Επιστολή περί ΕΠΑΜ και Καζάκη στον Αιμίλιο Λιάτσο

Αγαπητέ κ. Λιάτσο, σας χαιρετώ.

Συγχαρητήρια, κατ’ αρχάς, για τη θαυμάσια εκπομπή σας,

Η μετάδοση όλων των ερωτημάτων μου -παρά τα συνήθη-

προς τον κ. Καζάκη με τιμά ιδιαιτέρως,

και γι’ αυτό σας ευχαριστώ θερμώς!

Πριν έλθω επί των θεμάτων ουσίας της συνεντεύξεως Καζάκη,

επιτρέψτε μου να διατυπώσω δύο ερωτήσεις που μου διέφυγαν:

α. Η Κύπρος, που δεν έφυγε από την Ε.Ζ.,

αλλά ήλθε, απλώς, σε κόντρα με τους εκμεταλλευτές μας,

γιατί υπεχώρησε, και μάλιστα ατάκτως και παρεδόθη;

Δεν θα μπορούσε την επομένη το πρωί,

να είχε τυπώσει την Κυπριακή λίρα που είχε και πρώτα,

ώστε να μην έχει ανάγκη κανένα;

β. Από την Ε.Ζ. δεν θέλει ο κ. Καζάκης μόνον να αποχωρήσουμε˙

το ίδιο επιθυμεί διακαώς και ο δόκτορ Σόιμπλε!

Η περίεργη, αυτή σύμπτωσις των απόψεων,

δεν ανησυχεί τον κ. Καζάκη και του ομοφρόνους του; 

Επί της ουσίας, τώρα, και προς ενημέρωσή σας

(αν και πολλά από αυτά που γράφω -αν όχι όλα- θα τα γνωρίζετε),

σας αποστέλλω τον αντίλογό μου επί των απαντήσεων του κ. Καζάκη,

οι οποίες ουδόλως ήσαν πειστικές:

1. ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΉ ΤΥΠΏΝΑΜΕ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΎΡΙΑ,
ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΕΘΑΙΝΑΝ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ.

ΜΗΠΩΣ Ο κ. ΚΑΖΑΚΗΣ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ;

Ο κ. Καζάκης απάντησε, ατυχώς, σε… άλλο ερώτημα,

και συγκεκριμένα για το ποιος… τύπωνε το νόμισμά μας τότε!

Αλλά εγώ δεν ρώτησα για το ποιος είναι ο… τυπογράφος!

Είπε, βέβαια, ότι οι ναζί κατακτητές

(αυτοί ήταν, μας είπε, οι… τυπογράφοι),

το έκαναν για να μας απομυζήσουν.

Μα δεν είχαν ανάγκη να γίνουν… τυπογράφοι γι’ αυτό!

έτσι κι αλλιώς, έπαιρναν ό,τι ήθελαν˙

από τις ζωές μας μέχρι το κατοχικό δάνειο!

Αλλού, λοιπόν, είναι η αλήθεια:

χωρίς οργανωμένη παραγωγή, παραγωγικότητα,

εμπόριο, ανταγωνιστικότητα κλπ,

τύπωνε όσα δισεκατομμύρια θέλεις, το ίδιο αποτέλεσμα θα λάβεις:

οι πολίτες θα πεθαίνουν στον δρόμο!

2. ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Ή Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ;

Η απάντηση είναι προφανής και απλή,

αλλά ο κ. Καζάκης απάντησε με τρόπο περίπλοκο και ακαταλαβίστικο,

όπως την αλεπού που όσα δεν φτάνει τα κάνει… κρεμαστάρια:

Ασθενής (και υπό τις δύο έννοιες, κυριολεκτική και μεταφορική), οικονομία,

δεν μπορεί να σωθεί δια της… εκτυπώσεως νομίσματος!

Το αντίθετο, ακριβώς, ισχύει:

η ισχυρή οικονομία δημιουργεί το ισχυρό και «σκληρό» νόμισμα! 

3. ΑΝ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ,
ΜΗΠΩΣ ΕΊΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΥΛΤΑΝΟ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΤΕΘΕΙ;

Ο καλεσμένος σας απάντησε ότι:

Μα τώρα είναι που ο Σουλτάνος απειλεί περισσότερο!

«Μάλιστααα».

Να του υπενθυμίσω, λοιπόν, ότι η Τουρκία

αρχίζει να αμφισβητεί εθνικό χώρο

από την εποχή (όλως τυχαίως;) της Χούντας,

τότε, δηλαδή, που ΔΕΝ ήμασταν στην Ε.Ε. (Ε.Ο.Κ. τότε)!

Από τη δεύτερη ομάδα των ερωτήσεών μου:

1.      ΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΟΤΙΜΙΑ ΔΡΑΧΜΗΣ/ΕΥΡΩ,
Ή ΔΡΑΧΜΗΣ/ΔΟΛΑΡΙΟΥ Π.Χ.;

Αυτό δεν έχει και τόση σημασία για τον (ισόβιο;) πρόεδρο του ΕΠΑΜ,

αφού η Τράπεζα της Ελλάδος θα την καθορίσει όπως… νομίζει.

Έφερε, μάλιστα, ως παράδειγμα

την υποτίμηση της δραχμής από τον Μαρκεζίνη!

«ωραιότατα»!

μόνο που ο Μαρκεζίνης ΥΠΟΤΙΜΗΣΕ το νόμισμά μας!

επόμενο ήταν να τη δεχθεί με χαρά όλος ο κόσμος,

αφού, ας πούμε, θέλαμε 30.000 δραχμές για να αγοράσουμε ένα δολάριο,

και όχι 15.000 όπως μέχρι πριν την υποτίμηση,

οπότε οι Αμερικάνοι έτριβαν τα χέρια τους

αφού θα εισέπρατταν άλλα τόσα πουλώντας το ίδιο πράγμα (το δολάριό τους)!

Αν, όμως, σήμερα, επιστρέψουμε στη δραχμή ή στον… φοίνικα

και ορίσουμε ισοτιμία 1 δραχμή =… 3 δολάρια, όπως έφερε παράδειγμα,

επειδή έτσι… γουστάρουμε, ή έτσι… ονειρευτήκαμε,

μάλλον που στη Wall Street θα σκάσουν στα γέλια,

με το πιο σύντομο ελληνικό ανέκδοτο!

2. ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΗΝ ΟΡΙΣΕΙ;

3. ΑΝ ΤΗΝ ΟΡΙΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ,
ΓΙΑΤΙ Ο ΥΠΟΛΟΙΠΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ;

Η απάντηση σ’ αυτές τις ερωτήσεις

προκύπτει από την προηγούμενη τοποθέτησή μου:

εμείς, προφανώς, θα ορίσουμε την ισοτιμία,

αλλά δεν πρόκειται να την αποδεχθεί κανείς,

αν δεν έχει άμεση σχέση με τη δύναμη της οικονομίας μας,

και τη σχέση της με την κάθε μία από τις οικονομίες των άλλων χωρών!

ο λόγος; μα απλούστατα η κάθε χώρα δεν πουλάει το νόμισμά της

στην τιμή που θέλει ο… πελάτης (η Ελλάδα εν προκειμένω),

αλλά στην τιμή που ορίζει η ίδια,

όπως, ακριβώς, συμβαίνει με κάθε ιδιοκτήτη που πουλά κάτι˙

ο πελάτης ΔΕΝ είναι, ως γνωστόν,  εκείνος

ο οποίος καθορίζει την τιμή του πωλουμένου,

αλλά ο ιδιοκτήτης-παραγωγός του βέβαια,

ο οποίος παίρνει υπ’ όψη του πολλούς και διάφορους παράγοντες

και νόμους της αγοράς και της οικονομίας

(όπως είναι, π.χ., αυτός της προσφοράς και της ζήτησης),

πράγμα που συμβαίνει, άλλωστε,  με κάθε εμπόρευμα.

Και το χρήμα δεν εξαιρείται του κανόνος˙

εμπόρευμα (αν και κάπως ιδιαίτερο), είναι και αυτό!

4. ΑΝ ΜΑΣ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΠΛΗΡΩΜΗ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ Π.Χ.
ΕΥΡΩ Ή ΔΟΛΑΡΙΑ,
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΣΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΕΥΡΩ Ή ΣΤΟ ΔΟΛΑΡΙΟ;

Εδώ ο καλός οικονομολόγος έκανε μια ανάλυση

με συναλλαγματικά αποθέματα και άλλα για ειδικούς,

ώστε να αποκλείονται οι αδαείς.

Μόνο που πίσω από κάθε επιστήμη κρύβεται το «Ένα και ένα κάνει δύο».

Είπε, όμως, και κάτι ακριβέστατο, μόνο που δεν το ανέλυσε επαρκώς:

θα κάνουμε εξαγωγές, οπότε θα εισπράττουμε σε σκληρά νομίσματα

όπως ευρώ, δολάριο κλπ. ˙ μάλιστα.

Για να εξάγουμε, όμως, θα πρέπει, πρώτα, να έχουμε σοβαρή παραγωγή, 

παραγωγικότητα, ανταγωνιστικότητα, εμπόριο, εφαρμογή νέων τεχνολογιών κλπ,

πράγματα που προϋποθέτουν επενδύσεις.

Χρειάζεται δηλαδή να στρωθούμε στη δουλειά, και να ανασκουμπωθούμε˙

δωρεάν αναστύλωση των ερειπίων σαράντα, τουλάχιστον, χρόνων, δεν υπάρχει˙

όλα τ’ άλλα (μονομερείς αποφάσεις, «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω»,

δραχμή ή… φοίνικας που θα… αναγεννηθεί δωρεάν),

είναι παραμυθάκια για να αυτό-βαυκαλιζόμαστε,

και για να γίνουμε άριστοι… αιθεροβάμονες!

Χρειάζεται, βέβαια, και μια άξια, τίμια και πατριωτική κυβέρνηση,

και αυτή τη διαθέτουμε!

Τι μένει; ο χρόνος!

τα ερείπια τόσων χρονών που επεσσώρευσε η πολιτική της αντίδρασης,

δεν αναστηλώνονται ούτε ανατάσσονται σε χρόνο… dt!

Και τι λένε τα μηνύματα; ότι ο πάτος στο βαρέλι μπήκε:

ήδη οι εξαγωγές, μας π.χ., έχουν χτυπήσει ταβάνι,

ήδη η ανεργία μειώνεται όπως και τα spreads,

ήδη η αγορά αυτοκινήτου αποκαθίσταται,

ήδη ο Τουρισμός καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο,

ήδη οι πρώτες επενδύσεις έρχονται, ή είναι εδώ˙

αναφέρω κάποιες στην τύχη,

κόντρα στη γκεμπελική προπαγάνδα που ουρλιάζει:

Δείξτε μου μία -έστω μία- επένδυση!

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Κινέζοι, Σαββίδης, Κάβο Σίδερο.

Καινούργια ξενοδοχεία στην Κρήτη (Ομίλου Καράτζη, Καλουτσάκη π.χ.).

Αεροδρόμιο Καστελίου.

Στοιχειωμένες εθνικές οδοί ολοκληρώνονται

(με κέρδος 750 εκ ευρώ μετά από επαναδιαπραγμάτευση με τους εργολάβους).

Ο γενικός δείκτης βιομηχανικής  παραγωγής

σημείωσε αύξηση 10,8% τον Φεβρουάριο του 2017

σε σύγκριση με το 2016.

Βιομηχανικές μονάδες που είχαν εγκαταλειφθεί,

σημειώνουν σήμερα ανοδική πορεία όπως

η Εθνική Βιομηχανία Ζάχαρης και η Ελληνική Κλωστοϋφαντουργία,

οι οποίες αυξάνουν την παραγωγή,

εξοφλούν χρέη και  διασώζουν θέσεις εργασίας.

Ο ΟΠΑΠ εξέδωσε εταιρικό ομόλογο 5ετίας 200 εκατ. ευρώ

και κατατέθηκαν προσφορές 421 εκατ. €,

ενώ ανακοίνωσε τη στήριξη 20 αναπτυσσόμενων επιχειρήσεων.

Ο Παπαστράτος προωθεί επενδύσεις 300 εκατ. €

για την παραγωγή ράβδων καπνού στο εργοστάσιο του Ασπρόπυργου

δημιουργώντας 400 νέες θέσεις εργασίας,

ενώ τους τελευταίους μήνες πραγματοποίησε 250 προσλήψεις

που προστίθενται στις 800 θέσεις εργασίας που ήδη προσφέρει.

