Εξερεύνηση της Κρήτης

https://www.cretanbeaches.com/el/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%BF%CE%B9/%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7/%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%8C-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CE%AE%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CF%87%CF%84%CE%B1

Άλλαξε ο κόσμος... Του Κωνσταντίνου Γ. Καζανάκη

Έλα σου όμως που κι αυτά αλλάζουν! 

πού είναι τα υπέροχα ιστιοφόρα 

που άραζαν στο λιμάνι μας; 

πού είναι τα καταπληκτικά καλοκαίρια 

που ναι, έκανε ζέστη, 

αλλά ζούσες και χωρίς κλιματιστικό 

στο πέτρινο σπίτι, 

το νεοκλασικό ή το φτωχικό, 

γιατί ήταν πέτρινο 

και διότι τα καλοκαίρια 

δεν ήταν ανυπόφορα. 

Το λυπηρό; οι άνθρωποι. 

Έχουν αλλάξει δραματικά 

προς το χειρότερο, 

και έχουν απομακρυνθεί 

ο ένας από τον άλλον. 

Η παλιά γειτονιά είναι, πλέον, 

μιά ανάμνηση, 

όπως και τα παιχνίδια των παιδιών 

στον δρόμο. 

Τώρα υπάρχουν οι κάθε λογής οθόνες, 

για να μπαίνουν στην μοναχικότητα 

εξ απαλών ονύχων...

 

 

Που πάνε τα λεφτά... Του Τζον Λοκ

 

Μπορεί να μην υπάρχουν λεφτά  για την επιτυχή αντιμετωπίση της υγειονομικής κρίσης και της οικονομικής κρίσης αλλά υπάρχουν εκατομμύρια

1) για την Α' λίστα Πέτσα προς τα ΜΜΕ (20.000.000) 

2) για την Β' λίστα Πέτσα προς τα ΜΜΕ (11.000.000) 

3) για φοροαπαλλαγές για τα ΜΜΕ για το χρόνο του 2020 (περίπου 28.000.000) 

4) για την θεολογική σχολή Βοστώνης (2.000.000) 

5) για δωράκι στο Μαρινάκη τα χρέη της Nova ( 200.000.000) 

6) για τηλεκαταρτιση στους επιστήμονες σε 5 ιδιοκτήτες ΚΕΚ φίλους της κυβέρνησης ( 85.000.000) 

7) για απευθειας αναθέσεις σε κολλητούς για αγορά μάσκας σε ορισμένες υγειονομικές περιφέρειες με 19'5 ευρώ το τεμάχιο.

8 ) για αγορά μάσκας περίπου 12 εκ τεμαχίων για τα σχολεία με 4'5 ευρώ το τεμάχιο.

9) για διαφήμιση της Ελλάδας με απευθείας ανάθεση πάλι σε κολλητούς, αυτή την φορά την marketing Greece με το σλόγκαν "state of mind" (32.000.000) 

10) για διπλασιασμους των μισθών των στελεχών ΔΕΚΟ (6.500.000) 

11) διπλασιασμό των θέσεων και των μισθών των μετακλητων (40.000.000) 

12) για μεγάλους περιπάτους (1.000.000).

13) υπό συζήτηση αγορά στρατιωτικών εξοπλισμών περίπου ( 10.000.000.000 δις) 

Σε όλα αυτά προσθέστε εξυπηρέτηση φιλιων συμφερόντων με το τσουβάλι, δεκάδες συμφωνίες προς συμφέρον ιδιωτών και προς ζημιά και απαξίωση του δημοσίου, άλωση δημοσίων θεσμών και αρμών της εξουσίας. Διαφθορά, παρακράτος και πολιτικές άκρως φιλελεύθερες που οδηγούν την υγεία σε αργό θάνατο, την οικονομία σε ιστορικά χαμηλά χειρότερα από τις χειρότερες μέρες των μνημονίων και την κοινωνία στην γκιλοτίνα. 

Μετά από δέκα χρόνια μνημονίων αυτοί που πάλι θα θυσιαστούν προς το βωμό της ανάκαμψης, της ανάπτυξης, της πατρίδας και του εθνικού συμφέροντος ειναι η φτωχοποιημενη ελληνική κοινωνία, η υγεία, η παιδεία, οι μισθοί και οι συντάξεις μας, χωρίς καμία προστασία υγειονομική η οικονομική προς τερψιν των αρπακτικών και των επιχειρηματικών  συμφέροντων. Όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων. Ανοσία της αγέλης και στην οικονομία και στη κοινωνική συνοχή. Άλλωστε, το λένε ξεκάθαρα. Ο κορονοιός ήταν μια ευκαιρία να γίνει μια αναδιάταξη της ελληνικής οικονομίας προς όφελος φυσικά των ισχυρών που θα αντέξουν τους κραδασμούς.

Για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες

 Όλοι βλέπουμε δυο εφιάλτες. Ο ένας είναι ότι θα #πεθάνουμε στην Αμερική ξένοι και ανεπιθύμητοι και ο άλλος είναι ότι θα μας πιάσει το #Ιμιγρέσο (immigration service) και θα μας στείλει πίσω στην Ελλάδα να πεθάνουμε εκεί". Ήταν #Ιανουάριος του 1892, όταν άνοιξε ατο κέντρο υποδοχής μεταναστών του Έλις Άιλαντ στην #Νέα Υόρκη. Ο πρώτος άνθρωπος που αποβιβάζεται, είναι μια 15χρονη Ιρλανδέζα που φτάνει πρώτη από 12 εκατομμύρια μετανάστες ως το 1954. Ανάμεσα τους πάνω απο #μισό #εκατομμύριο Έλληνες. Η Οδύσσεια των Ελλήνων μεταναστών ξεκινούσε από το λιμάνι του Πειραιά και κρατούσε περίπου 22 μέρες. Στο ταξίδι #κοιμόντουσαν, συνωστισμένοι, στο κατάστρωμα είτε στο κουφάρι του πλοίου. Κουρασμένοι από το ταξίδι (πολλοί έβλεπαν θάλασσα για πρώτη φορά με αποτέλεσμα εμετούς και αρρώστιες), μόλις έφταναν, έπρεπε να περάσουν από την υπηρεσία #αλλοδαπών και δημόσιας υγείας. Όσοι δεν περνούσαν τις εξετάσεις τους απαγόρευαν την είσοδο και τους έστελναν #πίσω με τα ίδια καράβια. Σε αυτούς που παραμέναν, η ζωή #δεν τους χαμογελούσε. Είχαν να αντιμετωπίσουν τον ρατσισμό της εποχής. Τους φώναζαν "#λιγδιάρηδες" ("greaseballs") #βρωμοέλληνες" ("dirty Greeks") κ.α. Σε εστιατόρια εμφανιζόταν συχνά η επιγραφή "All American. No rats. No Greeks" ("Αμιγώς Αμερικάνικο. Όχι ποντίκια. #Όχι Έλληνες"). Προσπαθούσαν να τους φορτώσουν και την εγκληματικότητα. Στον Νότο, οι Έλληνες μετανάστες βρέθηκαν στο στόχαστρο #ακροδεξιών και φασιστικών οργανώσεων όπως η  Κου-Κλουξ-Κλαν, ενώ οι νόμοι που #ψηφίζονταν για τους μαύρους ίσχυαν και για τους ίδιους, καθώς #δεν θεωρούνταν "λευκοί". "Λευκή Γυναίκα εθεάθη με Έλληνα!" έγραφε εφημερίδα της εποχής.  Η εύρεση εργασίας ήταν δύσκολη. Όσοι δεν μπορούσαν να βρουν εργασία στις μεγαλουπόλεις της Ανατολικής ακτής, #δελεάζονταν από τους πράκτορες ευρέσεως εργασίας στη Δύση. Δούλεψαν σ’ όλη την ενδοχώρα τοποθετώντας #σιδηροδρομικές γραμμές στα λειβάδια, χτίζοντας δρόμους, σκάβοντας #υπονόμους και καθαρίζοντας τη γη από αγριόχορτα. Επέβαιναν σε φορτηγά τρένα κρυφά για να μεταφερθούν από το ένα μέρος στο άλλο,με μοναδικά εφόδια #ψωμί μπαγιάτικο και φασόλια. Πολλές φορές έπεφταν #θύματα εκμετάλλευσης απο Έλληνες εμπόρους μεταναστών που συνεργάζονταν με εταιρίες και τους έβρισκαν δουλειά με #άθλιους όρους και συνθήκες. Οι εργάτες ζούσαν σε παράγκες και οικοτροφεία, διαιρεμένα σύμφωνα με την #εθνικότητα. Η ασφάλεια των ανδρών δεν είχε σημασία για τα αφεντικά, οι οποίοι μπορούσαν να τους αντικαταστήσουν αμέσως αν σκοτώνονταν ή σακατεύονταν. Σε περιόδους κρίσης (όπως το 1929), οι Έλληνες μετανάστες (και όλοι οι μετανάστες) έγιναν στόχος μεγαλύτερων επιθέσεων με το επιχείρημα ότι #παίρνουν τις δουλειές των Αμερικανών. Τα ίδια έγιναν και σε άλλες χώρες. Το ίδιο ρατσιστικό μίσος αντιμετώπισαν και οι ίδιοι οι #Έλληνες πρόσφυγες που ήρθαν στην Ελλάδα απο την #Μικρά Ασία. Η Ελλάδα δέχτηκε ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, μεγάλο ποσοστό των οποίων ήταν #παιδιά. Η αφομοίωση τους εμποδίστηκε απο τμήματα του πληθυσμού με καθοδήγηση #συντηρητικών και #ακροδεξιών. Όταν ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα οι πολεμοκάπηλοι/εθνικιστές, που φώναζαν για "αλύτρωτές πατρίδες", αρνούνταν την "ελληνικότητα" των προσφύγων και πίστευαν ότι εκέινοι ήταν οι ..αποκλειστικοί Έλληνες. Αυτό αποτυπώθηκε σε περιφρονητικές ονομασίες όπως "#τουρκόσποροι", "τουρκογεννημένοι" και "γιαουρτοβαφτισμένοι", που είχαν χρησιμοποιηθεί και παλαιότερα από τους Παλαιοελλαδίτες για τους Έλληνες των Νέων Χωρών. Τμήματα του #τύπου ενίσχυσαν όλο αυτό το κλίμα. Ακόμα και κατάληξη-ογλου χρησιμοποιήθηκε για ρατσιστικά "ευφυολογήματα". Επειδή- εξαιτίας του πολέμου που προκάλεσαν οι πολεμοκάπηλοι-χιλιάδες γυναίκες ήταν χήρες ή ορφανές-άρχισαν να διαδίδουν ρατσιστική προπαγάνδα-σύμφωνα με τα "πρότυπα" της εποχής για "#ελαφρά ήθη". Το σύστημα ευνοούσε την ρατσιστική προπαγάνδα γιατί-πέρα απο την χειραγώγηση της κοινωνίας-δημιούργούσε τις συνθήκες για μεγαλύτερη εκμετάλλευση των προσφύγων ως εξαθλιωμένο εργατικό δυναμικό και με αυτόν τον τρόπο και όλων των εργαζομένων. Σήμερα πρόσφυγες, θύματα νέων ιμπεριαλ.πολέμων (με συμμετοχή και της Ελλην.αστικής τάξης) αντιμετωπίζουν νέα ρατσιστικά "μπλόκα". Και πάλι διάφοροι  πατριδοκάπηλοι, ρατσιστές προσπαθούν να σκορπίσουν ρατσιστικό μίσος στην κοινωνία, με την καθοδήγηση της κυβέρνησης της ΝΔ, αστικών κομμάτων, μηχανισμών και ΜΜΕ. Προσπαθούν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε χώρα-φυλακή για Έλληνες και πρόσφυγες, με τους Έλληνες εργαζόμενους-που έχουν τσακίσει με την πολιτική τους- σε ρόλο ανθρωποφυλάκων θυμάτων πολέμου. Γιατί αυτό εξυπηρετεί ΝΑΤΟ-ΕΕ. Προσπαθούν να πείσουν, όπως έκαναν οι ακροδεξιοί σε Αμερική και Ελλάδα με τους Έλληνες μετανάστες/πρόσφυγες, ότι οι πρόσφυγες είναι εχθροί. Ενώ οι ίδιοι είναι οι βασικοί εχθροί του λαού.Μία χώρα που ξεχνάει την ιστορία της,είναι καταδικασμένη να την ξαναζήσει.

Για την Κύπρο Της Maria Soutzi

 

Υπάρχουν χίλιοι τρόποι να σκοτώσεις την ιστορική αλήθεια - Και ένας να τη σώσεις.

Να πεις τα γεγονότα. 

Στις 15 Ιουλίου 1974 η  χουντική κυβέρνηση της Ελλάδας  έκαμε εισβολή στην Κύπρο. 

Σε συνεργασία με την  ΕΟΚΑ Β κατέλυσαν τη δημοκρατία και την ανεξαρτησία του νησιού.

Μια συμμορία δολοφόνων της ΕΟΚΑ Β, με αρχηγό το Σαμψών,σχημάτισαν «κυβέρνηση». Αναγνωρίστηκε από την χουντική Ελλάδα, τις ΗΠΑ και το ΑΠΟΕΛ.

Στις 6 μερες που ακολούθησαν οι πραξικοπηματίες σε κάθε γωνιά της Κύπρου συνέλαβαν, βασάνισαν, εκτέλεσαν εν ψυχρώ περισσότερους από 400 νέους.  Άνοιξαν ομαδικοί τάφοι στη Λευκωσία, στη Λεμεσό, στη Λάρνακα για να δεχτούν τα σώματα που ρίχνονταν ακόμα και μισοζώντανα, όπως λένε οι μαρτυρίες. Στα νοσοκομεία οι φασίστες απαγόρευαν στους γιατρούς να περιθάλψουν τους τραυματίες, τους έβγαζαν τους ορρούς με το αίμα.. «Να πεθάνουν σαν σκυλιά οι κομμουνιστές» φώναζε ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων Ντάνος. Οι μακάβριες λίστες με τους υποψήφιους για εκτέλεση μπήκαν σε εφαρμογή.

Όταν στις 20 του Ιούλη στις  5·35 το πρωί οι Τούρκοι έκαναν απόβαση στην Κερύνεια οι πραξικοπηματίες δήλωναν  αδιάφορα ότι πρόκειται για «γυμνάσια». Τα πολυβολεία, τα φυλάκια ηταν άδεια. Τα ταγκς κυνηγούσαν αντιστασιακους στην Πάφο. Τα φορτηγά του στρατού ηταν απασχολημένα να φορτώνουν  ακριβά κειμήλια στην Αρχιεπισκοπή για τους χουντικους αξιωματικούς.

Και μετά η κυβέρνηση των ψοφοπουλιών στην Ελλάδα γκρεμίστηκε μαζί με το παραμάγαζο της εδώ. Και στάλθηκαν οι στρατιώτες μας με γυμνά χέρια  χωρίς τίποτε να ανακόψουν την προέλαση του εχθρού. Σε ενα προδομένο από άκρη σε άκρη αγώνα. Και οι εθνικόφρονες πραξικοπηματίες συνέχιζαν να σκοτώνουν κόσμο στα μετόπισθεν. Ως ταιριάζει σε δειλούς προδότες. 

Το πραξικόπημα δεν ήταν ατύχημα. 

Δεν ήταν εμφύλιος. 

Δεν ήταν διχασμός. 

Έγκλημα ήταν! Μελετημένο και εκτελεσμένο άψογα από  πορωμένους εγκληματίες.

Κι επειδή η επίσημη πολιτεία θα επιθυμούσε να σε σβήσει, να σε περάσει απο καταστροφέα μνήμης, ωσάν να μην υπήρξες για να μην ενοχλεις το αφήγημα της, σε μνημονεύω εγώ. 

Ανδρέας Ιορδάνους. 

Από τον  Κάψαλο Λεμεσού. 

Ο πρώτος νεκρός του πραξικοπήματος.

Έπεσε στη μάχη παρά το Γενικόν Αρχηγείον της Αστυνομίας στην Αθαλασσα.

Δούλευε στο συνεργατικό παντοπωλείο Αγίας Φυλάξεως.

Αγαπούσε το θέατρο. 

Έγραφε θεατρικά. Σκηνοθετούσε στη Μορφωτική Ένωση Καψαλου. 

Είχε γονείς που τον λάτρευαν και πιθανόν μια κρυφή αγαπημένη.

Δεν έζησε τη ζωή του. Του την αφαίρεσαν βίαια. Οι φασίστες της Κύπρου. Το πρωΐ της 15 Ιουλίου του 1974.

Αιώνια να είναι η μνήμη σου.

Τραγούδια

 

Σ' αγαπώ κι από χαρά για 'σένα ξαγρυπνώ
Θα κεντήσω στου αλόγου σου τη σέλα
Είσαι 'σύ ο άνθρωπός μου
Μαρίνα πράσινό μου αστέρι
Το πέλαγος είναι βαθύ
Θα γίνεις δικιά μου
Εδώ φυσάει ένας άνεμος
      που σκορπίζει πέτρες
Που το πάνε το παιδί
Τα σμυρναίικα τραγούδια
Θα με ζητάς στις εκκλησιές
Τούτο τον μήνα
Όσο βαρούν τα σίδερα
Χέρι
Μ' έκανες και σ' αγάπησα
Κράτα καλό λογαριασμό
Στης Γραμβούσας τ' ακρωτήρι
Όσο βαρούν τα σίδερα
Ένας κόμπος η χαρά μου
Μιά φορά θυμάμαι μ' αγαπούσες
Θάλασσα μη με διώχνεις μακριά
Τι πάθος βυθίζει
Ωκεανός
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
Αν μ' αγαπάς
Θα σ' αγαπώ
Μιά φορά θυμάμαι μ' αγαπούσες
Μιλά θάλασσα μικρή
Εδώ κοντά στη θάλασσα

 

Σπινόζα & Θεός

Όταν ο Αϊνστάιν έδινε ομιλίες σε διάφορα συνέδρια σε πανεπιστήμια των Η.Π.Α, η ερώτηση που έκαναν οι σπουδαστές του ήταν: -Πιστεύετε στον Θεό? Και εκείνος απαντούσε: -Πιστεύω στον Θεό του Σπινόζα. Όποιος δεν είχε διαβάσει Σπινόζα είχε ακόμα μια θολή ιδέα πάνω στο θέμα. Ο Μπαρούχ Σπινόζα ήταν ένας Ολλανδός φιλόσοφος που θεωρούταν ένας από τους πιο μεγάλους ορθολογιστές της φιλοσοφίας του 17ου αιώνα. Αυτός είναι ο Θεός ή Φύση του Σπινόζα: Ο Θεός έλεγε: “Σταμάτα να προσεύχεσαι και να χτυπιέσαι στο στήθος! Αυτό που θέλω να κάνεις είναι να βγεις έξω στον κόσμο και να χαρείς την ζωή σου. Θέλω να ζεις, να τραγουδάς, ναι χαίρεσαι και να απολαμβάνεις όλα αυτά που έχω φτιάξει για ‘σένα. Σταμάτα πια να πηγαίνεις σε εκείνους τους μελαγχολικούς, σκοτεινούς και κρύους ναούς που εσύ ο ίδιος κατασκεύασες και λες πως είναι το σπίτι μου. Το σπίτι μου είναι στα βουνά, στα δάση, στα ποτάμια, στις λίμνες, στις θάλασσες. Εκεί είναι που ζω και εκφράζω την αγάπη μου για εσένα. Σταμάτα να με θεωρείς υπεύθυνο για την μίζερη ζωή σου, εγώ ποτέ δεν σου είπα πως δεν υπήρχε τίποτε κακό σε ‘σένα ή ότι ήσουν αμαρτωλός, ή ότι η σεξουαλικότητα σου ήταν κάτι κακό. Το σεξ είναι ένα δώρο που σου έχω δώσει με το οποίο μπορείς να εκφράσεις την αγάπη, την έκσταση, την χαρά σου. Έτσι μη με κατηγορείς για όλα αυτά που σε έκαναν να πιστεύεις. Σταμάτα πια να διαβάζεις υποτιθέμενες αγίες γραφές που δεν έχουν να κάνουν τίποτα με εμένα. Αν δεν μπορείς να με διαβάσεις σε ένα ηλιοβασίλεμα, στην εξοχή, στο βλέμμα των φίλων σου, στα μάτια του παιδιού σου….. Δεν θα με βρεις σε κανένα βιβλίο! Πίστεψε με και σταμάτα να με ρωτάς. Θα μου πεις πώς να κάνω την δουλειά μου? Σταμάτα να με φοβάσαι τόσο. Εγώ δεν σε κρίνω, δεν σε κριτικάρω, ούτε με ενοχοποιώ, ούτε χαλιέμαι, ούτε τιμωρώ. Εγώ είμαι αγνή αγάπη. Σταμάτα να μου ζητάς συγχώρεση, δεν υπάρχει τίποτα να συγχωρήσω. Αν εγώ σε έφτιαξα… εγώ σε γέμισα με πάθη, με όρια, με απολαύσεις, με συναισθήματα, με ανάγκες, με ασυνέπειες, με ελεύθερη βούληση. Πως μπορώ να σε συγχωρήσω εάν ανταποκρίνεσαι σε κάτι που εγώ έβαλα μέσα σου; Πως μπορώ να σε τιμωρώ επειδή είσαι αυτό που είσαι, εάν εγώ είμαι αυτός που σε έφτιαξα; Πιστεύεις πως θα μπορούσα να φτιάξω ένα μέρος για να καίω όλους εκείνους τους γιούς μου που συμπεριφέρονται άσχημα, για την υπόλοιπη αιωνιότητα; Τι είδους Θεός θα το έκανε αυτό; Ξέχνα οποιουδήποτε τύπου εντολή, οποιουδήποτε τύπου νόμο, αυτά είναι κόλπα για να σε μεταχειρίζονται, για να σε ελέγχουν, ώστε μόνο να δημιουργούν τύψεις μέσα σου. Σεβάσου τους όμοιούς σου και μην κάνεις αυτό που δεν θα ήθελες για ‘σένα. Το μόνο που σου ζητάω είναι να προσέξεις τη ζωή σου, και η εγρήγορση σου να είναι ο οδηγός σου.  Αγαπημένε μου, αυτή η ζωή δεν είναι μια δοκιμή, ούτε ένα επίπεδο, ούτε ένα βήμα στον δρόμο, ούτε μια πρόβα, ούτε ένα πρελούδιο προς τον παράδεισο. Αυτή η ζωή είναι το μόνο που υπάρχει εδώ και τώρα το μοναδικό που έχεις ανάγκη. Είσαι απόλυτα ελεύθερος για να δημιουργήσεις στην ζωή σου έναν παράδεισο ή μια κόλαση. Δεν θα μπορούσα να σου πω αν υπάρχει κάτι άλλο μετά από αυτή την ζωή, αλλά μπορώ να σου δώσω μια συμβουλή. Ζήσε σαν να μην υπήρχα. Ζήσε σαν να ήταν η μοναδική σου ευκαιρία να απολαύσεις, να αγαπήσεις, να υπάρξεις. Έτσι, αν δεν υπάρχει τίποτα, λοιπόν θα έχεις αξιοποιήσει την ευκαιρία που σου έδωσα. Και αν υπάρχει, να είσαι σίγουρος πως δεν θα σε ρωτήσω αν συμπεριφέρθηκες καλά ή κακά, θα σε ρωτήσω, σου άρεσε; το διασκέδασες; τι ήταν αυτό που απόλαυσες περισσότερο; τι έμαθες;…. Σταμάτα να πιστεύεις σε ‘μένα, πιστεύω σημαίνει υποθέτω, φαντάζομαι, μαντεύω. Εγώ δεν θέλω να πιστεύεις σε ‘μένα, θέλω να με νιώθεις σε ‘σένα. Θέλω να με νιώθεις σε ‘σένα όταν φιλάς την αγαπημένη σου, όταν ντύνεις την κορούλα σου, όταν χαϊδεύεις τον σκύλο σου, όταν κάνεις μπάνιο στην θάλασσα. Σταμάτα να με επαινείς, τι είδους θεός εγωλάτρης νομίζεις ότι είμαι; Με κάνει να βαριέμαι όταν με επαινούν, με εκνευρίζει όταν μου εκφράζουν ευγνωμοσύνη. Νιώθεις ευγνώμων; απόδειξε το προσέχοντας εσένα, την υγεία σου, τις σχέσεις σου, τον κόσμο. Νιώθεις ευλογημένος, προικισμένος; έκφρασε την χαρά σου! Αυτός είναι ο τρόπος να με επαινείς. Σταμάτα να περιπλέκεις τα πράγματα και να επαναλαμβάνεις σαν παπαγάλος αυτά που σου έμαθαν για ‘μένα. Το μόνο σίγουρο είναι πως είσαι εδώ, πως είσαι ζωντανός, πως αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος θαύματα. Γιατί να ψάχνεις περισσότερα θαύματα? Γιατί τόσες εξηγήσεις? Μην με ψάχνεις έξω, δεν θα με βρεις, ψάξε με μέσα…. εκεί είμαι, παλλόμενος μέσα σου.                                                                                                                                     Σπινόζα

Για τον Γιάνη

 V. B. ο άνθρωπός έχει πέσει σε παραλήρημα. Βλέποντας το ίνδαλμά του να βγαίνει στον Σκάει και να λασπώνει την Αριστερά, ζήλεψε και σου λέει μόνο αυτός; και επειδή στον Σκάει δεν τον βγάζουν, προτίμησε να εξαπολύσει έναν οχετό εναντίον της. Κουράζεσαι τσάμπα, Apostolis Louloudakis, ο θλιβερός αρχηγός σου είπε δυό-τρεις λέξεις μόνο, από το μεγάφωνο της αντίδρασης, τον Σκάει ντε, που αν και ζητούσε την κεφαλή του επί πίνακι, προεκλογικά τον προέβαλε ως ανάχωμα κατά της Αριστεράς: "Η ΜΟΝΗ χαμένη ψήφος είναι στον ΣΥΡΙΖΑ"! Ναι, έτσι ακριβώς το είπε! άρα: η ψήφος στη ΝΔ και στη ΧΑ είναι κερδισμένες! Αβάνταρε, δηλαδή, απροκάλυπτα, τη Δεξιά -ως καλό ανάχωμα που είναι-, και μάλιστα σε όλο της το φάσμα, από τη "δημοκρατική", έως την φασιστική-εγκληματική! Και γι' αυτό ανταμείφθηκε πλουσιοπάροχα: προβολή από όλα τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης της αντίδρασης, οργάνωση πανελλήνιας εκστρατείας, έκδοση βιβλίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μέχρι και ταινία-αίσχος του γύρισαν, όλα στην υπηρεσία της πιό μαύρης προπαγάνδας κατά της Αριστεράς!  Στην ταινία-σκουπίδι, μάλιστα, ακούγεται η φράση η Αριστερά θα πρέπει να... καταστραφεί! τόσο... καλά, τόσο αντι-αριστερά, τόσο αντιδραστικά! Τώρα, βέβαια, τον Γιάνη τον έχουν σβήσει, ως στυμμένη λεμονόκουπα, αφού τη δουλίτσα του την έκανε. Θα τον θυμηθούν πάλι προεκλογικά, για τους ίδιους λόγους. Κι αν θέλεις αποδείξεις γι' αυτά -μιά κι εγώ ούτε "βρίζω", ούτε κουβέντα καφενείου κάνω, ούτε μαύρη προπαγάνδα, όπως εσύ-, διάβασε, αν θέλεις, το εκτεταμένο & τεκμηριωμένο άρθρο μου στο candiadoc.gr, "Τι 'χες Γιάνη, τι 'χα πάντα". Και σε καλώ να μου απαντήσεις σημείο προς σημείο, σοβαρά και επί της ουσίας, και σε τούτο εδώ το σχόλιο, και στο εν λόγω άρθρο. Γιατί μόνο έτσι γίνεται διάλογος, σημείο προς σημείο, και όχι με κουβέντα καφενείου και προπαγάνδα με "ύβρεις"! Σε έχω ξανακαλέσει γιά τα ίδια, αλλά έκανες την... πάπια! 

