Η Πολωνία σήμερα

Το «δώρο του Στάλιν» στη Βαρσοβία.

(Με αφορμή ένα ταξίδι στην Πολωνία)

Δώρο του Στάλιν έχει επικρατήσει να λέγεται μέχρι σήμερα το «παλάτι πολιτισμού και επιστημών» που κτίστηκε από Πολωνούς και σοβιετικούς εργάτες στη Βαρσοβία τη διετία 1953- 1955. Είναι το ψηλότερο κτίριο της Πολωνίας και το 8ο ψηλότερο στην Ευρώπη. Στεγάζει 4 θέατρα, 8 κινηματογράφους, εκθεσιακά κέντρα, συνεδριακούς χώρους, μουσεία, ένα πανεπιστήμιο, την ακαδημία επιστημών κ.α. Στον 30ο όροφο υπάρχει ευρύχωρος εξώστης απ όπου μπορεί κανείς να απολαύσει πανοραμική θέα της πόλης.  

Φυσικά έχει αφαιρεθεί κάθε μνημείο και κάθε σύμβολο που θα μπορούσε να θυμίζει το παρελθόν. Εξ άλλου και γενικότερα σ όλη τη χώρα, η  εξάλειψη κάθε τέτοιου συμβόλου, ονομασίας κλπ δηλώνεται από την κυβέρνηση, ότι είναι το πρώτο καθήκον της.  Και όχι μόνο έχουν αφαιρεθεί μνημεία και σύμβολα, αλλά το κτίριο το ίδιο αφήνεται σκόπιμα χωρίς συντήρηση για να φαίνεται γκρίζο και άχαρο. Κι ακόμα χειρότερα.  σκόπιμα προσπάθησαν να το κρύψουν, κτίζοντας γύρω του τα τελευταία χρόνια, εντελώς άναρχα με ένα χαώδη τρόπο, όλους τους ουρανοξύστες της Βαρσοβίας. Τερατώδεις κατασκευές από γυαλί και σίδερο, που στεγάζουν πολυεθνικές εταιρείες . 

Η  φιλοφασιστική κυβέρνηση θέλει να το κατεδαφίσει, απλά και μόνο γι αυτό που συμβολίζει. Γιατί και μόνο η ύπαρξή του υπονομεύει την αντικομουνιστική της προπαγάνδα. Πώς να το κάνουμε, άλλο το παλάτι πολιτισμού και άλλο το Άουσβιτς, άλλο το δώρο του Στάλιν και άλλο το δώρο του Χίτλερ. 

 Κι αν σκεφτεί κανείς την εποχή που κτίστηκε, αμέσως μετά τον β΄ππ και την φρίκη του φασισμού από την οποία μόλις είχε βγει ο λαός , μπορεί να καταλάβει το ρόλο που έπαιξε στην ενθάρρυνση και την ψυχική ανάταση του πολωνικού λαού. Να πούμε μόνο πως όταν ο κόκκινος στρατός μπήκε στη Βαρσοβία το 1944, σε μια πόλη η οποία πριν από τον πόλεμο είχε περισσότερους από ένα εκατομμύριο κατοίκους , βρήκε μόνο χίλιους εξαθλιωμένους  ανάμεσα στα ερείπια. 

Το κτίριο αυτό ήταν φτιαγμένο για να υπηρετήσει τις πολιτιστικές ανάγκες των λαικών μαζών και όχι μόνο μιας προνομιούχας ελίτ. Ήταν και είναι ένα πολυτελές κτίριο , που έκανε την τέχνη και τον πολιτισμό προσιτή στον απλό και φτωχό λαό. 

Σήμερα η αντικομμουνιστική προπαγάνδα καταφεύγει στο γελοίο επιχείρημα,  ότι το κτίριο αυτό , όπως και οι ευρύχωροι δρόμοι και τα απέραντα πάρκα της Βαρσοβίας ,φτιάχτηκαν δήθεν τόσο μεγάλα για να αισθανόμαστε εμείς μικροί! Έτσι λένε οι ξεναγοί, προφανώς αναπαράγοντας αυτά που τους μαθαίνουν.

 Παντού στους δρόμους και τις πλατείες οργιάζει η αντικομμουνιστική προπαγάνδα. Σταυροί στις πλατείες για τα θύματα στο Κατύν, προτομές παντού μέχρι και μέσα στις εκκλησίες για τον φασίστα δικτάτορα του μεσοπολέμου, τον Πιλσούδσκι, ταμπλό και γιγαντοαφίσες στους δρόμους και τις πλατείες.

Το καθεστώς περηφανεύεται πως έχει τη μεγαλύτερη ανάπτυξη στην Ευρώπη. Ότι δεν υπάρχει ανεργία, ότι υπάρχει σταθερότητα κλπ Στη πραγματικότητα υπάρχουν εκατομμύρια μετανάστες στο εξωτερικό, μόνο στην Αγγλία ενάμιση εκατομμύριο, οι μισθοί είναι στα 300 ευρώ, 64% ανασφάλιστοι, μια γκαρσονιέρα με ρεύμα και νερό νοικιάζεται με 600 ευρώ το μήνα, οι συντάξεις είναι 200 – 400 ευρώ. Οι οικογένειες νοικιάζουν δωμάτια διαμερισμάτων, όχι ολόκληρα διαμερίσματα. Τις καντίνες στα εργοστάσια όπου τρώγανε οι εργαζόμενοι, οι τζάμπα παιδικοί σταθμοί,  τα συμβολικά ή και εντελώς τζάμπα, ενοίκια, η τζάμπα υγεία, παιδεία, κλπ τα 'φαγε η απελευθέρωση από τη κομμουνιστική σκλαβιά.   Πράγματι έχουν έρθει πολυεθνικές γιατί δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους, εκμεταλλεύονται τις άριστες υποδομές δυτικοευρωπαϊκού επιπέδου  και  μια εξειδικευμένη βιομηχανική εργατική τάξη στις ειδικές βιομηχανικές ζώνες. Μια εργατική τάξη που φαίνεται προς το παρόν πλήρως υποταγμένη,  χωρίς μπούσουλα, που φυτοζωεί χωρίς να μπορεί να αντιδράσει, γιατί έχει χάσει  τον προσανατολισμό της.