ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΙΙ. Ένας διάλογος.

Η προηγούμενη κουβέντα για το Κυπριακό είχε και συνέχεια:

Για να δούμε τι λέει το... ιστορικό χρυσαύγουλο,
το οποίο κρυβόταν επιμελώς τόσον καιρό,
αλλά αποκαλύφθηκε αναγκαστικά με τον θάνατο
του εκ των πρωτεργατών της προδοτικής Χούντας, Παττακού.
Σαν την π...να που θέλει να κρυφτεί,
αλλά η... χαρά δεν την αφήνει:
« “Ο Ντεμιρέλ απαιτεί από τον ηγέτη των προδοτών Παπαδόπουλο να απομακρύνει τη Μεραρχία μας από την Κύπρο,” Ποιος Ντεμιρέλ κύριε ανιστόρητε;;;
Ιδού τι λέει ο Μακάριος: «Σκοπός μου ήτο η μείωσις της αριθμητικής δυνάμεως της Δυνάμεως ταύτης (Σ.Σ. εννοεί την ΕΛΔΥΚ) και η μετατροπή της εις όργανον του κυπριακού κράτους». Μήπως αυτός ο ήταν ο πρώτος προδότης που έδιωξε την ΕΛΔΥΚ για να εφαρμόσει τα δικά του σχέδια; [...]»
Κ.Γ.Κ.:
Θα μάθεις, κατ’ αρχήν, ότι, όταν θέλεις να κάνεις διάλογο,
θα απαντάς σ’ αυτά που σου θέτει ο συνομιλητής σου:
έγινε, ναι ή όχι, η συνάντηση του προδότη-δικτάτορα Παπαδόπουλου
με τον Ντεμιρέλ στον Έβρο;
αμέσως μετά απεσύρθη η ελληνική Μεραρχία από την Κύπρο ναι ή όχι;
Εγώ, "φίλε" μου, όλα τα συζητώ,
ακόμη και την πιο τρελή και ακραία εκδοχή,
για να την καταρρίψω!
παίρνω, λοιπόν, τη δική σου σχιζοφρενική εκδοχή:
«Ο Μακάριος ήθελε να... παραδώσει την Κύπρο στους Τούρκους»,
και την βάζω στο καμίνι της λογικής:
γιατί να το κάνει αυτό; τι είχε να κερδίσει;
ήταν εκλεγμένος Πρόεδρος της Κύπρου,
και Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, εκκλησιαστικός, δηλαδή, ηγέτης της.
Αν παρέδιδε την πατρίδα του στους Τούρκους,
θα είχε -πλην των άλλων- «αυτοκτονήσει» πολλαπλώς!
ήταν σχιζοφρενής για να κάνει κάτι τέτοιο;
όχι προφανώς!
αλλά τότε, γιατί να το έκανε, ε;
«[...] Αυτά ποιος τα είπε από το βήμα του ΟΗΕ;;
«Όπως εξελίχθησαν τα πράγματα, θεωρώ τον κίνδυνον εκ της Τουρκίας μικρότερον παρά τον κίνδυνον εκ μέρους των (Σ.Σ. εννοεί τους Έλληνες Αξιωματικούς) και απεδείχθη ότι οι φόβοι μου εδικαιώθησαν. [...]»
Κ.Γ.Κ.:
Τι μας λέγει ο μεγάλος, αυτός, Έλληνας;
μας λέγει, ότι, η Τουρκία ήθελε να εισβάλλει στην Κύπρο,
αλλά δεν μπορούσε να το κάνει έτσι απρόκλητα και απροκάλυπτα.
Χρειαζόταν μία πρόκληση,
και αυτή της την έδωσε η Χούντα των Αθηνών!
αν δεν υπήρχε η πρόκληση, η Τουρκία δεν θα είχε επέμβει,
γιατί δεν είχε δικαιολογία.
Αν ήταν να εισβάλλει χωρίς πρόκληση, θα το είχε κάνει!
«[...] Το πραξικόπημα δεν συνέβη υπό τοιαύτας περιστάσεις, ώστε να θεωρείται εσωτερικόν ζήτημα των Ελληνοκυπρίων. Αποτελεί καθαρώς εισβολήν έξωθεν, και κατάφωρον παραβίασιν της ανεξαρτησίας και κυριαρχίας της Δημοκρατίας της Κύπρου». [...]»
Κ.Γ.Κ.:
Πού διαφωνείς;
το πραξικόπημα ήταν «εσωτερικόν ζήτημα των Ελληνοκυπρίων»,
ή, μήπως ήταν σχεδιασμένο από τη Χούντα, άρα εισαγόμενο
(στην Κύπρο);
και μήπως δεν αποτελούσε «καθαρώς εισβολήν έξωθεν,
και κατάφωρον παραβίασιν της ανεξαρτησίας και κυριαρχίας
της Δημοκρατίας της Κύπρου»;
ε;
«[...] Όταν λέει δεχτήκαμε εισβολήν και είναι γνωστό ότι η Τουρκία ήταν
εγγυήτρια δύναμη τι ακριβώς ήθελαν οι Τούρκοι για να εισβάλουν; Επίσημη
πρόσκληση σαν αυτές που στέλνουμε στους γάμους; [...]»
Κ.Γ.Κ.:
Τι, δηλαδή, δέχτηκε η Κύπρος, όταν οι προδότες Χουντικοί
εκινήθησαν με άρματα μάχης εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου,
του δημοκρατικά εκλεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας
και των νόμιμων δυνάμεων της Μεγαλονήσου,
βομβαρδίζοντας το Προεδρικό Μέγαρο;
μήπως δέχτηκε... χαδάκια;
ή μπας και θα ονομάσουμε το εισαγόμενο στην Κύπρο
προδοτικό πραξικόπημα... επανάστασιν;
Το αν εισέβαλαν οι Τούρκοι μετά το πραξικόπημα (πράγμα βέβαιον),
θα έπρεπε να το είχαν σκεφτεί οι πραξικοπηματίες,
οι οποίοι εκτελώντας αμερικανο-νατοϊκά σχέδια ,
πρόδωσαν την Ελλάδα και την Κύπρο,
στέλνοντας την πρόσκληση της εισβολής στον Αττίλα!
Οι Τούρκοι εισέβαλαν εκτελώντας μέρος των σχεδίων αυτών,
τα οποία, βέβαια, εξυπηρετούσαν και τα δικά τους εθνικιστικά
και επεκτατικά-ιμπεριαλιστικά σχέδια!
Η Κύπρος "έπρεπε" να διχοτομηθεί,
γιατί αποτελούσε (κατά τους αμερικανο-νατοϊκούς),
εν δυνάμει κίνδυνο μετατροπής της σε Κούβα της Μεσογείου,
αφού ήταν ανεξάρτητη και αδέσμευτη,
έχοντας καλές σχέσεις με όλα τα κράτη,
και με εκείνα του Υπαρκτού Σοσιαλισμού.
Άρα, λοιπόν, την πρόσκληση στους Τούρκους για την εισβολή
την έστειλαν οι πραξικοπηματίες,
και όχι ο... Μακάριος, όπως πανηλιθίως γράφεις!
«[...] Ωραίο επιχείρημα ότι τα έζησες. Και σήμερα ζεις σε επίσημο καθεστώς κατοχής αλλά ούτε που το έχεις πάρει χαμπάρι. Θα έπαιρνες χαμπάρι τότε;»
Κ.Γ.Κ.:
Και το έχεις πάρει χαμπάρι εσύ, που υμνείς τον... Παττακό και τη Χούντα,
που ήταν, μια κατοχή με εκτελέσεις, βασανιστήρια, εξορίες,
και ολοκληρωτική εθνική προδοσία!
Φυσικά και έχουμε απωλέσει την εθνική μας ανεξαρτησία,
αλλά δεν μας λες, τι σας λένε εκεί
στα νεοναζιστικά «κατηχητικά» που πας;
ποιος φταίει γι’ αυτό; η... Αριστερά ε;
αλίμονο, τους δικούς σας, τους σαμαροβενιζέλους, θα κατηγορούσαν;

