Ο Κομμουνισμός είναι Ναζισμός;

Μια συζήτηση με αφορμή την ανάρτηση:

Γιατί ο κόσμος δεν μισεί τον Κομμουνισμό όσο τον Ναζισμό;

https://www.youtube.com/watch?v=chedHNh5wZ4&sns=fb

Γ.Δ. Ενδιαφέρον βίντεο. Νομίζω με τη γνώση της Ιστορίας που έχω, ότι πράγματι τα εγκλήματα του Ναζισμού έχουν αναδειχθεί - με τη συνδρομή και της εβραϊκής προπαγάνδας - ενώ τα εγκλήματα του Στάλιν, παραμένουν ακόμη και σήμερα στη σκιά. Η επίκαιρη συζήτηση με αφορμή την ακατανόητη - από διπλωματικής πλευράς - στάση του Κοντονή και της κυβέρνησης, εστιάζει τη συζήτηση για τα εγκλήματα του "πατερούλη" στο αμφιλεγόμενο περιστατικό του Κατύν. Κανείς ωστόσο δεν μίλησε για τα θύματα της βίαιης "κολεκτιβοποίησης" της γης στα πρώτα χρόνια του σοβιετικού καθεστώτος. Αντέδρασαν τότε οι μικροί ιδιοκτήτες γης και αφανίστηκαν με τις μεθόδους του Στάλιν. Αυτό το έγκλημα σε βάρος πολλών μειονοτήτων και όχι μόνο της ελληνικής, έχει παραδεχθεί ο ίδιος ο Στάλιν, άν βέβαια ο Τσώρτσιλ γράφει αλήθεια στα απομνημονεύματα του. Πράγματι στην πρώτη επίσκεψη του Τσώρτσιλ στη Μόσχα το καλοκαίρι του 1942, η συζήτηση του με τον Στάλιν είναι αποκαλυπτική: ... "Είναι αυτοί που ονομάζονται κουλάκοι", ρώτησε ο Τσώρτσιλ. "Ναί, αυτούς τους εξοντώσαμε" απάντησε ο Στάλιν, "έπρεπε να μηχανοποιηθεί η γεωργική παραγωγή της Σοβιετικής 'Ενωσης". Και ο Τσώρτσιλ, που είχε ανάγκη τότε τις σοβιετικές μεραρχίες, για να λυγίσει την στρατιωτική μηχανή του Χίτλερ, σχεδόν δικαιολογεί το έγκλημα. Άν δεν είχε μηχανοποιηθεί η γεωργική παραγωγή γράφει, θα πέθαιναν στη Σοβιετική ΄Ενωση περισσότεροι από λιμό, πρωτοφανούς εκτάσεως στην ανθρώπινη Ιστορία... Το χάος της Ιστορίας...

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Με λύπη μου διαπιστώνω ότι ανεβάζεις αντικομμουνιστική προπαγάνδα!

το τραγελαφικό; μα ο Κομμουνισμός δεν εφαρμόστηκε ακόμη!

Λέει ο καραγκιόζης: 1.000.000.000 τα θύματα των Κομμουνιστών.

Μάλιστααααα.

Και οι τάφοι τους, πούούού είναι;

γιατί τόσοι τάφοι δεν κρύβονται!

ούτε η Χ.Α. δεν τα λέει αυτά...

Αλλά εδώ οδηγούμαστε από τον αγαπημένο σου Καπιταλισμό

στην εξόντωση έξι δισ. ανθρώπων

είτε με πολέμους, είτε με την καταστροφή του περιβάλλοντος,

αλλά εσένα σε απασχολούν τα εγκλήματα ενός συστήματος...

που δεν υπήρξε ποτέ!

να κλάψω, ή να γελάσω;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΜΙΑΝΑΚΗΣ Η ιστορική αλήθεια δεν είναι αντικομουνιστική προπαγάνδα Κώστα. Είναι βέβαιο πως ο "πατερούλης" διέπραξε εγκλήματα σε μεγάλη έκταση. Δικαιολογίες του είδους "η επανάσταση αναβαπτίζεται στο αίμα" και άλλες παρόμοιες, δεν νομιμοποιούν ένα ολοκληρωτικό καθεστώς και πολύ περισσότερο τα εγκλήματα του. Δεν γνωρίζω τι λέει η Χ.Α., αυτά για τα οποία έγραψα, τα ομολόγησε ο ίδιος ο Στάλιν, με την επιφύλαξη ότι ο Τσώρτσιλ δεν γράφει ψέματα, σε μια εποχή που ο Στάλιν είναι ακόμη στη ζωή και πανίσχυρος.

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Νομίζω ότι κομίζεις γλαύκα ες Αθήνας!

ο πατερούλης ήταν ο νεκροθάφτης του Σοσιαλισμού!

από την άλλη, όμως, θα πρέπει να του αναγνωριστεί

πως αν δεν ήταν εκείνος ΓΓ του ΚΚΣΕ,

ίσως ο Χίτλερ να είχε μπει στη Μόσχα θριαμβευτής.

Αλλά δεν μου απάντησες, αφού μιλάς για ιστορική αλήθεια:

που είναι το ένα δισ. τάφοι, να πάμε να ανάψουμε ένα κεράκι,

και να καταδικάσουμε τον... ανύπαρκτο Κομμουνισμό;

κι αφού σου αρέσει η αλήθεια, γ

ιατί δεν λες ότι ο Υπαρκτός ΔΕΝ ήταν Σοσιαλισμός

(ούτε, βέβαια, Κομμουνισμός),

αλλά εξαπατάς και εκφοβίζεις τον κόσμο,

σπιλώνοντας ένα κοινωνικο-πολιτικο-οικονομικό σύστημα,

που είναι το μόνο που θα σώσει την ανθρωπότητα

από τη λαίλαπα του αγαπημένου σου Καπιταλισμού

-αν προλάβει εννοείται!

Από την άλλη γιατί δεν καταδικάζεις απερίφραστα

τον Καπιταλισμό και τον Ιμπεριαλισμό,

που συνιστούν, σήμερα, την πραγματική και τεράστια απειλή

της εξόντωσής μας;

πολύ προκατειλημμένο σε βρίσκω!

Γεωργιος Μυλωνακης Η θεωρια των δυο ακρων διευκολυνει μονιμως το ενα..... τη βαρβαροτητα κατα Καστοριαδη. Γιατι ο σοσιαλισμος και οτι πειραματικα προσπαθησε να υπαρξει ηταν απεναντι. Και παρα τις οποιες διαφωνιες με το Σταλιν εν τουτοις χωρις τις θυσιες των σοβιετικων και αλλων λαων ο Χιτλερ και οι συν αυτω θα ηταν στην εξουσια και η ζωη θα ηταν ζωωδης.

Manolis Papadourakis Γεωργιος Μυλωνακης επίκληση Καστοριάδη προς υπεράσπιση του σοβιετισμού και της σοσιαλιστικής γραφειοκρατίας πρέπει να είναι πρώτη φορά που γίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν υπήρξε σκληρότερος πολέμιος αυτού του μοντέλου από τον ΚΚ, ο οποίος είχε πει και το εκπληκτικά αληθές "ΕΣΣΔ τέσσερις λέξεις τέσσερα ψέματα". Αφήστε ήσυχο τον Καστοριάδη και μην τον διαστρεβλώνετε.

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Επί της ρήσεως Καστοριάδη, έχετε να πείτε κάτι,

αγαπητέ Manolis Papadourakis;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΜΙΑΝΑΚΗΣ Γεωργιος Μυλωνακης και Κώστας Καζανάκης: Κανείς δεν αμφισβητεί τις τεράστιες θυσίες του σοβιετικού λαού. Χωρίς αμφιβολία η χιτλερική πολεμική μηχανή, ηττήθηκε και υπέκυψε στη στέπα, τα άλλα μέτωπα ήταν δευτερεύοντα. Όμως σ' εκείνη την κρίσιμη στιγμή, ο πατερούλης έκανε έκκληση στον πατριωτισμό των λαών της σοβιετικής ένωσης και όχι στην πίστη τους στο ιδεώδες του κομμουνισμού. Ο πόλεμος χαρακτηρίσθηκε πατριωτικός από την σοβιετική κυβέρνηση την ίδια, ο κομμουνισμός ξεχάστηκε εκείνες τις ώρες. Προφανώς το ιδεώδες του νέου ανθρώπου που προέβαλλε το καθεστώς, δεν επρόκειτο να συγκινήσει και να κινητοποιήσει πολλούς. Αλλά και για τις θυσίες του σοβιετικού λαού, δεν είναι μικρή η ευθύνη του Στάλιν. Αν ο κόκκινος στρατός είχε την φυσική ηγεσία - εκείνη που αποκεφάλισε ο Στάλιν στις φοβερές δίκες της Μόσχας - η Βέρμαχτ δεν θα κατελάμβανε ολόκληρη σχεδόν την ευρωπαϊκή Ρωσία και δεν θα έφθανε στα προάστια της Μόσχας. Υπενθυμίζω ότι ο κόκκινος στρατός, ήταν σχεδόν τριπλάσιος σε μέγεθος σε σχέση με τον γερμανικό, όταν δέχτηκε την αναμενόμενη άλλωστε επίθεση. Κατά τα λοιπά τα εγκλήματα του Στάλιν δεν αμφισβητούνται ως προς την αλήθεια του γεγονότος. Απομένει μόνο να διερευνηθεί κάποτε η έκταση τους. Κανείς δεν μίλησε για 1 δις θύματα Κώστα, όμως ακόμη και ένα αθώο θύμα να υπάρχει, το έγκλημα παραμένει.

Manolis Papadourakis Εννοείτε το Socialisme ou Barbarie‎? Αυτό είναι Έγκελς σε επαναδιατύπωση Ρόζας Λούξεμπουργκ.

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Αγαπητέ ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΜΙΑΝΑΚΗΣ,

επιμένεις στη αντικομμουνιστική σου υστερία.

Ποιος αρνείται τα σταλινικά εγκλήματα;

μόνο το (σταλινικό) ΚΚΕ.

Από κει και πέρα:

βλέπουμε, σήμερα, τον κόσμο,

μετά την (προαναγγελθείσα και αναμενόμενη)

κατάρρευση του... καταραμένου Υπαρκτού,

να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο!

Οι περιφερειακοί πόλεμοι που άρχισαν αμέσως μετά είναι τόσοι, π

ου συνιστούν παγκόσμιο πόλεμο!

μετράμε: Παλαιστίνη, Ιράκ, Αφγανιστάν, Ροδεσία, Γιουγκοσλαβία,

Συρία, Λίβανος, Λιβύη, Γεωργία, Κουρδιστάν, Ουκρανία,

και, βέβαια, δίδυμοι πύργοι, Μαδρίτη, Λονδίνο, Βοστώνη,

Παρίσι, Νίκαια, Κωνσταντινούπολη, Βαρκελώνη,

ο κατάλογος δεν έχει τέλος!

το κερασάκι στην τούρτα; η παγκόσμια οικονομική κρίση!

άρα ο Σοσιαλισμός ακόμη κι αν εφαρμόστηκε στρεβλά ως Υπαρκτός,

μια ειρήνη, τουλάχιστον, την προσέφερε στην ανθρωπότητα,

ακόμη και στην (τότε) καπιταλιστική,

αν και πάλι στο καπιταλιστικό στρατόπεδο πόλεμοι υπήρχαν άφθονοι:

Βιετνάμ, Χιλή, Αργεντινή, Καμπότζη, Σουδάν, Νιγηρία,

Σομαλία, Αιθιοπία, και, δεν ξεχνώ, Κύπρος!

η επίτευξη και η διατήρηση της ειρήνης,

δεν ενδιαφέρει καθόλου τον Καπιταλισμό!

αντίθετα το ανθρώπινο αίμα, η αναπηρία, η εξαθλίωση,

η φτώχεια, η κοινωνική αδικία, η διαίρεση των λαών,

το μίσος, οι πόλεμοι

και η καταστροφή όλων των ανθρώπινων δημιουργημάτων και επιτευγμάτων,

η στυγνή εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο,

είναι μερικά από τα μέσα και τις μεθόδους

που χρησιμοποιεί για να επιτύχει το κέρδος,

χωρίς το οποίο θα καταρρεύσει!

Κι αν σήμερα δεν έχει γίνει Παγκόσμιος πόλεμος υπό τη γνωστή έννοια,

είναι γιατί οι κεφαλαιοκράτες ξέρουν πολύ καλά ότι ο Καπιταλισμός

μετά από ένα τέτοιο πόλεμο θα καταρρεύσει

και θα εξαφανιστεί ολοσχερώς από προσώπου γης,

γιατί ο άνθρωπος όταν φθάσει στο έσχατο σημείο εξαθλίωσης και απελπισίας σκέφτεται ότι μόνο μία λύση σωτηρίας υπάρχει: ο Σοσιαλισμός!

Για να δούμε, όμως, ο Υπαρκτός ήταν τόσο... καταραμένος;

αν ρωτήσουμε ένα μετανάστη από εκείνες τις χώρες,

θα μας απαντήσει τι είχε και τι έχασε!

έχω ρωτήσει πολλούς, ακόμη και Ρουμάνους

που έζησαν τον (δικτάτορα) Τσαουσέσκου.

Αυτό που έλειπε από τον Υπαρκτό

για να γίνει Σοσιαλισμός χωρίς προσδιορισμούς,

ήταν η Δημοκρατία και ο πλουραλισμός.

Εξηγώ: εντός των πλαισίων ενός Σοσιαλιστικού Συντάγματος,

να υπάρχουν κόμματα (άρα αντιπολίτευση),

και μάλιστα ο καθένας να έχει το δικαίωμα ιδρύσεως κόμματος.

Αλλά προσοχή! εντός του Συντάγματος,

όπως συμβαίνει και στον Καπιταλισμό.

Όποιος ξεφύγει, θα έχει διαπράξει έγκλημα καθοσιώσεως.

Και κάτι επιπλέον: η Κούβα είναι ένα απομεινάρι

του συγκεκριμένου συστήματος.

Για δες όμως: οι Κουβανοί, χωρίς να είναι στις αγορές, σε κανένα ΝΑΤΟ

και σε καμία οικονομικο-πολιτικο-νομισματική Ένωση,

γλεντούν όλη μέρα και χαίρονται τη ζωή τους.

Τι ήταν; δούλοι και πόρνες των Αμερικάνων!

τι είναι; αξιοπρεπείς και ευτυχείς άνθρωποι,

τη στιγμή που εμείς όντας μέσα σε... όλα (ΝΑΤΟ, Ε.Ε. κλπ), αυτοκτονούμε!

συν του ότι είμαστε οι καλύτεροι πελάτες όπλων του κόσμου,

ενώ τους Κουβανούς δεν τους ενδιαφέρει το ζήτημα

αν και στο στόμα του λύκου!

επόμενο, λοιπόν, είναι να έχουν ένα από τα καλύτερα συστήματα

Υγείας και Παιδείας στον κόσμο, εντελώς δωρεάν εννοείται!

πέρασαν δύσκολα; φυσικά, αφού ήταν -μέχρι πρότινος-

αποκλεισμένοι από όλον τον κόσμο, μόνο αεροπλάνο πήγαινε.

Γι' αυτό τα κτίρια και τα αυτοκίνητά τους ήταν παλιά,

κάτι, όμως, που έδινε μια γραφικότητα και βοηθούσε τον Τουρισμό τους.

Και τι λένε εδώ οι αντιδραστικοί,

γνωρίζοντας ότι ο κόσμος είναι απληροφόρητος,

και το άγνωστο, ξέρεις, είναι κάτι το φοβιστικό;

Κούβα θέλετε να μας κάνετε!

απαντώ: μακάρι να ήμασταν σαν την Κούβα!

γι' αυτό όταν πέθανε ο Κάστρο, οι Κουβανοί

καθίσανε σε ουρές χιλιομέτρων κάτω από τον καυτό ήλιο της Καραϊβικής,

για να τον αποχαιρετήσουν.

Φαντάσου, τώρα, τι είναι ο πραγματικός Σοσιαλισμός!

παράδεισος εν τη γη!

και να σου πω και κάτι; η τελευταία χώρα που ζει ο Σταλινισμός

είναι, ως γνωστόν, η Βόρεια Κορέα.

Αν ακούσεις τα Μ.Μ.Ε. (Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης) της άρχουσας τάξης,

θα πιστέψεις ότι εκεί ζούνε σε... σπηλιές! γ

ια γκούγκλαρε, λοιπόν, «Βόρεια Κορέα, φωτογραφίες»,

να δεις κτίρια να τρίβεις τα μάτια σου!

και τι; έχουν και ατομικά όπλα!

και όλα αυτά με παγκόσμιο αποκλεισμό, ακόμη και αεροπορικό!

θα μου πεις τώρα: θα ζούσες σε αυτή τη χώρα;

απαντώ: αν ήμουν άνεργος και ήξερα ότι εκεί θα είχα

δουλειά, σπίτι, σχολείο για τα παιδιά μου, νοσοκομείο,

πράσινο και όχι τσιμεντούπολη, θα έτρεχα με τα τέσσερα!

αυτό τι δείχνει; μήπως ότι η χώρα αυτή του τρελού δικτάτορα

είναι σε πολύ καλύτερη μοίρα από την δική μας χώρα,

που έχει όλα τα... κομφόρ;

για σκέψου το, και θα καταλάβεις ότι στον... ευτυχή Καπιταλισμό σου,

ζούμε πολύ χειρότερα από τη χώρα του σύγχρονου Στάλιν!

Και όποιος μου μιλήσει για ελευθερίες,

θα του απαντήσω για την «ελευθερία» του να αυτοκτονείς!

μέχρι και ο Μαμιδάκης -ποιος ο Μαμιδάκης!-,

τίναξε τα μυαλά του στον αέρα!

Γεωργιος Μυλωνακης Manolis Papadourakis Σε βεπω αρκτα {μισο} ενημερωμενο φιλτατε. Η ιστορια του Κστοριδη δεν ξεκιναει απο τα γηρατεια του. Και επειδη γνωριζεις το δογμα μου πς εν ειναι αναγκη να συμφωνω στα παντα με καποιον γιανα εκτιμω τις αποψεις του εχω λοιποντο δικαιωμα α τονεπικαουμαι. Εσυ κληρονοικω δικαιωματι μου απαγορευεις κατι τετοιο? Ωστοσο γιαι αποφευγεις την απαντηση....στο Η σοσιαλισμος η βρβαροτητα? Οσο για τον ιδιο τον Καστοριαδη θα σε παρεεμπα στην ιστοριατου

Γεωργιος Μυλωνακης ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΜΙΑΝΑΚΗΣ Δεν εχω Γιαννη τη προθεση της αντπεαραθεσης γιαενα τοσο τεραστιο θεμα μεσω φβ. Ετσι γιατην ιστορια πως εσυ ο ιδιος λες.... Πργματι οι λαοι της ΣΕ ανταποκριθηκαν στο καλσμα της ηγεσιας του ΚΚΣΕ. Εδ συνεβη ακριβως τοαντιθετο. Ο λαος ζητησε να βγει απο τη φυλακη λογω πολιτικωνπεποιθησεων και ο Μταξας τους παρεδωσε στο Γερμανικο αποσπασμα. Δε θα πω τποτα αλλο γιατι εχω εχτιμησ καιστ διαρομη των αγωνων σου και σην κριση σου...

Manolis Papadourakis Τώρα πρέπει να αρχίσω από τα βασικά κ είναι κρίμα. Ο Καστοριάδης πριν ακόμη φύγει με το περίφημο πλοίο για τη Γαλλία κ ήδη από το 43 είχε τροτσκιστικές θέσεις. Αποκήρυξε πολύ πρόωρα και όχι στα γηρατιά του τον σοβιετισμό κ την γραφειοκρατική δικτατορία κ ήταν ορκισμένος εχθρός της. Δε μου αρέσει ο διδακτισμός αλλά δε μπορώ να αφήσω να ερμηνεύουν ανεξέλεγκτα τον άνθρωπο που με καθόρισε. Το ερώτημα σοσιαλισμός η βαρβαρότητα ήταν κρίσιμο ίσως στον 19ο αιώνα όταν η εκβιομηχάνιση δεν άφηνε άλλο δρόμο αλλά σήμερα είναι απλό και μάλιστα απολύτως ψευδές σύνθημα, λίγο καλύτερο από το να πεθάνει ο χάρος ή το η φαντασία στην εξουσία. Αλλά για το όνομα του Θεού, αφήστε ήσυχο τον Καστοριάδη ή ακόμα καλύτερα διαβάστε τον.

Γεωργιος Μυλωνακης Manolis Papadourakis Αυτο ακριβως φιλτατε. Τωρα αν ΤΡοσκυ ηταν αστος η κομουνιστης φανταζομαι πως το γνωριζετε. Εκτος και αν οι τροσκιστες ειναι νεοφιλελεδες η ποταμιοι. Ημον σιγουρος οτι ηξερες τ διαδρομη του....αλλα ειπαμε πως δεν ειναι αναγκη ν συμωνεις με καποιον στα παντα. Εγω προσωπικα διαφωνω και με τον εαυτο μου...τιποτα στο πυροβλτο και τιποτα Θεσφατο... Επειδη ομως η Καισαριανη κι η κοκκινια ειναι διπλα μας σταματηστε λιγο το ναζισμος - κομμουνισμος.... Να διαφωνειτε με τη μαρξιστικηφιλοσοφια αλλα οχι κι ετσι...ισως σε λιγονα μη συφγωνειτε ουτε σεις

Konstantinos Siskakis Ρωτήτε τον κ. Μόλχο (όσο είχε το βιβλιοπωλείο στην Τσιμισκή) ή την Παρθένα την Πόντια (που ήρθε από τη Ρωσία το '63), να σας πουν, μετά από όσους έχασαν και όσα πέερασαν, πού έχουν «τακτοποιήσεις» όλες τις ιδεολογίες και τις ατέρμονες συζητήσεις…

Τσουμάνας Μάκης Τα προβλήματα ακόμα και δολοφονίες, εφαρμογής του Κομμουνισμού δεν προβλέπονταν στην θεωρία του Μαρξ-Ενγκελς-Λένιν. Αντιθέτως η εξόντωση εκατομμυρίων "υπανθρώπων" προβλέπεται κανονικά στη θεωρία του Ναζισμού. Δεν είναι το ίδιο και ούτε ταυτίζονται.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΜΙΑΝΑΚΗΣ Ναι δεν είναι το ίδιο, συμφωνώ. Στο σταλινικό παράδεισο, τα εγκλήματα υπηρετούσαν κάποια σκοπιμότητα. Στην κόλαση του χιτλερισμού, τα θύματα επιλέγονταν με ρατσιστικά κριτήρια. Αυτή είναι μια ουσιώδης διαφορά. Ο Στάλιν δεν ήταν ιδεοληπτικός και ανισόρροπος δολοφόνος κατά συρροήν όπως ο Χίτλερ. Ο "πατερούλης" σκότωνε για το συμφέρον του. Όμως το κοινό στοιχείο στα δύο καθεστώτα, ήταν ο ολοκληρωτικός χαρακτήρας του κράτους, δηλαδή η απόλυτη καθυπόταξη της ανθρώπινης προσωπικότητας...

Manolis Spiridakis Ένα ακόμα κοινό σημείο που έχουν μεταξύ τους, ο Κομμουνισμός από τη μια μεριά και και ο Ναζισμός από την άλλη, είναι το μίσος για τη δημοκρατία και τη νεωτερικότητα. Αυτή τη δυνατότητα που έχουν οι άνθρωποι να ρυθμίζουν τη ζωή τους και να την αλλάζουν σύμφωνα με τις ατομικές τους προτιμήσεις. Η ίδια η επανάσταση δημιουργεί μίσος για τον αστό. Ο δε Χίτλερ θεωρούσε τον εαυτό του επαναστάτη.

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Δεν μας λέτε καλέ μου κύριε πού και πότε εφαρμόστηκε ο Κομμουνισμός,

και δεν το πήραμε χαμπάρι;

Manolis Spiridakis Θα μπορούσατε να ρωτήσετε τον κύριο στη φωτό αλλά δε νομίζω να ζεί σήμερα https://images.google.gr/imgres?imgurl=http%3A%2F%2Fi.imgur.com%2FbwaQNhR.jpg&imgrefurl=http%3A%2F%2Frarehistoricalphotos.com%2Fconrad-schumann-defects-west-berlin-1961%2F&docid=uiukF2g07CqbIM&tbnid=1hmosUTwNt4NhM%3A&vet=1&w=1100&h=887&source=sh%2Fx%2Fim

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Εσάς ρώτησα κύριε!

αν δεν μπορείτε να απαντήσετε -που δεν μπορείτε,

αφού ο Κομμουνισμός δεν εφαρμόστηκε ποτέ μέχρι σήμερα

πουθενά στον πλανήτη γη-

παραδεχτείτε το, είναι πιο τίμιο

από το να ανεβάζετε άσχετες φωτογραφίες!

Manolis Spiridakis Δεν νομίζω ότι δεν έχει νόημα ούτε αξία να αναλωθούμε σε μια θεωρητική συζήτηση του τι είναι κομμουνισμός.
Το ιστορικό αποτύπωμα που έχουν αφήσει οι (έστω) προσπάθειες εφαρμογής του, καθως και τα εγκλήματα που έγιναν στο όνομα του είναι καταγεγραμμένα.
Με τη σκέψη ότι ήδη κάνω κατάχρηση της φιλοξενίας του τοίχου του Γιάννη σηκώνω λευκή σημαία.

Stelios Larios τα συστηματα εξ ορισμου δεν συγκρινονονται μπορουν ομως σε ατομικο επιπεδο να διαλεξει η να προτιμισει καποιος παρεπιπτοντως στην χωρα μας εισαι οτι δηλωσεις η ξεδηλωσειςκλπ

Κωνσταντίνος Καζανάκης Manolis Spiridakis

άρα και ο Χριστιανισμός είναι μια... εγκληματική φιλοσοφία,

αφού «[...] Το ιστορικό αποτύπωμα που έχουν αφήσει

οι (έστω) προσπάθειες εφαρμογής του, καθως και τα εγκλήματα που έγιναν στο όνομα του είναι καταγεγραμμένα. [...]»! ντόιιιγκ!

κατόπιν τούτου είναι απολύτως κατανοητή η άτακτη υποχώρησή σας...

Zacharias Fthenakis https://www.youtube.com/watch?v=b1PqG4DobLk

Zacharias Fthenakis Για όσους ψάχνουν τάφους των θυμάτων του κομμουνισμού. Αν ο κομμουνισμός δεν έχει ποτέ μέχρι σήμερα εφαρμοσθεί, τότε τι είναι αυτό που εφαρμόσθηκε και σε τι διαφέρει από αυτό που δεν εφαρμόσθηκε; Και εν τέλει ποιος εξασφαλίζει ότι αν ο κομμουνισμός που δεν εφαρμόσθηκε, εφαρμοζόμενος δε θα καταλήξει σε αυτό που εφαρμόσθηκε; Δεν είναι επίσης περίεργο ότι οσάκις ο κομμουνισμός εφαρμόσθηκε είχε τα ίδια αποτελέσματα; Στη φυσική επιστήμη, ένα πείραμα επαναλαμβανόμενο με συνεχώς τα ιδια αποτελέσματα, έχει πολύ μικρή πιθανότητα αν επαναληφθεί για μια ακόμα φορά να δείξει διαφορετικά αποτελέσματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το μήλο του Νεύτωνα, εκτός αν κανείς πιστεύει ότι αν αφήσει ένα μήλο να πέσει, αυτό θα πάει προς το διάστημα....

Stelios Larios η παιδεια των ανθρωπων και δη των επικεφαλης καθοριζει εν πολοις και την πραοτητα η αγριοτητα των συστηματων που λενε οτι εφαρμοζουν η επικαλουνται

Manolis Spiridakis Κωνσταντίνος Καζανάκης Αν περιμένετε να στεναχωρηθώ ή να προσβληθώ για το σχόλιό σας για το Χριστιανισμό ... μάλλον χτυπάτε σε λάθος πόρτα.
Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι Χριστιανισμός και Κομμουνισμός έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Στο όνομα και των δύο έχουν επίσης γίνει πολλά εγκλήματα.
Προφανώς μάλλον θεωρείτε τη σύγκριση του Κομμουνισμού με το Χριστιανισμό λιγότερο "προσβλητική" για την αριστερά. :-)

Zacharias Fthenakis Stelios Larios Πιθανόν να μην είναι αυτό το θέμα. Όπου εφαρμόστηκαν ανελεύθερα καθεστώτα (μη δημοκρατικά), η αγριότητα ήταν λίγο ως πολύ η ίδια. Η διαφορά δημιουργείται από τα όρια που καθορίζουν οι νόμοι στις εξουσίες που καθένας μπορεί να έχει. Αυτό αποτελεί και ένα από τα μέτρα ποιότητας της δημοκρατίας. Στα ανελεύθερα καθεστώτα, δεν υπάρχουν αυτά τα όρια, που επιτρέπουν τις ακρότητες.

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Αγαπητέ Manolis Spiridakis,

βλέπω πως αν και είχατε σηκώσει λευκή σημαία,

το μετανιώσατε, και επανέρχεστε... δριμύτερος.

Καλά θα 'ταν όμως, να απαντούσατε κιόλας επί της ουσίας,

και να μην καταφεύγετε σε λεκτικές φιγούρες

προς εντυπωσιασμόν αφελών...

Manolis Spiridakis Αγαπητέ Κωνσταντίνος Καζανάκης δεν αφήνετε άνθρωπο ν' αγιάσει (λέμε τώρα).

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Αγαπητέ Zacharias Fthenakis,

μήπως μπερδέψατε τόσο πολύ τις εφαρμογές,

που σας πέσανε πολύ... εφαρμοστές,

ώστε αποφανθήκατε ότι ο Κομμουνισμός... εφαρμόστηκε,

αν και πολύ... αμφιβάλατε γι' αυτό;

ε, λοιπόν, μάθετε ότι ο Κομμουνισμός ουδέποτε, ουδαμού εφαρμόστηκε.

Αυτό το οποίο συνέβη

ήταν μια προσπάθεια εφαρμογής του Σοσιαλισμού

που είναι ο πρόδρομος του Κομμουνισμού.

Δυστυχώς, όμως, αναπτύχθηκε σε παντελώς στρεβλή κατεύθυνση,

ιδίως από την εποχή του Στάλιν και μετά.

Παρόλ' αυτά έδειξε πολλές αρετές, αν και στρεβλός.

Τι εννοώ: πήρε τους Ρώσους από τη φτώχεια και την ανέχεια,

και τους έστειλε πρώτους στο Διάστημα!

Νίκησε και τον Ναζισμό!

Όλα καλά; όχι βέβαια, αφού, όπως είπαμε, δεν ήταν αληθινός Σοσιαλισμός! Αποδείχτηκε, όμως, ότι εκεί, τότε, ο κόσμος δεν είχε άγχος,

είχε σπίτι, δουλειά, σχολείο, νοσοκομείο, δρόμους, πλατείες,

ανθρώπινες καταπράσινες πόλεις, μια ποιότητα, δηλαδή, ζωής, απίστευτη.

