Κάπαρη

 Κ Α Π Α Ρ Η

Στο χοροστάσι σα ρεχτείς τση φύσης για να μπαίνεις

κουζύλαμα 'ναι στον αθό και δεν την ποχορταίνεις.

Θες κι α δε θες τη ρέγεσαι και λες: "εδά 'ναι ώρα

τα χέρια μας να σμίξομε και ν' αρχινίξει γνώρα".

"Ποια 'σαι και ποια 'ν' η σκλέτη σου για πε μου κοπελιά μου"

κι εκείνη "κάπαρη" δα πει, "αυτό 'ναι τ' όνομά μου".

"Κι αλλού και στη Μεσόγειο που γυροτριγυρίζω

τα πλούσα τα ελέη μου στσ' αθρώπους τα χαρίζω.

Δεν είμ' αριστοκράτισσα μούδε ξετρέχω λούσα

κι ούτε ζητούν οι ρίζες μου τα χώματα τα πλούσα.

Κι όπου δεν ανημένουνε αθρώποι να με δούνε

φυτρώνω και δεν πολυσκώ βροχές και να μη 'ρθούνε.

Καρπούς και τα μπουμπούκια μου αθρώποι τα μαζώνουν

μ' άλμη και ξύδι σε τουρσί μέσα με φυλακώνουν.

Τσ' έχω τσι βιταμίνες μου και τσι πολυφαινόλες

και την υγειά ξετρέχω τη καθημερνές και σκόλες.

Γιατροπορεύγει αρθρίτιδες η γ-εδική μου ρίζα

τση γιατρικής κι οι πλια παλιοί μού πλέκανε βαΐζα.

Πικάντικη 'χω νοστιμιά και μπαίνω στσι σαλάτες

για να 'ναι καλοφάωτες κι αντάμι μυρωδάτες.

Κυρίες μου και κύριοι, χάρηκα για τη γνώρα,

είμαι λοιπόν η κάπαρη, σεμνή μα καρποφόρα.

 

Κωστής Λαγουδιανάκης,5/9/2020

Και αν τα μπουμπουκάκια  μου

 στον ασκιανό ξεράνουν, 

μες το χειμώνα σάικα 

καλό γιαχνάκι κάνουν!!!

Nonna Karina

Λιγώνομαι γιά κάπαρη, 

βάνω τη στη σαλάτα,

κι είναι ο κολαούζος μου 

στσ' ονοστιμιάς τη στράτα

Κωνσταντίνος Καζανάκης