Στην τρέχουσα πανδημία ο Πρώτος Κόσμος (Ευρώπη + Βόρεια Αμερική) αποδείχτηκε ανόητος με περικεφαλαία.
1. Γνώριζε ότι η πανδημία θα φτάσει ως αυτόν.
2. Είχε όλο το χρόνο να λάβει τα απαραίτητα μέτρα και ΔΕΝ το έκανε.
3. Ακόμα και ως τα μέσα Μαρτίου οι κυβερνήσεις σε πολλές χώρες του "το έπαιζαν τρελίτσα"
4. Ένα μεγάλο μέρος των πολιτών (για τον Πρώτο Κόσμο μιλάμε πάντα) ομοίως (με το 3)
4. Όταν έφτασε ο κόμπος στο χτένι επικράτησε η λογική "ο σώζων εαυτόν σωθήτω": ούτε συμμαχίες, ούτε αλληλεγγύη, ούτε κοινές αξίες έχουν πλέον σημασία. Τόσο στο επίπεδο της ασθένειας, όσο και στο επίπεδο της οικονομίας.
5. Υπάρχουν ακόμα χώρες (ΗΠΑ) που η ηγεσία της (Τραμπ) θεωρεί ότι σημασία έχει η οικονομία και όχι η πανδημία.
6. Σε πολλές χώρες του Πρώτου Κόσμου αποδείχτηκε ότι έχουν κτίσει λάθος το σύστημα υγείας. Πχ στην Ελλάδα θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα αν είχαμε σε λειτουργία τον "οικογενειακό γιατρό"
7. Σχεδόν παντού, παράλληλα με την προσπάθεια για αντιμετώπιση του προβλήματος υπάρχει η αγωνία του πολιτικού κόστους (των κυβερνήσεων) και της επικοινωνιακής διαχείρισης. Αργότερα θα δούμε αν και πόσο ζημιογόνο υπήρξε αυτό.
8. Το χειρότερο (από τα προηγούμενα 7) είναι ότι κανείς δεν προετοιμάζει το μέλλον: όλοι περιμένουν να τελειώσει το κακό, για να πέσουμε πάλι με τα μούτρα στην "ανάπτυξη".
Αλλά η επόμενη πανδημία είναι απλά θέμα χρόνου. Κι αν ο Πρώτος Κόσμος τη σκαπουλάρει τώρα, δεν θα συμβεί το ίδιο το 2024 ή το 2029.
Πιθανότατα ο κορονοϊός είναι το τελευταίο καμπανάκι για την παρανοϊκή πληθυσμιακή επέκταση, την αλόγιστη "ανάπτυξη", τη σπατάλη των φυσικών πόρων και τον καταναλωτικό τρόπο ζωής.
Ο κόσμος (όχι μόνο ο Πρώτος) χρειάζεται απελπισμένα ένα νέο πρότυπο. Όλοι γνωρίζουμε (περίπου) τι πρέπει να γίνει, καμιά από τις κρατικές και οικονομικές ελίτ δεν πρόκειται να το επιτρέψει. Τουλάχιστον όχι πριν την οριστική καταστροφή.
1. Γνώριζε ότι η πανδημία θα φτάσει ως αυτόν.
2. Είχε όλο το χρόνο να λάβει τα απαραίτητα μέτρα και ΔΕΝ το έκανε.
3. Ακόμα και ως τα μέσα Μαρτίου οι κυβερνήσεις σε πολλές χώρες του "το έπαιζαν τρελίτσα"
4. Ένα μεγάλο μέρος των πολιτών (για τον Πρώτο Κόσμο μιλάμε πάντα) ομοίως (με το 3)
4. Όταν έφτασε ο κόμπος στο χτένι επικράτησε η λογική "ο σώζων εαυτόν σωθήτω": ούτε συμμαχίες, ούτε αλληλεγγύη, ούτε κοινές αξίες έχουν πλέον σημασία. Τόσο στο επίπεδο της ασθένειας, όσο και στο επίπεδο της οικονομίας.
5. Υπάρχουν ακόμα χώρες (ΗΠΑ) που η ηγεσία της (Τραμπ) θεωρεί ότι σημασία έχει η οικονομία και όχι η πανδημία.
6. Σε πολλές χώρες του Πρώτου Κόσμου αποδείχτηκε ότι έχουν κτίσει λάθος το σύστημα υγείας. Πχ στην Ελλάδα θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα αν είχαμε σε λειτουργία τον "οικογενειακό γιατρό"
7. Σχεδόν παντού, παράλληλα με την προσπάθεια για αντιμετώπιση του προβλήματος υπάρχει η αγωνία του πολιτικού κόστους (των κυβερνήσεων) και της επικοινωνιακής διαχείρισης. Αργότερα θα δούμε αν και πόσο ζημιογόνο υπήρξε αυτό.
8. Το χειρότερο (από τα προηγούμενα 7) είναι ότι κανείς δεν προετοιμάζει το μέλλον: όλοι περιμένουν να τελειώσει το κακό, για να πέσουμε πάλι με τα μούτρα στην "ανάπτυξη".
Αλλά η επόμενη πανδημία είναι απλά θέμα χρόνου. Κι αν ο Πρώτος Κόσμος τη σκαπουλάρει τώρα, δεν θα συμβεί το ίδιο το 2024 ή το 2029.
Πιθανότατα ο κορονοϊός είναι το τελευταίο καμπανάκι για την παρανοϊκή πληθυσμιακή επέκταση, την αλόγιστη "ανάπτυξη", τη σπατάλη των φυσικών πόρων και τον καταναλωτικό τρόπο ζωής.
Ο κόσμος (όχι μόνο ο Πρώτος) χρειάζεται απελπισμένα ένα νέο πρότυπο. Όλοι γνωρίζουμε (περίπου) τι πρέπει να γίνει, καμιά από τις κρατικές και οικονομικές ελίτ δεν πρόκειται να το επιτρέψει. Τουλάχιστον όχι πριν την οριστική καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου