Αναμνήσεις Του Κ. Γ. Καζανάκη

Οι παρέες που τραγουδούσαν στον δρόμο, πιό παλιά, τα βράδια βέβαια, και τα τζου μποξ (έτσι τα λέγαμε), αργότερα. Τι μου θυμίζεις, τώρα, @Γιώργος Παπαστεφάνου! Εικόνες που δεν υπάρχουν πιά... Α, ο κόσμος τραγουδούσε, επίσης, και στις ταβέρνες, και τα παιδιά στο Δημοτικό τα διαλείμματα χόρευαν και τραγουδούσαν! Ήταν πιο πλούσιος, τότε, ο κόσμος, ή είχε λυμένα όλα του τα προβλήματα; ούτε το ένα, ούτε το άλλο! φαίνεται, όμως, ότι στα πιό λίγα και στα πιό απλά, κρυβόταν μιά αισιοδοξία και η (όποια) ευτυχία, που σήμερα έχουν χαθεί ανεπιστρεπτί...