Αγαπητέ
@ΙΩΆΝΝΗΣ ΛΥΜΠΕΡΗΣ έχω ξαναδιαβάσει αυτά τα οποία ισχυρίζεστε. Το fb δεν
είναι, βέβαια, ο πλέον κατάλληλος τόπος για επιστημονικό διάλογο. Ως
Μηχανικός, όμως, της πράξης και όχι θεωρητικός, έχω να παρατηρήσω τα
εξής για τη μέθοδό σας, και γενικώς επί του ζητήματος:
1. Υπάρχει υπερβολικά μεγάλη συγκέντρωση τάσεων στα σημεία πακτώσεως των τενόντων της προεντάσεως. Αυτό το έχετε υπολογίσει;
2. Οι μελετητές θα πρέπει να γνωρίζουν Προεντεταμένο σκυρόδεμα.
3.
Το να ενισχύεις υπέρμετρα τα τοιχεία, αυτό μπορεί να οδηγήσει τις
δοκούς στην πολύ επικίνδυνη καμπτοδιατμητική θραύση, και σε
"απροειδοποίητη" κατάρρευση, όπου θα μείνουν(;) μόνο τα
υποστυλώματα-τοιχώματα όρθια!
4. Η υπερβολική
ακαμψία των υποστυλωμάτων-τοιχωμάτων μπορεί βα οδηγήσει τα ίδια σε
ψαθυρή θραύση, άλλη πολύ επικίνδυνη κατάσταση η οποία συνεπάγεται,
επίσης, πλήρη κατάρρευση χωρίς προειδοποιητικά σημάδια.
5.
Τα δυώροφα, σκελετικά μονον, (πραγματικά) μοντέλα σας πόρρω απέχουν από
μιά πολυώροφη κατασκευή με τοίχους και με όλα της τα φορτία.
6.
Τα μέλη μιάς κατασκευής θα πρέπει να συνεργάζονται "αρμονικά" μεταξύ
τους. Έτσι τα υποστυλώματα-τοιχώματα δεν μπορούν να στρίψουν, όπως
ισχυρίζεστε, ανεξέλεγτα, αφού δεν είναι μόνα τους. Γι' αυτό, ακριβώς, ο
μελετητής φροντίζει να περιορίσει στο ελάχιστο τη στροφή της κατασκευής.
Αυτό το επιτυγχάνει με την τοποθέτηση των καταλληλων διατομών των
κατακορύφων στοιχείων του Φ.Ο., στις κατάλληλες θέσεις και διευθύνσεις,
καθώς και με την εν γένει γεωμετρία του Φ.Ο.
7. Αν
όλα πάνε όπως τα φαντάζεστε, και στην περίπτωση που δεν υπάρχει
υπόγειο/α, και ανάλογα με το ύψος της κατασκευής εν σχέσει με τις
διαστάσεις της κατόψεώς της καθώς και τη μορφή της κατόψεως, η κατασκευή
σας κινδυνεύει να συμπεριφερθεί ως στερεό σώμα με ασταθή ισορροπία και
να ανατραπεί ολόκληρη, σαν κουτί, φαινόμενο το οποίο είδαμε στην Ταϊβάν
πριν κάποια (πολλά) χρόνια.
8. Η δική μου άποψη
υπό τις αιρέσεις που προανέφερα είναι η κατασκευή των περιμετρικών
τοίχων -όταν αυτό είναι επιτρεπτό αρχιτεκτονικώς- από ολόσωμα τοιχεία
οπλισμένου σκυροδέματος. Επιτυγχάνεται, έτσι, μιά φρουριακού τύπου
κατασκευή, με περιορισμένες, στο ελάχιστο, μετακινήσεις -και, άρα,
βλάβες-, ενώ αποκλείεται η κατάρρευσή της και η ανατροπή της ως στερεό
σώμα. Η πρόταση δεν είναι, προφανώς, δική μου, αλλά καθηγητών από το
Αριστοτέλειο. Μέχρι πρότινος δεν ήταν εφικτός ο υπολογισμός, λόγω της
ύπαρξης μελών, τα οποία θα έπρεπε να υπολογιστούν με τη μέθοδο των
επιφανειακών πεπερασμένων στοιχείων. Η συγκεκριμενη μέθοδος απαιτεί
σχετικά προγράμματα Η/Υ και αντίστοιχο hardware, τα οποία είναι, σήμερα,
διαθέσιμα. Δυστυχώς η εν λόγω μεθοδος δεν προχώρησε, αφού δεν έγινε
αποδεκτή κατά πλειοψηφίαν από το επιστημονικό μας προσωπικό.
9.
Η κατεύθυνση που δόθηκε και εφαρμόστηκε σε κτίρια μεγάλης σπουδαιότητας
είναι εκείνη της σεισμικής μόνωσης (Μουσείο Ακρόπολης, κτίριο ιδρύματος
Ωνάση κλπ). Δεν επεκτάθηκε, όμως, δυστυχώς, ευρέως, από έλλειψη της
σχετικής τεχνογνωσίας και της ανάλογης τεχνολογίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου