Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΌΣ ΠΕΘΑΝΕ; ΚΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΕΙ ; Ένας διάλογος.


Διάλογος σε μορφή σχολίων, κάτω από άρθρο του www.candianews.gr ,
που ξεκινάει από τα κανάλια,
και φθάνει ως τα διάφορα κοινωνικο-οικονομοπολιτικά συστήματα
Όλος ο διάλογος, εδώ:

Αρχή φόρμας
Με όλο το σεβασμό, αλλά η ζυγαριά της λογικής γέρνει αριστερά. Ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να πει ότι ο περιορισμός των αδειών στις 4 ή στις 10 ή στις 20 είναι συνταγματικός; Με την ίδια λογική θα λέγαμε ότι το Ηράκλειο σηκώνει 5 σουβλατζίδικα, 6 εμπορικά, 3 δικηγόρους, 1 γιατρό κ.ο.κ. Ήταν ένας περιορισμός με ξεκάθαρο στόχο να ελεγχθεί η ενημέρωση, δηλαδή καθαρός γκεμπελισμός. Αυτά ούτε στην Β. Κορέα δεν ισχύουν.
Μπράβο στη δικαιοσύνη.

Άρα κανάλια = σουβλατζίδικα = εμπορικά = δικηγόροι = γιατροί!
Δώσε, λοιπόν, άδειες τσάμπα,
ώστε να χάνει το κράτος (άρα ο λαός και η πατρίδα),
να κλείνει το Άλτερ π.χ., και να αφήνει τους εργαζόμενούς του στον δρόμο,
και το Mega (όπου μεγαλομέτοχοι είναι τρεις από τους πλουσιότερους Έλληνες),
να μην πληρώνει κανένα!
Κάνε τη διαίρεση 200 εκ ευρώ που είναι η διαφημιστική "πίτα"
δια 50 εκ. ευρώ που είναι το κόστος ενός καναλιού, και πες μου τη βρήκες.
Πες μου, ακόμη, αν ανοίξουν καμιά... τρακοσαριά κανάλια όπως θα ήθελες,
πόσα θα κλείσουν και σε πόσες μέρες,
αφήνοντας τους εργαζόμενούς τους στον δρόμο...

Είπα εγώ πουθενά να δίνονται άδειες τσάμπα; Να θεσπιστεί μια ταρίφα και όποιος θέλει να ανοίξει κανάλι να το κάνει χωρίς περιορισμό στον αριθμό, όπως γίνεται με όλα τα επαγγέλματα και όλες τις επιχειρήσεις που έχουν απελευθερωθεί. Κάθε επιχειρηματίας να κάνει το κουμάντο του ώστε να πάρει μεγάλο κομμάτι από την πίτα. Τι θα πει δίνω μόνο 4 άδειες ; Επιχειρήσεις είναι και τα κανάλια δεν είναι εκκλησίες.
Ποια λοιπόν η διαφορά της διαφημιστικής πίτας από την σουβλατζίδικη πίτα; Γιατί να μην κάνουμε το ίδιο και εκεί; Πόσα σουβλάκια τρώνε οι Ηρακλειώτες, να βάλουμε το κόστος ενός σουβλατζίδικου και να δώσουμε όσες άδειες σηκώνει η πόλη. Γιατί να ανοίγουν 100 υπεράριθμα σουβλατζίδικα και μετά να κλείνουν και να απολύονται τα γκαρσόνια; Εδώ δεν βλέπω να σε πιάνει ο πόνος.

Υπάρχει μια διαφορά με τα κανάλια,
την οποία κάνεις πως δεν ξέρεις.
Τα κανάλια χρηματοδοτούνται από την αντίδραση
για να διαλαλούν τα συμφέροντά της,
και να πολεμούν την Αριστερά,
η οποία στηρίζει τα συμφέροντα του λαού και της πατρίδας.
Και είναι αυτοί που χάνουν τώρα
(όλοι μας δηλαδή),
αφού δεν εισπράττουν τα 246 εκατομμύρια ευρώ,
τα οποία θα είχαν εισπράξει
εάν δεν είχε κριθεί ο νόμος Παππά αντισυνταγματικός.
Και δεν μου λες:
ξέρεις, εσύ, κανένα σουβλατζίδικο που να πήρε
98, ολόκληρα, εκατομμύρια ευρώ θαλασσοδάνειο,
με εγγύηση τα... καλαμάκια του,
για να υποστηρίζει τα συμφέροντα της ντόπιας ελίτ
και των ξένων τοκογλύφων;
γιατί εγώ ξέρω κανάλι να σου πω,
που το πήρε με εγγύηση την ταινιοθήκη του
-δηλαδή τα... Μίκυ Μάους του!),
και ντελάλιζε κάθε ώρα και στιγμή
υπέρ των κεφαλαιοκρατών και των ξένων τοκογλύφων.
Το αποτέλεσμα;
μα τώρα δεν πληρώνει ούτε και αυτούς τους εργαζόμενούς του
(άρα χρωστάει και στους... αγέννητους),
αν και μεγαλομέτοχοί του είναι τρεις από τους πλουσιότερους Έλληνες!
Και ξέρεις γιατί δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη τα αφεντικά;
μα γιατί δεν το 'βαζαν ποτέ!
αφού τα θαλασσοδάνεια ήταν τσάμπα, γιατί να το βάλουν, κορόιδα ήταν;
και τώρα, που θαλασσοδάνεια -που τα πληρώνουμε εσύ κι εγώ-
έλαβαν τέλος (με την Κυβέρνηση αυτή εννοείται),
έλαβε τέλος και το... κανάλι!
ο έτερος λόγος που έκλεισε:
μα το σιχάθηκαν όλοι οι Έλληνες, επομένως δεν είχε θεαματικότητα,
άρα διαφημίσεις, άρα εισπράξεις!
το ίδιο, βέβαια, διαφημίζει ότι είναι... πρώτο σε τηλεθέαση!
αλλά τότε γιατί δεν πληρώνει τους εργαζόμενούς του τουλάχιστον,
για τους οποίους δεν σε είδα να πεις ούτε μία λέξη;
αν ήσουν ένας από αυτούς, τα ίδια θα έλεγες;
και το Άλτερ που έβαλε λουκέτο τον "καλό" καιρό,
και άφησε τους ανθρώπους του στον δρόμο, δεν σε κόφτει;
και οι 2.000 περίπου εργαζόμενοι των ιδιωτικών καναλιών
που απολύθηκαν όταν οι άδειες ήταν τσάμπα;
ούτε γι' αυτούς θα βγάλεις ένα δάκρυ;
όσο για τους 2.656 της ΕΡΤ,
ε, εκεί πια πετούσες στα ουράνια από τη χαρά σου!
Επομένως:
τις επιχειρήσεις αυτές, τις πληρώναμε εμείς με το ζόρι,
για να επιτίθενται στα συμφέροντά μας!
ξέρεις κανένα τέτοιο σουβλατζίδικο,
να πηγαίνω εκεί να τρώγω καμιά... γυρόπιτα; 

Συμφωνούμε στα θαλασσοδάνεια και στη διαπλοκή αλλά υπάρχει πιο πρακτικός τρόπος για να κοπούν: Φέσωσες την τράπεζα; χρωστάς της μιχαλούς; κλείνεις αυτόματα. Κι εσύ τραπεζίτη που θαλασσοδάνεισες, μπες στη φυλακή και βάλε λουκέτο στο μαγαζί σου που το έριξες έξω. Όχι σε αναχρηματοδοτώ από τους φόρους του λαού για να ξαναδανείσεις τα λαμόγια.
Το κάνει αυτό η αριστερή σου κυβέρνηση; Όχι βέβαια!
Με τον περιορισμό της αγοράς δυναμώνει τους λίγους δημιουργώντας νέα ολιγοπώλια και νέο κλειστό σύστημα στην αλυσίδα ενημέρωση-διαφήμιση-επιρροή-διαπλοκή, αποδυναμώνοντας εντέλει την ίδια τη δημοκρατία. Για άφησε ελεύθερη την αγορά και βάλε αυστηρά κριτήρια και σκληρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς να δεις πως κόβονται. Απλά είναι τα πράματα, αλλά εσείς οι φανατισμένοι δεν το καταλαβαίνετε, ή μάλλον, αυτό θέλετε.

Έχεις σινειδητοποιήσει φιλε μου ότι τα 8 πανελλαδικά κανάλια χρωστάνε σχεδόν ένα δισεκατομμύριο στις τράπεζες που ανακεφαλεοποιεις  εσύ με τα μνημόνια????

Κι εγώ χρωστάω φίλε μου αλλά δεν με ανακεφαλαιοποιεί κανείς. Μου κλείνει την επιχείρηση και με πάει φυλακή. Άμα λοιπόν θέλει ισονομία, διαφάνεια και πάταξη των διαπλεκομένων ας εφαρμόσει τα δέοντα και στα ΜΜΕ και στις τράπεζες. Αν δεν ανακεφαλαιοποιούσε τις τράπεζες αυτές θα κυνηγούσαν (τα 8 πανελλαδικά κανάλια που χρωστάνε) και θα κλείνανε από μόνα τους. Για να μην το κάνει σημαίνει ότι μας δουλεύει ψιλό γαζί και απλά θέλει να ελέγχει την ενημέρωση όπως έκαναν οι προηγούμενοι.

Σωστά!
όταν, όμως, πήγε να βάλει μια τάξη στα κανάλια,
χάλασες τον κόσμο!
πες μας τώρα:
θαλασσοδάνεια δίδονται στα κανάλια;
όχι βέβαια!
άρα κάτι έχει ξεκινήσει να αλλάζει προς το καλό μας
σε αυτό τον έρημο τόπο, ή... όχι;
Γενικότερα:
Οι τράπεζες είναι οι ιεροί ναοί του Καπιταλισμού.
Αν δεν τις ανακεφαλαιοποιούσαμε, θα έβαζαν λουκέτο, απλώς,
και ο λαός μας θα έχανε όλες του τις οικονομίες! αυτό ήθελες;
Τώρα: για να αλλάξει αυτό,
θα πρέπει να πάμε σε ένα άλλο (μοναδικό!),
κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικό σύστημα,
που ονομάζεται Σοσιαλισμός.
Άλλο δεν υπάρχει!
Η ανθρωπότητα πέρασε σταδιακά από το νομαδικό σύστημα,
στο δουλοκτητικό, μετά στο φεουδαρχικό,
και απ' αυτό στο καπιταλιστικό.
Το ένα αποδεικνυόταν καλύτερο από το άλλο,
άρα υπάρχει ένα προοδευτικό κοινωνικο-οικονομικό-πολιτικό "μοντέλο" μεταβάσεως από το παλιό και αποτυχημένο, στο νέο και καλύτερο.
Επάνω σε αυτή την εξελικτική πορεία
"ανακάλυψε" και ένα καινούργιο σύστημα, τον Σοσιαλισμό,
που βασίζεται στον ανθρωπισμό, τη γνώση, την εμπειρία,
το δίκαιο και την επιστήμη!
Αυτό στην πρώτη προσπάθεια εφαρμογής του, δεν πέτυχε.
Η Ιστορία, όμως, λέει, ότι και ο Καπιταλισμός
(που ήταν πολύ καλύτερος από τη Φεουδαρχία),
δεν πέτυχε με την πρώτη, αλλά, "αισίως",
με την... τέταρτη "επανάστασή" του!
και μιλάμε για κάτι αιώνες!
Αλλά και τώρα, οι αιώνες είναι μπροστά μας,
-αν δεν μας προλάβει η περιβαλλοντική καταστροφή,
στην οποία επιδίδεται με μανία ο Καπιταλισμός!
Και είναι βέβαιο ότι ο κόσμος (που δεν είναι στραβός),
κάποτε (και όχι στο μακρινό μέλλον),
θα επανέλθει στον Σοσιαλισμό
έχοντας όλη την πικρή, μεν, πολύτιμη, δε, εμπειρία του Υπαρκτού,
και βλέποντας ότι ο Καπιταλισμός οδηγεί στον αφανισμό
όλου του πλανήτη, έτσι κι αλλιώς,
πράγμα που δεν χρειάζεται, νομίζω, να αποδείξω!
Ο (στρεβλός) Υπαρκτός, παρόλα τα στραβά του,
παρείχε ένα επίπεδο ζωής, στις χώρες που εφαρμόστηκε,
το οποίο ήταν χιλιάδες φορές καλύτερο
από αυτό που έφερε στις ίδιες χώρες ο Καπιταλισμός!
κι ακόμη: με τον Υπαρκτό υπήρχε μια διεθνής σταθερότητα,
οι πόλεμοι είχαν, σχεδόν, εξαλειφθεί,
και παγκόσμιες οικονομικές κρίσεις
(όπως αυτή που βιώνουμε στο πετσί μας τώρα), δεν συνέβαιναν,
χάρις στην αποκαλούμενη "Ισορροπία του τρόμου",
η οποία απεδείχθη ισορροπία, μεν, όχι του τρόμου, δε!
Από τη στιγμή που σχεδόν εξαλείφεται ο Υπαρκτός,
και ο Καπιταλισμός μένει μόνος του στο γήπεδο,
αντί να πάνε όλα καλύτερα
(όπως, ίσως, θα περίμενε κάποιος αφελής),
πάνε πολύ χειρότερα!
Και πάνε πολύ χειρότερα, γιατί αυτή είναι η φύση του Καπιταλισμού!
όποιος δεν υποτάσσεται με το "καλό", πολεμάται με τα όπλα!
και όταν τα όπλα είναι κάπως δύσκολο να εκπυρσοκροτήσουν
(δεν μπορείς να βομβαρδίσει τόσο εύκολα την Αθήνα π.χ.),
υπάρχουν άλλες μέθοδοι: οι δικτατορικές.
Αυτές, πάλι, διακρίνονται σε δύο είδη:
α. Τις "ένοπλες" (όπου τα όπλα έχουν, και πάλι, τον πρώτο λόγο,
χωρίς, όμως, ισοπέδωση στιλ Ιράκ, Αφγανιστάν κλπ).
Μία από αυτές ήταν η "δική" μας, η δικτατορία της Χιλής,
και γενικώς των χωρών της Μπανανίας
αλλά και άλλες απανταχού της υφηλίου, και,
β. Τις "οικονομικές δικτατορίες",
όπως αυτή που ζούμε στο πετσί μας σήμερα.
Λέγεται, μάλιστα, πολύ εύστοχα,
πως ό,τι δεν πέτυχε η Γερμανία με τους δύο πολέμους,
προσπαθεί να το επιτύχει σήμερα
μέσω της οικονομίας και του νομίσματος,
αφού το ευρώ δεν είναι τίποτε άλλο, από το γερμανικό μάρκο!
Ήδη στις χώρες που είχε εφαρμοστεί ο Υπαρκτός,
οι άνθρωποι τον νοσταλγούν,
βλέποντας ότι ο Καπιταλισμός τους έφερε φτώχεια, πείνα, εξαθλίωση,
και πολέμους βεβαίως, βεβαίως
(Γιουγκοσλαβία, Γεωργία, Ουκρανία π.χ.),
αντί για τα... χρυσά κουτάλια που τους υπόσχονταν!
και δεν χρειάζεται, νομίζω, να το αποδείξω.
Το αποδεικνύουν οι μετανάστες από τις χώρες αυτές,
που με τον... σωτήριο Καπιταλισμό,
αντί να τρώνε με... χρυσά κουτάλια όπως τους υπόσχονταν,
εγκατέλειψαν αναγκαστικά το σπίτι και την πατρίδα τους
και ήλθαν σε 'μας για να... σωθούν,
αλλά τελικά έγιναν, στις περισσότερες περιπτώσεις,
από στυγνά εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενοι,
μέχρι νοσοκόμες και πόρνες ώστε να επιβιώσουν!
ήλθαν, δηλαδή, σε χώρες του... ανεπτυγμένου Καπιταλισμού
για να ξεφύγουν από την πείνα του δικού τους πρωτόγονου,
αλλά κι εδώ πείνασαν... εξελιγμένα, αφού και αυτοί...
απολαμβάνουν τα... αγαθά της οικονομικής κρίσης,
η οποία, φυσικά, δεν εξαίρεσε ούτε την πατρίδα τους!
διπλά άτυχοι δηλαδή, εκεί που ζούσαν μια χαρά, αλλά δεν τους άρεσε!
και αντί να βελτιώσουν τον Υπαρκτό και να τον κάνουν Σοσιαλισμό, παραδόθηκαν δούλοι στον Καπιταλισμό!
και τι ήθελε ο Υπαρκτός για να γίνει Σοσιαλισμός;
μα Δημοκρατία και πλουραλισμό!
τόσο απλό ήταν, δεν έγινε όμως!
