Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

Περί της βιωσιμότητος του χρέους

M.V.:
Η ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Θα γίνει ο τάφος μας.

Κωνσταντίνος Καζανάκης
Έχεις απόλυτο δίκιο! για να χτυπήσεις, όμως, το χέρι στο τραπέζι, όπως έκανε η Αργεντινή, θα πρέπει, πρώτα, να έχεις (οικονομικά) νεφρά, και (ανεπτυγμένα και παραγωγικά) πόδια να σταθείς. Μέχρι τότε είσαι "Πετά ο γάιδαρος; πετά!". Και με πατάτες Αιγύπτου, λεμόνια Χιλής και αυγά... Τουρκίας, είσαι αποκάτω. Το "Με τον παρά μου και την κερά μου", προϋποθέτει να καθήσουμε τον ποπό μας κάτω, να οργανωθούμε, να αποκτήσουμε σοβαρή παραγωγή και παραγωγικότητα, να γίνουμε ανταγωνιστικοί, να επενδύσουμε σε νέες τεχνολογίες, να εκμεταλλευτούμε σωστά τον παράδεισο που μας χάρισε ο Θεός, να σεβόμαστε τον άλλο και να μην τον κλέβουμε με ακάλυπτες επιταγές, και, βέβαια, να μην ληστεύουμε το πολύπαθος κράτος μας και όπου το πετύχουμε, και άλλα πολλά παρόμοια. Αν, π.χ., κόβαμε όλοι τις αποδείξεις και τα παραστατικά μας, αν δεν φοροδιαφεύγαμε και δεν εισφοροδιαφεύγαμε (-αποφεύγαμε), σε δέκα χρόνια το κράτος μας θα είχε τόση οικονομική δύναμη, όσο ένα χρεός και βάλε! Όσο, όμως, πιστεύουμε ότι το κράτος μας φταίει για όλα και είναι "Του κερατά το κράτος", σωτηρία δεν υπάρχει! Και πώς γίνεται τεράστιες επιχειρήσεις λιανικής (σούπερ μάρκετ π.χ.), να κόβουν όλα τα παραστατικά τους κανονικά, να πληρώνουν όλες τις υποχρεώσεις τους, και να είναι επικερδείς, και να κάνουν και συνεχείς επενδύσεις; έχουν κεφάλαιο πίσω τους λέει ο άλλος. Ναι, έχουν κεφάλαιο, αλλά μήπως έχουν και σοβαρή επιστημονική οργάνωση, που τους έδωσε το κεφάλαιό τους; το μοντέλο του παππού μου, πιάνω ένα κεντρικό μαγαζί και πουλάω ό,τι να 'ναι, προσλαμβάνω ένα υπάλληλο και του δίνω καμιά τρακοσαριά ευρώ για δωδεκάωρο, και σε έξι μήνες το κλείνω γιατί δεν βγάζω ούτε το ενοίκιο, έχοντας φεσώσει και τους αγέννητους, έχει τελειώσει οριστικώς και αμετακλήτως προ πολλού! δουλειές αμελέτητες και σαλταδόρικες δεν έχουν κανένα μέλλον! και αυτό είναι ένα από τα καλά της κρίσης, αφού, ως γνωστόν, "Ουδέν κακόν αμιγές καλού"! Άντε, λοιπόν, και προσαρμοστήκαμε και κάναμε όλα τα δέοντα. Τι απομένει; ο χρόνος. Οι Αργεντινοί με 130 δισ. £ χρέος (41,5 εκ. κάτοικοι), χρειάστηκαν καμιά εικοσιπενταριά χρόνια γαι να ξεφύγουν και να πουν το πολυπόθητο "Δεν πληρώνω δεν πληρώνω" κανένα κερατά! Εμείς; Μέχρι στιγμής, ευτυχώς, οι δείκτες της οικονομίας μας δείχνουν ότι ο πολυπόθητος πάτος στο βαρέλι έχει μπει: μείωση της ανεργίας, θεαματική αύξηση των εξαγωγών, νέες επενδύσεις, μείωση των spreads, η αγορά των αυτοκινήτων καινούργιων και μεταχειρισμένων έχει πιάσει ταβάνι, ο Τουρισμός πάει από ρεκόρ σε ρεκόρ κλπ, κλπ. Τι απομένει; ο χρόνος. Πόσος θα είναι; από εμάς εξαρτάται. Εννοείται, φυσικά, ότι θα συνεχίσουμε να έχουμε μια κυβέρνηση πατριωτική, όπως τώρα. Και μια τέτοια κυβέρνηση μόνο από την Αριστερά μπορεί να έχει κορμό! Μπορεί, βέβαια, να συμπράξει και οποιοσδήποτε άλλος δημοκράτης, ακόμη κι αν είναι δεξιός. Και ναι, επενδύσεις θέλουμε, σε καπιταλιστικό σύμπαν ζούμε. Αλλά με σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλον. Ένας κακοπληρωμένος εργαζόμενος δεν αποδίδει, και μια καταστροφή του περιβάλλοντος έχει βαριές επιπτώσεις παντού.