Ακόμη και σήμερα, το τελευταίο απομεινάρι του Υπαρκτού, η Κούβα,

έχει ένα από τα καλύτερα συστήματα Υγείας και Παιδείας όλου του κόσμου,

αν και αποκλεισμένη από παντού, εντελώς δωρεάν εννοείται!

Και όποιος μου μιλήσει για ελευθερίες,

ας μου απαντήσει πρώτα πόσο ελεύθερος είναι κανείς

όταν μένει άνεργος στα πενήντα του

και όταν αυτοκτονεί εξ αιτίας του...

εξαίρετου, καταπληκτικού, μοναδικού,

απίστευτου και πανέμορφου Καπιταλισμού...

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Αγαπητέ Manolis Spiridakis, πάτε για... άγιος;

στο καλό, και με τη νίκη!

τους πειρασμούς να προσέχετε...

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Γενικώς: ο Χριστιανισμός, η θρησκεία της αγάπης,

πέρασε από πολλά στάδια σφαγών και καταστροφών,

εν ονόματι της... αγάπης!

Έμαθε, όμως, ο κόσμος, και κάποια στιγμή αυτά τελείωσαν.

Γιατί, τότε, προεξοφλούμε ότι ο Κομμουνισμός,

που έχει, και αυτός, επίκεντρο τον άνθρωπο,

δεν πρόκειται ποτέ να εφαρμοστεί σωστά;

ο κόσμος από τα λάθη του μαθαίνει και διορθώνει...

Zacharias Fthenakis Πολύ απλά γιατί οι αξίες του δυτικού πολιτισμού περί ελευθερίας, δικαιοσύνης, δημοκρατίας μας έχουν ήδη εξασφαλίσει όσα χρειαζόμαστε και δε χρειάζεται να ξαναζήσουμε ένα κομμουνιστικό μεσαίωνα.

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Οπότε τώρα ζούμε Zacharias Fthenakis, την... Καπιταλιστική αναγέννηση,

όπου αυτοκτόνησε ακόμη και ο Μαμιδάκης,

από τη... χαρά του προφανώς, για την... εξασφάλιση!

Εύχομαι να προλάβει ο... καταραμένος Κομμουνισμός

να σώσει τον πλανήτη γη

από την επαπειλούμενη από τον Καπιταλισμό

πολεμική ή/και περιβαλλοντική καταστροφή του!

Zacharias Fthenakis Κύριε Καζανάκη, δε θα ήθελα να εμπλακώ σε μια αντιπαράθεση μαζί σας, την οποία εκ προοιμίου θεωρώ ανούσια και ανώφελη. Έχετε αυτοαναγορευθεί σε απολογιτή του κομμουνισμού και αυτό με υπερβαίνει. Δικαίωμά σας είναι να πιστεύετε ότι θέλετε. Αν όμως ο κομμουνισμός είναι μια ιδεατή κατάσταση και ποτέ δεν εφαρμόσθηκε, τότε είναι μια θεωρία ανεφάρμοστη και δε θα έπρεπε να μας απασχολεί, παρά στο φιλοσοφικό και μόνο επίπεδο. Όχι όμως σε επίπεδο πρακτικής εφαρμογής. Κατά τα άλλα το να συζητάμε ανοησίες περί του συστήματος παιδείας και υγείας της Κούβας, νομίζω ότι υποβιβάζει τη νοημοσύνη μας, εκτός κι αν έχετε να μου αναφέρετε επιστημονικά επιτεύγματα που έγιναν στην Κούβα και επηρέασαν τον παγκόσμιο πολιτισμό, που εγώ αγνοώ. Όσον αφορά το τι είναι ελευθερία, ελευθερία είναι να κάνουμε αυτή τη συζήτηση εδώ χωρίς να κινδυνεύει η ζωή μας λόγω φρονημάτων. Αναλογιστείτε απλά, πόση πιθανότητα θα είχα εγώ να είμαι ακόμα ζωντανός στη Ρωσία του Στάλιν, μετά απ' αυτή τη συζήτηση. Τα περί ανεργίας και αυτοκτονιών κτλ κτλ, δεν έχουν να κάνουν με την ελευθερία. Ξεμπερδέψτε τις έννοιες. Αν όλα ήταν τόσο ωραία και καλά στις χώρες του κομμουνισμού, γιατί δεν επαναστάτησαν οι πολίτες αυτών των χωρών όταν ο κομμουνισμός κατέρρεε ως χάρτινος πύργος;

Γεωργιος Μυλωνακης Ασφαλως θα εχετεπαραθερισε σε καποιο νεο Παρθενωνα...στον Αι Στρατη στην Ικαρια στα Γιουρα και φοβαστε μην πατε ξανα διακοπες σ αυτος τους παραδεισους... Τους παραδεισους της συγχρονης δημοκρατιας του ολοι μαζι τα φαγαμε...του μεταμοντερνου καπιταλισμου... Περι φιλοσοφιας και πρακτικης χρειαζομαστε διαβασμα..

Zacharias Fthenakis Γεωργιος Μυλωνακης Έχει καμιά σχέση αυτό που λέτε με το θέμα της συζήτησης;

Γεωργιος Μυλωνακης Zacharias Fthenakis Σα παραπεμπω στο προγουμενο σχολιο σας για α δειτε εαν υπαρχει σχεση...αλλα ειλικρινως χαρηκα που τα ειπαμε και δε χρειαζεται να συνεχισουμε..ο καπιταλισμος κανει καλα τη δουλεια του πιστεψτε με....

Zacharias Fthenakis Λυπάμαι που η διανοητική μου επάρκεια δε μου επιτρέπει να αντιληφθώ τη σχέση που εσείς αντιλαμβάνεσθε.

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Δεν θέλετε, λέτε, αγαπητέ Zacharias Fthenakis, να αντιπαρατεθείτε μαζί μου,

αλλά... αντιπαρατίθεστε!

κάτι δεν πάει καλά με εσάς, έτσι δεν είναι;

Και πώς είμαι απολογητής ενός συστήματος

που... ποτέ δεν εφαρμόστηκε; ντόιιιιγκ!

Αλλά ας συνεχίσουμε τη... μη αντιπαράθεση:

το ότι δεν εφαρμόστηκε ακόμη ο Κομμουνισμός,

αυτό δεν σημαίνει πως είναι... ανεφάρμοστος, καθόλου μάλιστα!

ήδη απέδειξα ότι μια πρόδρομη μορφή του και εφαρμόστηκε,

και έδειξε αρκετές αρετές, παρόλο που εφαρμόστηκε στρεβλά!

Για την Κούβα: δεν με διαψεύδετε -γιατί δεν μπορείτε-,

οπότε πετάτε στα σκουπίδια τα επιτεύγματα αυτού του λαού!

Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια, ε;

Και «επανεστάτησαν» στη Ρουμανία π.χ., με τις τρύπιες σημαίες,

σκότωσαν-δολοφόνησαν και τον (δικτάτορα) Τσαουσέσκου μ

αζί με τη γυναίκα του(!), και τώρα κάνουν... πανρουμανικά συλλαλητήρια!

γιατί; μα γιατί κατάλαβαν πως τους εξαπάτησαν:

τους έταζαν χρυσά κουτάλια,

και τους έδωσαν... παγκάκια και χαρτόκουτες για να μένουν!

Στερνή μου γνώση...

και ξέρετε, εγώ μίλησα και με Ρουμάνους και με Γεωργιανούς,

και με Μολδαβούς, και με πολλούς άλλους οικονομικούς μετανάστες.

Ξέρετε τι λένε; αντί να εκδημοκρατήσουμε το σύστημά μας, το καταστρέψαμε.

Καλά να πάθουμε!

Και ναι, ελευθερία είναι να συζητάμε εδώ χωρίς να φοβόμαστε για τη ζωή μας,

αλλά δεν είναι μόνο αυτό!

και ΔΕΝ είμαστε ελεύθεροι όταν αυτοκτονούμε,

όταν μένουμε άνεργοι,

όταν μπλέκουν τα παιδιά μας στα ναρκωτικά,

όταν μας παίρνει το κράτος τους κόπους μιας ζωής,

που τους είχαμε κάνει ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου!

Και μην είστε τόσο σίγουρος για τη μη εφαρμογή του Κομμουνισμού:

ο αγαπημένος σας και αιμοβόρος Καπιταλισμός

επικράτησε με την... τέταρτη απόπειρα!

Manolis Nikoloudakis Ασχολείστε με τα «εγκλήματα» του κομουνισμού η τα εγκλήματα του ναζισμού για να μην ασχολείστε με τα τρέχοντα και μαζικά εγκλήματα του καπιταλισμού !!!!

Zacharias Fthenakis Όντως κύριε Καζανάκη δε θέλω, αλλά με προκαλείτε. Υπόσχομαι πάντως αυτό να είναι το τελευταίο που θα γράψω, γιατί η συζήτηση είναι πράγματι ανώφελη. Είστε απολογητής του κομμουνισμού και κομμουνισμός είναι ένας: αυτού που εφαρμόσθηκε. Τα υπόλοιπα που λέτε περί μη εφαρμογής είναι η εύκολη δικαιολογία. Κομμουνισμός είναι αυτό που υπήρξε στην πρώην ΕΣΣΔ και στις ανατολικές ευρωπαϊκές χώρες, και που συνεχίζει να υπάρχει ακόμα σε ορισμένες, μεταξύ των οποίων και η Βόρειος Κορέα. Κάτι άλλο δεν υπήρξε και δε θα υπάρξει, γιατί αν επρόκειτο να υπάρξει θα είχε ήδη υπάρξει. Δεν ανακαλύψατε εσείς τον κομμουνισμό. Οι ιδέες περί του ιδεατού που περιγράφεται προϋπήρχαν, αλλά κατέληξαν εκεί που κατέληξαν, χωρίς εξαιρέσεις. Μόνο αυτό μπορούμε να τα κρίνουμε, γιατί μόνο αυτό υπήρξε. Για την Κούβα απολύτως σας διαψεύδω και σας προκαλώ να μου πείτε τα επιστημονικά επιτεύγματά της. Αν θα θέλατε να μιλήσουμε για επιστημονικά επιτεύγματα κομμουνιστικών χωρών, θα έπρεπε να μιλήσετε για την Κίνα, η οποία ωστόσο μόλις την τελευταία δεκαετία καταφέρνει να δείξει σοβαρή επιστημονική έρευνα και αυτό χάρη στην τεχνογνωσία που απέκτησαν οι επιστήμονές της όταν τους επετράπη να σπουδάσουν στις χώρες της δύσης και κυρίως των ΗΠΑ και να μεταφέρουν την τεχνογνωσία αυτή πίσω στη χώρα τους. Η δε ανέχεια που ακολούθησε την κατάρρευση στα κομμουνιστικά καθεστώτα, προφανώς δεν έχει να κάνει με το πολιτικό σύστημα που ακολούθησε, αλλά με τα απαρχαιωμένα μέσα παραγωγής, τις απαρχαιωμένες υποδομές και την μετατροπή των διευθυντών σε ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων, αφήνοντας όλους τους άλλους ξεκρέμαστους. Η μόνη που τη γλίτωσε ήταν η Ανατολική Γερμανία, η οποία βρήκε έτοιμες δομές από την (καπιταλιστική) Δυτική Γερμανία στις οποίες στηρίχθηκε για να αντιμετωπίσει τη μετάβασή της. Η δε Δυτική Γερμανία πλήρωσε πολύ ακριβά τον εκσυγχρονισμό της Ανατολικής Γερμανίας σε υποδομές. Κατά τα άλλα, την έννοια της ελευθερίας την ερμηνεύετε όπως θέλετε. Δικαίωμά σας, αλλά αυτό που εσείς αποκαλείτε ελευθερία δεν είναι ελευθερία. Σας παραπέμπω εδώ https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B1#.CE.91.CF.84.CE.BF.CE.BC.CE.B9.CE.BA.CE.AE

για διευκρινίσεις. Ο δε καπιταλισμό (εγώ θα το έλεγα καθεστώς ελεύθερης οικονομίας), ήταν η φυσιολογική μετεξέλιξη της φεουδαρχίας, όταν επικράτησαν οι ιδέες του διαφωτισμού περί της ελευθερίας, δημοκρατίας κτλ και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την έννοια της ελευθερίας και του δικαιώματος της ιδιοκτησίας. Είναι δε εκείνη που επιτρέπει την πρόοδο μιας κοινωνίας μέσα από την την προάσπιση του ατομικού και συλλογικού συμφέροντος. Κλείνω εδώ και δε θα επανέλθω, όντας βέβαιος περί του ανώφελου της όποιας προσπάθειας σύγκλισης των απόψεων.

Ελευθερία - Βικιπαίδεια

Η ελευθερία είναι, για έναν άνθρωπο, η δυνατότητά του να δρα κατά βούληση. Η καθολική ελευθερία, με τα σημερινά δεδομένα, είναι το σωρευτικό αποτέλεσμα της ατομικής, της κοινωνικής και της πολιτικής ελευθερίας, καθώς και των εσωτερικών ελευθεριών.

el.wikipedia.org

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Καθόλου δεν σας προκάλεσα, απλά μου αρέσει ο διάλογος,

που ποτέ δεν είναι ανωφελής!

αν το πιστεύετε, τότε κακώς συνεχίσατε,

αφού διαλέγεται κανείς όταν πιστεύει, προφανώς, στον διάλογο.

ΔΕΝ μπορεί να είμαι απολογητής του Κομμουνισμού,

πόσες φορές θα το πω;

αφού ο Κομμουνισμός δεν εφαρμόστηκε ποτέ,

πώς γίνεται να είμαι… απολογητής του; 

Εσείς, αντίθετα, είστε διαφημιστής του Καπιταλισμού,

που θα μας τελειώσει οσονούπω,

είτε μέσω των πολέμων,

είτε μέσω της περιβαλλοντικής καταστροφής,

είτε και με τα δύο!

ο κόσμος πήγε από το κακό στο χειρότερο

αμέσως μετά την κατάρρευση του Υπαρκτού!

άρα ο Υπαρκτός κάτι πρόσφερε στην ανθρωπότητα!

Και επειδή η ανθρωπότητα πάντα προόδευε

(νομάδες σε σπηλιές και καλύβες, μετά εγκαταστάσεις σε χωριά και πόλεις,

ύστερα Δουλοκτησία, στη συνέχεια Φεουδαρχία και στο τέλος Καπιταλισμός),

θα πάμε αναγκαστικά στον Σοσιαλισμό και μετά στον Κομμουνισμό.

Υπάρχει όμως ένας κίνδυνος:

ο Σοσιαλισμός να μην προλάβει

λόγω της ολοσχερούς καταστροφής του πλανήτη μας από τον Καπιταλισμό!

Ο Κομμουνισμός είναι, πράγματι ένας και μοναδικός,

αλλά ΟΧΙ αυτός που εφαρμόστηκε!

αυτό που εφαρμόστηκε είναι μια στρεβλή εκδοχή

του πρόδρομου του Κομμουνισμού, που αποκαλείται Σοσιαλισμός,

γι’ αυτό, ακριβώς, πήρε το προσωνύμιο «Υπαρκτός».

Και παρά το γεγονός ότι ήταν στρεβλός,

έδειξε εξαιρετικές αρετές:

πήρε τους Ρώσους και τους άλλους λαούς της περιοχής

από τη φτώχεια, την πείνα και την εξαθλίωση,

 και τους έστειλε πρώτους στο Διάστημα!

