Σοφία Βέμπο. Του Δ. Τριάντη.

Η καλύτερη τραγουδίστρια της εποχής της, η σημαντικότερη στιγμή της καριέρας της, τα ρεσιτάλ που έδωσε στο διάσημο Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης τον Μαΐο του 1947, sold out 3 φορές, 2.5 ώρες μόνη της στη σκηνή χωρίς μικρόφωνο με τη συνοδεία μόνο πιάνου ή ακορντεόν, αποθεώθηκε, ύμνους έγραψε η «Herald Tribune». Ο Σπύρος Σκούρας, πρόεδρος της 20th Century Fox, της κάνει πρόταση για ταινία στο Χόλιγουντ, αυτή αρνείται, λέει πότε να γυρίσει Ελλάδα!.
Ο ύμνος «Παιδιά της Ελλάδος παιδιά» που εμψύχωνε τους φαντάρους στον πόλεμο ήταν η αρχή της εκρηκτικής της σχέσης με τον Μίμη Τραϊφόρο, που έγραψε τους στίχους σχεδόν όλων των τραγουδιών της. Παθολογική η ζήλεια της μια που είχε τη φήμη του «άτακτου», είχε βάλει μάλιστα να τον παρακολουθούν με ιδανική κατάσκοπο (ποια άλλη) την κολλητή της, Γεωργία Βασιλειάδου ! θρυλικό το επεισόδιο με την Σπεράτζα Βρανά, που καταμάτωσε από τα απανωτά χτυπήματα που της έδωσε η μαινόμενη τίγρης-Βέμπο, τις χώρισε ο Νίκος Σταυρίδης.
Αξέχαστη η συμμετοχή της στην «Στέλλα» του Μιχ. Κακογιάννη με την Μελίνα (απόσπασμα από την βιογραφία της)
Σοφία: Εμπρός; Ναι, έλα Βασίλη (ο Τσιτσάνης) ..ναι πες μου. Τι; Ποιο τραγούδι; Η Μερκούρη; Είσαι σίγουρος; Α.. στόπε ο ίδιος ο Χατζιδάκις, μάλιστα.... θα δω τι θα κάνω…γεια σου (κλείνει το τηλέφωνο)…
Σοφία: Έτσι ρε πούστηδες ε; Δεν με ξέρετε καλά... άι σιχτίρ... (στην φίλη της Αλίκη) - πάρε τηλέφωνο τον Κακογιάννη και πες του πως η Βέμπο πουστιές δεν σηκώνει. Αποχωρεί απ’την «Στέλλα» ... Τέλος.
Αλίκη: Γιατί φωνάζεις καλέ; Τι έγινε;
Σοφία: η συμφωνία ήταν να είμαι εγώ η μοναδική τραγουδίστρια της ταινίας. Μου είπε ο Τσιτσάνης πως το βασικό τραγούδι («Αγάπη πού γινες δίκοπο μαχαίρι) θα το πει η Μερκούρη. Κατάλαβες; Δεν της φτάνει που είναι η πρωταγωνίστρια; Θα φύγω και θα τους τραβήξω και μήνυση!!
Αλίκη: Έλα ηρέμησε, εσύ δεν έχεις πάει ποτέ κανέναν στα δικαστήρια. Εσύ είσαι η Βέμπο και θα καταδεχθείς να κάνεις κάτι τέτοιο; Σκέψου το λίγο..
Σοφία: (μετά από λίγο) εντάξει, το σκέφτηκα. Έχεις δίκιο. Δεν θα φύγω κι ούτε μήνυση θα κάνω...
Αλίκη: Μπράβο και τι θα κάνεις;
Σοφία: Πάρτι.. Και μάλιστα θα τους καλέσω όλους, όλους της ταινίας...
Αλίκη: Μα ρε Σοφία είμαστε αδέκαρες, το ξέχασες; πως θα κάνουμε πάρτι;
Σοφία : Πήγαινε τώρα στο μπακάλη, πάρε ότι χρειάζεται και πες του να τα γράψει τεμπεσίρι! (Τουρκική λέξη, tebeşir , κιμωλία, από τα βερεσέδια που γράφανε με κιμωλία οι καφετζήδες σε μαύρη πλάκα).
Φωτο 1. Σαν σήμερα, 17 Νοεμβρίου 1973, ο σωστός άνθρωπος στην σωστή θέση και στιγμή, η Σοφία Βέμπο στο μπαλκόνι της στην οδό Πατησίων (η είσοδος της πολυκατοικίας από Στουρνάρη 49A) παρακολουθούσε τα τανκς να εισβάλλουν στο Πολυτεχνείο. Κατέβηκε στην είσοδο της πολυκατοικίας της, άνοιξε την πόρτα και έβαλε μέσα όσους φοιτητές έβλεπε να περνάνε από μπροστά της. Τις αμέσως επόμενες ώρες, το σπίτι της μετατράπηκε σε σταθμός πρώτων βοηθειών, ενώ αρνείται ότι συμβαίνει κάτι όταν η ασφάλεια χτυπά την πόρτα της. Ποιος να τολμήσει να πάει κόντρα στην Εθνική μας τραγουδίστρια. «Εγώ δεν φοβήθηκα Γερμανούς και Ιταλούς, θα φοβηθώ τους δικούς μας!»
Πράγματι, ένα βράδυ που επέστρεφε από βραδινή παράσταση στο θέατρο, ένας Ιταλός τη χτύπησε δυνατά με σιδερένιο λοστό και σωριάστηκε κάτω. Την επομένη με ανώνυμο τηλεφώνημα την απειλούν να μη ξαναεμφανιστεί στο θέατρο, τους λέει «εντάξει, τότε θα τραγουδάω στο ραδιόφωνο»....ακολούθησε η σύλληψη και ο εγκλεισμός της στις φυλακές Αβέρωφ, η φυγάδευση της - μεταμφιεσμένη - στην Αίγυπτο όπου συνέχισε τις εμφανίσεις της στους εκεί Έλληνες δίνοντας όλες τις εισπράξεις για τις ανάγκες του Εθνικού αγώνα (πάνω από 18.000 χρυσές λίρες, ποσό τεράστιο για την εποχή!).
φωτο 2,3. όταν η Εθνική μας τραγουδίστρια είναι μάρτυρας των γεγονότων της τραγικής νύχτας, κάθε σκέψη αμφισβήτησης είναι πράξη αντεθνική! ήταν η πρώτη που εμφανίστηκε στο Στάδιο στις εκδηλώσεις για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας παραφράζοντας τον ύμνο της..
Παιδιά, της Ελλάδος, παιδιά..
Που τα τανκς γονατίσαν, κείνη τη βραδιά...
ο τάφος της στο Α’ Νεκροταφείο πάντα τυλιγμένος με την Ελληνική σημαία!