Υπαρκτός, Σοσιαλισμός, Κομμουνισμός, Καπιταλισμός Του Κ. Γ. Καζανάκη

Dimitris Giannoulakis σου απάντησα 

σημείο προς σημείο 

σε όλα όσα κατέθεσες, 

και ανέτρεψα όλους τους ισχυρισμούς σου. 

Αυτό σε έφερε σε μεγάλη απόγνωση, 

οπότε  κατέφυγες στον… Εμφύλιο! 

Καλά, δεν ξέρεις 

ότι στο σπίτι του κρεμασμένου 

δεν μιλάνε για σκοινί; 

Σου απάντησα σοβαρά και τεκμηριωμένα 

κάνοντας μιά σύντομη

 ιστορική ανασκόπηση, 

ενώ αναφέρθηκα 

και στο που ο Καπιταλισμός 

οδηγεί σήμερα τον κόσμο. 

Και εκεί που έλεγες 

ότι έχεις εγκαταλείψει τον διάλογο, 

επανήλθες για… δεύτερη φορά! 

για τόση… συνέπεια 

λόγων και πράξεων μιλάμε! 

όμως καθόλου δεν εξεπλάγην, 

έτσι είναι στη Δεξιά. 

Παρ’ όλ’ αυτά, όμως,  δεν απάντησες 

σοβαρά και επί της ουσίας! 

Η απαξίωση του συνομιλητή, 

η υποτίμηση και η προσβλητική ειρωνεία 

ΔΕΝ είναι, αγαπητέ φίλε, απαντήσεις˙ 

κάθε άλλο: 

δείχνουν την πολιτική σου γύμνια 

και σε εκθέτουν ανεπανόρθωτα, 

και μάλιστα δημοσίως! 

Αλλά εσύ δεν απάντησες

 ούτε και στο σχόλιό μου 

για το πρώτο τραγικό εξάμηνο 

της διακυβέρνησής σας. 

Άρα με δικαίωσες σε όλα, 

και γι’ αυτό σ’ ευχαριστώ. 

Και προχώρησες 

σε πραγματικά ανέκδοτα, 

που με κάνουν και γελώ όχι μόνον εγώ, 

αλλά και όλος ο κόσμος! 

να ’σαι καλά 

που μας έφτιαξες τη διάθεση! 

Έχουμε και λέμε λοιπόν:  

[ Έκείνο που δεν ήξερα και το έμαθα είναι γιατί μετά την διάλυση του κομμουνισμού κύματα ορδών κατέκλεισαν τα κράτη τα τέως κομμουνιστικά. Δεν ήξερα οτι πήγαν για να ξεπεινάσουν λίγο απο την πείνα τους στα ελεύθερα καθεστώτα και να αισθανθούν λίγο ελεύθεροι απο την καταπίεση.]

- Μάλιστααα! 

Μα θα έφευγαν από ένα παλιό 

καπιταλιστικό καθεστώς, 

να πάνε σε ένα… άλλο, 

και μάλιστα καινούργιο; 

μπας και θαρρείς 

ότι ο κόσμος είναι πανηλίθιος; 

Δεν τους φτάνει 

αυτά που τραβούν στην πατρίδα τους, 

θα γύρευαν κι άλλα; 

[Δεν ήξερα οτι το τοίχος του Βερολίνου, συγνώμη το τοίχος του αίσχους το έκτισεαν οι Δυτικογερμανοί για να προλάβουν την μετανάστευση πρός την Ανατολική πλευρα. Δέν ήξερα οτι η ευημερούσα Ανατολικη Γερμανία απορρόφησε την οικονομικά αδύναμη Δυτική κλπ.  Κλπ. ]

Να ξεκαθαρίσουμε πρώτα 

ότι κομμουνιστικά κράτη 

δεν υπήρξαν ποτέ μέχρι σήμερα

στην Ιστορία, ούτε καν σοσιαλιστικά. 

Αναπτύχθηκε 

ένα ιδιότυπο είδος Σοσιαλισμού, 

που δεν ήταν, όμως, ακριβώς Σοσιαλισμός, 

και είχε μειονεκτήματα, 

γι’ αυτό, άλλωστε, ονομάστηκε «Υπαρκτός». 

Απλά μαθήματα πολιτικής 

Οικονομίας και Ιστορίας, 

τα οποία θα έπρεπε να τα γνωρίζεις, 

πριν μιλήσεις, 

για να μην φανείς παντελώς αδιάβαστος. 

Παρ’ όλο, λοιπόν, που ο Υπαρκτός 

δεν ήταν, ακριβώς, Σοσιαλισμός, 

οι άνθρωποι περνούσαν 

πολύ-πολύ καλύτερα 

από ότι κάποιος στα καπιταλιστικά κράτη. 

Κι όταν λέμε «κάποιος» 

δεν εννοούμε κανέναν… Ωνάση, 

αλλά ένα μέσο αστό, και ιδίως -γιατί όχι;- 

τα φτωχά στρώματα. 

Σου είπα για τη Βουλγαρία, δεν απάντησες! 

Σου έγραψα για τη σημερινή Κούβα, 

ούτε κι εκεί αντέδρασες. 

Άρα συμφώνησες, γιατί αλλιώς 

θα είχες σπεύσει να απαντήσεις! 

  Συμπέρασμα:

στον Υπαρκτό οι πολίτες περνούσαν, 

όπως ’τόνισα, πολύ-πολύ καλύτερα, 

απ’ ότι στον Καπιταλισμό. 

Και περνούν, σήμερα, καλύτερα στην Κούβα, 

όπως, άλλωστε, συμφώνησες.  

Το είχε ’πεί και ο Κάστρο: 

«Απόψε χιλιάδες άνθρωποι 

σ’ όλον τον κόσμο 

θα κοιμηθούν στον δρόμο, 

ούτε ένας στην Κούβα»! 

Στη Βουδαπέστη, π.χ., 

οι άστεγοι ξεπερνούν τις 50.000! 

Και ξυλιάζουν από το κρύο! 

Τι να την κάνω, εγώ, την «ελευθερία» 

που αφήνει έστω ένα πολίτη 

άνεργο και άστεγο; να τη βράσω!  

τι να την κάνω, εγώ, 

την «ελευθερία» που στέλνει τους πολίτες 

να αυτοκτονήσουν; 

να λείπει το βύσσινο!  

Υπήρχε, όμως, τότε, 

η προπαγάνδα του Καπιταλισμού: 

«Γίνετε Καπιταλιστές 

να τρώτε με χρυσά κουτάλια». 

Και το πίστεψαν. 

Και έπεσε, επιτέλους, 

το «τείχος του αίσχους», 

όπως το αποκαλούσατε, 

και πέρασαν στον Καπιταλισμό, 

και μαζί στη μαζική ανεργία! 

Και οι Βούλγαροι, 

όπως σου είπα από μαρτυρία 

μιάς γυναίκας και ενός άνδρα  

-όπως και όλοι οι υπόλοιποι 

που έζησαν τον Υπαρκτό- 

που λένε τι είχαμε και τι χάσαμε! 

Κι όταν κατάλαβαν τι έκαναν, 

όταν, δηλαδή, ήταν… ελεύθεροι πιά 

να μείνουν άνεργοι(!) 

και να μην έχουν ψωμί να φάνε, 

όταν από το μηδέν η ανεργία 

πήγε σε μια ’μέρα στο 20%(!), 

(Ανατολική Γερμανία, π.χ.), 

τι έκαναν; 

μα σηκώθηκαν 

και έφυγαν από το σπίτι τους! 

Εκεί που ζούσαν, δηλαδή, 

με τα όλα τους σαν άνθρωποι, 

έγιναν, ξαφνικά, 

πρόσφυγες και μετανάστες! 

Και έτσι ήλθαν και σε ’μας, 

για να κάνουν τις βαρύτερες δουλειές: 

χειρώνακτες οι άνδρες, 

νοσοκόμες οι γυναίκες, 

και οι πιο νέες και όμορφες πόρνες! 

Κι όλα αυτά για ένα κομμάτι ψωμί, 

που τους το στερήσατε

-ακόμη κι αυτό!- 

όταν τους φέρατε στις πατρίδες τους 

τον Καπιταλισμό. 

Κι ούτε που σκέφτονται 

να γυρίσουν πίσω, 

γιατί στις πατρίδες τους 

είναι πολύ χειρότερα, 

ακόμη και από την Ελλάδα! 

οπότε φαντάζεσαι 

σε ποια κόλαση τους ρίξατε!  

Τα… χρυσά, πάντως, κουτάλια 

που τους τάξατε, 

ούτε στα όνειρά τους πια!  

Στερνή μου γνώση 

και να σ' είχα πρώτα! 

Αντί να θεραπεύσουν 

και να βελτιώσουν το σύστημά τους, 

απεφάσισαν να το καταργήσουν, 

και να το αντικαταστήσουν 

με τον αιμοβόρο Καπιταλισμό! 

και τώρα έχουν μετανιώσει, 

αλλά είναι, πια, αργά. 

Πλουραλισμός χρειαζόταν 

και περισσότερη δημοκρατία, 

αλλά αυτοί πονάει κεφάλι, 

κόβει κεφάλι!