Κοριός αποκαλύπτει τους αρμούς της εξουσίας Του Κώστα Βαξεβάνη

Κοριός αποκαλύπτει τους αρμούς της εξουσίας

Του Κώστα Βαξεβάνη - 5.07.2020

Ποιος κυβερνά αυτήν τη χώρα; ∆εν πρόκειται για το ιστορικό ερώτηµα που είχε θέσει ο Κωνσταντίνος Καραµανλής το 1963, µετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαµπράκη από το παρακράτος της ∆εξιάς. Είναι απορία που συνοδεύει τη δηµοσιογραφική έρευνα που διαβάζετε. Ενας «τόµος» µε ενηµερωτικά σηµειώµατα και υλικό από νόµιµες παρακολουθήσεις της ΕΥΠ από το 2017, που έχουµε στη διάθεσή µας, αποκαλύπτει ότι κάτω από τις λειτουργίες της δηµοκρατίας και των εξουσιών της η πραγµατική διακυβέρνηση ανήκει στους «αρµούς της εξουσίας».

Καµία δηµοσιογραφική εµπειρία και καµία φαντασία δεν µπορούν να ανταγωνιστούν αυτό που πραγµατικά συµβαίνει. Παραβατικοί τύποι που προσλαµβάνονται σε πολιτικά γραφεία –εκπροσωπούν µάλιστα τη Ν∆ και το ΠΑΣΟΚ επισήµως– έχουν διαµορφώσει ένα πλέγµα παραεξουσίας που ξεκινάει από τη νύχτα, περνάει στα υπουργικά γραφεία, συνοµιλεί µε τους αρχηγούς της αστυνοµίας, κανονίζει εκβιασµούς, φαίνεται να στήνει δίκες µε συµµετοχή µελών της ηγεσίας του Αρείου Πάγου και καταλήγει να προωθεί ανήλικα κορίτσια σε πρώην υπουργούς της Ν∆.

Ακόµη και ο συνηθισµένος σε εκπλήξεις δηµοσιογράφος µένει άναυδος. Αυτός ο εσµός πολιτικών, εγκληµατιών και διεφθαρµένων σε αστυνοµία και ∆ικαιοσύνη κυβερνά τη χώρα. Οποτε εντοπίζεται και υπάρχει κίνδυνος να λογοδοτήσει επιστρατεύεται ολόκληρο το σύστηµα για να µπερδέψει τους διώκτες, ακόµη και την επίσηµη κυβέρνηση. ∆ικαστικοί µιλούν για «γλυκά» στο τηλέφωνο υπονοώντας το ποσό της εξαγοράς τους, ενώ υπουργοί της Ν∆ οµολογούν στις συνοµιλίες ότι στήνουν κοµπίνες και εφόδους µέσω του Σ∆ΟΕ για να εκβιάσουν.

Απόδειξη της δράσης του παρακράτους είναι η ίδια η νοµική κατάληξη της υπόθεσης. Οι συνοµιλίες που καταγράφηκαν από την ΕΥΠ δεν οδήγησαν, όπως έπρεπε, σε εφόδους στα σπίτια των πρωταγωνιστών ούτε σε άνοιγµα λογαριασµών ή σε ουσιαστική έρευνα από τη ∆ικαιοσύνη. Την οµολογία αυτή άλλωστε έκανε η ίδια η πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη ∆ηµητρίου καταθέτοντας στην προανακριτική της Βουλής για τη Novartis. Ενώ άλλα καταγγελλόµενα από µάρτυρες έγιναν φέιγ βολάν, δηµιουργώντας ακόµη και επέκταση του κατηγορητηρίου για την «υπόθεση Παπαγγελόπουλου», όσα κατέθεσε η πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, τα οποία αναφέρονται σε επιφανείς συναδέλφους της και υπαρκτές δικογραφίες, είναι σαν να µην κατατέθηκαν ποτέ.

Ο κοριός χτυπάει φλέβα

Οι παρακολουθήσεις της ΕΥΠ φαίνεται ότι ξεκίνησαν το 2017, βάζοντας στο στόχαστρο έναν πρώην υποψήφιο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και µετέπειτα πολιτευόµενο µε το τότε κόµµα που είχε ιδρύσει ο Ανδρέας Λοβέρδος, τον κύριο Ψ., και έναν συνεργάτη του, τον κύριο Λ. Οι δυο τους φαίνεται ότι είναι ο συνδετικός κρίκος µεταξύ όλων των δραστηριοτήτων του παρακράτους.

Συνοµιλούν µε µέλη της ηγεσίας της αστυνοµίας και οι σχέσεις δεν είναι µόνο προσωπικές. Ανώτεροι αξιωµατικοί της ΕΛΑΣ άλλοτε τους εξυπηρετούν ακόµη και µε στηµένους ελέγχους σε καταστήµατα µε σκοπό τους εκβιασµούς και άλλοτε ζητούν οι ίδιοι ρουσφέτια από αυτούς.

Πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι όταν, όπως προκύπτει από τις συνοµιλίες, ο κύριος Λ. αναφέρει σε µέλος της ηγεσίας της ΕΛΑΣ πως έκανε οµαδικό σεξ µε γυναίκες αστυνοµικούς και αυτός απαντά χαριτολογώντας ότι δεν του αρέσει «να γαµούν το σώµα». Ο κύριος Λ. µπαινοβγαίνει σε γραφεία πρώην υπουργών της Ν∆ και αναλαµβάνει εξυπηρετήσεις διάφορων τύπων, µεταξύ των οποίων και µεταθέσεις αστυνοµικών! Είναι προφανές ότι οι σχέσεις των µαφιόζων µε την ηγεσία της αστυνοµίας τούς καθιστά απαραίτητους σε όλους.

Την ίδια ώρα έχουν σχέση µε ποινικούς, τους οποίους µάλιστα φέρνουν σε επαφή µε αστυνοµικούς για διάφορες εξυπηρετήσεις.

Οι σχέσεις δεν είναι επιφανειακές. Οταν οι επίορκοι αστυνοµικοί φεύγουν επί ΣΥΡΙΖΑ από την αστυνοµία ξεκινάει ένα πολιτικό κύµα υποστήριξής τους ως πανάξιων αξιωµατικών από Ν∆ και ΠΑΣΟΚ.

«Γλυκά» για δικαστικούς

Ανατριχιαστική είναι η σχέση µε το δικαστικό σύστηµα και µάλιστα µε τον Αρειο Πάγο. Οι µαφιόζοι µιλούν απευθείας ή έµµεσα (σε κάθε περίπτωση ωστόσο οµολογείται η σχέση) µε δικαστικούς, τρεις εκ των οποίων είναι αρεοπαγίτες. Κανονίζουν το στήσιµο υποθέσεων, δύο εκ των οποίων αφορούν γνωστούς επιχειρηµατίες-καναλάρχες. Τον ένα από αυτούς µια αρεοπαγίτισσα που ασχολείται µε την υπόθεσή του τον απαλλάσσει, πράγµα που τότε είχε δηµιουργήσει έντονες αντιδράσεις στον νοµικό κόσµο λόγω της µεθόδευσης που υπήρξε.

Σε άλλες συνοµιλίες πάλι αρεοπαγίτης κανονίζει µαζί τους να φτάσει σε αυτόν υπόθεση κάποιου Λιβανέζου. Ολα αυτά έναντι χρηµατισµού, που στις συνοµιλίες αναφέρεται ως «γλυκά» και «σοκολατάκια». Οταν πλέον δεν µπορούν να χειριστούν τα µετρητά, οι συγκεκριµένοι δικαστικοί ζητούν άλλου είδους δώρα, όπως κοσµήµατα. Σε µια συνοµιλία το παραδικαστικό κύκλωµα φαίνεται να συναντιέται γιατί έχει θορυβηθεί και είναι φοβισµένο από την παραίτηση της «Ελένης». Αν και δεν αναφέρεται ποια είναι η Ελένη, την εποχή εκείνη παραιτήθηκε από την Εισαγγελία ∆ιαφθοράς η Ελένη Ράικου έπειτα από δηµοσιεύµατα του Documento που αποκάλυψε ότι την είχε καταγγείλει συνάδελφός της για απόκρυψη στοιχείων σε δικογραφία µε εµπλεκόµενο τον Θωµά Λιακουνάκο.

∆υστυχώς, όταν συµβαίνουν όλα αυτά µέλη του ∆Σ της Ενωσης ∆ικαστών και Εισαγγελέων σπρώχνουν το συνδικαλιστικό όργανο στο να βγάλει αποφάσεις για δήθεν στοχοποίηση των εισαγγελέων και των δικαστών.

Ο υπουργός και η ανήλικη

∆ραστηριότητα µε τους µαφιόζους έχει πολύ ισχυρός πρώην υπουργός της Ν∆. Στήνει µαζί τους κοµπίνες και µετέχει σε εκβιασµούς, ενώ τους βοηθά σε ό,τι ζητήσουν. Ο υπουργός όµως δεν έχει ανάµειξη µόνο σε οικονοµικά εγκλήµατα. Συµµετέχει ως πελάτης στην έκδοση ανήλικης κοπέλας, όπως προκύπτει από τη συνοµιλία. Απ’ ό,τι φαίνεται µάλιστα, δεν είναι η πρώτη φορά. Οταν ο µαφιόζος τού τηλεφωνεί και του ανακοινώνει πως έχει «ένα µικρό», ο υπουργός διαµαρτύρεται γιατί του φαίνεται µεγάλη, δηλαδή 17 χρόνων. Το κορίτσι τις µέρες του διαλόγου είναι ταξίδι µε τους γονείς του και ο κύριος Λ. διαβεβαιώνει τον υπουργό ότι µόλις επιστρέψει θα του τη στείλει.

Το κύκλωµα διοργανώνει οµαδικό σεξ για τους επιφανείς φίλους και στις συναντήσεις αυτές υπάρχει βία απέναντι στις κοπέλες αλλά και χρήση ναρκωτικών. Σε πολλές συνοµιλίες τους οµολογούν σχέση µε τα στελέχη της Ν∆, ενώ επαίρονται κιόλας γιατί οι ίδιοι έχουν µεγαλύτερη δύναµη από αυτούς στους οποίους αναφέρονται. Σε µια συνοµιλία υπάρχουν απαξιωτικές αναφορές για αντιπρόεδρο της Βουλής και για νυν υπουργό της Ν∆, τους οποίους αφήνουν να εννοηθεί ότι ελέγχουν λόγω της σεξουαλικής τους σχέσης.

Ζόφος στη ∆ικαιοσύνη

Τι έγινε όµως όλο αυτό το υλικό της ΕΥΠ που αποδεικνύει τη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα της εξουσίας; Φαίνεται ότι το υλικό αυτό παραδόθηκε αρχικώς στη ∆ικαιοσύνη. Η τύχη του όµως και κυρίως η διαδροµή που ακολουθήθηκε στην έρευνα από τους εισαγγελείς αγνοούνται. ∆ηλαδή κανένας δεν ήταν σε θέση να µας πει αν έγιναν έρευνα και έφοδος στα σπίτια των στελεχών της ∆ικαιοσύνης που τόσο απροκάλυπτα δήλωναν ότι χρηµατίζονταν. ∆εν γνωρίζουµε αν οι περιπτώσεις απαλλαγής που περιγράφονται στις συνοµιλίες ελέγχθηκαν σε σχέση µε το αν πραγµατικά τις χειρίζονταν οι συγκεκριµένοι δικαστές. ∆εν υπάρχει καµιά ορατή ανακριτική πράξη για τους πιθανώς επίορκους δικαστές και αξιωµατικούς της αστυνοµίας.

Η αδυναµία να δοθούν απαντήσεις δεν σχετίζεται µε ελλιπή δηµοσιογραφική έρευνα, αλλά µε το οµιχλώδες τοπίο που επικρατεί ως «προστασία της ∆ικαιοσύνης» εκεί όπου έπρεπε να υπάρχει πλήρης διαφάνεια. Ενώ η φηµολογία στον Αρειο Πάγο είναι έντονη για όσα έχουν συµβεί µε τους συναδέλφους τους, επισήµως υπάρχουν κενό και σκοτάδι. Ακόµη και η ίδια η πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξ. ∆ηµητρίου δεν µπόρεσε να δώσει πληροφορίες στην προανακριτική επιτροπή για το πού οδηγήθηκε αυτή η υπόθεση. Είναι ξεκάθαρο ότι αν δεν υπήρξε πραγµατική έρευνα, οι καταγεγραµµένες συνοµιλίες µπορούν κάλλιστα να θεωρηθούν µη επαρκές στοιχείο και οι πλέον σοβαρές υποθέσεις διαφθοράς να αρχειοθετηθούν.

Φαίνεται ακόµη ότι το υλικό της ΕΥΠ επιβεβαιώνει όσα είπε τον περασµένο Φεβρουάριο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για τους «αρµούς της εξουσίας» που µπορούν να ακυρώνουν κάθε προσπάθεια εκδηµοκρατισµού και κάθαρσης.

Σύµφωνα µε πληροφορίες, το υλικό της ΕΥΠ είναι σε γνώση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος όχι µόνο δεν προχωρά στην κάθαρση του κόµµατός του από τους επίορκους πρώην υπουργούς και στελέχη (ούτε καν εκείνου που «ψώνιζε» ανήλικα κορίτσια), αλλά φαίνεται πως χρησιµοποίησε τους αρµούς της εξουσίας, φτάνοντας στο σηµείο να κατηγορεί την κυβέρνηση Τσίπρα ότι αποµακρύνει τους άξιους αξιωµατικούς από την ΕΛΑΣ.

17