Υστερόγραφο
Ο Μακάριος πράγματι κάλεσε κάποιους, και μάλιστα ονομαστικώς!
ποιους όμως;
Ιδού, λοιπόν, και τι άλλο είπε στην ιστορική ομιλία του στον ΟΗΕ,
για τα οποία δεν σας είπανε τίποτα στο «κατηχητικό» της Χ.Α.,
ούτε και θα σας πούνε ποτέ:
«[...] Ποιώ έκκλησιν εις τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να πράξουν ό,τι δύνανται δια να θέσουν τέρμα εις την ανώμαλον κατάστασιν η οποία εδημιουργήθη δια του πραξικοπήματος των Αθηνών. Καλώ το Συμβούλιον Ασφαλείας να χρησιμοποιήσει όλους τους τρόπους και τα εις την διάθεσίν του μέσα, ώστε η συνταγματική τάξις εν Κύπρω και τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού της Κύπρου να αποκατασταθούν άνευ καθυστερήσεως. [...]»
Και για να δεις πόσο μπροστά έβλεπε
ο μεγάλος, αυτός, εκκλησιαστικός και εθνικός ηγέτης,
διάβασε τι έγραφε στο τέλος της εν λόγω ιστορικής ομιλίας του:
«[...] τα γεγονότα εις Κύπρον δεν αποτελούν εσωτερικήν υπόθεσιν των Ελλήνων της Κύπρου. Οι Τούρκοι της Κύπρου επηρεάζονται επίσης. Το πραξικόπημα της Ελληνικής χούντας είναι μία εισβολή και εκ των συνεπειών της θα υποφέρει όλος ο λαός της Κύπρου. Αμφότεροι Έλληνες και Τούρκοι. [...]».
Σαράντα δύο χρόνια μετά, τα λόγια αυτά επιβεβαιώνονται
πανηγυρικά μεν, τραγικά δε!
ακόμη και οι Τούρκοι της Κύπρου έχουν ξεσηκωθεί κατά της Άγκυρας!

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=2538:lr-&catid=89:di-asia&Itemid=287

Κι εσύ τυμβωρύχε κατηγορείς τον υπέροχον αυτό πατριώτη
για... προδότη της Κύπρου,
εξυμνώντας τον πραγματικό προδότη
και καταδικασθέντα για εσχάτη προδοσία Παττακό!
ου να μου χαθείς!