Επιπλέον ο ΟΤΕ αύξησε σε 1,5 δισ. ευρώ τις επενδύσεις του

για την ανάπτυξη δικτύων νέας γενιάς

σε σταθερή και κινητή τηλεφωνία το 2017-2020.

Παράλληλα η Fraport Greece

(στην οποία παραχωρήθηκαν για 40 χρόνια

τα 14 περιφερειακά ελληνικά αεροδρόμια),

πέτυχε χρηματοδότηση ενός δισ.  € από κοινοπραξία χρηματοδοτικών ιδρυμάτων, 

κατέβαλε τίμημα 1,234 δισ. € στο ελληνικό δημόσιο

και ταυτόχρονα υπέγραψε δύο συμβάσεις 357 εκατ. €

με την κατασκευαστική εταιρεία  IntraKat,

για την αναβάθμιση των υποδομών και επεκτάσεων στα 14 αεροδρόμια.

H ΒΙΒΕΧΡΩΜ

αναγνωρίζοντας την αύξηση των οικονομικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα, 

αποφάσισε να μεταφέρει την παραγωγή βερνικιών

από το εργοστάσιο της Τουρκίας στο εργοστάσιο Vivechrom στην Ελλάδα, 

αυξάνοντας κατά 15% τις θέσεις εργασίας.

Οι εταιρείες η ηλεκτρισμού ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια,

και τόσες άλλες, άγνωστες, μικρές και μεγάλες επενδύσεις.

Είναι ή δεν είναι οικονομικό θαύμα αυτές οι επενδύσεις

όταν έχουμε capital controls, και τις τράπεζες κατάκλειστες;

Μπήκε, με μια λέξη, πάτος στο βαρέλι,

και το αεροπλάνο που έπεφτε, τώρα ξανασηκώνεται!

Μα αυτό δεν ήταν -σ’ αυτή τη φάση- το ζητούμενο;

να μπει, δηλαδή, πάτος στο βαρέλι, και να μην συντριβούμε;

πολλοί φαίνεται να έχουν λησμονήσει

ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού!

Και όλα αυτά τα πραγματικά ωραία αρχίζουν πότε; μα το 2015,

από τότε, δηλαδή, που εκλέγεται αυτή η…

καταραμένη κυβέρνηση της Αριστεράς!

5. ΑΝ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ,
ΔΕΝ ΘΑ ΚΗΡΥΧΤΟΥΜΕ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΠΑΤΑΧΤΣΗΔΕΣ,
ΜΕ Ο,ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ;

Εδώ ο καλεσμένος σας μίλησε

για παράνομο, μη νόμιμο, απεχθές, μη βιώσιμο,

καταχρηστικό, επονείδιστο κλπ χρέος,

και έτσι, πράγματι είναι,

μόνο που αυτά δεν περνάνε πια!

το Βρετανικό Δίκαιο που επικαλέστηκε

είναι υπέρ των συμφερόντων των δανειστών,

και σε καμία περίπτωση υπέρ των δανειζόμενων,

γι’ αυτό, άλλωστε, το επέβαλαν οι δανειστές!

Μας έφερε για παράδειγμα την Ισλανδία,

η οποία δεν πλήρωσε 107 δισ. δολάρια.

«Μάλιστα».

Όμως, οι περιπτώσεις Ελλάδας και Ισλανδίας είναι, απλά,…

άσχετες μεταξύ τους! και να γιατί:

η Ισλανδία (με 320.000 κατοίκους,

όσο, περίπου, ο νομός Ηρακλείου Κρήτης),

το «έπαιξε» έξυπνα:

χωρίς να ελέγχεται από κανένα συνδικάτο τοκογλύφων (Ε.Ε.),

πολεμοχαρών στρατοκρατών (ΝΑΤΟ) κλπ.,

δανείστηκε το απίστευτο, γι’ αυτήν, ποσόν των 107 δισ. $,

-ήτοι 334.375 $/πολίτη(!)  (και τα… μωρά μέσα)!

αν, δε, εξαιρέσουμε τα… μωρά,

τους μη, για οποιονδήποτε λόγο, εργαζόμενους,

τους συνταξιούχους κλπ -όπως επιβάλλεται-

οι εργασιακά ενεργοί Ισλανδοί είναι περί το 33% του πληθυσμού,

άρα, περί τους 105.600 εργαζόμενοι.

Ο εστί μεθερμηνευόμενον,  1.013.257 $(!), συν, πάντα, οι τόκοι,

ανά εργαζόμενο!

Οι «έξυπνες» Βρετανικές και Ολλανδικές τράπεζες

που δάνεισαν την ωραία αυτή νησιωτική χώρα του Βορρά,

φαντάζονταν ότι ο κάθε Ισλανδός θα χρεωνόταν

αυτό το θηριώδες ανά πολίτη ποσόν,

και θα το… ξεπλήρωνε και μάλιστα… εντόκως!

Οι αδέσμευτοι, όμως, Ισλανδοί, τους απάντησαν

ότι κακώς που τους δάνεισαν ένα τέτοιο ποσόν,

αφού είναι όχι μόνο ανθρωπίνως, αλλά και…

θεϊκώς αδύνατον να αποπληρωθεί!

Έτσι «άρπαξαν» από τους πιστωτές τόσα χρήματα,

όσα θα ζήσουν και τα τρισέγγονά τους ωραία, χαλαρά και άνετα,

εις υγείαν των κορόιδων-τραπεζιτών, που πήγαν να τους παγιδεύσουν,

αλλά έπεσαν οι ίδιοι μέσα στην παγίδα που είχαν στήσει!

Τι έκαναν μ’ άλλα λόγια οι Ισλανδοί;

έχοντας απόλυτη γνώση των πλεονεκτημάτων τους,

έπαιξαν καλά το καπιταλιστικό παιχνίδι

«Ο κλέψας του κλέψαντος»,

και το άλλο παρόμοιο: «Άπιαστος κλέφτης καθάριος νοικοκύρης»!

Οι πιστωτές της, αν θέλουν να πάρουν άρον άρον πίσω τα χρήματά τους,

θα πρέπει, υποχρεωτικά, να κάνουν… πόλεμο,

αφού άλλος τρόπος δεν υπάρχει!

Και άντε και έκαναν πόλεμο -που δεν μπορούν-, άντε και νίκησαν.

Τι θα πάρουν από ένα λαό που θα ΄χουν σακατέψει;

μηδέν από μηδέν, ίσον μηδέν!

Ποια, λοιπόν, η σχέση της πατρίδας μας με την Ισλανδία

των χιονισμένων βουνών, των φυσικών πιδάκων,

του βόρειου σέλαος των ποταμών και των λιμνών;

απολύτως καμία!

όσο απέχουμε απ’ αυτήν γεωγραφικά, άλλο τόσο απέχουμε και οικονομικά!

Αλλά και για την Κύπρο που ανέφερε:

πώς η Κύπρος βγήκε με από μνημόνια όντας στην ευρωζώνη,

και κρατώντας ευρώ, και με την Ελλάδα αυτό δεν γίνεται; ;  

6. ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΠΟΔΙΑ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ,
ΟΤΑΝ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ... ΠΑΤΑΤΕΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ;

Και εδώ ο εκλεκτός καλεσμένος σας είπε κάποιες πικρές αλήθειες,

μόνο που τις επικάλυψε με πολλή… ζάχαρη, για να μην απογοητευθούμε!

τι εννοώ: μίλησε για παραγωγή οργανωμένη, για ποιότητα προϊόντων,

για παραγωγικότητα, ανταγωνιστικότητα, εμπόριο

και άλλα παρόμοια που είναι πολύ σωστά και ωραία,

όμως -και όπως μας ανέπτυξε το θέμα-

η παραγωγή θα χρηματοδοτηθεί στην αρχή τουλάχιστον

(που είναι, πάντα, δύσκολη),

ως εγκαταστάσεις, αγορά πρώτων & βοηθητικών υλών,

ως εργοδοτικές καταβολές και εισφορές,

ως αγορά & εισαγωγή πρώτων υλών κλπ)

από… τυπωμένα τραπεζογραμμάτια

(δραχμούλες, φοινίκια,… φλουριά, τσικίνια,

άσπρα, ριάλια, Αγιοκωνσταντινάτα κλπ),

τα οποία, όμως, δεν θα αξίζουν ούτε το… χαρτί που τυπώθηκαν!

και τι θα πετύχουμε έτσι;

μα μια εθνική… «πυραμίδα», η οποία θα καταρρεύσει παταγωδώς,

σε όχι και πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα από τη θεμελίωσή της!

Με λίγα λόγια:

Μαγικές λύσεις όπως τις περιγράφει ο κ. Καζάκης, δεν υπάρχουν!

Η λύση είναι μία και μόνη:

1. Καθόμαστε και δουλεύουμε σκληρά και οργανωμένα.

Είμαστε, άλλωστε, οι Έλληνες, δουλευταράδες,

και έχουμε υψηλό γνωστικό και επαγγελματικό επίπεδο!

2. Έχουμε μια πατριωτική, άξια και τίμια κυβέρνηση στο τιμόνι,

και αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από τη σημερινή.

3. Στην κυβέρνηση αυτή συμπαραστεκόμαστε κριτικά ΟΛΟΙ!

4. Έχουμε εθνική ενότητα και ομοψυχία.

5. Οργανώνουμε και σεβόμαστε το κράτος μας,

δεν το κλέβουμε, δεν το ληστεύουμε, ούτε το υπονομεύουμε!

το κράτος είμαστε εμείς οι ίδιοι εν συνόλω,

είναι το κλαδί επάνω στο οποίο όλοι καθόμαστε,

και το πλοίο με το οποίο όλοι μας ταξιδεύουμε!

Και το κλαδί που κάθεσαι δεν το πριονίζεις,

και στο πλοίο που ταξιδεύεις

δεν εκλέγεις ένα αναξιόπιστο και ανίκανο καπετάνιο που το είχε βουλιάξει,

ούτε τρυπάς την καρένα του για να βγάλεις… νερό,

νομίζοντας πως έτσι θα… πλουτίσεις!

6. Αν και εφόσον συμβούν όλα αυτά, τότε οι επενδύσεις

(με σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλον) θα έλθουν,

αφού έχουμε την πιο πλούσια και όμορφη χώρα του κόσμου

σε σχέση με την έκτασή της, και, όπως είπαμε,

είμαστε και δουλευταράδες και μορφωμένοι˙

και ιδού η επιβεβαίωση:

οι πρώτες επενδύσεις, επαναλαμβάνω, είναι κιόλας εδώ!

Και πότε θα απαλλαγούμε από τα μνημόνια;

Αυτό εξαρτάται από την πρόοδό μας!

Δύο πράγματα είναι σίγουρα

α. Θα απαλλαγούμε!

β. Για να απαλλαγούμε

(και αυτό σημαίνει «Με τον παρά μου και την κερά μου»),

θα πρέπει να έχουμε δικά μας (ή να μπορούμε να αγοράσουμε):

Τρόφιμα.

Ρούχα, παπούτσια κλπ είδη ενδύσεως και υποδήσεως.

Φάρμακα, και γενικά να έχουμε ένα αξιόπιστο σύστημα Υγείας.

Σχολεία, και ορθολογικό σύστημα Παιδείας.

Όπλα, και αποτρεπτικό σύστημα Εθνικής Αμύνης

και όλα, γενικά, τα απαραίτητα προς το ζειν του λαού μας,

ώστε να είμαστε εθνικώς ανεξάρτητοι και κυρίαρχοι!

Όταν, λοιπόν, πατήσουμε στα (γερά οικονομικά) μας «πόδια»,

και αποκτήσουμε τα (ισχυρά οικονομικά) «νεφρά» που χρειάζονται,

τότε, και μόνον τότε,

θα ξεπετάξουμε τα μνημόνια και τους τοκογλύφους επικυρίαρχους,

a la Ισλανδία,

και τότε και μόνον τότε,

θα πούμε το πολυπόθητο

«Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω»,

χωρίς να έχουμε να φοβηθούμε κανένα και τίποτα˙

ως τότε θα είμαστε μια υπόδουλη (οικονομικά) χώρα!

Διαφορετικά θα γίνουμε Βενεζουέλα,

η οποία, ναι μεν, πήρε τις πετρελαιοπηγές από τις επτά αδελφές,

η οικονομία της, όμως, στηριζόταν σε αυτές, σχεδόν αποκλειστικά.

