Παρασκευή 19 Ιουνίου 2020

Περί Σοσιαλισμού και άλλων τινών Του Κώστα καμπιτάκη


υπαρκτού,ανύπαρκτου, σοσιαλισμού.

  • Απάντηση
  • 2 ημ.
Εμένα μου κάνει εντύπωση η αγωνία (να πω;), η σπουδή (να πω;) του Γιάννη να φέρει προς συζήτηση αυτό το θέμα. Υποθέτω πως αισθάνθηκε αυτή την ανάγκη μετά τον κορωνοϊό, ο οποίος ως γνωστόν έθεσε υπό αμφισβήτηση τη ρυθμιστική λειτουργία της ελεύθερης αγοράς. Το τόνισαν αυτό κάμποσοι ακραιφνείς φιλελεύθεροι. Θεώρησε δλδ ο Γιάννης πως η επιβεβαίωση αυτής της ρυθμιστικής λειτουργίας στον τομέα των εμπορευμάτων (μάσκες, αντισυπτικά κ.α) είναι ικανή να καλύψει την πλήρη αποτυχία της στον τομέα της υγείας αλλά και εν γένει λειτουργίας του κρατους . Αν όμως οi
Giannis Spanakis
και
Evangelos Voumvoulakis
τα έβλεπαν και τα δυο μαζί (επιτυχία και αποτυχία) τότε θα ήταν πολύ εύκολο να καταλάβουν πως υπάρχουν αγαθά και υπηρεσίες (η υγεία εν προκειμένω) που δεν πρέπει να αφήνονται στη ρυθμιστική λειτουργία της αγοράς, πως ο ρόλος του κράτους δεν περιορίζεται μόνο στην ασφάλεια και πως το εθνικό κράτος δεν χάνει τη σημασία του στην παγκοσμιοποίση. Δεν χρειάζεται να τονίσω εδώ πως όλα τούτα είναι πολύ πιο σημαντικά για τη ζωή των ανθρώπων από τα όποια εμπορεύματα. Νομίζω πως είναι χρήσιμο να πω σε όσους δεν το γνωρίζουν και να υπενθυμίσω σ' εκείνους που το θυμούνται, πως ο Λένιν διατύπωσε λίγο πριν από το θάνατό του ένα πρόγραμμα νέας οικονομικής πολιτικής, που άφηνε περιθώρια άσκησης ιδιωτικής οικονομικής δραστηριότητας στη νεοσύστατη Σοβιετική Ένωση. Ο αφνίδιος και πρόωρος θάνατός του δεν επέτρεψε την εφαρμογή αυτού του προγράμματος. Ο Λένιν δλδ είχε δει΄την αδυναμία, σχεδίασε την θεραπεία της αλλά δεν πρόλαβε να την εφαρμόσει. Δεν θα ήταν επομένως παράλογο να υποθέσει κανείς πως η πορεία του σοσιαλισμού θα ήταν εντελώς διαφορετική από αυτήν που ήταν και που ζήσαμε όλοι, αν ο Στάλιν έθετε σε εφαρμογή αυτή την παρακαταθήκη του Λένιν. Υπάρχουν κι άλλα σ' αυτόν τον τομέα που θα μπορούσα να αναφέρω αλλά θα σας κουράσω. Ο κορωνοϊός επομενως δεν έδειξε αυτό που επικαλείται ο Γιάννης και προσυπογράφει ο Βαγγέλης. Έδειξε τα όρια του καπιταλισμού και έφερε ξανά στο προσκήνιο τον σοσιαλισμό. Μόνο που ο σοσιαλισμός δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ίδιος με εκείνον που κατέρρευσε πριν από τριάντα χρόνια. Αυτός ο "νέος σοσιαλισμος" είναι το ζητούμενο, το οποίο θα προκύψει έτσι κι αλλιώς στο μέλλον. Θα το προσδιορίσει η ίδια η κίνηση της ιστορίας. Ελπίζω να ζω για να το ζήσω.
2

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου