυτοεξορίστηκε στη Ζυρίχη, επειδή την Ιταλία είχαν καταλάβει, μετά την πτώση του Ναπολέοντα, οι Αυστριακοί, και ο Κάλβος ταξίδεψε εκεί για να τον συναντήσει.
Μαζί, το ίδιο έτος (1816), πήγαν στο Λονδίνο, όπου μετά από λίγο καιρό η μεγάλη τους φιλία διαλύθηκε. Στο Λονδίνο ο Κάλβος έγινε γνωστός ως λόγιος, παντρεύτηκε και απόκτησε μια κόρη. Μετά τον θάνατο της συζύγου και της κόρης του εγκατέλειψε την Αγγλία και εγκαταστάθηκε για λίγο στη Φλωρεντία (1821) και κατόπιν στη Γενεύη. Το 1826 ταξίδεψε στην Ελλάδα με σκοπό να λάβει μέρος στον Αγώνα (τουλάχιστον αυτό δήλωσε [σε γαλλική γλώσσα] στην εισαγωγή της συλλογής του Λυρικά, σε «επιστολή» προς τον στρατηγό Λαφαγιέτ: «Αφήνω με λύπη τη Γαλλία. Το χρέος μου με καλεί στην πατρίδα μου, να προτάξω μια καρδιά ακόμη στο σπαθί των Μουσουλμάνων»). Έμεινε όμως πολύ λίγο στο Ναύπλιο και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα. Εργάστηκε στην αρχή για ένα διάστημα ως καθηγητής στην Ιόνιο Ακαδημία (1827) και μετά από χρόνια ως διευθυντής του Ιονίου Γυμνασίου (1841). Στην Κέρκυρα έζησε ως το 1852, οπότε μετακόμισε στην Αγγλία, παντρεύτηκε, και με τη δασκάλα σύζυγό του εγκαταστάθηκε (1855) και έζησε μέχρι τον θάνατό του (1869) στην πόλη Λάουθ, στο Λινκολνσάιρ, όπου η Σαρλότ Ουάνταμς-Κάλβου διηύθυνε ένα παρθεναγωγείο. Το 1960 έγινε μετακομιδή των οστών του από το Λάουθ στη Ζάκυνθο.
Ο Κάλβος φαίνεται να ασχολήθηκε με τη γραφή και την ποίηση από πολύ νέος. Τα πρωτόλειά του («Apologia del suicidio», «Canzone a Napoleone») γράφτηκαν στα ιταλικά το 1811 και το ποίημά του «Ode agli Ionii» το 1814. Τα είκοσι ποιήματά του («Ωδαί») στα ελληνικά γράφτηκαν υπό την άμεση επήρεια της ελληνικής επανάστασης και εκδόθηκαν με τίτλο Λύρα (1824) και Λυρικά (1826) στη Γενεύη και το Παρίσι αντίστοιχα. Το ιταλόφωνο έργο του, μεγαλύτερο σε έκταση, έχει δημοσιευτεί στα βιβλία: Andrea Calbo, Opere Italiane, a cura del prof. Giorgio Zoras, Roma 1938 και Mario Vitti, A. Kalvos e i suoi scritti in italiano, Napoli 1960.

Φανταστικό πορτρέτο του Κάλβου-Σχέδιο του Γιώργου Σεφέρη.
Πηγή : https://latistor.blogspot.com

Καζαντζάκης. Του Δ. Τριάντη

ινοποίησε μια δημοσίευση.

5 Νοεμβρίου στις 11:11 μ.μ. ·

Δημήτρης Τριάντος

5 Νοεμβρίου στις 9:44 π.μ.

 «Είμαι μια ηλεκτρική συσκευή και αυτή το ηλεκτρικό ρεύμα. Αν κοπεί, χάθηκα…". Τους πάντρεψε στον Ναό του Αγίου Γεωργίου Καρύτση στην Αθήνα μετά από 20άχρονο δεσμό, ο Άγγελος και η Εύα Σικελιανού, μάλιστα ο Νίκος ξέχασε τις βέρες, οπότε ο Άγγελος και η Εύα έβγαλαν τις δικές τους και τις πέρασαν στα δάχτυλα τους!. Η Ελένη δακτυλογράφησε την "Οδύσσεια" με τους 33.333 στίχους, 7 φορές, κατά πολλούς το καλύτερο του έργο, περιέχει περισσότερες από 5.000 λέξεις που δεν υπάρχουν σε κανένα Νεοελληνικό λεξικό, τις πήρε από το στόμα του κόσμου για να τις διασώσει.

Φωτο 1. ο επιχρωματισμός της φωτογραφίας από τον Xρήστο Καπλάνη
Φωτο 2. η Ελένη στην τελευταία σπονδή, σαν σήμερα 5 Νοεμβρίου 1957, κηδεύεται στον Μητροπολιτικό Ναό του Ηρακλείου, στον Καπετάν Μηνά όπως τον έλεγε ο πατέρας του (ο Καπετάν Μιχάλης) που κάθε Κυριακή παραφύλαγε πότε θα φύγουν οι παπάδες που δεν ήθελε να τους βλέπει για να μπει στην Εκκλησιά και να ευλογήσει ο Άγιος τα άρματα του. « Θέλω να πεθάνω στην Κρήτη, εκεί στο Κάστρο (Ηράκλειο). Το χώμα της Κρήτης έφτιασε το αίμα μου – αυτό θέλω να το πιει…
Φωτο 3. « Τότε ήμουνα στρατιώτης και παπάς και υπηρετούσα τη θητεία μου. Μια μέρα πριν την κηδεία του, ο διοικητής κάλεσε όλους τους στρατιωτικούς και έδωσε διαταγή να μην βγει κανείς έξω από το στρατόπεδο. Οι αρχές φοβόνταν ταραχές γιατί είχε έρθει εκκλησιαστική διαταγή να μην ταφεί ο Καζαντζάκης. Όταν θα το ‘παιρναν χαμπάρι οι Κρητικοί θα έκαναν μεγάλες φασαρίες. Εγώ ένιωσα πολύ άσχημα, δεν άντεχα να πάρω στο λαιμό μου τέτοιο άδικο. Δεν μπορούσα να αρνηθώ τα ιερά μυστήρια σ’ ένα βαφτισμένο χριστιανό που δεν έκανε ποτέ κάτι ανήθικο. Όσο αφορά τα βιβλία του δεν είμαι άξιος να τα κρίνω. Το ‘σκασα κρυφά από το στρατό τη μέρα της κηδείας. Πήρα αθόρυβα τα ράσα μου και έτρεξα στο Μαρτινέγκο και τον έθαψα. Πέρασα από στρατιωτικό δικαστήριο και μπήκα φυλακή για έξι μήνες. Ο παπα-Σταύρος Καρπαθιωτάκης σε ηλικία 87 ετών έφυγε φέτος το καλοκαίρι από την ζωή στο σπίτι του στον Άι-Γιάννη Κνωσού.
Φωτο 4. Αθήνα, οδός Ακαδημίας, 1998, η 95χρονη πλέον Ελένη υποβασταζόμενη πάει να του χαϊδέψει το κεφάλι, στα αποκαλυπτήρια της προτομής του. Ασκητής, μαγείρευε Δευτέρα και έτρωγε ως το Σάββατο από το ίδιο φαγητό, αδύνατος, πετσί και κόκαλο, στην Κατοχή στην Αίγινα όπου έμενε μόνιμα, κινδύνευσαν με την Ελένη να πεθάνουν από την πείνα, ζούσαν μόνο με χόρτα και τσάι, όταν ευτυχώς ο καλός Θεός (αν και "άθεος" ) έστειλε ένα Φραγκισκανό μοναχό από την Αθήνα ζητώντας του να μεταφράσει την βιογραφία του Αγ. Φραγκίσκου της Ασίζης οπότε και του έστειλε πακέτα με τρόφιμα, χρωστούσε στον Άγιο την ζωή του και του αφιέρωσε το έργο "ο Φτωχούλης του Θεού."
Δούλευε τόσο πολύ που έλεγες «πώς διάολο αντέχει αυτός ο άνθρωπος; ούτε ένα λεπτό δεν πήγαινε χαμένο, χωρίς δουλειά. Στην Αίγινα όταν περνούσε από τα γεμάτα καφενεία να παίζουν τάβλι ή χαρτιά γινόταν έξαλλος «Ε, κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις «ΟΙ ΑΔΕΡΦΟΦΑΔΕΣ»
Μωρέ δεν είναι κρίμα κι άδικο να μη βαστάει χίλια χρόνια η νιότη του ανθρώπου! Μπας και φοβήθηκε ο Θεός μην του πάρουμε το θρόνο, και σιγά σιγά, μπαμπέσικα, μας ξαρματώνει, μας βγάζει τα δόντια, μας ξεκλειδώνει τα γόνατα, μας τσακίζει τα νεφρά, μας θολώνει τα μάτια, και τρέχουν τα ρουθούνια και τα χείλια μας μύξες και σάλια; Δε με νοιάζει ο θάνατος, δε με νοιάζει, ας με φάει μια και καλή το βόλι…μα αυτό το σιγανό ξεγιβέντισμα! «ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΙΧΑΛΗΣ»
Μωρέ τι υποφέρει κι αυτός ο Θεός, βρήκε τον μπελά του μαζί μας. Φωνάζουν τα ψάρια: Μη μας στραβώσεις, Κύριε, και μπούμε στα δίχτυα! Φωνάζουν οι ψαράδες: Στράβωσε τα ψάρια, Κύριε, να μπούνε στα δίχτυα! Ποιον από τους δυο ν’ ακούσει ο Θεός; Πότε ακούει τα ψάρια, πότε τους ψαράδες – κι έτσι πορεύεται ο κόσμος! “Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ
Κάθε χρόνο υποψήφιος για το Νόμπελ από το 1950 μέχρι τον θάνατο του, το 1957. Ο ίδιος το ήθελε πολύ, όχι μόνο για την υστεροφημία του αλλά και για να αποκαταστήσει οικονομικά την Ελένη αφού η υγεία του χειροτέρευε (λευχαιμία), είχε ήδη χάσει το μάτι του. Ο Σπύρος Μελάς από την Ακαδημία Αθηνών πρωτοστάτησε στην εκστρατεία συκοφάντησης του, ο ίδιος ο Υπουργός Παιδείας της Σουηδίας ομολογεί ότι στάλθηκαν επιστολές σε όλα τα μέλη ότι τυχόν βράβευση του θα ήταν εχθρική ενέργεια προς την Ελλάδα. Το σπουδαίο ήταν ότι η Νορβηγική Ακαδημία προσφέρθηκε να του δώσει διαβατήριο και Νορβηγική υπηκοότητα για να διευκολύνει την βράβευση του αλλά αυτός αρνήθηκε, το βραβείο εάν το κέρδιζε, έπρεπε να πάει και στην Ελλάδα.
Κανένας από τους δύο νομπελίστες ποιητές μας δεν έχει τόσο πολύ μεταφρασθεί και διαβασθεί ανά την υφήλιο όσο ο Καζαντζάκης, σε παραπάνω από 41 γλώσσες και διαλέκτους, έγινε Οσκαρικές ταινίες, θεατρικα έργα, βιβλία τσέπης, best seller, πίσω σε απόσταση ο Καβάφης σε 29, ακολουθεί ο Σεφέρης σε 23 γλώσσες!
Φωτο 5, στα σχόλια. Η ευχαριστήρια επιστολή ενός παραλίγο συνάδελφου του (Νομπελίστα) του Άλμπερτ Αϊνστάιν, τον ευχαριστεί που του έστειλε μεταφρασμένο στα Γερμανικά το έργο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται»,
" Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ’ όλους τους σωτήρες· αυτή ‘ναι η ανώτατη λευτεριά "
"Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο, καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο, το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή ! (ΑΣΚΗΤΙΚΗ).

Ο Παναής στον Πλεύρη!

https://tvxs.gr/news/ellada/o-lafazanis-sto-kanali-toy-pleyri?fbclid=IwAR14EykrYypC86PqcCQONFpoQEoZu8pEJ--ORmF3GShc4yBU7hfiLy6yxeU

Ο Σαρλώ κάνει ένα άλλο Χίτλερ!

https://www.facebook.com/voicenews.gr/videos/1029909157157233/UzpfSTEyNDMyODYyODg6MTAyMTI3MDE0ODQ0NzIzNDI/

Επιβατικό αεροπλάνο σε... τούμπα!

https://www.facebook.com/mundodosanjos5000/videos/2023688221028361/UzpfSTEyNDMyODYyODg6MTAyMTI2NTUwODAwNzIyNjE/

Αρκάδι. Μια διήγηση. Του George Papadakis

9 Νοεμβρίου (1866)
«Η μπουμπάρδα γκρέμισε τον ένα παραστάτη της Ρεθεμνιώτικης πόρτας .Εριξε κάτω και τον άλλο.Τα σιδερόφυλλα βογγήξανε ριζόκορφα και μπατάρισαν πάνω στα δυναμάρια πούχανε σωριασμένα πίσω τους .
Οι ρέμπελοι δοκιμάσανε κάμποσες φορές να περάσουν από τη χαλάστρα.Οι μπλοκαρισμένοι τους κάνανε πίσω με την ψιλή φωτιά * και τα κοντάρματα*.
-«Τεσλίμ*,μωρέ!Αδικα θα χαθείτε κακομοίρηδες!» φώναζαν οι Τουρκοκρητικοί λυσσασμένοι και πισωβολούσανε στα μετερίζια τους.
-«Μαζί σας θα χαθούμε σκύλοι –μπαρούτι έχομε να σας πολεμούμε ένα μήνα»(απαντούσαν οι μπλοκαρισμένοι)
-«Οντε θα μπούμε μέσα τα λέμε!»
-«Καλώς να κοπιάσετε ,σας έχομε τραπέζι στρωμένο!»
Τ ΄απομεσήμερο οι τρουμπέτες του Τούρκου βαρέσανε το γιουρούσι.Δυο κολόνες Μισιρλήδες* ταχτικοί μονοκίνησαν από δυό μεριές και σμίξανε μπρός στην πόρτα.
Οι αξιωματικοί τους σουγγίζανε με τα σπαθιά να χωθούνε μέσα στο καμίνι.
Οι Χριστιανοί μπορέσανε να βαστήξουνε την πρώτη τους απολυσιά.
Ο Δημακόπουλος έτρεχε μέσα στον πόλεμο,σπαθοκοπούσε τους άπιστους και φώναζε στους δικούς του: «Κουράγιο παιδιά.Σαν τη πρώτη θάναι κ΄οι άλλες!».
Τα παληκάρια του γυρεύανε φουσέκια.Που φουσέκια!
Η Δασκαλάκαινα έψαχνε τους σκοτωμένους,έριχνε μέσα στην ποδιά της όσα πετύχαινε και τα μοίραζε.
Το νιζάμι *ξαναχυτάρισε .
Μερικοί καταφέρανε να χωθούν ως μέσα στην αυλή.
Ο φαρδής τόπος εκατάπινε τις δυό φυλές που σμίγανε σε φριχτή σφαγή…»

---το κείμενο είναι του Παντελή Πρεβελάκη από το «Παντέρμη Κρήτη» εκδ.Ι.Δ.Κολλάρου 1945,περιγράφει ακριβώς τη στιγμή που οι πολιορκητές διασπούν την άμυνα και εισβάλουν στον περίβολο του Μοναστηριού.Λίγο αργότερα ακολούθησε η ΑΝΑΤΊΝΑΞΗ.(1)
*«ψιλη φωτιά» ,οι πιστόλες
* «κοντάρματα» ,τα μαχαίρια
*"Τεσλιμ", σκύψτε, παραδοθείτε
* «Μισιρλήδες» ,από το Μισίρι,Αιγύπτιοι
* «Νιζάμι» ,Νιζάμ ,ο νέος Οθωμανικός στρατός οργανωμένος σε ευρωπαικά πρότυπα, συνοδευόταν πάντα από τους «ρέμπελους» δλδ Βασιβουζούκους και στο προκείμενο από άτακτους τουρκοκρητικούς .
Στο Αρκάδι το Νιζάμι χωρίζόταν σε δύο «ασκέρια» ,στο «αυτοκρατορικό» η «πολίτικο» δλδ τουρκικό και στο «μισιριώτικο» δλδ αιγυπτιακό.
(1) Στο Αρκάδι ,αντίθετα με το μέχρι τώρα γνωστό ,δεν σημειώθηκε μια ανατίναξη ,αλλά τρεις!Η μια στον «τσεπανέ» (οιναποθήκη) που είναι και η γνωστή ,η άλλη στο υπόγειο του Ηγουμενείου όπου φυλασσόταν επίσης σημαντική ποσότητα πυρίτιδας .(μάλιστα το βρέφος ,ένα κοριτσάκι, που σώθηκε από τις ανατινάξεις σώθηκε από αυτήν στο ηγουμενείο).Μία τρίτη ανατίναξη μικρότερης ισχύος σημειώθηκε στα κελιά στη νότια πλευρά όπου μάχονταν έξι καλόγεροι του μοναστηριού.Ετσι δεν έχει καμία σημασία αν πυρπολητής ήταν ο Κωστής Γιαμπουδάκης από το Άδελε ή ο Γαριβαλδινός δάσκαλος Μανώλης Σκουλάς από τα Ανώγεια.Και οι δύο ήταν .Μενει να δούμε ποιος έβαλε φωτιά στον Τσεπανέ και ποιος στο Γουμενικό…
(2) Στο πολιορκημένο μοναστήρι κυμάτιζαν δύο σημαίες πάνω από την Ρεθεμνιώτικη Πόρτα.Η μία η ελληνική «ξηράς» με την επιγραφή «ΕΝΩΣΙΣ ή ΘΑΝΑΤΟΣ» .Η δεύτερη ήταν το λάβαρο της Μονής με την αναπαράσταση της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.
Το λάβαρο διέσωσε κατά λάθος τουρκοκρητικός αξιωματικός του «πολίτικου» ασκεριού.Μετά τη μάχη περιδιαβαίνοντας ανάμεσα στα πτώματα ,είδε το «χρωματιστό πανί» και το πήρε καθώς αναζητούσε κάτι για να προστεύει τη ράχη του αλόγου του από την τριβή της σέλας.
Τέσσερα χρόνια μετά το παρέδωσε σε επιζόντα καλόγερο του μοναστηριού.
Αυτό λέει η ιστορία.Ο θρύλος λέει πως μέχρι να γυρίσει στο Ηράκλειο η πλάτη του αλόγου ,όπου ακουμπούσε το «πανί» είχε γεμίσει αίμα ,χωρίς να ματώσει το «πανί».Ετσι «κατάλαβε»…
3.Ολοι οι αιχμάλωτοι , Πελοπονήσσιοι και Αρβανίτες της Αττικής οι περισσότεροι (17 στο σύνολο), που φορούσαν τη στολή του Ελληνικού Στρατού εκτελέστηκαν δια λογχισμού,κατόπιν διαταγής του Ναϊτλή Γκιριτλή Πασά με πρώτο τον φρούραρχο Ιωάννη Δημακόπουλο.
Ανάμεσα τους ήταν και ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης γιός της ηρωικής Δασκαλάκαινας.
Τουρκοκρητικός που τον γνώρισε ,επιχείρησε να τον σώσει την τελευταία στιγμή φωνάζοντας:
«Μπρε συ ,δικός μας δεν είσαι συ μωρέ;Τση Δασκαλάκαινας ο Κωνσταντής δεν είσαι;» ,για να λάβει την απάντηση:
«Οϊ .Εγώ ΄μαι του Ελληνικού Στρατού»
Γιώργος Δ.Παπαδάκης
ΕΙΚΟΝΕΣ
1 Αναπαράσταση της τελικής εφόδου σε γκραβούρα εποχής
2 Το Αρκάδι ,σήμερα. Ο Τσεπανές βρίσκεται στο βάθος στα αριστερά της φωτγραφίας.Το ηγουμενείο μπροστά από το κυπαρίσσι και δεν διακρίνεται .
3.Το λάβαρο του μοναστηριού με εμφανή ίχνη της μάχης.
4.Ιχνη της μάχης πάνω από τη δεξιά είσοδο του Καθολικού
5.Ο Φρούραρχος Ιωάννης Δημακόπουλος από τη Βυτίνα Γορτυνίας
6.Κωστής Γιαμπουδάκης
7.Εμμανουήλ Σκουλάς
8.Ναϊτλή Πασάς ο αποκαλούμενος "Γκιριτλής" (Κρητικός) καθώς ήταν ο μόνος που έιχε καταφέρει νίκες σε βάρος των επαναστατών στο νησί το 1821.Παρότι προχωρημένης ηλικίας κλήθηκε από το Σουλτάνο να "πνίξει" τη νέα επανάσταση.Ηταν Αλβανικής καταγωγής.
9.Ιερο τεκμήριο της εθελοθυσίας. Πλεξούδα νεαρής γυναίκας που βρέθηκε στον "Τσεπανέ" μετά την ανατίναξη. Φυλάσσεται στο Μουσείο της Μονής. (φωτ. μέσω Ευτύχης Τζιρτζιλάκης)

Καμύ και ποδόσφαιρο. Από τη Maria Dedoussi.

Maria Dedoussi

 

7 Νοεμβρίου στις 2:33 μ.μ.

Με ρώτησε ένας φίλος μου προχθές εάν βρίσκω "προβληματικό" το γεγονός ότι ο 13χρονος γιος του ασχολείται εντατικά και σχεδόν μονοθεματικά με τον αθλητισμό, το μπάσκετ συγκεκριμένα.

Είπα, ναι, το βρίσκω ελαφρώς προβληματικό, όχι επειδή ο αθλητισμός είναι κακό πράγμα, αλίμονο, αλλά επειδή νομίζω ότι ένα παιδί -ένας άνθρωπος- πρέπει να αντλεί τα ερεθίσματά του από πράγματα που ταΐζουν και "παιδεύουν" το σώμα όσο και το πνεύμα εξίσου.
Αλλά, πάλι, αυτό είναι μια εντελώς δική μου άποψη, έχει να κάνει με τον τρόπο που εγώ μεγάλωσα, με τον τρόπο που εγώ βλέπω τα πράγματα, με τον τρόπο που εγώ θεωρώ ότι είναι καλό να γίνονται, με αυτό που είμαι εν τέλει.
Βέβαια, ο Αλμπέρ Καμί, που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1913, ίσως να έλεγε κάτι διαφορετικό.
"Αυτά που γνωρίζω με τη μεγαλύτερη βεβαιότητα για την ηθική και το καθήκον, τα χρωστάω στο ποδόσφαιρο", είχε πει. Είναι πολύ γνωστή ατάκα του αυτή.
Έπαιζε τέρμα, στην ομάδα Racing Universitaire Algerios -γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλγερία- ήταν και πολύ καλός και δεν εγκατέλειψε τη μπάλα για τη Φιλοσοφία, τον ανάγκασε η φυματίωση.
Ο Καμί έβλεπε το ποδόσφαιρο σαν μια φιλοσοφική προέκταση της ζωής:
Η μπάλα δεν θα σου έρθει ποτέ ακριβώς όπως την περιμένεις. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος πάντα τόσο για τη νίκη όσο και για την ήττα και να μην επηρεάζεσαι ιδιαίτερα από κανένα από τα δύο. "Δεν υπάρχει μοίρα που να μην νικιέται με την περιφρόνηση", είχε γράψει.
Αλλά αυτό που τον απασχολούσε περισσότερο σε σχέση με το ποδόσφαιρο είναι το είδος της προσωπικής ηθικής και ακεραιότητας που μπορεί ένας ελεύθερος άνθρωπος ν' αναπτύξει μέσα σε μια ομάδα και στις σχέσεις του με άλλους αντίστοιχα ελεύθερους ανθρώπους.
Πράγμα κάπως παράδοξο. Αλλά, ήταν ένας άνθρωπος που έτσι κι αλλιώς αναζητούσε τη λογική στον παραλογισμό της ανθρώπινης ύπαρξης και μας προέτρεψε να φανταστούμε το Σίσσυφο ευτυχισμένο.
Αυτό που καταλαβαίνω εγώ ότι είπε ο Καμί είναι ότι η ανθρώπινη ύπαρξη είναι μια καταδίκη από μόνη της.
Κι αν καταφέρεις μέσα στο μυαλό σου να αποδεχθείς αυτήν την καταδίκη σαν μια δεδομένη και αμετάβλητη συνθήκη και να τη μετατρέψεις υπερβατικά σε κάτι μέσα από το οποίο αντλείς ευτυχία, χωρίς να πρέπει διαρκώς να αιτιολογείς την ευτυχια αυτή, έχεις κερδίσει το μοναδικό πράγμα που έχει σημασία.
Την ελευθερία σου.
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.

Η προδοσία του Επισκόπου Λάμπης. Του Γιώργου Βιδάκη

Η προδοσία του Επισκόπου Λάμπης
Στην πολιορκία και την πτώση του Αρκαδίου έπαιξε καθοριστικό ρόλο η προδοσία του επισκόπου Λάμπης Παΐσιου, ο οποίος αλληλογραφούσε με τον Μουσταφά. Μετά το ολοκαύτωμα ο Παΐσιος αποκηρύχθηκε από τη Γενική Συνέλευση ως προδότης και ζητήθηκε η εκτέλεσή του από όποιον τον συναντούσε. Στην Κρήτη πάντως έμεινε για μερικούς ακόμη μήνες, μέχρι τουλάχιστο το καλοκαίρι του 1867, όπως αποδεικνύεται από την αλληλογραφία που είχαν μαζί του μοναχοί, οι οποίοι του ζητούσαν βοήθεια για να προστατεύονται από τον τουρκικό στρατό.

Ο Παΐσιος, που δεν είχε καταγωγή από την Κρήτη, όταν έφυγε από το νησί πήγε στην Κωνσταντινούπολη, αλλά, κατά τα φαινόμενα, δεν ανέλαβε αρχιερατικά καθήκοντα.
Τη φοβερή καταγγελία για την προδοσία του ιεράρχη και ιερατικώς προϊσταμένου της μονής, που ουδέποτε καταγράφηκε στα βιβλία της κρητικής ιστορίας, διατύπωσε λίγες ημέρες μετά την ανατίναξη η Γενική Συνέλευση των Κρητών αποκηρύσσοντας δημόσια τον επίσκοπο Λάμπης Παΐσιο.
Ο επίσκοπος, δηλαδή, που πρόδωσε το Αρκάδι ήταν εκείνος που είχε στην εκκλησιαστική του σκέπη το μοναστήρι! Στο κείμενο της αποκήρυξης αναφέρονται και οι επιστολές που αντάλλαξαν ο Παΐσιος με τον Μουσταφά πασά και οι συνεννοήσεις που έκαναν.
Ο ρόλος του Παϊσίου στην υπόθεση του Αρκαδίου σχεδόν ποτέ δεν αναφέρθηκε. Την εμπλοκή του αποκαλύψαμε τον Δεκέμβριο του 2008 σε αφιέρωμα στην εφημερίδα "Πατρίς"
"ΑΠΟΚΗΡΥΞΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ ΛΑΜΠΗΣ ΠΑΪΣΙΟΥ
Λαέ της Κρήτης!
Σας είναι ήδη γνωστόν το επί τρεις ολοκλήρους ημέρας παρασταθέν φρικώδες και απαίσιον δράμα εν τω νέω ηρωικώ Μεσολογγίω Αρκάδι, εκεί όπου, μη δυνηθέντων των εν αυτώ πολιορκουμένων 250 ενδόξων και αρειμανίων μαχητών, των μιμηθέντων τους εν Θερμοπύλαις Σπαρτιάτας ν’ ανθέξωσι πλέον εναντίον προσβολής εχθρού, έχοντος δυνάμεις ανωτέρας, και συνεπείς όντες εις τον ιερόν και αμετάτρεπτον όρκον, τον οποίον ενώπιον του Υψίστου έδωκαν του να μη παραδοθώσι ζώντες εις τας χείρας του εχθρού, έθεσαν πυρ και ανετινάχθησαν εις τον αέρα και μετ’ αυτών πλείστα γυναικόπαιδα και πλέον των 2500 Τούρκων. Εκεί όπου, εισβαλόντος του εχθρού, γέροντες εκρεουργήθησαν, ζώντα βρέφη εις φρούρνους κατεκάησαν, εγγύων γυναικών αι κοιλίαι κατασχίθησαν, ιεροσιλείαι διεπράχθησαν και πλείστα άλλα κακουργήματα, άτινα κατεσυνεκίνησαν όλον τον κόσμον. Τις δε η αιτία όλων τούτων; Τις ο οδηγήσας τον εχθρόν εις Αρκάδι; Τις ο προδώσας αυτό; Φευ! Ο αρχιερεύς της επαρχίας Λάμπης, ο εφιάλτης ούτος και ουχί λειτουργός του Υψίστου, όστις αντί να μιμηθή εν ταις παρούσαις περιστάσεσι της πατρίδος του τον ένδοξον και αοίδοιμον εν Καλαβρύτοις Αρχιερέα Γερμανόν, τον αναπετάσαντα την σημαίαν της ελευθερίας, αντί να μιμηθή τον χάριν της πατρίδος του υποστάντα τον φρικώδη της αγχόνης θάνατον, τον αθάνατον Πατριάρχην Γρηγόριον, τουνατνίον εμιμήθη τον ισκαριώτην Ιούδαν, τον προδώσαντα, χάριν αργυρίου, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.
Όθεν τον τοιούτον εφιάλτην της πατρίδος παραδίδομεν εις τα αράς ολοκλήρου του πανελληνίου.
Συ δε, ω λαέ της Κρήτης, αφού τρις αναθεματίσης τον εφιάλτην τούτον φρόντιζε όπως ανακαλύπτης τους τοιούτους, οίτινες βεβαίως εισίν ολίγιστοι και τιμωρής με θάνατον αυτούς προς παραδειγματισμόν.
Ιδού αι του εφιάλτου προδοτικαί επιστολαί.
α΄) Η του αρχιερέως προς τον Μουσταφάν.
«Εξοχώτατε.
Σας ειδοποιώ ως και προφορικώς εμείναμεν σύμφωνοι ότι εις το Αρκάδι πρέπει να υπάγετε δια να το καταστρέψετε, καθότι δια της καταστροφής αυτού επιτυγχάνετε την καταστροφήν όλων των επαρχιών του τμήματος Ρεθύμνης, καθ’ όσον εντός αυτού υπάρχουσιν αι επιτροπαί και τα πολεμοφόδια των ρηθεισών επαρχιών».
Και β΄) η του Πασσα προς τον αριχερέα.
«Σήμερον αναχωρώ και πηγαίνω εις το Αρκάδι δια να κάμω εκείνο όπου εμείναμεν σύμφωνοι, αλλά απορώ πώς δεν μου εστείλετε εκείνα, τα οποία μου υπεσχέθητε και όταν επιστρέψω θέλω να τα εύρω».
(Τ.Σ.) Η Γενική Συνέλευσις των Κρητών
Παύλος Ανδρέου Μοράκης, Ιωσήφ Χ. Βουρδουβάκης, Ιωσήφ Α. Μανουσογιαννάκης, Α. Ζ. Μπουμπουλάκης, Εμ. Μ. Θεοδωρίδης, Στυλιανός Δημητρακάκης, Στυλ. Παππαδάκης, Αλέξανδρος Μαρκάκης, Μάρκος Τζανουδάκης, Παρθένιος Περίδης, Παρθένιος Κελαϊδής, Δημήτριος Παππαδάκης".

Η ελληνική Δικαιοσύνη και μια καθαρίστρια...

Γραμματέας δικαστηρίων καταθέτει πλαστό πτυχίο και αθωώνεται (Σεπτ. 2018).
Δημόσια υπάλληλος, που διορίστηκε το 2001 μέσω του ειδικού νόμου για τους συνεργάτες βουλευτών, καταδικάζεται μεν σε οκτώ χρόνια, αλλά με αναστολή (2017).
Υπάλληλος της Βουλής με πλαστό πτυχίο απλώς απολύεται (2015).
Ο σύζυγος της βουλευτού Γιαννακάκη που βρέθηκε με πλαστό μεταπτυχιακό να διδάσκει και στο Εθνικό Κέντρο Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης απλώς απελύθη. Ο διορισμός του διευθυντή του Νοσοκομείου Γρεβενών με πλαστό τίτλο απλώς ανεκλήθη (2014). Και άλλοι, και άλλοι.
Αλλά η καθαρίστρια από το Βόλο προχτέςΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΣΕ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΘΕΙΡΞΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ.
Εμ, έτσι είναι, δεν μπορείς να διορίζεσαι καθαρίστρια, σε τόσο υψηλόβαθμη θέση και τόσο καλοπληρωμένη κι εσύ να καταθέτεις πλαστό πιστοποιητικό φοίτησης στην ΣΤ Δημοτικού και να θες απλώς να απολυθείς, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι. Η δικαιοσύνη έδωσε πάλι τα ρέστα της...

Υ.Γ. Γιατί βλέπεις στο να καθαρίζεις είναι τόσο αναγκαίο το χαρτί , στο να διδάσκεις η να ασκείς διοίκηση είναι προαιρετικό....
Από:Gianna Katsiampoura

Ποιοί κρύβονταν πίσω από τους Ναζί;

οποίησε μια δημοσίευση.

13 Νοεμβρίου στις 4:59 μ.μ. ·

The Three Mooges

9 Νοεμβρίου στις 3:31 μ.μ. ·

Δικαιοσύνη και Φασισμός.
Στο εδώλιο δεν κάθισε ποτέ η «Krupp» που τροφοδοτούσε όλη την πολεμική μηχανή του Χίτλερ, αλλά και που τα εργοστάσιά της όλως περιέργως έμεναν ανέπαφα όταν οι Αμερικάνοι ισοπέδωναν το Έσσεν.

Στο εδώλιο δεν κάθισε η «Deutsche Bank» που χρηματοδότησε τη δημιουργία και λειτουργία των ναζιστικών φούρνων του Αουσβιτς.
Στο εδώλιο δεν κάθισε η «Siemens». που έλυνε και έδενε επί φασίστα Μεταξά. Με πρόταση και χρηματοδότηση του επικεφαλής της «Siemens» στην Αθήνα, συγκροτήθηκαν τα Τάγματα Ασφαλείας ίο 1943.
Στο εδώλιο δεν κάθισαν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι οικονομικοί στυλοβάτες του φασιστικού καθεστώτος Μεταξά που όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα παρέδωσε τους Έλληνες πολιτικούς κρατούμενους στην Γκεστάπο για να μεταφερθούν στα Νταχάου και στα Άουσβιτς.
Στο εδώλιο δεν κάθισαν οι 25 από τους μεγαλύτερους βιομηχάνους της Γερμανίας, αυτοί που το 1933 τροφοδότησαν το αποκαλούμενο και «Ταμείο του Χίτλερ» με το αστρονομικό για την εποχή ποσό των 3 εκατ. μάρκων. Ήταν στις εκλογές του '33 που οι Ναζί πήραν το 44% των ψήφων.
Στο εδώλιο δεν κάθισε η ελβετική «Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών». Ο πρόεδρος της, ο τραπεζίτης Σαχτ, ήταν ο υπουργός Οικονομικών του Χίτλερ από το 1934.
Στο εδώλιο δεν κάθισε η «Φάρμπεν» που κατασκεύασε το Κυκλώνιο Β. Ήταν το αέριο που χρησιμοποιήθηκε για την εξόντωση χιλιάδων ανθρώπων στα κρεματόρια. Ένα από τα ονόματα με τα οποία κυκλοφορεί σήμερα η «Φάρμπεν» είναι «Bayer»
Στο εδώλιο δεν κάθισαν οι 45 από τους μεγαλύτερους Γερμανούς βιομήχανους που στις επιχειρήσεις τους στέλνονταν για καταναγκαστική εργασία οι κρατούμενοι από το Μαουτχάουζεν.
Στο εδώλιο δεν κάθισαν:
Η αμερικανική πολυεθνική «ΙΒΜ». Η οργάνωση των 78 ναζιστικών στρατοπέδων εξόντωσης έγινε με τεχνολογία της «ΙΒΜ». Ο πρόεδρος της «ΙΒΜ», ο Τ. Watson, τιμήθηκε από το Γ’ Ράιχ με το μετάλλιο του Μεγάλου Σταυρού της Γερμανικής Τάξης του Αετού, το 1937. Ήταν η μεγαλύτερη τιμή που μπορούσε να αποδώσει το ναζιστικό καθεστώς σε μη Γερμανό πολίτη.
Η «Standard Oil». Η «Standard Oil», των συμφερόντων Ροκφέλερ, στη διάρκεια του πολέμου, εκτός από τους συμμάχους προμήθευε με καύσιμα και τον Αξονα.
Η «General Motors». Χιλιάδες θωρακισμένα αυτοκίνητα, φορτηγά και τανκς για τον γερμανικό στρατό κατασκευάστηκαν από την «General Motors». «Ό,τι συμφέρει την «General Motors» συμφέρει την Αμερική», έλεγε ο Αϊζενχάουερ. Το αμερικανικό κράτος αποζημίωσε με 33 εκατ. δολάρια την «General Motors» για τις ζημιές που υπέστησαν τα εργοστάσια της σε Γερμανία και Αυστρία στον πόλεμο. Ήταν τα εργοστάσια που κατασκεύαζαν τανκς για τον Χίτλερ.
Η «Ford». Το 1/3 των φορτηγών της Βέρμαχτ το κατασκεύασε η αμερικανική πολυεθνική «Ford». Οι μισοί «εργαζόμενοι» της εταιρείας ήταν σκλάβοι από στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο πρόεδρος της «Ford», ο «κύριος» Ford, το 1938 γιόρτασε τα 75α γενέθλιά του παραλαμβάνοντας από τους Γερμανούς πρόξενους στο Ντιτρόιτ το μετάλλιο του Μεγάλου Σταυρού της Γερμανικής Τάξης του Αετού.
Η τράπεζα «UBC». Ήταν από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες του ναζιστικού καθεστώτος. Πρόεδρος της ήταν ο «κύριος» Πρέσκοτ Μπους. Πατέρας και παππούς δυο αμερικανών προέδρων.
Κανένα από τα στελέχη των εταιρειών δυτικών συμφερόντων δεν τιμωρήθηκε μετά τον πόλεμο για τις σχέσεις του με τον ναζισμό. Τα αδικήματά τους παραγράφηκαν. Το φρόντισε ο κύριος John McCloy. Ήταν ο Ύπατος Αρμοστής των ΗΠΑ στη Γερμανία μετά τον πόλεμο. O McCloy ήταν από το 1947 ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας. Πριν ως νομικός εκπροσωπούσε τα συμφέροντα των Ροκφέλερ και της τράπεζας «Chase Manhattan».
Ο κατάλογος είναι μακρύς και το συμπέρασμα ασφαλές: Από το εδώλιο λείπουν όλοι αυτοί που είναι δίπλα, πίσω και κυρίως πάνω από τους «Χίτλερ».
Λείπουν τα μονοπώλια και όλοι αυτοί που κάνουν κουμάντο σε ένα σύστημα που είτε με φασισμό είτε χωρίς φασισμό, είτε με κοινοβούλιο είτε χωρίς κοινοβούλιο, έχει πάντα το ίδιο όνομα.
Λέγεται καπιταλισμός
(Από την «Ανάκριση»,του Πέτερ Βάις )

