Sigmund Freud & Άγγελος Κατακουζηνός

Sigmund Freud & Άγγελος Κατακουζηνός: Δυό διάσημοι ψυχίατροι, λάτρεις της τέχνης τα σπίτια των οποίων έγιναν ξεχωριστά μουσεία!

οΆγγελος Κατακουζηνός (1904-1982) είναι από τους πρωτοπόρους εκπροσώπους της ψυχιατρικής επιστήμης. Επίσης, ένας από τους επιφανέστερους πνευματικούς ανθρώπους της ελληνικής διανόησης του 20ου αιώνα, που θαύμαζε και σεβόταν το έργο του πατέρα της ψυχανάλυσης Sigmund Freud.

Αφιέρωσε και εκείνος τη ζωή του στο να θεραπεύει τις ψυχικές ασθένειες με σκοπό να μην βλάπτουν το σώμα. Κέρδισε μεγάλο σεβασμό, τόσο στη χώρα καταγωγής του, όσο και στο εξωτερικό.

Όσο, μάλιστα, ζούσε στο Παρίσι παρακολουθούσε κάποιους από τους ασθενείς του διάσημου Βιεννέζου επιστήμονα. Διατηρούσε φιλικές σχέσεις με την κοινή τους γνωστή, την «Πριγκίπισσα της Ψυχανάλυσης», Marie Bonaparte, η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή των δύο ανδρών. Σε όλη του τη σταδιοδρομία προσπάθησε να απαντήσει στο ίδιο ερώτημα που απασχολούσε και τον Freud για το «ποιά είναι η ανθρώπινη υπόσταση;»
Γεννήθηκε στη νήσο Λέσβο και μεγάλωσε στη Σμύρνη. Απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της γαλλικής πρωτεύουσας, εξειδικεύτηκε στη νευρολογία και την ψυχιατρική.
Μετά την 12χρονη ολοκλήρωση των σπουδών του και αφού είχε εφεύρει μαζί με συναδέλφους του ένα εργαλείο (τρυπανάκι) για την επέμβαση του εγκεφάλου, επέστρεψε στην Αθήνα ιδρύοντας μια από τις πρώτες ψυχιατρικές κλινικές. Η ίδρυση της έγινε σε ένα από τα παλαιότερα και μεγαλύτερα δημόσια νοσοκομεία, τον  Ευαγγελισμό, χρησιμοποιώντας την πρωτοπόρο για την εποχή -σε παγκόσμιο επίπεδο- ναρκοαναλυτική μέθοδο.
Σύντομα, απέκτησε διεθνή φήμη προσελκύοντας στο ιδιωτικό του ιατρείο, διάσημους πελάτες, μεταξύ των οποίων τον Γάλλο φιλόσοφο, λογοτέχνη και νομπελίστα Albert Camus. Ακόμη, τον Αμερικανό συγγραφέα και νομπελίστα William Faulkner και τον διάσημο Έλληνα κροίσο Aριστοτέλη Ωνάση.
Παρά τις δελεαστικές προτάσεις που του έγιναν να αναλάβει τη διεύθυνση σημαντικών ιατρικών ιδρυμάτων στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, εκείνος αρνήθηκε γιατί ήθελε να εξασκήσει την επιστήμη του στην Ελλάδα.
Ωστόσο, διετέλεσε καθηγητής ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας και μέλος της Λεγεώνας της Τιμής, ενώ δίδαξε και σε αμερικανικά πανεπιστήμια, ως επισκέπτης καθηγητής.

Παράλληλα με την ακαδημαϊκή και την ιατρική του καριέρα και τις εκτενείς δημοσιεύσεις του στα ελληνικά, γαλλικά και γερμανικά, ανέπτυξε αξιόλογη πολιτιστική δράση, καθώς είχε υψηλή πνευματικότητα και αγαπούσε την τέχνη.

Υπήρξε ο ιδρυτής της Ελληνογαλλικής Πνευματικής Ένωσης και Πρόεδρος της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, με στόχο την προώθηση πολιτιστικών ανταλλαγών. Οι στοχαστικές του ομιλίες, καθώς και οι προσωπικότητες που προσείλκυε στις διαλέξεις του, προκαλούσαν πάντα θαυμασμό.