Οι ηγέτες της Αριστεράς Του Κ. Γ. Καζανάκη

• 
  

  Κωνσταντίνος Καζανάκης Vlachakis Nikos ουδεμία αντιπαράθεσις, διάλογο κάνουμε! Επί της ουσίας: ισχυρίζεσαι ότι ο ΣΎΡΊΖΑ δεν είναι Αριστερά. Ο ισχυρισμός σου, όμως, αυτός χρήζει αποδείξεως. Περιμένω. Αν δεν το αποδείξεις, (και) αυτό σημαίνει ότι είναι. Πριν, όμως, μου απαντήσεις -αν μου απαντήσεις γιατί σου βάζω δύσκολα- σκέψου ότι τώρα κάθεσαι και πληρώνεσαι από λεφτά που μάζεψε η... καταραμένη Αριστερά, που κάνει το τεράστιο... λάθος να φροντίζει, να νοιάζεται και να προβλέπει για τον λαό. Ή, μήπως, θα έπρεπε να 'πείς κι ένα ευχαριστώ;
  Για τους ψήφους: η δύναμη της Αριστεράς ήταν πάντα εκεί γύρω στο 35% τουλάχιστον (ΕΔΑ, Ένωση Κέντρου, ΠΑΣΟΚ την πρώτη περίοδο). Γιά πολλούς, όμως, και διάφορους λόγους, αυτό δεν μετριόταν, πάντα, στην κάλπη. Ο πόλεμος που μας γινόταν, από τα έξω και οι δικές μας αδυναμίες από τα μέσα. Φαίνεται, όμως, πως ένας καλός θεούλης, σε κρίσιμες ιστορικές στιγμές, έστελνε το κατάλληλο πρόσωπο στην ηγεσία της Αριστεράς, για να ξελασπώσει την Ελλάδα από την κατάρα της Δεξιάς. Αυτό συνέβη και με τον Γεώργιο Παπανδρέου, και με τον Ανδρέα, και με τον Τσίπρα. Και οι τρεις, αυτοί, ηγέτες, φάνηκαν ακριβώς τότε που η Ελλάδα τους χρειαζόταν! Κατά τραγική, όμως, συγκυρία, και οι τρείς, ενώ στην αρχή πέτυχαν άθλους, δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν. Ο Γεώργιος Παπανδρέου γιατί τον έφαγε το Παλάτι, ο Ανδρέας αφέθηκε από δικά του λάθη, και ενώ διέθεσε χρήματα δεν τα έλεγξε ώστε να αποδώσουν οπότε χάθηκαν, ενώ για τον Τσίπρα το μέλλον είναι ανοικτό. Αλλά κι αυτός φαίνεται να επαναλαμβάνει το μαρτύριο του Σίσυφου: ενώ ανέτρεψε την όλη τραγική μας κατάσταση και ηγήθηκε της απαλλαγής από τα μνημόνια, ο λαός με μιά δημοκρατική, μεν, μειοψηφία, δε, δεν τον ψήφισε, και τώρα υφιστάμεθα τις συνέπειες: επενδύσεις μηδέν (ούτε στο σιγουράκι Ελληνικό δεν μπήκαν οι μπουλντόζες!), η ανεργία πήρε την ανηφόρα, το ΑΕΠ έχασε 1,8%, η κοινωνία υποφέρει κλπ κλπ... ωραία. Αυτά προ του ιού. Ως χαριστική βολή ήλθε και ο κορωνο'ι'ός για να μας αποτελειώσει. Και μας βρίσκει αυτή η δύσκολη στιγμή με μιά κυβέρνηση ανίκανων ή, μάλλον, ικανών, στο να... καταστρέφουν: εμείς -που... δεν είμαστε Αριστερά- είχαμε φροντίσει για τον λαό, μαζεύοντας 37 δισ. € για τη δύσκολη ώρα, και αυτοί έχουν φάει ήδη τα 10 δισ., χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα! Αλλά ξέρεις τι λέω; άσε τους να σαπίσουν, ώστε να επανεκλεγεί η Αριστερά με ψηφοφόρους που θα είναι και μέλη της. Το ζήτημα είναι το τι γίνεται μέχρι τότε...