Έλληνες δωσίλογοι και φιλοναζιστές. Λίστα ατόμων και οργανώσεων

https://original-fippak.blogspot.com/2014/08/blog-post.html?m=1&fbclid=IwAR34I2jbwdp42VV-EGSvIQHp4Xiu3c-gg_oGvi7pzW-YJWsufhZs710nC-8

Αμαλία Φλέμινγκ

Την Πέμπτη ήταν κιόλας τρεισήμισι μέρες που βρισκόμουν εκεί.
Οι φωνές και οι απειλές του Θεοφιλογιαννάκου και η αγωνία μου
για τα πρόσωπα που κινδύνευαν ίσως να συλληφθούν,
μου έφερναν συνεχώς διάθεση για εμετό.
Κατά τις δέκα ο Θεοφιλογιαννάκος με κάλεσε και πάλι,
αυτή τη φορά για να μου κάνει μία πρόταση.

- Μιλήσαμε με τον πρωθυπουργό για σας, μου είπε,
και με ποιον τρόπο είναι δυνατό
να σας εμποδίσουμε να κάνετε κι άλλο κακό στην πατρίδα μας.
Αποφασίσαμε ότι
θα είστε λιγότερο επικίνδυνη αν φύγετε στο εξωτερικό.
Κάντε μας λοιπόν μια μικρή λίστα των πραγμάτων που θέλετε,
να τα βάλουν σε μια βαλίτσα
και να σας συνοδέψουμε στο αεροδρόμιο.
Πιθανόν να γράψετε κανένα άρθρο, θα πείτε τα δικά σας για λίγο,
και ύστερα θα μπείτε στη χορεία των άλλων αλητών,
της Ελένης Βλάχου και των άλλων.
Τον ρώτησα αν αυτό εσήμαινε
ότι θα χάσω την ελληνική μου υπηκοότητα.
- Βεβαίως, είπε.
Κάθισα πίσω στην καρέκλα μου πιο αναπαυτικά.
Ένιωθα τώρα δυνατή.
- Με τη θέλησή μου ποτέ δε φεύγω, είπα.
Έμεινε κατάπληκτος.
Μου μίλησε για τα μαρτύρια που επρόκειτο να τραβήξω
στο ΕΑΤ - ΕΣΑ
κατά τις επόμενες μέρες ή βδομάδες της ανακρίσεως,
μαρτύρια για τα οποία δεν είχα ιδέα,
και για την τελική δικαστική απόφαση
που θα μ' έστελνε για χρόνια στη φυλακή να σαπίσω.
- Σας συνιστώ
ζωηρώς να δεχτείτε την προσφορά τώρα που σας την κάνουμε.
Πιστέψτε με πως γλιτώνετε από πολλά οδυνηρά πράγματα.
- Φαίνεται πως το τίμημα να είσαι Έλληνας είναι πολύ μεγάλο,
μα δέχομαι να το καταβάλω, απάντησα.
- Θα το μετανιώσετε πικρά, μου είπε.
..............................................................................................................
Από το βιβλίο της Αμαλίας Φλέμιγκ
''Προσωπική Κατάθεση''