Ε.Ζ. Μηνα εχω μια απορία.Το μεγάλο μας πρόβλημα ειναι το 3,5% του ΑΕΠ των πλεονασμάτων που πρεπει να εχουμε τα επόμενα χρόνια και μαλιστα με ρυθμούς ανάπτυξης πανω απο 2,2% απο το 2018 εως και το 2021 ή η εξυπηρέτηση του χρέους (υπο την προυπόθεση των χαμηλών επιτοκίων και της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής)?Πως δίαολο θα βγεί αυτο το κοκτέιλ???
M.V. Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι οτι η δαπάνη εξυπηρέτησης του χρέους (γι αυτήν επιβάλλονται τα εξωφρενικά πλεονάσματα) απαιτεί υφεσιακά μέτρα, που σε μια διαλυμένη παραγωγικά χώρα αποτρέπουν οποιεσδήποτε προοπτικές ανάπτυξης. Φαύλος-καταστροφικός-κύκλος. Εδώ και 7 χρόνια και για τα επόμενα 17 και βάλε.
Ε.Ζ. M.V. πριν απο 10 ή και περισσότερα χρόνια η δαπάνη εξυπηρέτησης του χρέους λόγω υψηλών επιτοκίων ηταν πολυ μεγαλύτερη .12 ΜΕ 13 δις το χρόνο.Τωρα ειναι 6 με 6,5 διςΠως τοτε εξυπηρετούνταν και τώρα δεν μπορούμεΜήπως το πρόβλημα μας δεν ειναι το χρέος αλλα οι παράλογες μνημονιακές απαιτήσεις(3.5% πλεονάσματα) που προκαλούν αυτη την εφιαλτική ύφεση στην οικονομία???
M.V. Πρίν 10 χρόνια μας δάνειζαν για να εξυπηρετούμε το χρέος Μανόλη. Το καίριο λάθος μας (υπέυθυνος ο ΓΑΠ) έγινε το 2010. Τότε έπρεπε εξ αρχής να είχε τεθεί το ζήτημα της αναδιάρθρωσης - ως πακέτο με τις μνημονιακές μεταρρυθμίσεις. Όχι το δεύτερο χωρίς το πρώτο.
Ε.Ζ. M.V. Μα υπήρξε αναδιάρθρωση τέλος του 2011 με το PSI.Εγω πιστεύω οτι η χώρα δεν έκανε πολλα στον τομέα των μεταρρυθμίσεων και ήταν λάθος της ΕΕ που εδωσε μεγαλύτερο βάρος στο εισπρακτικό κομμάτι με τις υπερβολικές αυξήσεις στους φόρους που εξόντωναν τις επιχειρήσεις,και απέτρεπαν την δημιουργία καινούργιων.
M.V. Το PSI ήταν φιάσκο. Όταν οι τόκοι τρέχουν δεν έχεις χρόνο να περιμένεις την ανάπτυξη για να εισπράξεις και να πληρώσεις. Περι αυτού ακριβώς πρόκειται.
Ε.Ζ. Κάτσε βρε Μηνά.Το κούρεμα των ομολόγων κατα 110 ΔΙς και η μείωση των επιτοκίων του σύνόλου σχεδόν του Ελληνικού χρέους στο 1 με 1,5% γιατι ειναι φίασκο?????Πόσο ηταν πρίν τα επιτόκια δανεισμού???Καποια στιγμή θέλω να το εξηγήσεις .
M.V. Τα ομόλογα που κουρεύτηκαν -κατά κύριο λόγο- ήταν των μικροεπενδυτών (ακόμα κλαίνε), των ασφαλιστικών ταμείων και των αποθεματικών των ΑΕΙ. Αναδιάρθρωση σημαίνει γενναία περίοδο χάριτος, επιμήκυνση στο διηνεκές, και ακόμα μεγαλύτερη μείωση επιτοκίων (ειδικά σε περιόδους αποπληθωρισμού-όπως αυτή που ζούμε διεθνώς τα τελευταία 10 χρόνια). Βέβαια, η ζημιά έχει ήδη γίνει.
Ε.Ζ. Mάλιστα .Οι μικροεπενδυτές ,τα ασφαλιστικά ταμεία και τα αποθεματικά των ΑΕΙ κατείχαν ομόλογα ονομαστικής αξίας όσο ειναι σχεδον το ΑΕΠ της χώρας!!!Και ακόμη αν ειναι ετσι ,με την αναδιάρθροση που εσύ προτείνεις(χάρισμα),θα ερχόταν πλήρης η καταστροφή τους.Διάλεξε τι θέλεις.Ή ΤΑ ΟΜΌΛΟΓΑ ΉΤΑΝ ΣΕ Ελληνικά χέρια και κακώς κουρεύθηκαν τόσο πολύ (53%)ή ηταν κατά ένα μικρό μέρος και κακώς δεν υπήρξε η αναδιαρθρωση που εσύ υποστηρίζεις.Αντιφάσκεις και κυρίως δεν λες κουβέντα για την καταστροφικη καθυστέρηση της αξιολόγησης(3 χρόνια),τις ανεκδιήγητες πολιτικές αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ που το κόστος (86 δίς κατα τους συντηρητικούς υπολογισμούς της τραπεζας της Ελλαδας συν δυο ακόμη μνημόνια)επωμίζεται τώρα η χώρα.

Κωνσταντίνος Καζανάκης
M.V. χαρά στην υπομονή σου,
να κάθεσαι και απαντάς σε ένα θαυμαστή του… Βενιζέλου,
που σου λέει ότι: "[...] Μα υπήρξε αναδιάρθρωση τέλος του 2011 με το PSI.
[...] Το κούρεμα των ομολόγων κατά 110 δισ. και η μείωση των επιτοκίων του συνόλου σχεδόν του Ελληνικού χρέους στο 1 με 1,5% γιατί είναι φιάσκο????? [...]".
Εγώ θα τον ρωτούσα πώς -και αφού υπήρξε αναδιάρθρωση το 2011-
πώς -και αφού υπήρξε κούρεμα 110 δισ. €-
το χρέος (και ως ποσόν και ως ποσοστό επί του ΑΕΠ),...
αυξήθηκε εν συνεχεία;
ας δούμε τους αριθμούς:
2011: χρέος 348,5 δισ. € ή 152,6% του ΑΕΠ
2012: χρέος 305,1 δισ. € ή 159,6% του ΑΕΠ
2013: χρέος 320,5 δισ. € ή 177,7% του ΑΕΠ
2014: χρέος 319,7 δισ. € ή 180,1% του ΑΕΠ.
Και έρχεται η... καταραμένη Αριστερά.
Και την πολεμούν με λύσσα και μανία, οι επικυρίαρχοι τοκογλύφοι απέξω
χέρι-χέρι με την Πέμπτη Φάλαγγα της Δεξιάς από μέσα,
μαζί και ο φίλος σου!
Και υπάρχουν capital controls, και οι τράπεζες είναι κλειστές.
Και στο μεγάλο κόλπο ανατροπής της κυβέρνησης της Αριστεράς
συμμετέχει ακόμη και ο...Σουλτάνος:
34.442 πρόσφυγες το 2014,
847.863(!) το 2015!
το αποτέλεσμα;
2015: χρέος 311,5 δισ. € ή 176,9% του ΑΕΠ!
Και συνεχίζει ακάθεκτος ο αντι-αριστερός φίλος σου:
"[...] τις ανεκδιήγητες πολιτικές αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ που το κόστος (86 δισ. κατά τους συντηρητικούς υπολογισμούς της Τράπεζας της Ελλάδας συν δυο ακόμη μνημόνια) [...]".
Και δεν τον ρωτάς λοιπόν,
πώς γίνεται να επιβάρυνε η Αριστερά το χρέος με... 86 δισ. €,
και εκείνο να… μειώθηκε (για πρώτη φορά το 2015),
κατά 8,2, ολόκληρα, δισ. €, και κατά 3,2 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ;
είπαμε μαύρη προπαγάνδα, αλλά και τόσο πια;
Και τι συνέβη το 2015;
μήπως, ανέλαβε η Αριστερά; τυχαίο; (καθόλου) δεν νομίζω!
Αλλά ξέρεις, αυτός μας έχει δει για πανηλίθιους!
πανηλίθιος είναι, όμως, εκείνος που θεωρεί τον άλλον ως τέτοιον,
και τον εαυτό του... πανέξυπνο! 

http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/ki-omos-xreos-einai-mia-poly-sygxroni-istoria

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου