Η αθλιότητα της Δεξιάς. Η περίπτωση της δολοφονικής απόπειρας κατά του Λ. Παπαδήμου

Ο Λουκάς Παπαδήμος ήταν ο τραπεζίτης εκείνος
που μαζί με τον Σημίτη μας έχωσαν στην ΕΖ,
με ψεύτικα στοιχεία (τα οποία γνώριζαν οι τοκογλύφοι),
και, εννοείται, χωρίς να έχουμε τα (οικονομικά) προσόντα γι’ αυτό!
Το ζόρι τους ήταν να μας παραδώσουν
στα χέρια των τοκογλύφων-επικυρίαρχων φίλων τους,
για να μας έχουν στο χέρι (και) μέσω του νομίσματος.
Αυτό ήταν το αποφασιστικό βήμα, αφού πρώτα,
οι επικυρίαρχοι είχαν διαφθείρει τους πολιτικούς
και τα κόμματα που κυβερνούσαν,
αφού έδιναν δανεικά χωρίς έλεγχο
για Ολυμπιάδες, για τραπεζικές κάρτες, επιδοτήσεις,
οπλικά συστήματα κλπ κλπ μαυλιστικά και άχρηστα,
στα οποία ενδίδαμε και εμείς εν πολλοίς, ως λαός,
νομίζοντας ότι είμαστε πια,… πάμπλουτοι:
οι ξένοι θα έκαναν τις δουλειές μας
ενώ εμείς θα… διασκεδάζαμε στα παντός είδους καφωδεία.
Αν δεν είχαμε νόμισμα το ευρώ
-το οποίο το χρησιμοποιούν, σήμερα, οι επικυρίαρχοι,
ως πιστόλι στον κρόταφο της κυβέρνησης της Αριστεράς -
δεν θα μπορούσαν να μας έχουν στο χέρι!
Κάπως έτσι ξεκίνησε η αποφασιστική τελική φάση του σχεδίου
«Κατάληψη της Ελλάδας»!
Τα υπόλοιπα ήταν εύκολα:
Ο Καραμανλής άφησε το χρέος να αυξάνεται ανεξέλεγκτα,
ο ΓΑΠ μας παρέδωσε (και) στο ΔΝΤ
δεμένους χειροπόδαρα και σιδηροδέσμιους,
και οι σαμαροβενιζέλοι μας ενταφίασαν κανονικότατα!
Ώσπου ο λαός κατέφυγε εκεί που πάντα καταφεύγει
όταν είναι σε αδιέξοδο: στην Αριστερά!
Και τι έχουμε σήμερα; αυτοί που μας πρόδωσαν,
μας κακοδιοίκησαν και μας διέλυσαν,
παριστάνουν τους εκ… παρθένων εισαγγελείς
και μας κουνάνε και το δάκτυλο,
λες και ο λαός μας
έχει τη μνήμη… χρυσόψαρου και την κρίση… πιθήκου!
Παριστάνουν, επιπλέον, και τους… Ρομπέν των Δασών των φτωχών,
αλλά ΔΕΝ ψηφίζουν, π.χ., το τρακοσάρι για την ενίσχυσή τους,
και επιδιώκουν άλλος να κάνει τη ζημιά (οι δικοί τους) ,
και άλλος (που δεν έχει καμία σχέση με τη ζημιά),
να… πληρώσει γι’ αυτήν!
Α, είναι και… υπερασπιστές των εργαζομένων
για τους οποίους χύνουν κροκοδείλια δάκρυα,
αφού διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για τους εργαζομένους του Mega π.χ.,
αλλά όταν βρέθηκε νέος επενδυτής,
επιτέθηκαν στον… επενδυτή (αν και γνήσιοι Καπιταλίστες),
για να… προστατεύσουν τους εργαζόμενους!
Αλλά ξέχασα, μιλούσα για τον Λουκά Παπαδήμο.
Μετά, λοιπόν, διετέλεσε και πρωθυπουργός παρακαλώ,
χωρίς να έχει πάρει… ούτε μία ψήφο στη ζωή του(!),
χάρις στα ταχυδακτυλουργικά κόλπα της αντίδρασης,
για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της.
Και να που σήμερα,
ο πρώην πρωθυπουργός γίνεται θύμα δολοφονικής επίθεσης.
Αμέσως βγήκαν οι νεοναζί
να καταγγείλουν την… τρομοκρατία της Αριστεράς,
και, εν συνεχεία, ο Κικίλιας πήρε τη σκυτάλη,
αφήνοντας σαφή υπονοούμενα
για σχέσεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με την… τρομοκρατία.
Από κοντά και ο Ψαριανός του… ξεραμένου «Ποταμιού»
(ναι, καλά θυμάστε, αυτός που μύριζε ως… σεξιστικός σκύλος
το παλτό της Ραχήλ Μακρή!),
κατονόμασε(!) ως… ηθικούς αυτουργούς(!) της δολοφονικής επίθεσης
-άρα ως (αρχι)εγκληματίες(!)- τους Τσίπρα, Παππά, Καμμένο,
ξεπερνώντας κάθε όριο, ξεπερνώντας ακόμη και την εγκληματική Χ.Α.!
πιο (Νέο)ναζί, δηλαδή και από τους (Νέο) ναζί!
Και ποια παράταξη ήταν εκείνη που δολοφονούσε, βασάνιζε,
εξόριζε, εκτόπιζε, έθετε εκτός κοινωνίας;
μήπως ήταν η Δεξιά;
ποιος δολοφόνησε τον παγκόσμιο ήρωα Νίκο Μπελογιάννη,
ποιος σκότωσε το περιστέρι της Ειρήνης, τον Γρηγόρη Λαμπράκη,
ποιος κατακρεούργησε τον αντιφασίστα και αντιναζί τραγουδιστή Φύσσα;
η… Αριστερά;
Αλλ’ ας δούμε, τώρα, κάτι σχετικό:
ποιος ήταν ο -κατά Κων/νο Μητσοτάκη-...
αρχηγός της εγκληματικής οργάνωσης
της αντίδρασης και του παρακράτους «17 Νοέμβρη»;
μα «φυσικά» ήταν ο… Ανδρέας Παπανδρέου!
και ακόμη πιο… «φυσικά» η «17 Ν» ήταν μια οργάνωση
που ανήκε στην… Αριστερά,
αφού υπήρχαν φωτογραφίες με φόντο…
τον Μαρξ, το Τσε Γκεβάρα, και το σήμα της, το αστέρι!
«Μάάάάλιστα!»
Ώσπου η αντίδραση αναγκάστηκε να κάνει τα αποκαλυπτήρια,
για λόγους που είχα δημοσιεύσει, τότε, στην τοπική εφημερίδα «Πατρίς».
Και ποιοι ήταν, λοιπόν, οι στυγεροί δολοφόνοι;
ήταν μήπως… αριστεροί με αρχηγό τον… Ανδρέα Παπανδρέου,
ή, μήπως, ήταν κάτι καθάρματα του κοινού ποινικού δικαίου
και στελέχη του παρακράτους της Δεξιάς;
Και ποιον είχαν καθαρίσει, μεταξύ των τόσων άλλων;
τον Παύλο Μπακογιάννη,
ένα άνθρωπο που ανήκε στη συντηρητική παράταξη.
Και γιατί αυτόν; υπάρχουν κάποιοι σημαντικοί -γι’ αυτούς- λόγοι:
α. Το σκεπτικό τους:
όταν καθαρίσεις κάποιον που ανήκει στη δεξιά παράταξη,
αυτομάτως είσαι… αριστερός!
β. Επομένως έτσι συκοφαντείς την Αριστερά,
και την παρουσιάζεις ως μία… δολοφονική οργάνωση!
γ. Ο Παύλος Μπακογιάννης ήταν σύζυγος Μητσοτάκη,
άρα «μετρούσε», δεν ήταν κάποιος «ανώνυμος» δεξιός!
δ. Δεν ελάμβανε μέτρα προστασίας, επομένως ήταν εύκολος στόχος.
Αναλόγως, τώρα, Ο Παπαδήμος,
με το ίδιο σκεπτικό και το ίδιο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα:
α. Ήταν πρωθυπουργός της Δεξιάς.
β. Ήταν εκ των αρχιτεκτόνων του ευρώ.
γ. Σχεδίασε την είσοδό μας στην ΕΖ.
δ. Δεν ελάμβανε, και αυτός, σοβαρά μέτρα προστασίας.
Και πότε γίνεται η απόπειρα δολοφονίας του Παπαδήμου,
αφού τίποτα -ιδίως στην πολιτική και στο έγκλημα- δεν είναι τυχαίο;
μα όταν ο Σόιμπλε εξαντλεί τα περιθώριά του
να ανατρέψει την Κυβέρνηση της Αριστεράς,
και είναι κατηγορούμενος γι’ αυτό από όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ
(πλην Ν.Δ. «φυσικά», και κάποιων υπερ-επαναστατών),
οι οποίοι κατηγορούν την… Αριστερά!
Έτσι όταν, π.χ., ο Γιούνκερ από την Ε.Ε. και ο Τραμπ από τις ΗΠΑ
λένε στον Πρωθυπουργό μας τα πας περίφημα,
ο Μητσοτάκης βγαίνει και λέει… να παραιτηθείς!
πιο… Σόιμπλε κι απ’ τον Σόιμπλε, δηλαδή!
Όχι, ευτυχώς δεν μιμήθηκε τον πατέρα του,
και δεν τον κατονόμασε ως… αρχηγό της εγκληματικής οργάνωσης
που αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον Λ. Παπαδήμο˙
το πάθημα του πατέρα του, τού έγινε μάθημα!
διαθέτει , άλλωστε, άλλους πρόθυμους για τη βρώμικη δουλειά:
το χρηματοδοτούμενο (κατά δήλωση του Νίκου Δήμου),
από το εξωτερικό, «Ποτάμι» και τον… πιστό του σκύλο,
και, βέβαια, τη νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση Χ.Α!
εντάξει, έβαλε και τον Κικίλια να ρίξει ένα υπονοούμενο,
μην του πάρει τη δόξα η Χ.Α και το «Ποτάμι»!