Αυτό το εγνώριζαν οι Αμερικάνοι,

οπότε άρχισαν τον πόλεμο των τιμών στο πετρέλαιο

(γι’ αυτό μειώθηκε η τιμή του), 

με αποτέλεσμα η Βενεζουέλανα μείνει οικονομικά μετέωρη…

Έχουμε και λέμε λοιπόν: Κύπρος, Βενεζουέλα!

Επομένως: η οικονομική (άρα εθνική) ανεξαρτησία,

και η εθνική κυριαρχία για να κατακτηθούν απαιτούν

κόπο, θυσίες, χρόνο και πολύ προσεκτικά πολιτικά βήματα!

εξυπνάδες, Μαγκιές και επαναστάσεις, δεν χωράνε,

οι Καπιταλίστες δεν είναι πανηλίθιοι,

και τα σχέδιά τους τα καταστρώνουν

μετά από πολύ περίσκεψη και μελέτη! 

Οπότε -και για όσους καταριούνται αυτή την κυβέρνηση,

για όσους ξεχνούν ποιοι μας έφεραν ως εδώ,

και λησμονούν τι κέρδιζαν οι ίδιοι κρύβοντας από την Εφορία,

κλέβοντας το κράτος, ή ληστεύοντας το Δημόσιο

ή/και τα Ασφαλιστικά Ταμεία-

σ’ όλους αυτούς λοιπόν, προτείνω να κάνουν την αναλογία:

Ελλάδα της Κατοχής - σημερινή Ελλάδα της οικονομικής κατοχής,

και Κυβέρνηση του Βουνού - σημερινή κυβέρνηση.

Μόνον τότε θα καταλάβουν πόσο λάθος κάνουν,  

θα λύσουν πολλές απορίες τους,

και θα δουν πολλές απόψεις τους να καταρρέουν ως χάρτινος πύργος!

Ποια είναι, λοιπόν, η διαφορά με την Κατοχή;

Μήπως η διαφορά είναι το μέσον (ως «όπλο»),

τότε τα κανόνια, σήμερα το νόμισμα;

Επίσης:

Τι ακολούθησε την Κατοχή;

μήπως μια εποχή σκληρής δουλειάς και πολυχρόνιας ανασυγκρότησης;

Ελπίζω, δε, να αντιληφθούν πως, το να χτυπάς με λύσσα και μανία

αυτή την κυβέρνηση, είναι ό,τι, ακριβώς, θέλει και ο βρικόλακας Σόιμπλε!

πώς, λοιπόν, αισθάνονται όλοι αυτοί ως συνεργάτες (για να το πούμε κομψά)

των (οικονομικών) δυνάμεων της σημερινής κατοχής;  

Εν κατακλείδι:

Έπεισε ο κ. Καζάκης με τις… μαγικές λύσεις του;

Λυπάμαι που θα το πω: καθόλου!

αυτό, άλλωστε, φάνηκε και στο πρόσωπό σας!

απόδειξη ότι δεν έπεισε

είναι το γεγονός ότι εκλογικά δεν ευτύχησε˙ κάθε άλλο!

και δεν ευτύχησε, γιατί ο δρόμος του είναι ο δρόμος της «κακίας»,

που στην αρχή είναι εύκολος, βατός,

και στρωμένος με άφθονες υποσχέσεις και ροδοπέταλα,

αλλά στο τέλος είναι γεμάτος με πέτρες και αγκάθια!

Ο Ηρακλής-λαός μας, όμως, προτίμησε τον δύσκολο, δύσβατο

και ανηφορικό δρόμο της «αρετής»,

ο οποίος στο τέλος φέρνει τη λύση!

Σας ευχαριστώ πολύ (και) για την υπομονή σας,

καθώς και για τον χρόνο σας!

Με φιλικούς χαιρετισμούς

Κων/νος Γ. Καζανάκης

Υστερόγραφο

Περιμένουμε με αδημονία και αγωνία το ντιμπεϊτ

με θέμα «Ευρώ ή εθνικό νόμισμα»,

μεταξύ του κ. Καζάκη και κάποιου άλλου κατάλληλου προσώπου,

ώστε να καταπέσει ολίγον και η υπερβολική υπεροψία του,

βάσει της οποίας -και όπως μας είπε- χωρίς καμία συστολή,

είναι πολύ δύσκολο να… εξευρεθεί αντίπαλός του!

για τόση… μετριοφροσύνη μιλάμε!  

Idem