Και για να μην δημιουργείς εντυπώσεις σε αφελείς και αδιάβαστους, και όχι προς απάντησή σου, αφού διάλογο δεν κάνεις: παραλάβαμε μιά χώρα-ερείπιο και ένα λαό δυστυχή, αναγκαζόνενοι να δανειστούμε 315 εκ. € την Ιανουάριο του 2015 για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, για να παραδώσουμε μιά Κοινωνία όρθια, και ένα δημόσιο ταμείο ξέχειλο με 37, ολόκληρα, δισ. €, από τα οποία τη βγάλαμε στην καραντίνα! Αριστερά, βλέπεις, είναι αυτή που νοιάζεται για τον λαό, ακόμη κι όταν δεν κυβερνά! Αν δεν είχαμε αυτά τα χρήματα, θα ζητιανεύαμε ψωμί κι ελιές από τον Σόιμπλε, και γάλα για τα παιδιά! Και είναι η μόνη κυβέρνηση στην Ιστορία που επιτυγχάνει κάτι τέτοιο και, αναλογικά, η μόνη στον πλανήτη γη! Γι' αυτό μισείς την Αριστερά, επειδή είναι πάντα δίπλα στον λαό, επειδή είναι πάντα δίπλα στην πατρίδα! Οπότε οφείλω να σ' ευχαριστήσω γιά τον βόθρο και τον οχετό που εξαπέλυσες. Ακόμη και το κόμμα και η τελεία που έγραψες συνιστούν για την Αριστερά  ύμνους και τίτλους τιμής! Οπότε συνέχισε ακάθεκτος, μας ενισχύεις, ενώ, ταυτόχρονα δείχνεις το "ήθος" σου! Κι όσο για 'μένα, για να μου κάνεις "σαπουνάδες", έχεις τον λόγο σου, τι, όχι; Μιά συμβουλή, τέλος, στον @Y. K.: καλόν θα ήτο να μας ξεκαθαρίσεις τη θέση σου, και να μην εκδίδεις... χρησμούς! 🤣

Κάπαρη

 Κ Α Π Α Ρ Η

Στο χοροστάσι σα ρεχτείς τση φύσης για να μπαίνεις

κουζύλαμα 'ναι στον αθό και δεν την ποχορταίνεις.

Θες κι α δε θες τη ρέγεσαι και λες: "εδά 'ναι ώρα

τα χέρια μας να σμίξομε και ν' αρχινίξει γνώρα".

"Ποια 'σαι και ποια 'ν' η σκλέτη σου για πε μου κοπελιά μου"

κι εκείνη "κάπαρη" δα πει, "αυτό 'ναι τ' όνομά μου".

"Κι αλλού και στη Μεσόγειο που γυροτριγυρίζω

τα πλούσα τα ελέη μου στσ' αθρώπους τα χαρίζω.

Δεν είμ' αριστοκράτισσα μούδε ξετρέχω λούσα

κι ούτε ζητούν οι ρίζες μου τα χώματα τα πλούσα.

Κι όπου δεν ανημένουνε αθρώποι να με δούνε

φυτρώνω και δεν πολυσκώ βροχές και να μη 'ρθούνε.

Καρπούς και τα μπουμπούκια μου αθρώποι τα μαζώνουν

μ' άλμη και ξύδι σε τουρσί μέσα με φυλακώνουν.

Τσ' έχω τσι βιταμίνες μου και τσι πολυφαινόλες

και την υγειά ξετρέχω τη καθημερνές και σκόλες.

Γιατροπορεύγει αρθρίτιδες η γ-εδική μου ρίζα

τση γιατρικής κι οι πλια παλιοί μού πλέκανε βαΐζα.

Πικάντικη 'χω νοστιμιά και μπαίνω στσι σαλάτες

για να 'ναι καλοφάωτες κι αντάμι μυρωδάτες.

Κυρίες μου και κύριοι, χάρηκα για τη γνώρα,

είμαι λοιπόν η κάπαρη, σεμνή μα καρποφόρα.

 

Κωστής Λαγουδιανάκης,5/9/2020

Και αν τα μπουμπουκάκια  μου

 στον ασκιανό ξεράνουν, 

μες το χειμώνα σάικα 

καλό γιαχνάκι κάνουν!!!

Nonna Karina

Λιγώνομαι γιά κάπαρη, 

βάνω τη στη σαλάτα,

κι είναι ο κολαούζος μου 

στσ' ονοστιμιάς τη στράτα

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Προσκυνώ σε νιό φεγγάρι

 

Προσκυνώ σε νιό φεγγάρι

κι απού σ' έπλασεν ομάδι,

κι απού δε σε προσκυνήσει

το ψωμί να λαχταρήσει.

Ως γεμίζεις να γεμίζω 

κι ως μορφίζεις να μορφίζω!!!