Αϊτή & Ελληνική Επανάσταση

Αϊτή: 25 τόνοι καφέ για την Επανάσταση του 1821 

23 Μαρτίου 2016 Πάνος

…συν η πρώτη αναγνώριση της κυβέρνησης στην επαναστατημένη Ελλάδα:

“Το πρώτο κράτος που αναγνώρισε την ελληνική επανάσταση επίσημα, ήταν η Αϊτή, ο Boyer έστειλε στις 15.01.1822 έγγραφο στην ελληνική επιτροπή του Παρισιού απαντώντας στην αίτηση των Κοραή, Πίκκολου και Βογορίδη, στο οποίο ανάγγελλε την αναγνώριση της ελληνικής προσωρινής διοίκησης και ευχόταν την νίκη της επανάστασης.
Από το : Τάσος Βουρνάς, Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, Αθήνα, εκδ. Τολίδης, σελ. 94.”

Πηγή: http://inconue.wordpress.com/2009/01/17/%CE%B1%CF%82-%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B5-%CE%BB%CE%AC%CF%83%CF%80%CE%B7/#comment-261
Προσθέτω (από μνήμης) ότι ο Μπουαγιέ έστειλε στον Κοραή 25 τόνους καφέ, για να εκποιηθούν στο Παρίσι και τα έσοδα να διατεθούν υπέρ της Επανάστασης των Ελλήνων.
Πηγή: 25 τόνοι καφέ για την Επανάσταση του 1821 | Η καλύβα ψηλά στο βουνό
*
tsalapeteinos
Οι μαύροι σκλάβοι της Αϊτής κατατρόπωσαν το στρατό του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, και το 1904 υψώθηκε πάνω στα ερείπια η σημαία των ελεύθερων.
[…] Δεκαοχτώ στρατηγοί του Ναπολέοντα είχαν θαφτεί στο εξεγερμένο νησί. Το νέο έθνος, που γεννήθηκε μέσα στο αίμα, ήταν καταδικασμένο στο εμπάργκο και την απομόνωση: κανείς δεν αγόραζε από αυτό, κανείς δεν του πουλούσε τίποτα, κανείς δεν το αναγνώριζε. Επειδή δεν έμεινε πιστή στον αποικιοκράτη αφέντη της, η Αϊτή αναγκάστηκε να πληρώσει στη Γαλλία εξοφρενική αποζημίωση. Η Γαλλία, με πληγωμένη την αξιοπρέπειά της, επέβαλε, για να αναγνωρίσει επίσημα την Αϊτή, αυτό το αντίτιμο σαν εξιλέωση, και η Αϊτή το πλήρωνε επί ενάμιση αιώνα.
Εντουάρντο Γκαλεάνο, Καθρέφτες (2008)
H Aϊτή υπήρξε η πρώτη απελευθερωμένη χώρα της Λατινικής Αμερικής, και η πρώτη ελεύθερη χώρα μαύρων (με περίπου 90% του πληθυσμού της απόγονους αφρικανών σκλάβων). Είχε τη δυστυχία μετά τους πειρατές και τους Γάλλους αποικιοκράτες να υποστεί και τους Βορειοαμερικανούς ιμπεριαλιστές, που συμπεριέλαβαν τη χώρα στη σφαίρα επιρροής τους από τις αρχές του 20ου αιώνα. Επέβαλαν τη μονοκαλλιέργεια ζάχαρης και κατέστησαν τη χώρα πλήρως οικονομικά εξαρτημένη, στηρίζοντας πολιτικούς μαριονέτες ή στιγνές δικτατορίες όπως της οικογένειας Αριστίντ. Το 2004 ανέτρεψαν έναν εκλεγμένο πρόεδρο προκειμένου να επιβάλουν καθεστώς «ελεύθερου εμπορίου» το οποίο κατέστρεψε οικονομικά την τοπική παραγωγή ρυζιού και άλλων τροφίμων, εξαιτίας των φθηνότερων – και άγρια επιδοτούμενων – βορειαμερικανικών γεωργικών προϊόντων. Αυτή ήταν η κυριότερη αιτία της οικονομικής καταστροφής και της πείνας.
Μήπως αντί να περιορίζεται στα ψίχουλα της φιλανθρωπείας η Ελλάδα θα έπρεπε να ακολουθεί πιο μαχητική και χειραφετημένη εξωτερική πολιτική στους διεθνείς οργανισμούς, συμμαχώντας με χώρες με αντίστοιχο μέγεθος και συμφέροντα αντί της παραδοσιακής οσφυοκαμπτικής πολιτικής «yesmen» προς τις μεγάλεις δυνάμεις;
Είχα αφιερώσει πριν ένα χρόνο κι εγώ μια ανάρτηση στην Αιτή