πήρε τους Κινέζους από τη φτώχεια, την πείνα, τις αρρώστιες,

τα ναρκωτικά και την εξαθλίωση,

και τους έδωσε μια δουλειά, ένα ρούχο, ένα δωμάτιο, ένα σχολείο,

ένα νοσοκομείο, φτωχά, μεν, αξιοπρεπή δε!

και ξέρετε τι είναι να δώσεις σε ενάμιση δισ. ανθρώπους ένα ρούχο π.χ.; 

καθόλου εύκολο…

και σήμερα βλέπουμε την Κούβα, το απομεινάρι του Υπαρκτού και ζηλεύουμε.

http://www.alfavita.gr/arthron/koinonia/stin-koryfi-toy-kosmoy-i-paideia-tis-koyvas-toy-fintel-kastro

Και τι είναι αυτά τα αποφθέγματα που λέτε;

«[…] Κάτι άλλο δεν υπήρξε και δε θα υπάρξει, γιατί αν επρόκειτο να υπάρξει θα είχε ήδη υπάρξει. […]».

Αν, δηλαδή, ζούσαμε στην αρχαία Αθήνα,

και σας έλεγα ότι θα έλθει μια ημέρα που σκλάβοι δεν θα υπάρχουν,

το ίδιο θα μου  απαντούσατε;

πολύ σίγουρο σας βρίσκω δια τα μέλλοντα συμβώσι! 

Ούτε εσείς ανακαλύψατε τον Καπιταλισμό,

ο οποίος δεν πέτυχε με την πρώτη, αλλά με την… τέταρτη!

και ούτε κρίνουμε αυτό που υπήρξε, γιατί αυτό ΔΕΝ ήταν Κομμουνισμός,

πόσες φορές θα το πω!

αντίθετα, τον Καπιταλισμό και μπορούμε να τον κρίνουμε,

και οφείλουμε να τον καταδικάσουμε!

Και με διαψεύδετε για τα επιτεύγματα της Κούβας,

αλλά δεν παραθέτετε ούτε ένα ιστότοπο! τόσο… πειστικός!

Για την ανέχεια που ακολούθησε την κατάρρευση του Υπαρκτού:

μα πόσα χρόνια έχουν περάσει από το 1989;

μήπως πάμε για τριαντακονταετία; τι έγινε όλα αυτά τα χρόνια;

μήπως απλώς χειροτέρεψε η ζωή των λαών του εκλιπόντος Υπαρκτού;

http://www.iefimerida.gr/news/316820/megales-diadiloseis-sti-roymania-kata-tis-politikis-diafthoras-eikones

Και τι… κατάφερε ο Καπιταλισμός;

μας το είπε μια Βουλγάρα εργάτρια από τηλεοράσεως:

170 ευρώ έπαιρνα επί Υπαρκτού, 170 παίρνω και τώρα˙ με μια διαφορά:

τότε όλα τα είχα δωρεάν (σπίτι, σχολείο, νοσοκομείο, μετακινήσεις κλπ),

τώρα τα πληρώνω όλα! μικρο… λεπτομέρειες, ε;

Και ναι, συμφωνώ μαζί σας για : «[…] την μετατροπή των διευθυντών σε ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων, αφήνοντας όλους τους άλλους ξεκρέμαστους. […]».

Κάποιοι άρπαξαν τα εργοστάσια που είχαν χτίσει οι λαοί τόσα χρόνια,

και έγιναν από τη μια στιγμή στην άλλη… δισεκατομμυριούχοι!

αντίθετα ο εργάτης, εξαθλιώθηκε και πάλι!

Για την έννοια της ελευθερίας:

θα σας βάλω μια ερώτηση, και αν θέλετε μου απαντάτε:

Αν είχατε μείνει άνεργος στα πενήντα σας,

αν είχατε όλη σας την  περιουσία

σε ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου και τη χάσατε,

αν η επιχείρησή σας είχε βάλει λουκέτο,

αν το παιδί σας είχε πέσει στα ναρκωτικά

που διακινούνται σχεδόν ελεύθερα βάσει της καπιταλιστικής… ελευθερίας,

αν ένας τζιχαντιστής σας είχε πατήσει στη Βαρκελώνη,

αν δεν είχατε ψωμί να φάτε,

αν μένατε σε μια χαρτόκουτα,

αν σκεφτόσασταν λόγω αυτών της αυτοκτονία όπως ο Μαμιδάκης

(και λοιπές… ελευθερίες όχι όλες μαζί και ταυτόχρονα,

αλλά ενδεχομένως δύο, ή έστω μία από αυτές),

και σας πρότειναν να πάτε στη Β. Κορέα,

όπου θα είχατε όλα τα αυτονόητα προς το ζειν,

αλλά δεν θα μιλούσατε για πολιτική

(όπως τόσοι Έλληνες, που ποτέ δεν τους ενδιέφερε η πολιτική),

τι θα κάνατε;

(Μην απαντήσετε «Μα σε εμένα δεν θα μου τύχει»,

για τι θα σας απαντήσω ότι έτυχε σε ολόκληρο  Μαμιδάκη!).

Τι θα κάνατε λοιπόν; αν πείτε πως θα αρνιόσασταν, απλά δεν θα πείσετε κανένα!

θα σπεύδατε, άρα!

Τι θέλω να πω με αυτά,

ελπίζοντας ότι δεν θα με… χρίσετε απολογητή

του δικτάτορα της μακρινής αυτής χώρας, της Πρωινής Γαλήνης,

όπως φανερώνει το όνομά της;

μα απλά: ο βάρβαρος και αιμοβόρος Καπιταλισμός,

είναι πολύ-πολύ χειρότερος από αυτό που συμβαίνει

στο (σαφώς ανελεύθερο) καθεστώς της Β. Κορέας!

Τελικώς: ούτε θέλω να σας πείσω,

ούτε κι εσείς πιστεύω να προσδοκάτε το αυτό.

Κάποιοι, όμως, μας διαβάζουν,

και αυτοί ας βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.

Σας ευχαριστώ για τον γόνιμο -έτσι κι αλλιώς- διάλογο! 

Zacharias Fthenakis Κύριε Καζανάκη. Θα απαντήσω μόνο σε δύο πράγματα. Για τα άλλα ο διάλογος είναι ατέρμονος και άρα ανώφελος, όπως ξαναείπα και για οικονομία του δικού μου χρόνου δε θα ήθελα να τον συνεχίσω. Το ένα είναι η παιδεία της Κούβας, την οποία φέρνετε ως παράδειγμα. Δεν είμαι εγώ αυτός που πρέπει να παραθέσει πηγές για την επιτυχία του συστήματος παιδείας της Κούβας, αλλά εσείς που κάνετε αυτή τη δήλωση. Για να υποστηρίξετε την άποψή σας παραθέτετε μια ανάρτηση από το alfavita, η οποία στην ουσία δε λέει τίποτα. Εγώ σας προκαλώ για τρίτη φορά να μου πείτε μερικά επιτεύγματα της περιβόητης παιδείας της Κούβας, αλλά δε μου λέτε. Η Βόρειος Κορέα π.χ. κατάφερε μετά από πολλές προσπάθειες να φτιάξει διηπειρωτικούς πυραύλους που φέρουν πυρηνικές κεφαλές. Είναι ένα κατόρθωμα, παρά το κόστος που πληρώνουν οι Βορειοκορεάτες. Είναι όμως ένα μόνο και μοναδικό, την ώρα που ο υπόλοιπος κόσμος (ο καπιταλιστικός όπως τον λέτε) κάνει άλματα. Γιατί κατέρρευσε ο υπαρκτός σοσιαλισμός, (όπως επίσης θέλετε να τον λέτε) και γιατί η Κίνα άρχισε να ορθοποδεί και να γίνεται παγκόσμιος παίχτης, μόνο όταν ανακάλυψε ξανά την ελεύθερη οικονομία; Η απάντηση όλων είναι η ελευθερία. Επιτεύγματα μπορεί να βρει κανείς και σε ανελεύθερα καθεστώτα. Η διαφορά είναι ότι σε αυτά η πρόοδος είναι πολύ αργή, γιατί για να υπάρξει απαιτείται ελευθερία στη σκέψη και αμφισβήτηση του παλιού για κάτι νέο. Αυτά είναι τα κεκτημένα του δυτικού πολιτισμού, τα οποία οφείλουμε να προφυλάξουμε. Αυτός είναι και ο λόγος που υπήρξε επιστημονική στασιμότητα στη διάρκεια της βυζαντινής αυτοκρατορίας και που οι πρώτες προσπάθειες στην Ευρώπη το μεσαίωνα οδηγούσαν τους ανθρώπους στην πυρά. Αυτός είναι και ο λόγος που επιστημονικά βρέθηκαν πίσω όλες οι χώρες με κομμουνιστικά καθεστώτα. Όταν οι διανοούμενοι μιας χώρας βρίσκονται σε καθεστώς φόβου, στέλνονται σε φυλακές ή δολοφονούνται, πώς να δημιουργήσουν;http://academic.evergreen.edu/z/zita/articles/history/landau.pdf

Zacharias Fthenakis Το δεύτερο που θα σας δώσω απάντηση είναι στα ερωτήματά σας, αν μου συμβεί εκείνο και το άλλο, και έχανα τη δουλειά μου και την περιουσία μου και βρισκόμουν σε κατάσταση εξαθλίωσης, αν θα επέλεγα να ζήσω στη Βόρειο Κορέα στερούμενος όλων των ελευθεριών μου, αλλά έχοντας ένα πιάτο φαϊ να φάω. Κατ' αρχάς δεν είναι στις αρχές μου (της ελεύθερης οικονομίας) να φαντάζομαι ότι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει πιθανότητα να μου συμβεί, όπως φαντάζεστε ότι πιθανώς να σας απαντούσα. Τουναντίον θεωρώ δεδομένο ότι σταθερότητα δεν υπάρχει και ότι όταν υπάρχει χωρίς αξιολόγηση οδηγεί σε στασιμότητα και οπισθοδρόμιση (όπως συνέβαινε στα κομμουνιστικά καθεστώτα και όπως συμβαίνει στον Ελληνικό δημόσιο τομέα). Γιατί να δουλέψει ο εργάτης, όταν θα πληρωθεί το ίδιο με αυτόν που δε δουλεύει και δεν είναι παραγωγικός; Γιατί να δουλέψει όταν ξέρει ότι η επόμενη μέρα δε θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη και όταν δεν μπορεί να κάνει όνειρα για τη βελτίωση της ζωής του; Γιατί να συντηρήσει τα μέσα παραγωγής, όταν κανείς δε θα τον κρίνει για το έργο του, γιατί να φτιάξει καλούς δρόμους, καλά αυτοκίνητα, καλά ψυγεία, κτλ κτλ, θα φάει (ή δε θα φάει) το ίδιο φαϊ, θα ζήσει στο ίδιο σπίτι, θα πάει (ή δε θα πάει) τις ίδιες διακοπές, θα έχει την ίδια δουλειά που πιθανόν άλλοι να έχουν εκ των προτέρων επιλέξει γι αυτόν (βλέπε Κίνα του Μάο), και όλα αυτά που δε διαφέρουν από το καθεστώς σκλαβιάς χωρίς αλυσίδες. Αν η ζωή που κάνει δεν του αρέσει, δεν μπορεί να την αλλάξει, ή μήπως μπορεί και κάνω λάθος; Βλέπετε δεν είναι μόνο η ελευθερία του λόγου, είναι και η ελευθερία να αναζητήσει κανείς το καλύτερο για τον εαυτό του, ανεξάρτητα από το αν τo βρίσκει ή όχι. Στα πλαίσια αυτής της αναζήτησης, δεν είδα πολίτες (έστω και εξαθλιωμένους) του δυτικό κόσμου να αναζητούν σωτηρία στον κομμουνιστικό κόσμο. Είδα αντιθέτως κλειστά σύνορα στις κομμουνιστικές χώρες, για να μη φύγουν οι "ευτυχείς" πολίτες τους προς τις δυτικές χώρες. Γιατί άραγε κανείς δεν επέλεγε το δρόμο προς τη Σοβιετία, ενώ οι δρόμοι ήταν κλειστοί προς την αντίθετη κατεύθυνση; Αλλά για να μη μακρηγορώ (αυτό ακριβώς ήθελα να αποφύγω εξ αρχής, να εξηγώ δηλαδή τα αυτονόητα), αν βρισκόμουν στα όρια της εξαθλίωσης δε θα επέλεγα τη Βόρειο Κορέα, η οποία εν πάσει περιπτώσει δεν είναι ικανή να παρέχει ένα αξιοπρεπές πιάτο φαϊ στους πολίτες της, πόσο μάλλον σε μένα. Θα προσπαθούσα να βρω άλλες λύσεις και τέτοιες υπάρχουν πολλές. Μια επιλογή είναι η αναζήτηση καλύτερης τύχης στο εξωτερικό και ευτυχώς η "καπιταλιστική" ευρωπαϊκή ένωση αυτό μας το προσφέρει. Μια άλλη επιλογή είναι η αναζήτηση άλλης λύσης εντός Ελλάδας, η καλύτερη διαχείρηση των οικονομικών μου (αν αυτό είναι εφικτό) , η προσαρμογή στα νέα δεδομένα (αναζήτηση εναλλακτικής δουλειάς (αν υπάρχει αυτή η δυνατότητα), αλλαγή δουλειάς, δεύτερη δουλειά κτλ). Πάντως δε θα καθόμουνα μοιρολατρικά να κλαίω και να τα βάζω με τον καπιταλισμό. Το αν φτάσαμε εκεί που φτάσαμε εμείς οι Έλληνες, φταίει αποκλειστικά και μόνο το κεφάλι μας και βεβαίως όσες ανόητες ιδέες περί εργασίας και παραγόμενου αποτελέσματος μας οδηγούσαν στη μετριότητα.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Zacharias Fthenakis βλέπω επιμένετε στον διάλογο, πράγμα που με χαροποιεί ιδιαιτέρως. Έχω την εντύπωση ότι η πηγή την οποία επικαλέστηκα είναι πολύ αξιόπιστη και το κείμενο απολύτως τεκμηριωμένο με επίκληση, μάλιστα, μετρήσεων της Διεθνούς Τράπεζας! Άρα παράθεσις υπάρχει, αντίθετα με όσα υποστηρίζετε στην αρχή, αυτοδιαψευδόμενος εν συνεχεία! Και επειδή δεν μπορείτε να την απορρίψετε, αποφαίνεστε χωρίς κανένα στοιχείο ότι «[…] δε λέει τίποτα […]»! όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια…
Και με προκαλείτε κιόλας να πω «[…] μερικά επιτεύγματα της περιβόητης(sic) παιδείας της Κούβας, αλλά δε μου λέτε. […]»! Και προς αντίλογο, αναφέρεστε στους… πυραύλους της (εν δικτατορία) Β. Κορέας(!), την ίδια ώρα που «[…] ο υπόλοιπος κόσμος (ο καπιταλιστικός όπως τον λέτε) κάνει άλματα. […]»! ποια άλματα, όμως, δεν μας αναφέρετε! θα εννοείτε, μάλλον, τους περιφερειακούς πολέμους που άρχισαν αμέσως μετά την κατάρρευση του… καταραμένου Υπαρκτού, και που είναι τόσοι πολλοί, που συνιστούν παγκόσμιο πόλεμο! μετράμε: Παλαιστίνη, Ιράκ, Αφγανιστάν, Ροδεσία, Γιουγκοσλαβία, Συρία, Λίβανος, Λιβύη, Γεωργία, Κουρδιστάν, Ουκρανία, και, βέβαια, δίδυμοι πύργοι, Μαδρίτη, Λονδίνο, Βοστώνη,
Παρίσι, Νίκαια, Κωνσταντινούπολη, Βαρκελώνη, ο κατάλογος δεν έχει τέλος! το κερασάκι στην τούρτα; η παγκόσμια οικονομική κρίση! άρα ο Σοσιαλισμός ακόμη κι αν εφαρμόστηκε στρεβλά ως Υπαρκτός, μια ειρήνη, τουλάχιστον, την προσέφερε στην ανθρωπότητα, ακόμη και στην (τότε) καπιταλιστική, αν και πάλι στο καπιταλιστικό στρατόπεδο πόλεμοι υπήρχαν άφθονοι: Βιετνάμ, Χιλή, Αργεντινή, Καμπότζη, Σουδάν, Νιγηρία, Σομαλία, Αιθιοπία, και, δεν ξεχνώ, Κύπρος!
η επίτευξη και η διατήρηση της ειρήνης, δεν ενδιαφέρει καθόλου τον Καπιταλισμό!
αντίθετα το ανθρώπινο αίμα, η αναπηρία, η εξαθλίωση, η ανεργία, η φτώχεια, η κοινωνική αδικία, η διαίρεση των λαών, το μίσος, οι πόλεμοι και η καταστροφή όλων των ανθρώπινων δημιουργημάτων και επιτευγμάτων, η στυγνή εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι μερικά από τα μέσα και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί για να επιτύχει το κέρδος, χωρίς το οποίο θα καταρρεύσει!
Κι αν σήμερα δεν έχει γίνει Παγκόσμιος πόλεμος υπό τη γνωστή έννοια, είναι γιατί οι κεφαλαιοκράτες ξέρουν πολύ καλά ότι ο Καπιταλισμός μετά από ένα τέτοιο πόλεμο θα καταρρεύσει και θα εξαφανιστεί ολοσχερώς από προσώπου γης, γιατί ο άνθρωπος όταν φθάσει στο έσχατο σημείο εξαθλίωσης και απελπισίας σκέφτεται ότι μόνο μία λύση σωτηρίας υπάρχει: ο Σοσιαλισμός!
Απορείτε, πολύ σωστά, «[…] Γιατί κατέρρευσε ο υπαρκτός σοσιαλισμός, […]». Μα, απλούστατα, γιατί ΔΕΝ ήταν Σοσιαλισμός! υπάρχουν, βέβαια, και άλλοι λόγοι: ο πόλεμος που του γινόταν γύρω-γύρω, ο οποίος περιελάμβανε προπαγάνδα και υποσχέσεις για… χρυσά κουτάλια, που, όμως, απεδείχθησαν… ούτε καν τσίγκινα, όόόταν υπήρχε φαγητό αλλά πείνα!
Η Κίνα: ο Σοσιαλισμός πήρε τον Κινέζο (που εν πολλοίς ήταν άστεγος), από τη φτώχεια, την πείνα, την ανεργία, τις αρρώστιες, τα ναρκωτικά, την εξαθλίωση, και του έδωσε μία δουλειά, ένα δωμάτιο και ένα ρούχο. Και ξέρετε τι είναι να δώσεις δουλειά σε κανένα δισ. ανθρώπους; Στη συνέχεια τα πράγματα ανετράπησαν, και ξαναγύρισε ο Καπιταλισμός. Και για να δούμε τι συμβαίνει πίσω από τη βιτρίνα: τώρα ο Κινέζος παίρνει καμιά ’κατοστή ευρώ μηνιάτικο(!), οπότε πάμε πάλι από την αρχή: φτώχεια, πείνα, ανεργία, αρρώστιες, ναρκωτικά, εξαθλίωση, αλλά σε πιο… σύγχρονο στιλ: κάποιοι (ελάχιστοι) Κινέζοι έχουν εκατομμύρια, και κάποιοι (πολλοί) είναι… άνεργοι! για τέτοια (και τόση!)… ελευθερία μιλάμε! και μια και πιάσαμε το ζήτημα της περιβόητης «ελευθερίας»: η πρώην Σοβιετική Ένωση, από πού ξεκίνησε; μήπως από τη Ρωσία των Τσάρων από (πάμε πάλι), φτώχεια, πείνα, ανεργία, αρρώστιες, ναρκωτικά και εξαθλίωση, για να φτάσει πρώτη στο Διαστημα, μέσα από τον στρεβλό Υπαρκτό Σοσιαλισμό, ξεπερνώντας και τις «ελεύθερες» ΗΠΑ, οι οποίες βρέθηκαν σε πανικό; Ενδιαμέσως δε, είχαν και ένα τρομερό και φοβερό Β’ Π.Π., όπου έχασαν περισσότερα από 20.000.000 ψυχές, και είχαν βιβλικές καταστροφές! Και δεν μας λέτε, αν ίσχυε, πράγματι, αυτό που διατείνεστε, ότι δηλαδή: «[…] οι διανοούμενοι μιας χώρας βρίσκονται σε καθεστώς φόβου, στέλνονται σε φυλακές ή δολοφονούνται, […]», πώς κι έγινε να υπερκεράσουν τη μητρόπολη του Καπιταλισμού τις ΗΠΑ; εδώ σε θέλω κάβουρα…

Για το αν θα πηγαίνατε στη Βόρεια Κορέα εφόσον κλπ, μου απαντάτε ότι «[…]κάτι τέτοιο δεν υπάρχει πιθανότητα να μου συμβεί, […]»! επομένως εσείς δεν φοβάστε μη χάσετε την περιουσία σας, μη μείνετε άνεργος, μην δεν έχετε ψωμί να φάτε. Τα ίδια, όμως, σκεφτόταν και ο Μαμιδάκης, ο μεγιστάνας των πετρελαίων και ο Μίδας των ξενοδοχείων, πριν αυτοκτονήσει! Στον Καπιταλισμό, όλοι ταξιδεύουμε με ένα πλεούμενο˙ άλλοι (ελάχιστοι) με υπερωκεάνειο, άλλοι (οι πολλοί), με βαρκούλες. Και ο Τιτανικός, όμως, από μια σχισμή πήγε στον πάτο. Μην είστε, λοιπόν, και τόσο σίγουρος! και ξέρετε κάτι; χίλιες φορές η (ανελεύθερη) Β. Κορέα, παρά το μαύρο χώμα! Τι αποδεικνύουν όλ’ αυτά; μα ότι η Β. Κορέα είναι… παράδεισος μπροστά στον Καπιταλισμό! για τέτοια (και τόση!) κατάντια μιλάμε!
«[…] Γιατί να δουλέψει ο εργάτης, όταν θα πληρωθεί το ίδιο με αυτόν που δε δουλεύει και δεν είναι παραγωγικός; […]», αναρωτιέστε. Και γιατί να θέλει να δουλέψει κανείς, και να μένει άνεργος στα πενήντα του -χωρίς να το θέλει!-, πράγμα που σημαίνει πείνα και δυστυχία, με «διέξοδο» την αυτοκτονία; Αλλά έχετε παρεξηγήσει κάποια πράγματα: στον Σοσιαλισμό, ο καθένας προσφέρει ανάλογα με τις δυνατότητές του και αμείβεται ανάλογα με τις ανάγκες του. Έτσι, μπορεί ένας γιατρός που είναι μόνος του π.χ., να έχει μικρότερο μισθό από μια νοσοκόμα με τρία παιδιά! παράξενο, ε; για σκεφτείτε, όμως, ότι η νοσοκόμα έχει να θρέψει κόσμο, ενώ ο γιατρός τον εαυτό του μόνο! Θα μου πείτε: μα ο γιατρός είναι γιατρός. Μάλιστα. Χωρίς, όμως, τη νοσοκόμα, τι θα έκανε; άρα και η νοσοκόμα είναι εξίσου απαραίτητη! και τι κάνει η κοινωνία; της δίνει πόρους για να μεγαλώσει παιδιά! Εν καπιταλισμώ, τι συμβαίνει; ο γιατρός παίρνει περισσότερα, για να χτίζει… πισίνες! Θα μου πείτε: ας πήγαινε η νοσοκόμα να γίνει γιατρός! μάλιστα. Κατ’ αρχήν, δεν είμαστε όλοι για όλες τις δουλειές: άλλος τα καταφέρνει ως γιατρός, αλλά όχι ως εργοδηγός π.χ., και άλλη είναι μια χαρά ικανή να γίνει νοσοκόμα, και τίποτ’ άλλο! και γνωρίζουμε αν μία που έγινε νοσοκόμα θα μπορούσε να είναι και μία καλή γιατρός γιατί και προς αυτό είχε κλίση, αλλά οι γονείς της δεν είχαν τα χρήματα να τη σπουδάσουν; Αδικία, ε; αδικία και μάλιστα μεγάλη, ένα παιδί που θα μπορούσε να προσφέρει σε μια επιστήμη να αποκλείετε. Επειδή οι γονείς του δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα…
Και ποιος σας είπε ότι «[…] Γιατί να δουλέψει όταν ξέρει ότι η επόμενη μέρα δε θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη και όταν δεν μπορεί να κάνει όνειρα για τη βελτίωση της ζωής του; Γιατί να συντηρήσει τα μέσα παραγωγής, όταν κανείς δε θα τον κρίνει για το έργο του, γιατί να φτιάξει καλούς δρόμους, καλά αυτοκίνητα, καλά ψυγεία, κτλ κτλ, θα φάει (ή δε θα φάει) το ίδιο φαΐ, θα ζήσει στο ίδιο σπίτι, θα πάει (ή δε θα πάει) τις ίδιες διακοπές, θα έχει την ίδια δουλειά που πιθανόν άλλοι να έχουν εκ των προτέρων επιλέξει γι αυτόν (βλέπε Κίνα του Μάο), και όλα αυτά που δε διαφέρουν από το καθεστώς σκλαβιάς χωρίς αλυσίδες. […]»; Όσοι είχαν επισκεφθεί την πρώην Σοβιετική Ένωση που συζητάμε, έτριβαν τα μάτια τους: κτίρια, δρόμοι, πλατείες, συγκοινωνίες, μετρό; τα πιο σύγχρονα! οι… φυλακισμένοι Σοβιετικοί είχαν φτιάξει μια χώρα έτη φωτός μπροστά από τους… ελεύθερους Έλληνες!

Και συνεχίζετε: «[…] Στα πλαίσια αυτής της αναζήτησης, δεν είδα πολίτες (έστω και εξαθλιωμένους) του δυτικό κόσμου να αναζητούν σωτηρία στον κομμουνιστικό κόσμο. Είδα αντιθέτως κλειστά σύνορα στις κομμουνιστικές χώρες, για να μη φύγουν οι "ευτυχείς" πολίτες τους προς τις δυτικές χώρες. Γιατί άραγε κανείς δεν επέλεγε το δρόμο προς τη Σοβιετία, ενώ οι δρόμοι ήταν κλειστοί προς την αντίθετη κατεύθυνση; […]» αναρωτιέστε. Μα απλά, γιατί ο Δυτικός κόσμος θα έστελνε όλους τους κατασκόπους του και όλα τα καθάρματά του, που θα προσπαθούσαν να δημιουργήσουν καταστάσεις ανατροπής. Όσο για τους κατοίκους του Υπαρκτού βλέπουμε τώρα: από τη πολύ… ευτυχία που τους παρείχε ο Καπιταλισμός, έγιναν μετανάστες στην Ελλάδα, όπου ξαναγεύτηκαν την ίδια και… χειρότερη… ευτυχία! Στην αρχή καθηγητές πανεπιστημίου δούλευαν ως εργάτες, και γυναίκες με σπουδές και μπαλέτο σε κ@λάδικα ως πόρνες!
Και καταλήγετε λέγοντας πως οπουδήποτε αλλού στον κόσμο θα πηγαίνατε, εκτός της Β. Κορέας, η οποία «[…] δεν είναι ικανή να παρέχει ένα αξιοπρεπές πιάτο φαΐ στους πολίτες της […]» Μάλιστα. Και τα κτίρια που βλέπουμε στο διαδίκτυο, ποιοι τα έκτισαν, οι… πεινασμένοι με το… μαστίγιο; και άντε και τα… έκτισαν! πώς, όμως, όταν δεν έχεις να φας, έχεις αεροπλάνα και ατομικά όπλα; Διευκρινίζω και πάλι, ότι δεν κάνω… διαφήμιση της (δικτατορικής) Β. Κορέας, αλλά δείχνω ότι ο Καπιταλισμός είναι κατά πολύ χειρότερος από το καθεστώς εκείνης της χώρας!
Και θα βρίσκατε, λέτε, άλλη ή μια δεύτερη δουλειά στην Ελλάδα! Αυτό, όμως είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο. Και μιλάτε για αναζήτηση εργασίας στην Ε.Ε. Αν είστε ένας οικοδόμος π.χ., δύσκολο έως αδύνατον, εκτός κι αν δεχτείτε μισθό πείνας! Αλλά εγώ ρώτησα για ένα εργαζόμενο σε θέση υπαλλήλου σε κατάστημα, σε ένα σούπερ μάρκετ ας πούμε, ο οποίος είναι πενήντα ετών. Ποιος θα τον προσλάβει; μήπως κανείς; κι αν τον προσλάβει, τι μισθό θα του δίνει; Αν, πάλι, είστε, π.χ., γιατρός, είστε πολύ τυχερός, κάτι θα βρεθεί. Αλλά πόσοι είναι γιατροί; Βασική προϋπόθεση, φυσικά, για μετανάστευση είναι η άπταιστη γνώση της γλώσσας της χώρας μεταναστεύσεως!
Αλλά τέλος πάντων, και για να κλείσουμε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση: ο Καπιταλιστικός κόσμος ΔΕΝ είναι ο παράδεισος και ο Σοσιαλισμός (που ποτέ δεν τον γνωρίσαμε πέραν μιας στρεβλής εκδοχής του) ΔΕΝ είναι η κόλαση, όπως θέλετε να μας πείσετε, κάθε άλλο! η κόλαση είναι ο πολύ γνωστός μας, πλέον, Καπιταλισμός, που δεν μας είναι και τόσο άγνωστος! τον έχουμε νοιώσει στο πετσί μας σε δύο παγκόσμιους πολέμους στο παρελθόν, και εξακολουθεί να είναι η κόλαση που σήμερα συμβαίνει στον πλανήτη, με ένα σωρό περιφερειακούς πολέμους, ένα επαπειλούμενο Τρίτο Π.Π., και, ας μην το ξεχνάμε, με την ολοένα και περισσότερο εντεινόμενη καταστροφή του περιβάλλοντος! Άρα: όχι μόνο να τα βάζουμε με τον Καπιταλισμό, αλλά να τον ανατρέψουμε κιόλας, αν θέλουμε τη συνέχιση της ύπαρξης της ανθρωπότητας!
Και θα σας παρακαλούσα να μην τα βάζετε με τον λαό μας: δεν είμαστε -για όνομα του Θεού- ένας λαός ανόητων, βλακών και πανηλίθιων για να επιδιώκουμε την καταστροφή τη δική μας, των παιδιών και της πατρίδας μας! αν φταίει κάτι για το χάλι μας -καθώς και για την κατάντια των περισσότερων λαών της γης-, αυτό είναι το συγκεκριμένο σύστημα που εσείς λατρεύετε, και όχι οι… λαοί!

Zacharias Fthenakis Κωνσταντίνος Καζανάκης Πραγματικά δεν παλεύεστε. Εγώ σηκώνω τα χέρια ψηλά. Μένω μόνο σε αυτό, "Μα απλά, γιατί ο Δυτικός κόσμος θα έστελνε όλους τους κατασκόπους του και όλα τα καθάρματά του, που θα προσπαθούσαν να δημιουργήσουν καταστάσεις ανατροπής." ως απάντηση του ερωτήματος γιατί οι δυτικοί δεν πήγαιναν προς την ΕΣΣΔ. Πρώτη φορά το ακούω αυτό και έχει πολύ πλάκα, μόνο που καταρρίπτεται το επιχείρημα από την ίδια την Κίνα, που ανοίγει τις καπιταλιστικές (όχι κομμουνιστικές) αγκάλες της για να δεχτεί επιστήμονες του μισητού καπιταλισμού και κεφάλαια (επίσης του μισητού καπιταλισμού) και από τον καημένο (πλήν ανόητο) αμερικανό νέο, πού πήγε να ξεκρεμάσει ένα πανό στη Βόρειο Κορέα πληρώνοντας εν τέλει με τη ζωή του και με πολύ πόνο και εξευτελισμό την απερισκεψία του. Δε φοβάται άραγε η Κίνα ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Το απλούστερο όμως που όπως φαίνεται αδυνατεί να επεξεργαστεί ο εγκέφαλός σας, είναι κατά πόσο κάποιος πολίτης του δυτικού κοσμου θα ήθελε να πάει στην τότε ΕΣΣΔ ή σε άλλη κομμουνιστική χώρα. Ξέρετε πολλούς που ήθελαν αλλά εμποδίστηκαν; Δε συνεχίζω. Πραγματικά, κατά τον Αϊνστάιν δύο πράγματα δίνουν την έννοια του απείρου, το ένα είναι το σύμπαν και το άλλο η ανθρώπινη ανοησία.

Zacharias Fthenakis Μόλις διαπίστωσα ότι δεν τα είχα δει όλα. Τρικυμία εν κρανίω. Λυπάμαι κύριε Καζανάκη αλλά δεν αντέχω το μέγεθος της ανοησίας. Ζητώ συγνώμη αν σας θίγω, αλλά εδώ εχουμε τη μερα με τη νύχτα. Θέλουμε πολύ δουλειά κι εμένα ο χρόνος μου είναι πολίτιμος στις καπιταλιστικές μου διαδρομες. Ζήστε το όνειρο και τη φαντασίωση. Είμαι σίγουρος ότι σας κάνει καλό, αλλά απέχει πολύ από της πραγματικότητα.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Γνωστή χρυσαυγίτικη τακτική, όταν τελειώσουν τα "επιχειρήματα": αποχώρηση μετά ύβρεων! τόσα έγραψα και περίμενα απάντηση. Τόσο αφελής, αφού απάντηση δεν υπάρχει, όταν επικροτεί κανείς την καταστροφή του κόσμου, με αναφορές όχι στον αίτιο Καπιταλισμό, αλλά στον... άγνωστο Κομμουνισμό! Οπότε καλά τα έλεγε ο Άλμπερτ. Όσο για τα κλειστά σύνορα: μα εδώ η "ελεύθερη" Δύση είχε στείλει στρατούς (κι εμείς στείλαμε!) για να καταπνίξουν την Επανάσταση, στα καθάρματα θα κώλωνε; Για τη Β. Κορέα, νομίζω ότι τη χαρακτήρισα δικτατορική. Αν προλαβαίνετε από το κυνήγι του χρήματος, μια απάντηση θα την ήθελα: πόσοι... δεν δολοφονήθηκαν στο Πολυτεχνείο; προσέξτε, δεν ρωτάω "που". Πάντως αν δεν είστε γραμμένος αγαπητέ Zacharias Fthenakis στη Χ.Α. , να σπεύσετε να εγγραφείτε. Έχετε πολύ μέλλον εκεί...

Zacharias Fthenakis Ενοχλείστε για τα περί της ανοησίας, αλλά δε διστάζετε την ειρωνία. Δεν πειράζει. Δε με ενοχλεί. Θα με ενοχλούσε αν η συζήτηση είχε σοβαρότητα. Από τη στιγμή όμως που συζητάμε για καταστροφή του κόσμου από τον κακό καπιταλισμό και σωτηρία από τον κομμουνισμό (που μάλιστα δεν έχει ποτέ εφαρμοστεί), ε νομίζω ότι η συζήτηση αφορά αφελείς και ανόητους και εγώ δεν αυτοπροσδιορίζομαι ως τέτοιος. Δε μένει λοιπόν παρά η παραίτηση, η οποία δεν ξέρω αν είναι χρυσαυγίτικη τακτική, είναι αναγκαία όμως όταν ο συνομιλητής δεν καταλαβαίνει. Εγώ όπως βλέπετε ακολουθώ καπιταλιστική λογική και στο χρόνο μου: πολύς χρόνος σε λίγους και ελάχιστος σε πολλούς. Κακώς περιμένατε απάντηση, γιατί δεν έχω σκοπό να αναλωθώ στην εξήγηση των προφανών, ούτε θα σχολιάσω την προτροπή σας να εγγραφώ στη Χ.Α. Είναι προσφιλής εξ άλλου η τακτική των ταμπελών σε όσους χάνουν την ψυχραιμία τους. Οριστικά δε, σταματώ εδώ τη συζήτηση, την οποία εξ αρχής είχε οσμή αδιεξόδου.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Η ειρωνεία, αγαπητέ Zacharias Fthenakis, δεν είναι είδος… ανοησίας για να βγάζετε παρόμοια συμπεράσματα. Αν ήταν έτσι, να λιθοβολήσουμε τον Αριστοφάνη. Και ναι, υπάρχει η υποτιμητική, απαξιωτική και προσβλητική ειρωνεία, υπάρχει, όμως, και η εποικοδομητική (αυτή είναι η Αριστοφανική), της οποίας προσπαθώ να κάνω χρήση.
Η συζήτηση, πάντως -αντίθετα απ’ ό,τι ισχυρίζεστε- είχε σοβαρότητα (και μάλιστα πολλή) εκ μέρους μου. Εκ μέρους σας, όμως, καμία, όταν, π.χ., μας μιλήσατε για τους… μη νεκρούς του Πολυτεχνείου, ή την ενοχοποίηση του… Κομμουνισμού για… όλα τα εγκλήματα της Ιστορίας, ενώ για την άβυσσο στην οποία οδηγείται η ανθρωπότητα αργά αλλά σταθερά από τον Καπιταλισμό, δεν βρήκατε ούτε μία λέξη να πείτε, ή μάλλον… είπατε πολλές για να εκφράσετε… τη χαρά σας που όλα είναι τόσο… άψογα και τέλεια, τόσο ωραία & καλά, τόσο… ελεύθερα, θαυμάσια, εξαιρετικά, πανέμορφα, εκπληκτικά, καταπληκτικά, εξαίσια, ονειρικά, και, προπάντων,… ανθρώπινα! Ο κόσμος μας, δηλαδή, έχει βγει ανέμελος στα καταπράσινα ανοιξιάτικα λιβάδια και κυνηγάει πεταλουδίτσες…
Να είστε, πάντως, σίγουρος: ο Κομμουνισμός είναι που θα μας οδηγήσει στη λύση, όσο κι αν τον πολεμάτε, αφού αυτό δείχνει (και) η πορεία της Ιστορίας˙ εάν και εφόσον προλάβει εννοείται!
Και ναι, μεν, ο Κομμουνισμός δεν εφαρμόστηκε ποτέ, στηρίζεται, όμως, στην επιστήμη. Αντίθετα, ο Καπιταλισμός πατάει, κυριολεκτικά, επί πτωμάτων, στηριζόμενος στα πιο αιμοβόρα ένστιχτα και έχοντας ως αποκλειστικό του σκοπό και στόχο το κέρδος και τη (συνακόλουθη μ’ αυτό), ιδιοκτησία, ενώ αδιαφορεί πλήρως για όλα τα άλλα -ακόμη και για την ανθρώπινη ζωή, όταν δεν τη δολοφονεί εν ψυχρώ! Ο Κομμουνισμός έχει, αντίθετα, τοποθετήσει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του τον άνθρωπο και τις κάθε είδους ανάγκες του. Μια κάποια ειδοποιός διαφορά υπάρχει, δεν νομίζετε;
Το γεγονός ότι δεν γνωρίσαμε τον Κομμουνισμό αλλά ελπίζουμε σ’ αυτόν δεν είναι μια ανοησία για αφελείς, αφού είδαμε μία εφαρμογή του πρόδρομού του Σοσιαλισμού, η οποία, αν και στρεβλή, έδειξε αρκετές και μεγάλες αρετές. Το να πάρεις ανθρώπους πεινασμένους, και να τους στείλεις πρώτους στο Διάστημα (αφού έχουν υποστεί και ένα εντελώς φονικό και καταστροφικό πόλεμο), είναι ένα κατόρθωμα, όπως και να το κάνουμε!
Πολύ καλά κάνατε, πάντως, που παραιτείστε της συζητήσεως. Γι’ αυτό, όμως, δεν φταίει ο… συνομιλητής σας που -όπως αποφαίνεστε με ύφος χιλίων καρδιναλίων-… δεν καταλαβαίνει, αλλά μάλλον εσείς, μια και πολύ καλά καταλαβαίνετε, ότι πολύ καλά… καταλαβαίνει! Και πράττετε άριστα κηδόμενος του χρόνου σας, αφού και εκείνος είναι χρήμα! προσέξτε μόνο, γιατί και αυτός αγχώνει! Όσο για τις ταμπέλες, δεν είμαι εγώ εκείνος ο οποίος άρχισα να υβρίζω τον συνομιλητή μου!
Φυσικά η συζήτησή μας είχε οσμή αδιεξόδου αφού, από τη στιγμή που σφάζονται, κυριολεκτικά, λαοί και άνθρωποι οδηγούνται στην αυτοκτονία εξαιτίας ενός ανθρωποκτόνου συστήματος, το οποίο, επιπλέον, έχει ρημάξει και το περιβάλλον, εσείς είστε εντελώς… ενθουσιασμένος! και το τραγικότερο είναι το γεγονός ότι το αγαπημένο σας σύστημα όχι μόνο ροκανίζει την ανθρωπότητα, αλλά και πριονίζει το κλαδί επάνω στο οποίο εκείνη κάθεται! οι πάγοι λιώνουν, η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει -το ίδιο και η μέση θερμοκρασία-, μεγάλες επιφάνειες ερημοποιούνται (οι Κύπριοι, π.χ., δεν έχουν νερό ούτε για να πιούν!), και η τρύπα του όζοντος μας φέρνει όλη τη βλαβερή ηλιακή ακτινοβολία που δημιουργεί (και) καρκίνους του δέρματος! και ποιοι είναι οι πρωτοπόροι στην καταστροφή αυτή; μα οι αγαπημένες σας μητροπόλεις του Καπιταλισμού! οι ΗΠΑ πολύ πρόσφατα, δια του Τραμπ(άκουλα) απεχώρησαν από το κλαμπ των χωρών που προστατεύουν το περιβάλλον, ενώ στην Κίνα συμβαίνει το απόλυτο μπάχαλο: πίσω από τη βιτρίνα θριαμβεύει το… τοξικό νέφος, όπως στην Αθήνα της δεκαετίας του… ’80! για τέτοια… πρόοδο μιλάμε!

Θα ήταν, πάντως, πολύ θετικό να προβληματιζόσασταν γιατί, και για ποιους λόγους & αιτίες ξεσπούν κάθε τόσο πόλεμοι και γιατί σοβούν απανωτές κρίσεις. Μήπως αποκλειστικά και μόνον για λόγους κατακτήσεως εδαφών και πλουτοπαραγωγικών πηγών και για εκμετάλλευση λαών από λαούς (χωρίς τη θέλησή τους), άρα για ζητήματα ιδιοκτησίας; Αλλά υπάρχει και ένας άλλος λόγος για τους πολέμους οι οποίοι συνιστούν απαραίτητο συστατικό και εγγενές στοιχείο του Καπιταλισμού: πολεμάται όποιος επιμένει στην Ειρήνη και έχει αντίρρηση στον… πόλεμο, ή, με άλλα λόγια, στον Καπιταλισμό, και στον συνακόλουθό του Ιμπεριαλισμό! αντίθετα ο Κομμουνισμός επιδιώκει την Ειρήνη και μόνον την Ειρήνη! πολύ… μικρή η διαφορά, ε;
Ας δούμε ένα από τα πολλά σχετικά παραδείγματα: πόσοι πόλεμοι (και εμφύλιοι!) συνέβησαν στις πρώην χώρες του Υπαρκτού πριν, και πόσοι μετά την κατάρρευσή του; μήπως κανένας πριν, και κάμποσοι μετά; γιατί ο Γεωργιανός και ο Ουκρανός να σκοτωθεί και να χάσει το σπίτι του από βομβαρδισμούς; τι προτιμούσε, λέτε, να μη μιλάει (κακώς, προφανώς), για πολιτικά ζητήματα -στις ΗΠΑ οι μισοί πολίτες ούτε καν ψηφίζουν!-, και να έχει μία αξιοπρεπή ζωή με δουλειά (ανεργία μηδέν!), σπίτι, σχολείο, νοσοκομείο, συγκοινωνίες (όλα δωρεάν), άνετες πόλεις γεμάτες με πράσινο, χωρίς άγχος για τα παιδιά του και για το τι θα απογίνουν κι αν πέσουν στα ναρκωτικά ή σκοτωθούν (ή μείνουν ανάπηρα!), με κανένα μηχανάκι, χωρίς αγωνία για τον ίδιο και τους δικούς του αν αρρωστήσουν, και, (αυτό πού το βάζετε;), χωρίς κανένα άγχος για το γραμμάτιο που λήγει ή την επιταγή που θα σφραγιστεί, για την τράπεζα που θα του πάρει μαγαζί και σπίτι γιατί υπάρχει κρίση (άλλο αυτό σύμφυτο και εγγενές στοιχείο του Καπιταλισμού)… Και άντε τώρα που εκεί δεν υπήρχε ούτε Εφορία, και φόροι και τόσα άλλα καλά, ωραία και ανθρώπινα. Τι θα προτιμούσε λοιπόν; να είναι, τώρα, δυο μέτρα μέσα στο μαύρο χώμα; κι άντε και τα κατάφερε να επιζήσει˙ πώς ζει και πώς διαβιώνει, άραγε, σήμερα; καλύτερα από τότε (όπως του υπόσχονταν), ή πολύ-πολύ χειρότερα; η απάντηση είναι, βέβαια, πολύ-πολύ χειρότερα. Γιατί -και αφού η πίτα είναι συγκεκριμένη-, για να αγοράσει ένας Ρώσος τον Σκορπιό π.χ., χιλιάδες, χιλιάδων Ρώσοι πεινάνε! αυτή είναι η ανθρωπιά και η δικαιοσύνη του συστήματος που υποστηρίζετε!
Και ξέρετε, υπήρξαν χιλιάδες άνθρωποι που αγωνίστηκαν για τα κομμουνιστικά ιδανικά˙ και αν σας ενοχλεί ο προσδιορισμός διαβάστε «για τα ανθρώπινα ιδανικά», αφού Κομμουνισμός και ανθρωπισμός ταυτίζονται απολύτως. Πολλοί έδωσαν και τη ζωή τους ακόμη. Νίκησαν, δυστυχώς, οι Καπιταλίστες. Μάλιστα˙ και τι πέτυχαν; μήπως αυτό το αίσχος που βλέπουμε σήμερα; Ειδικά στην Ελλάδα, προξένησαν ένα εμφύλιο πόλεμο και νίκησαν, για να ακολουθήσουν, εν συνεχεία, τα πέτρινα χρόνια: δολοφονίες Κομμουνιστών υπό μορφήν εκτελέσεων, βασανιστήρια, φυλακίσεις και… διακοπές σε ξερονήσια! και τι φρίκη, εκτέλεσαν-δολοφόνησαν τον Νίκο Μπελογιάννη με τους συντρόφους του, Κυριακή(!) αξημέρωτα(!) υπό το φως των φανών των καμιονιών(!) που μετέφεραν τους μελλοθανάτους στον τόπο του εγκλήματος, πράγμα που δεν έκαναν ούτε οι Ναζί! ήταν, δηλαδή, η τότε Δεξιά, χειρότερη και από τους Ναζί! Σήμερα, βέβαια, έχει… εκσυγχρονιστεί, και οι Δεξιοί είναι με κοστούμι και γραβάτα, πολύ φοβούμαι, όμως, ότι το… περιεχόμενο έχει παραμείνει το ίδιο ακριβώς! Αυτοί, λοιπόν, που διέλυσαν τον λαό μας, αυτοί που σκόρπισαν το μίσος και τον (αλληλο)σπαραγμό και τον έπνιξαν στο αίμα, μιλάνε, σήμερα για τον… Στάλιν! «Ο αναμάρτητος», όμως, « πρώτος τον λίθον βαλέτω»!

Πάμε παρακάτω: άντε και… εξολόθρευσαν όλους τους αριστερούς και προοδευτικούς. Έλα σου, όμως, που το κίνημα ξαναφούντωσε! ένα κεφάλι έκοβαν, δυο έβγαιναν! και τι έκαναν, εν συνεργασία με τους Αμερικανο-νατοϊκούς; μια… ωραιότατη Χούντα! γιατί; μα για να καταστείλουν το κίνημα! αυτό μόνο; όχι˙ υπήρχε, δυστυχώς, και άλλος λόγος: η προδοσία της Κύπρου, βεβαίως, βεβαίως! άντε και το… κατόρθωσαν κι αυτό. Τι έμενε; μα η προδοσία της ίδιας της πατρίδας μας για πολλοστή φορά, αλλά τώρα με όρους οικονομικούς και όχι αρμάτων μάχης! μας παρέδωσαν, λοιπόν, σιδηροδέσμιους και δεμένους χειροπόδαρα, στους φίλους τους τούς διεθνείς τοκογλύφους, στους δανειστές και δυνάστες μας, τους Γερμανούς ιδίως, όπως… τότε! με το αζημίωτο εννοείται, αφού οι ίδιοι αμειφθήκαν αδρότατα και πλουσιοπάροχα από τα αφεντικά τους! Μαζί πρόδωσαν (για μια, ακόμη, φορά), και την Κύπρο! όχι στους Τούρκους, αλλά στους οικονομικούς επικυρίαρχους αυτή τη φορά! αυτά είναι εν περιλήψει τα κατορθώματά σας! αλλά μου… αρέσει να ακούω εσάς, που μας… φορέσατε τη Χούντα, να μιλάτε για… ανελεύθερα καθεστώτα, και να κατηγορείτε την… Αριστερά, από… αυταρχισμό μέχρι και… προδοσία!
Και έχετε φαγωθεί με τον Στάλιν, αλλά κανείς σας δεν μιλάει για τον Λένιν, ούτε η Χ.Α.! άρα κάτι πολύ καλό έκανε ο Λένιν, και κάτι πολύ κακό ο Στάλιν˙ και πράγματι έτσι είναι, διαφορετικά θα κατηγορούσατε και τον Λένιν, αυτό, όμως, δεν συμβαίνει! αλλά τότε, γιατί καταδικάζετε ρητώς και διαρρήδην τον Κομμουνισμό, αφού αυτό ήταν το όραμα του Λένιν; Και για να τελειώνουμε με τον Στάλιν: ποτέ, κανείς, δεν είναι τελείως κακός (εκτός όσων εμφορούνται από τη φασιστική-ναζιστική ιδεοληψία), ή τελείως καλός. Πολλοί ιστορικοί (Ραφαηλίδης π.χ.), αναρωτιούνται για την έκβαση του Β’ Π.Π. στην περίπτωση που Γ.Γ. του Κ.Κ.Σ.Ε. δεν ήταν ο Στάλιν, και θεωρούν ότι θα είχε, πιθανότατα, επικρατήσει ο Χίτλερ! Από την άλλη ο Στάλιν ήταν ο νεκροθάφτης του Σοσιαλισμού! αυτός, αφού «καθάρισε» όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους (και όχι… εκατομμύρια πολίτες), κατέστρεψε ό,τι είχε χτίσει μέχρι τότε με κόπο και αίμα ο Σοβιετικός λαός. Κυρίως, όμως, διέλυσε τον ίδιο τον Σοσιαλισμό, μετατρέποντας τον στη στρεβλή εκδοχή του Υπαρκτού, στον οποίο υπήρχαν ταξικές διαφορές, άρχουσα τάξη (η νομενκλατούρα), και… μουζίκοι, όπως και επί Τσάρου! επιπλέον αναπτύχθηκε και ένα είδος «Ιμπεριαλισμού»(!), με εισβολές στην Ουγγαρία, στην Τσεχοσλοβακία και στο Αφγανιστάν. Το αποτέλεσμα ήταν η (αναμενόμενη και προαναγγελθείσα) κατάρρευση του Υπαρκτού, και η συμποραμαρτούσα με αυτήν απογοήτευση και δυσφήμηση του Κομμουνισμού. Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε: επικράτησε ο Καπιταλισμός εφ’ όλου, σχεδόν, του πλανήτη, και τα πράγματα πήγαν κατά διαβόλου με αμέτρητους περιφερειακούς πολέμους, ισλαμική τρομοκρατία, παγκόσμια κρίση, και με ένα πυρηνικό πόλεμο να είναι προ των πυλών!
Και για να μην παριστάνετε τους κήνσορες και τους κατηγόρους, σας πληροφορώ ότι μετά τον Στάλιν το σύστημα προσπάθησε να διορθωθεί με την αποκληθείσα «Αποσταλινοποίηση», χωρίς, όμως να τα καταφέρει. Και το 1968, με την εισβολή των τανκς του «Συμφώνου της Βαρσοβίας» στην Τσεχοσλοβακία, το Κ.Κ.Ε. διασπάστηκε, και οι αποσχισθέντες ίδρυσαν το Κ.Κ.Ε. (Εσωτερικού). Άρα υπήρχε κριτική, ελεύθερη έκφραση γνώμης και άποψης, και όχι αυταρχισμός και στρατοκρατία. Το χειρότερο είναι ότι οι σοσιαλφασίστες (όπως αποκλήθηκαν οι αποσχισθέντες από τους… ορίτζιναλ), απεδείχθη, μετά από είκοσι ένα, ολόκληρα, χρόνια, ότι είχαν απόλυτο δίκιο: η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υπεστάλη από το Κρεμλίνο, για να δώσει τη θέση της στην τρίχρωμη σημαία του… δημοκράτη και… μόνιμου προέδρου, Πούτιν, ο οποίος (τι τραγική ειρωνεία!), «καθαρίζει» τους πολιτικούς του αντιπάλους, α λα… Στάλιν, χωρίς να ενοχλείται κανείς και χωρίς να κατηγορείται από κανένα! αυτό κι αν είναι προκατάληψη, υποκρισία, μονομέρεια και απόκρυψη της αλήθειας στον… ελεύθερο, πια, κόσμο της πρώην ΕΣΣΔ!

Αλλ’ ας επανέλθουμε στα καθ’ ημάς: ποια είναι η… τεράστια κατηγορία σας; ότι η κυβέρνηση υπεσχέθη αλλά δεν ετήρησε τις υποσχέσεις της. Μάλιστααα. Αν ήταν έτσι θα πρέπει να κατηγορήσουμε, τότε, και τον Λεωνίδα, ο οποίος, όταν του είπαν ότι οι Μήδοι είναι τόσοι πολλοί που τα βέλη τους θα κρύψουν τον ήλιο, απάντησε ότι: «Ωραία, θα πολεμήσουμε, τότε, υπό σκιάν!», για να θυσιάσει τριακόσιους Σπαρτιάτες και επτακόσιους Θεσπιείς, μαζί και τον εαυτό του! Σύμφωνα με την ίδια «λογική», οι παππούδες και οι πατεράδες μας ήταν… ψεύτες, αφού, και ενώ μας υπόσχονταν πως πάνε να σβήσουν τους Ιταλούς στην Αλβανία, και ενώ μας είπαν ότι τους πέταξαν στη θάλασσα, ο Μουσολίνι σε ένα εξάμηνο από τον Οκτώβρη του ’40, έπινε καφέ στο Σύνταγμα, όπως, ακριβώς, είχε προαναγγείλει!
Και ποιοι κατηγορούν για ψεύτικες υποσχέσεις; αυτοί που μας είχαν πει απίστευτα ψέματα (εν είδει, μάλιστα,… σίριαλ: Ζάππεια Ι-ΙΙ-ΙΙΙ, για μνημόνια που είχαν σκίσει σελίδα-σελίδα -οπότε δεν έμεινε τίποτα να σκίσουμε εμείς- και τόσα άλλα)˙ αυτοί που και μας εξαπάτησαν και μας δούλεψαν, και, επιπλέον, μας πρόδωσαν και μας καταλήστεψαν! Οπότε τι λέτε, να προτιμήσω ένα και ψεύτη, και κλέφτη και προδότη,
ή ένα τίμιο πατριώτη που ναι, μεν, μου υποσχέθηκε, αλλά δεν κατάφερε να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του γιατί ηττήθηκε (προδομένος από τη Δεξιά), από ένα κατά πολύ υπέρτερο εχθρό; εσείς, ποιον θα προτιμούσατε;
Φυσικά απορρίπτω εντόνως και διαρρήδην την άλλη μεγάλη κατηγορία της εξαπατήσεως, και γιατί έχω να κάνω με αποδεδειγμένως έντιμα πολιτικά πρόσωπα έξω από τζάκια και συμφέροντα που δεν χρωστούν τίποτα και σε κανένα και δεν έχουν κανένα σκελετό στη ντουλάπα τους, αλλά και γιατί δεν είμαι παιδάκι για να παρασυρθώ! Γιατί αυτό εννοούν όσοι εξακοντίζουν τη γελοία, αυτή, κατηγορία, υποτιμώντας και προσβάλλοντάς με, για να έλθουν εν συνεχεία, να μου ζητήσουν την… ψήφο μου! για τέτοιο και τόσο θράσος μιλάμε!
Ένα άλλο επίτευγμα της Αριστεράς είναι ότι είπε, επιτέλους, όχι στα εξής αίσχη σας (κατ’ αλφαβητική σειρά, για να μην χάσουμε και τον λογαριασμό): αβυσσαλέα εφάπαξ, αμαρτωλά τρίγωνα (όχι, πάντως,… ερωτικού περιεχομένου), αναξιοκρατία, ασυδοσία, διαπλοκή, διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, διαφθορά, διορισμούς από το παράθυρο, εισφορο-αποφυγή, εισφορο-διαφυγή, θαλασσοδάνεια με εγγύηση… αέρα, κακοδιοίκηση, καταλήστευση του Δημόσιου Ταμείου, κολλητούς, κουμπάρους, λαδώματα, λαμόγια, λίστες των… ληστών, μεγαλο-καναλάρχες-εκδότες-εργολάβους, μίζες, νταβατζήδες, παραοικονομία, παντός είδους λαθρεμπόρια, πάρτι, φαγοπότια και σκάνδαλα, πελατειακές σχέσεις, πολιτική απάτη, πολλαπλές (μέχρι… δέκα!) συντάξεις, ρεμούλες, ρουσφέτια, σαραντάρηδες… συνταξιούχους, συντάξεις από 170(!) Ταμεία, τρελές διαφορές σε μισθούς και συντάξεις, υπερεξοπλισμούς, υποσχέσεις ενσυνείδητα ψευδείς, φοροαποφυγή, φοροδιαφυγή, και στα τόσα άλλα άνθη του κακού των δεξιών πολιτικών!
Πολλοί από το στρατόπεδό σας ισχυρίζονται, μάλιστα, πως, αν είχαν νικήσει, τότε, οι Αριστεροί, θα είχαμε την τύχη της Βουλγαρίας. Μάλιστααα. Απαντώ: μακάρι να την είχαμε! Οι (πάντα φτωχοί) Βούλγαροι ήταν τότε (επί Υπαρκτού), ευτυχέστατοι! Αντίθετα, τώρα, όπως μας εξομολογήθηκε η Βουλγάρα εργάτρια: 170 ευρώ (το ισόποσον σε λέβα), έπαιρνα τότε, 170 παίρνω και τώρα. Με μια διαφορά: τώρα πληρώνω από την τσέπη μου, όλα εκείνα που είχα, τότε, εντελώς δωρεάν! παρόλ’ αυτά, ακόμη και επί (νεαρού, εκεί, -άρα ανοργάνωτου) Καπιταλισμού, η Βουλγαρία είναι σε πολύ καλύτερη μοίρα από εμάς, του… ανεπτυγμένου Καπιταλισμού!
Να πω ακόμη, ότι κάποτε αλίευσα στο διαδίκτυο από αέρος φωτογραφίες της Σόφιας. Οικοδομικό τετράγωνο, πάρκο, πάρκο οικοδομικό τετράγωνο! μια ποιότητα ζωής, δηλαδή, τελείως άγνωστη σε ’μας, τους κατοίκους των (λόγω Καπιταλισμού), τσιμεντουπόλεων! εκτός και αν είμαστε κάτοικοι… Παρισίων με χοντρό, εννοείται, πορτοφόλι!

Ξέρω, ξέρω, θα γελάσετε και θα με οικτίρετε, κατηγορώντας με ότι λέω ανοησίες. Έλα σου, όμως, που τα γεγονότα με επιβεβαιώνουν απολύτως! πόσοι και πόσοι Βορειοελλαδίτες και Θράκες, δεν περνούν τα σύνορα ακόμη και για να βάλουν… βενζίνη στο αυτοκίνητό τους! Και να σας πω αυτό που μου διηγήθηκε ένας συμμαθητής μου από το Γυμνάσιο: η κόρη του αρραβωνιάστηκε με Βούλγαρο, που γνώρισε στη Νέα Υόρκη όπου κάνει το διδακτορικό της. Πήγαν, λοιπόν, στη γειτονική χώρα, να γνωρίσουν τους συμπεθέρους. Κρίση; ποια κρίση; αντίθετα, πήγαν στη λαϊκή τους για να ψωνίσουν, να μαγειρέψουν κι εκείνοι στους συμπεθέρους, και να τους κάνουν το τραπέζι με ελληνικά φαγητά. Με δέκα, μόνον, ευρώ, όπως μου εξομολογήθηκε, θα μπορούσαν να αγοράσουν τη… μισή λαϊκή! Χώρια που η Βουλγαρία δεν έχασε καμιά Κύπρο από καμιά Χούντα!
Η ευτυχία αγαπητέ Zacharias Fthenakis, δεν βρίσκεται στο «εγώ» (όχι μόνο για πρόσωπα, αλλά και για κράτη μιλώντας), αλλά στο «εμείς» που έλεγε και ο Μακρυγιάννης˙ δεν είναι στο «κατέχω», αλλά στο «μοιράζομαι» δίκαια, στη χωρίς όρους και προϋποθέσεις αλληλεγγύη και στην ειλικρινή και ανιδιοτελή προσφορά. Η ανθρωπότητα ξεκίνησε χωρίς την ιδιοκτησία, και χωρίς την ιδιοκτησία θα καταλήξει, ειδάλλως -και με μαθηματική ακρίβεια- θα καταστραφεί!
Αφήστε μας, λοιπόν, εμάς να ονειρευόμαστε και να παλεύουμε για ένα καλύτερο κόσμο, με Ελευθερία, Δημοκρατία, πλουραλισμό, αξίες οράματα και ιδανικά που έχουν επίκεντρο, πάντοτε, τον άνθρωπο, και συνεχίστε εσείς ακάθεκτοι το καταστροφικό σας έργο, με τους πολέμους, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τις κρίσεις, τις τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, την αδικία, τη διαφθορά, τα ναρκωτικά, την καταστροφή του περιβάλλοντος και λοιπά απάνθρωπα και τραγικά.
Δείγμα του αγώνα της Αριστεράς είναι και αυτά που κατάφερε για την πατρίδα μας, αυτή που καταστρέφατε συστηματικά τα τελευταία… εκατόν ογδόντα επτά χρόνια!
Τι παρέλαβε η Αριστερά; ερείπια! πέτρα επάνω στην πέτρα!
ιδού κάποια από αυτά:
1. 340 δισ. χρέος,
2. Ποσοστό χρέους επί του ΑΕΠ 180%,
3. Απολεσθέν ΑΕΠ 25%,
4. 27% ανεργία,
5. Δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα 4,5%,
6. Την 5η αξιολόγηση ανολοκλήρωτη και πολλές μεταρρυθμίσεις
από τα προηγούμενα προγράμματα να εκρεμμούν,
7. Τη χώρα χωρίς συμφωνία για χρηματοδότηση των αναγκών της,
8. Άδεια δημόσια ταμεία˙
για την ακρίβεια το Δημόσιο Ταμείο επαρκούσε
για δώδεκα, μόλις, ημέρες!
9. Επτά, συνεχή, χρόνια ύφεσης,
10. 40% μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις,
11. Ασφαλιστικά ταμεία υπό κατάρρευση,
12. Περικοπές και απολύσεις σε όλο τον δημόσιο τομέα,
13. Περικοπές και απολύσεις σε όλο τον ιδιωτικό τομέα,
14. Χρεοκοπημένο Δημόσιο,
15. Χρεοκοπημένες Τράπεζες,
και τα λοιπά, και τα λοιπά!

«Φυσικά», αρνηθήκατε να γίνουν εξεταστικές επιτροπές για:
1. Το πως χρεοκόπησε η χώρα το 2010,
2. Το πως δημιουργήθηκε
αυτό το τεράστιο και μη βιώσιμο χρέος των 320 δισ. ευρώ,
3. Το πως μπήκαμε στα μνημόνια
και ήρθε ξαφνικά στη ζωή μας το ΔΝΤ
ο Σόιμπλε και όλο το ευρωπαϊκό σκυλολόι,
4. Το πως φορτώθηκε στις πλάτες του λαού χρέος 86 δισ. ευρώ
από το μεγάλο πάρτι στον χώρο της Υγείας,
5. Το πως φορτώθηκε στις πλάτες του λαού χρέος 150 δισ. ευρώ
από το ακόμη μεγαλύτερο πάρτι στα εξοπλιστικά,
6. Το πως έγινε η μεγαλύτερη, μετά τον Β΄.Π.Π.,
λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων
με το μεγάλο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου,
7. Τα 25 δισ. ευρώ που έκαναν φτερά
κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων,
8. Τη λεηλασία των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων,
αλλά και την αφαίμαξη του εισοδήματος 15.000 μικρο-ομολογιούχων
με το PSI,
και τόσα άλλα διαλυτικά και καταστρεπτικά…
Τι κατάφερε η κυβέρνηση της Αριστεράς, λοιπόν,
μέσα σε δυόμισι, μόλις χρόνια,
και παρά τον ανηλεή πόλεμο που της κάνετε
παρέα με τους δανειστές-δυνάστες μας,
παρά και τις κλειστές τράπεζες και τα capital controls;
ιδού η σύγκριση των χρονικών περιόδων :
2008 – 2011 | 2011 – 2014 | 2014 - 2016

ΑΕΠ
2008-2011: -16,10
2011-2014: -10,00
2014-2016: 0,00
ΑΡΑ: ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΕΠ!

ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
2008-2011: -44,80
2011-2014: -33,20
2014-2016: + 3,30
ΑΡΑ: ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ!

ΕΞΑΓΩΓΕΣ
2008-2011: -14,50
2011-2014: +10,60
2014-2016: + 2,50
ΑΡΑ: ΥΣΤΕΡΗΣΑΝ ΛΙΓΟ ΟΙ ΕΞΑΓΩΓΕΣ
ΑΛΛΑ ΤΟ 2017 ΑΠΟΓΕΙΩΘΗΚΑΝ!

ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ
2008-2011: -17,10
2011-2014: -10,00
2014-2016: + 0,50
ΑΡΑ: ΑΡΧΙΣΕ ΚΑΙ Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ!

ΧΡΕΟΣ ΓΕΝ. ΚΥΒ./ ΑΕΠ
2008-2011: +57,30
2011-2014: + 4,60
2014-2016: - 0,20
ΑΡΑ: ΜΕΙΩΘΗΚΕ ΔΡΑΣΤΙΚΑ Ο ΛΟΓΟΣ
ΧΡΕΟΣ ΓΕΝ. ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΡΟΣ ΑΕΠ!

ΑΝΕΡΓΙΑ
2008-2011: +129,50
2011-2014: + 48,00
2014-2016: - 11,70
ΑΡΑ: ΜΕΙΩΘΗΚΕ Η ΑΝΕΡΓΙΑ!

Επιπλέον:
1. Μειώθηκαν τα spreads των ελληνικών ομολόγων,
2. Αυξήθηκαν οι καταθέσεις,
3. Ανοίχτηκαν οι λίστες των… ληστών,
και το κράτος εισέπραξε 950 εκ. ευρώ!
4. Ο Τουρισμός έχει πιάσει ταβάνι,
5. Οι πωλήσεις αυτοκινήτων
(καινούργιων και μεταχειρισμένων εξωτερικού),
έχουν εκτοξευτεί!
6. Υπήρξε υπερ-προσφορά για τα ομόλογά μας,
7. Εφαρμόστηκε, επιτέλους, το πλαστικό χρήμα,
με αποτέλεσμα να αυξηθούν τα έσοδα του κράτους,
και να περιοριστεί η φοροδιαφυγή,
και τόσα άλλα θετικά!

Και τι εξοικονόμησε η κυβέρνηση,
παρά τα όσα της καταμαρτυρούν για… σπατάλες;
ιδού μερικά παραδείγματα:
1) 4.500.000 € από τις δαπάνες της Βουλής,
2) 1.000.000.000 € από μαύρο χρήμα,
3) 950.000.000 € από τις λίστες των… ληστών,
4) 400.000.000 € από υποθέσεις εξοπλιστικών προγραμμάτων,
5) 750.000.000 €, από εξοικονόμηση στις εργολαβίες οδοποιίας, κλπ, κλπ
Και θα έπαιρνε άλλα 246.000.000 € από τις άδειες των καναλιών,
αν το… αδέκαστον ΣτΕ δεν αποφάσιζε υπέρ των μεγαλοκαναλαρχών,
και κατά του λαού μας!
ΜΕ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ: ΜΠΗΚΕ ΠΑΤΟΣ ΣΤΟ ΒΑΡΕΛΙ
ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΕΙΧΑΤΕ ΞΕΠΑΤΩΣΕΙ!

Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, κάθε άλλο:
Κερδίσαμε τη ρήτρα ανάπτυξης! και τι σημαίνει αυτό;
α. Έχουμε ανάπτυξη; πληρώνουμε, δεν έχουμε; πληρωμές χρέους… γιόκ!
β. Για να έχουμε ανάπτυξη και να πληρώνεται το χρέος,
θα πρέπει να γίνουν, προφανώς, επενδύσεις.
Φέρτε μας, λοιπόν, επενδύσεις, αν θέλετε να εισπράττετε χρέος!

Και όλα αυτά, μέχρι να πατήσουμε στα (οικονομικά) μας πόδια. Γιατί όταν πατήσουμε, τότε και μόνον τότε, θα μπορέσουμε να επιβάλλουμε τους όρους μας, όπως έκανε η Αργεντινή. Αυτό, όμως, εκτός από τη σοβαρή και οργανωμένη δουλειά (που έχει ξεκινήσει ήδη), απαιτεί πατριωτική κυβέρνηση η οποία δεν μπορεί παρά να είναι Αριστερή κι αυτή τη διαθέτουμε, σεβασμό του κράτους (σ’ αυτό χρειάζεται πολύ «δουλειά» ακόμη), και χρόνο˙ τα ερείπιά σας δεν ανατάσσονται σε χρόνο dt! Οι Αργεντίνοι (με περί τα 2.300 $ «μόνο», κατά κεφαλήν χρέος), δούλευαν είκοσι πέντε, ολόκληρα, χρόνια, πριν χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι και πουν το πολυπόθητο «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» κανένα κερατά τοκογλύφο, και αφού είχαν εξοφλήσει (όταν ήταν σε «επιτροπεία»), τα 30 δισ. $ από τα 130 που χρωστούσαν. Εμείς, με περί τα… 30.000 € κατά κεφαλήν χρέος(!), πόσα χρόνια χρειαζόμαστε; δεν πάει, όμως, αναλογικά˙ το δικό μας χρέος δεν πληρώνεται ούτε εις… τον αιώνα τον άπαντα, μόνον διαγράφεται! Το γιατί είναι απλό: αν διαιρεθεί με τους εργαζόμενους (των 300, έως 1.000 ευρώ), μας κάνει περίπου τα 100.000 €, ανά εργαζόμενο, συν… τους τόκους! Εσείς, αντίθετα, υποστηρίζατε ότι το χρέος μας είναι… βιώσιμο (για τόση προδοσία μιλάμε!). Την εκ των ων ουκ άνευ διαγραφή του χρέους μόνο η Αριστερά μπορεί να την πετύχει, ως μπροστάρισσα του λαού μας, ο οποίος πολύ καλά έχει καταλάβει ποια είναι η λύση, ποιοι άτιμοι, ανάξιοι και απάτριδες τον πρόδωσαν για να πλουτίσουν, και ποιοι τίμιοι, άξιοι και πατριώτες θα τον οδηγήσουν με ασφάλεια στην έξοδο από τη μέγγενη των τοκογλύφων, χωρίς εγκληματικές ανευθυνότητες του στιλ «Πάμε στη δραχμή και… καθαρίσαμε», για τον απλούστατο λόγο, πως η οικονομία κάνει το νόμισμα και όχι το νόμισμα την οικονομία! «Με τον παρά μου και την κερά μου», έτσι δεν λέμε; Την Κατοχή, π.χ., τα δισ. δραχμές τρέχανε… από τα μπατζάκια μας, αλλά αυτό δεν μας έσωζε: πέφταμε νεκροί στον δρόμο από την πείνα!
Κακά τα ψέματα: τα ερείπια, μόνο με δουλειά αναστηλώνονται, και όχι με χαρτάκια χωρίς κανένα αντίκρισμα! αν επιστρέφαμε στη δραχμή, δεν θα αγοράζαμε πάλι ευρώ (ή δολάρια, που κάνει περίπου το ίδιο), για να πληρώσουμε το πετρέλαιο που χρειαζόμαστε π.χ.; με τι ισοτιμία; όποια … γουστάρουμε, ή όποια θα δεχτούν αυτοί που θα μας πουλήσουν το συνάλλαγμα; πάλι στο ευρώ (ή στο δολάριο), λοιπόν, δεν θα πέσουμε, υπό πολύ πιο δυσμενείς όρους αυτή τη φορά; Ναι λέει ο ξύπνιος, αλλά θα είμαστε στο… κέρδος, αφού θα πουλήσουμε τα δωμάτιά μας όσο… φθηνά θέλουμε, ώστε να έλθει όλος ο κόσμος να απολαύσει τις διακοπές του στην Ελλάδα. Εν τη καταναλώσει το κέρδος… Μάλιστααα! Τα δωμάτια, μας, όμως, είναι συγκεκριμένα, και δεν… γεννάνε τόσο εύκολα και τόσο γρήγορα! άρα θα πουλήσουμε το ίδιο πράγμα σε πολύ φθηνότερη τιμή! τόσο… ξύπνιοι! μπίνγκοοο!
Τελειώνοντας θα σας ευχηθώ με όλη μου την καρδιά να γίνετε ένας Ωνάσης ή ένας Μαμιδάκης τουλάχιστον. Μόνο που και αυτοί οι μεγιστάνες του πλούτου πέθαναν δυστυχείς, με τον δεύτερο να αυτοκτονεί κιόλας! και δεν κάνω την ευχή αυτή (η οποία καταντά κατάρα αφού τη συσχετίζω με αυτά που συνέβησαν σε αυτούς τους δύο ανθρώπους), για κανένα άλλο λόγο, αλλά επειδή είναι σύμφωνη με τις ιδέες σας, μήπως και ανησυχήσετε. Αλλού είναι οι αξίες φίλτατε και όχι στο χρήμα. Και αν ψάξετε πίσω από τη βιτρίνα, θα δείτε ότι οι μεγιστάνες δεν είναι, εν (πάρα) πολλοίς, και τόσο ευτυχισμένοι όσο φαίνεται˙ μάλλον που είναι δυστυχείς και μπαινοβγαίνουν στους ψυχολόγους και στους ψυχιάτρους.
Ήδη ένας γνωστός και πάμπλουτος συμπολίτης μας είναι σε ομηρεία κοντά μισό χρόνο(!), με ό,τι αυτό σημαίνει. Κι αν, στο τέλος τον «εξαφανίσουν» (ο μη γένοιτο), γιατί δε τα βρήκαν; και άντε και τα βρήκαν, και γλύτωσε τη ζωή του, όπως όλοι ευχόμαστε. Πώς θα είναι από δω και πέρα η ζωή του, της οικογένειάς του και τόσων πάμπλουτων; μήπως μαρτύριο; ιδού άλλη μία περίπτωση που ο πλούτος όχι μόνον δεν σώζει, αλλά, τουναντίον, καταδικάζει! Κάτι έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι για την ύβρι…
Αυτά, και μια και το θέμα έχει εξαντληθεί, τελεία και παύλα!

Zacharias Fthenakis Κωνσταντίνος Καζανάκης Σας το εξήγησα με τον πιό ευγενικό τρόπο, αλλά δεν παίρνετε από λόγια. Δεν ασχολούμαι με τις ανοησίες σας. Μπορείτε να πιστεύετε και να λέτε ότι θέλετε. Δεν μπαίνω κάν στον κόπο να αναλώσω άλλο το χρόνο μου για να διαβάσω τις μπούρδες που γράφετε. Είστε κολημένος αγαπητέ μου και εγώ δεν έχω καμιά διάθεση να σας ξεκολήσω. Εγώ τα ερωτήματά μου τα έχω απαντήσει και τα προβλήματά μου ξέρω να τα λύνω με το δικό μου τρόπο. Σας εύχομαι να λύσετε κι εσείς τα δικά σας. Λοιπόν μην ασχολείστε πλέον μαζί μου, όπως το κάνω κι εγώ. Ο γιατρός ο Φραγκιάς από το Βραχάσι έλεγε: πολύ χρόνο σε όσους θέλουν να ακούσουν, λίγο στους αμφιρρέποντες και καθόλου στους έχοντες κάλο στον εγκέφαλο. Καληνύχτα.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Η "απάντησή" σας αγαπητέ Zacharias Fthenakis, σάς χαρακτηρίζει: "ανοησίες", "μπούρδες", "κολημένος", "κάλο στον εγκέφαλο". Είπαμε, το ξαναλέμε: η τακτική είναι γνωστή: στην αρχή παριστάνουμε ότι δήθεν μας αρέσει ο διάλογος. Εν συνεχεία (και όταν τα πράγματα... σκουρήνουν), απαξιώνουμε τον συνομιλητή. Στο τέλος τον βρίζουμε και αποχωρούμε! Ζίγκ Χάιλ!