"Στερνή μου γνώση και να σ' είχα πρώτα", δηλαδή!
Πώς, όμως, μπορεί να γίνει
η μετάβαση από το ένα σύστημα στο άλλο,
υπάρχουν δύο τρόποι:
α. Ο ειρηνικός,
που σημαίνει ότι η πλειοψηφία θα κατανοήσει
και θα αποδεχτεί ότι ο Καπιταλισμός
σημαίνει την πλήρη καταστροφή του πλανήτη γη,
και ότι άλλο σύστημα δεν υπάρχει από τον Σοσιαλισμό, και,
β. Ο επαναστατικός τρόπος,
όπου μια ριζοσπαστική μειοψηφία καταλαμβάνει την εξουσία,
καταργεί την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής
(άρα τον βασικό νόμο του Καπιταλισμού,
άρα την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο
και την παραγωγή με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος κλπ),
και οδηγεί στον Σοσιαλισμό.
Ο δεύτερος αυτός, τρόπος,
(με βάση τον οποίο ξεκίνησε η προσπάθεια
για την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού,
συνέβη για πρώτη φορά στην τσαρική Ρωσία
για να ακολουθήσει η Κίνα και η Κούβα),
φαίνεται σήμερα να μην έχει πεδίο εφαρμογής.
Και αυτό οφείλεται όχι στο ότι
η ανθρωπότητα σήμερα περνάει μια χαρά -κάθε άλλο-,
αλλά γιατί με τη στρεβλή ανάπτυξη του Σοσιαλισμού
και την φαλκίδευσή του με τον αποκαλούμενο Υπαρκτό Σοσιαλισμό
και την εν συνεχεία κατάρρευσή του,
υπήρξε, απολύτως δικαιολογημένα,
μεγάλη απογοήτευση παγκοσμίως!.
Οι σοσιαλιστικές, όμως, ιδέες παρέμειναν σταθερές
και δεν έχασαν την αξία τους, κάθε άλλο,
τώρα, μάλιστα, ο κόσμος μπορεί να κάνει σύγκριση
με αυτό που έχει επικρατήσει παγκοσμίως,
και οδηγεί αναπόφευκτα στην ολική καταστροφή όλου του πλανήτη,
είτε μέσω των πολέμων
(στην ουσία συμβαίνει παγκόσμιος πόλεμος νέου τύπου,
μετά την παγκόσμια, σχεδόν, επικράτηση του Καπιταλισμού),
είτε μέσω της καταστροφής του περιβάλλοντος!
και τα δύο συμβαίνουν για να ικανοποιηθεί
ο βασικός νόμος του Καπιταλισμού που είναι το κέρδος πάση θυσία,
όπου οι άνθρωποι δεν μετρούν,
παρά μόνον ως εργατικά χέρια ( ή μυαλά)
προς εκμετάλλευση και τίποτα παραπάνω,
αντίθετα από τον Σοσιαλισμό,
όπου ο άνθρωπος είναι επάνω απ' όλα!

Τι θέλουμε λοιπόν;
στυγνή εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο,
φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση των πολλών
και, από την άλλη,
ευμάρεια και πλήρη εκμετάλλευση του πλούτου της κοινωνίας
από ελάχιστους κεφαλαιοκράτες,
χρηματικό κέρδος πάση θυσία,
οικονομικές κρίσεις που οδηγούν
ακόμη και σε αυτοκτονίες τους φτωχούς,
(των πλουσίων μη εξαιρουμένων, βλέπε αυτοκτονία Μαμιδάκη),
πολέμους και περιβαλλοντική καταστροφή,
ή ανθρώπους οι οποίοι δημιουργούν πλούτο
και τον μοιράζονται δίκαια και εν ειρήνη,
σε ένα "πράσινο" πλανήτη;
δεν είναι, νομίζω, καθόλου δύσκολο να διαλέξει κανείς! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου