Λευκό & άκυρο. Γιατί όχι. Μια συνομιλία.

Maria Plevri Κωνσταντίνος Καζανάκης ως τριτεκνη και μη εγγεγραμμένη ακόμη στο σύλλογο, που πρέπει να πράξω σχετικά άμεσα, μπορώ να πω ότι δεν έχω κανένα όφελος από το κράτος.
Επίσης το φετινό, περσινό επίδομα, δεν τι πήρα επειδή είχα εκκρεμότητες άλλων χρόνω.ν. Δεν το ήξερα αυτό.
Φαίνεται οι εκκρεμότητες αναιρούν την τριτεκνια.
Η αλήθεια είναι ότι το κράτος έχει αρκετά χρόνια να δείξει μια τάση σε κριτήρια αύξησης του πληθυσμού. Οι νέοι δε γεννάνε.
Υπάρχει και ένα κενό που θα ήθελα να συζητήσω για μονκγονεικες τριτεκνες. Όταν θα κάνω την εγγραφή θα ρωτήσω και για αυτό, επειδή δεν φαινεται να υπάρχει αντίστοιχος σύλλογος, και ως εκ τούτου καμμια αντίστοιχη αναφορά.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Maria Plevri κανένα όφελος από το κράτος; και αυτά που έχει επιτύχει ο σύλλογος τι είναι; Για το οτι δεν πήρες το επίδομα: οι εκκρεμότητες δεν αναιρούν καμία τριτεκνία, αλλά όταν χρωστάς επόμενο είναι ότι θα σου παρακρατηθούν. Οι νέοι πράγματι δεν γεννούν, δυστυχώς, αλλά γι' αυτό δεν φταίνε οι ίδιοι, αλλά οι ελεεινοί της αντίδρασης που μας διέλυσαν, και τώρα έχουν τη μούρη να μας ζητούνε να τους... ξαναψηφίσουμε.

Maria Plevri Κωνσταντίνος Καζανάκης το σχόλιο μου δεν είναι πολιτικό και δεν ήταν θέμα χρέους αλλά τυπικό ζήτημα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Σε κάθε περίπτωση άλλες χώρες δίνουν κίνητρα για γέννηση τέκνων. Εμείς είμαστε μια χώρα που γερνάμε. Οι 2 γονείς κάνουν ένα παιδί. 2 συνταξιούχοι αυριανοι έναν εργαζόμενο. Δε με αφορά ιδιατερα το ποιος θα λύσει ένα τέτοιο θέμα αλλά σίγουρα υπάρχει.
Και αν σήμερα έχουμε θέμα αναλογίας εργαζομένων με συνταξιούχους, φανταζομαι αύριο.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Maria Plevri μα δεν γίνεται τίποτα χωρίς πολιτική απόφαση! Άρα το σχολιό σου είναι βαθύτατα πολιτικό, θέλοντας και μη: αν δεν μας είχαν διαλύσει, η οικονομία θα λειτουργούσε, οι νέοι θα είχαν δουλεια (άρα εισόδημα), που θα τους επέτρεπε να κάνουν παιδιά...

Maria Plevri Κωνσταντίνος Καζανάκης μας διέλυσαν και διαλυθηκαμε. Μια συνυπευθυνοτητα υπάρχει. Μια κοντόφθαλμη ματιά.
Δε νομίζω ότι η παρούσα κυβέρνηση πάρα τις υποσχέσεις είναι τόσο διαφορετική από άλλες, αλλά επειδή είναι νεαρή, έχει έναν χρόνο να δείξει κάτι άλλο ίσως.
Τώρα για το ποιοι μας έφεραν εδώ, εκτός από πολιτικοί λόγοι είναι και κοινωνικοί.
Η κότα έκανε το αβγό η το αβγό την κότα.
Πίστευα κάποτε από χαμηλά στα ψηλά αλλάζει ο κόσμος.
Μετά περίμενα από ψηλά στα χαμηλά.
Τώρα δεν περιμένω τίποτα.

Kostas Varverakis Η σημερινή κυβέρνηση έχει μια διαφορετική προσέγγιση του δημογραφικού. Προσπαθεί να δώσει βοήθεια για το πρώτο και δεύτερο παιδί, ειδικά σε οικογένειες με χαμηλό εισόδημα. Οι σύλλογοι τριτέκνων και πολυτέκνων πιέζουν για να δοθούν επιπλέον κίνητρα σε μια οικογένεια να κάνουν τρία παιδιά και άνω. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή ο μέσος όρος στην Ελλάδα είναι λιγότερο από 1,5 παιδί ανά οικογένεια. Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη να δοθούν επιπλέον κίνητρα. Ένα βασικό μέτρο θα είναι η πλήρης εξομοίωση των τριτέκνων με τους πολύτεκνους.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Maria Plevri από την κεφαλή βρωμεί το ψάρι! Βάλαμε, βέβαια, και <εμείς> το χεράκι μας αφού τους ψηφίζαμε! Κι ακόμη: 60.000 πολίτες (μια ολόκληρη πολιτεία δηλαδή), εισέπρατταν συντάξεις πεθαμένων, επιβαρύνοντας το ΙΚΑ 2 δια. ευρώ ετησίως! Ακόμη και σήμερα των 95% των αγροτών δηλώνει ετήσιο εισόδημα έως 5.000 ευρώ. Και αν προσθέσεις τα στρέμματα που έχουν δηλώσει, θα φτάσεις στην Αίγυπτο! Από τα ψηλά τώρα: 350.000 άνεργοι έχουν ξαναβρεί τις δουλειές τους, και όλοι οι οικονομικοί δείκτες της χώρας έχουν πάρει τα 'πάνω τους, ενώ οι κυβερνώντες κάνουν καλή διοίκηση και σέβονται το δημόσιο χρήμα. Αυτά υπήρχαν μέχρι το 2014;

Maria Plevri Κωνσταντίνος Καζανάκης θα πω πάλι ότι αν θέλω να το ψάξω, ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν υπήρχαν ποτέ. Επίσης από το νοικοκυρη Έλληνα, πήγαμε στο λαμογιο Έλληνα και αυτό εγινε και με την πολιτική και με την ανοχή του κόσμου. Το αν η σημερινή κυβέρνηση σέβεται η όχι το δημόσιο χρήμα δεν ξέρω. Ξέρω ότι ήμουν στα κάγκελα με τις προηγούμενες για τις ενοικιάσεις δημοσίων αγαθών, ενώ τώρα έχουμε εκποιησειςβγιαβ99 χρόνια. Δεν μου φαίνεται σεβασμός της δημόσιας περιουσίας αυτός.
Στη δουλειά μου έχουμε βάλει μια σχετική τάξη σε έναν χαμό, αλλά πάντα προσπαθούσαμε.
Η κουβέντα για να κρίνεις πολιτικά τις κινήσεις του καθενός είναι μεγαλη, αλλά αν θέλω να πω ένα πράγμα μόνο για να διαφωνήσω είναι οι εκποιησεις περιουσίας πληρωμένη ήδη από Έλληνες.
Με πενιχρό αντάλλαγμα.
Όπως έχω πει πολλές φορές, χώρα που δεν της ανήκουν οι επικοινωνίες, το νερό, το ρεύμα, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, δεν είναι χώρα.
Από ότι καταλαβαίνετε διαφωνώ αολα για να διαφωνήσω. Δε νομίζω ότι και αυτή η κυβέρνηση έχει κάνει καλγ διαχείριση των δημοσίων αγαθών.
Ούτε οι άλλες έκαναν. Και θα προτιμούσα κάποιος να σεβαστεί κάποτε τον πολίτη αντί το χρήμα. Άσχετα με το αν το χρήμα είναι απαραίτητο για τη διαβίωση.
Επίσης θα προτιμούσα κάποιον να σέβεται τον άλλον, και τη διαφορετικοτητα του στην αλλγ άποψη, αντί να προσπαθεί να επιβάλει το εμείς και εσείς.
Το έχουμε πληρωμένο απο την αρχαιότητα αυτό.
Αν θέλετε να σας απαντήσω ειλικρινά, από το 14 περίμενα προσωπικά αλλά πράγματα και πρόγραμμα που δεν τα είδα. Ίσως τα δω σε μια νέα θητεία, ίσως ποτέ.
Ειμαι εντελώς απογοητευμένη με το πως λειτουργούν οι πολιτικοί, πως λειτουργούν οι οπαδοί τους, και πληγωμένη που ως φίλαθλος απλά πρέπει να μην βλέπω το άθλημα.
Είμαστε ένας λαός, με πολλές στραβές αντιλήψεις που πρέπει να εκλείψουν. Θεωρώ το να ξεκινήσει κάνεις με τη βασική αρχή παιδείας σεβασμού του άλλου είναι καλό, οποιος και αν είναι ο άλλος. Αλλγ σεξογαλικοτητα, άλλο κομμα, άλλη εμφάνιση, άλλο οτιδήποτε.
Φτάσαμε σε μια κρίση που αντί να μας το μάθει αυτό, συνεχίζει να πόλωνει.
Ειμαι ενάντια σε όποιον πόλωνει.
Άλλο η κριτική άλλο η πόλωση.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Maria Plevri πολύ φοβούμαι ότι είσαι θύμα της πιο μαύρης προπαγάνδας της αντίδρασης! Παράδειγμα: αν σε ρωτήσω πότε και πώς υποθηκεύθηκε ΟΛΗ η Ελλάδα, πότε και πως θα μου απαντήσεις; μία είναι η απάντηση: τον καιρό που κουμάντο έκανε η αντίδραση, με το πρώτο Μνημόνιο! το οποίο ποιος το έφερε, οέο; Αυτή η κυβέρνηση κατάφερε να μπει μέσα στον έλεγχο της (υποθηκευμένης), δημόσιας περιουσίας και γι΄αυτό... κατηγορείται από τους αντιδραστικούς για τα περιβόητα 99 χρόνια! αλλά μην το κάνεις κι εσύ, έλεος! και όποιος σέβεται το δημόσιο χρήμα, σέβεται και αυτόν που το καταβάλλει, εννοείται, πολύ περισσότερο! έτσι δεν είναι; 750 εκ ευρώ εξοικονομήθηκαν, π.χ., από τα δημόσια έργα των Ε.Ο., και οι εθνικοί οδοί της ρεμούλας ολοκληρώθηκαν! πόσα χρόνια η Ε.Ο. Κορίνθου-Πατρών φτιαχνόταν, με την αντίστοιχη αιμορραγία, μήπως θυμάσαι; Για τα προγράμμματα που λες: μα το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που τόσο λοιδωρούσαν οι αντιδραστικοί, έχει υλοποιηθεί κατά 85%! σου είπα, π.χ., για τους 350.000 άνεργους που ξαναβρήκαν τις δουλειές τους, αλλά το προσπέρασες! γιατί; σου έγραψα για τους οικονομικούς μας δείκτες που έχουν πάρει τα 'πάνω τους, αλλά και αυτό το αγνόησες, επιμένοντας στο αφήγημα της Χούντας πως όλοι είναι οι ίδιοι! Ε, λοιπόν, σταδιακά ξεφεύγουμε από τον βούρκο, και όχι επαναστατικά όπως θα ήθελες, ο καιρός των επαναστάσεων είναι, δυστυχώς, μακριά! Ποια τάξη έχει πληρώσει το μάρμαρο; μα εκείνη που έβαζε, εν πολλοίς, το χέρι στο μέλι, και δεν μπορεί να την κοπανήσει για τόπους μακρινούς και ονειρεμένους: η μεσαία! η ελίτ, το κουμάντο της το είχε κάνει εγκαίρως, βλέποντας την επέλαση της Αριστεράς! και ποια τάξη έπρεπε να ενισχυθεί; μα η φτωχότερη. Άρα: η μεσαία τάξη ενισχύει τη λούμπεν. Σωστό; πολύ! Όλα αυτά, όμως, θα ήταν εις μάτην, αν η χώρα δεν είχε αλλάξει ρότα. Και αυτό οφείλεται στον καπετάνιο και στο πλήρωμα, βεβαίως, βεβαίως! Και όταν το καράβι από τα βράχια που πήγαινε γυρίζει προς τα ανοιχτά και τη σωτηρία από ένα καινούργιο καπετάνιο και το πλήρωμά του, ε, δεν τους αλλάζεις για να ξαναβάλεις αυτούς που το βούλιαξαν! αν το κάνεις, είσαι άξιος της μοίρας σου! Για την πόλωση: μα ποια πόλωση; την τεχνιτή που δημιουργεί η αντίδραση, για να κλέψει ψήφους; ποιος εργάζεται για την ενότητα; μήπως αυτός που πρότεινε ένα δεξιό για Πρόεδρο της Δημοκρατίας; για σκέψου τα όλ' αυτά, και τα ξαναλέμε!

Κωνσταντίνος Καζανάκης Maria Plevri για τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που γράφεις: πονεμένη ιστορία, και γράμμα (σχεδόν) κενόν εν τω Καπιταλισμώ! από τη στιγμή που όλα πωλούνται και όλα αγοράζονται, όλα είναι δυνατά. Δες, π.χ., τον ελεγκτικό οργανισμό που αποκαλείται αδέκαστος (λέμε τώρα), Δικαιοσύνη: ακόμη κι εκεί, (σχεδόν) ό,τι πληρώνεις παίρνεις. Για να μην πω ποιοι κατάργησαν το <Πόθεν έσχες>, που η Αριστερά, προς τιμήν της, προσπάθησε, για πρώτη φορά, να εφαρμόσει! Και είναι προς έπαινον, (της Αριστεράς και πάλι), που και πάλι για πρώτη φορά επέβαλε, π.χ., την χρεωστική και την πιστωτική κάρτα, την πληρωμή μέσω Τραπέζης και άλλα παρόμοια μέτρα, ώστε να περιορίσει τη φοροδιαφυγή. Αύξησε και πάρα πολύ το πρόστιμο για ανασφάλιστη εργασία. Όμως: αν δεν υπάρχει συνείδηση, ό,τι μέτρο και να πάρει κανείς, θα πάει στον βρόντο: ακόμη και αν οι μισοί γίνουμε χωροφύλακες των άλλων μισών, λαδώνοντας κανείς τον... χωροφύλακά του θα κάνει τη δουλίτσα του. Και πως αποκτάται η συνείδηση; μα μέσω της παιδείας φυσικά. Και λέγοντας <παιδεία>, δεν εννοώ μόνο το Σχολείο, αλλά όλα: οικογένεια, φίλοι, τηλεόραση, κοινωνικοί χώροι κλπ. Ειδικά το Σχολείο χάθηκε από τη στιγμή που ο καθηγητής άνοιξε παραμάγαζο (φροντιστήριο) , για τους μαθητές του(!), ακριβώς δίπλα του...

Maria Plevri Κωνσταντίνος Καζανάκης χαίρομαι που πιστεύετε ότι είμαστε σε πορεία ανόδου και εκλογικευσης. Προσωπικά δεν το βλέπω, και ξαναλέω δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένα κόμματα.
Η άποψη μου έχει να κάνει περισσότερο και με τον κόσμο που βλέπω και με τους πολιτικούς που ακούω.
Οσο για το αν ξέρω, τι ξέρω και πως το ξέρω, δεν θα έκανα εικασίες.
Δεν έχω βιωσει κάποια αλλαγή. Δεν έχω δει κάποια αλλαγή. Ίσα ίσα βλέπω μια παλαιοκομματικη αντίληψη να αναπτύσσεται από όλους προς όλους. Μια αντίληψη που πίστευα αφελως ότι ήταν ξεπερασμένη πριν χρόνια.
Δεν οαραμυθιαζκμαι από κανένα κόμμα επειφη δεν ανήκω σε κανένα κόμμα.
Γενικά δεν παραμύθιαζομαξ, δεν ειναξ πλέον ίδιον μου. Με εξαίρεση το ΟΧΙ. Εκεί μπορώ να δηλώσω οαραμυθιασμενη και αδειασμενη.
Δεν κατακρίνω κανένα αλλά κανένας δεν με ευχαριστεί.
Όταν κληιω στην κάλπη να ψηφίσω για άλλη μια φορά ποιοον θεωρώ τον λιγότερο κακκ, θα πάθω κατάθλιψη. Δυστυχώς δεν έχω την πολυτέλεια να είμαι εκστασμενη με την πολιτική κάποιου ώστε να έχω καταστακαγμενκ νου, και ήσυχη συνείδηση. Χαίρομαι όμως πολύ όταν κάποιος ειναι τόσο σίγουρος για τις επιλογές του. Φέρνει και ψυχική ειρήνη αυτο.
Καλο σας βράδυ εύχομαι και καλά Χριστούγεννα. Και είθε ο, τι πιστεύετε να είναι αληθινό.

Δημήτρης Μοάτσος Maria Plevri
Χρόνια πολλά! Σας ζηλεύω για την υπομονή σας.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Maria Plevri ευχαριστώ και αντεύχομαι, με την προτροπή να αισιοδοξίσουμε και να πιστέψουμε ότι είμαστε στον σωστό δρόμο! Ο λαός μας έχει περάσει δυσκολότερα και επιβίωσε, γιατί όχι τώρα; Και για δες, όταν ήταν πάλι σε απελπιστική θέση, σε ποια πολιτική στράφηκε; μήπως σε εκείνη της Αριστεράς; Ένα είναι σίγουρο: η απαισιοδοξία, η άρνητικότητα, η παραίτηση, η αποστασιοποίηση, η έλλειψη ενδιαφέροντος, η απόρριψη των πάντων και η ηττοπάθεια δεν οδηγούν πουθενά, ή μάλλον οδηγούν στους ίδιους που μας διέλυσαν, για να μας θάψουν οριστικά και αμετάκλητα. Και δεν είμαι αισιόδοξος χωρίς αιτία, ούτε για... ψυχοθεραπεία: ο γεγονός ότι 350.000 άνεργοι ξαναβρήκαν τις δουλειές τους, αυτό και μόνο θα μου έφτανε! και δεν είναι μόνον αυτό. Αισιοδοξία, λοιπόν, και ανασκούμπωμα για δουλειά, σεβασμός στο κράτος, και στήριξη της Αριστεράς. Η απόρριψη όλων των πολιτικών γραμμών και όλων των πολιτικών προσώπων ΔΕΝ είναι η λύση. Γι' αυτό και οι Αρχαίοι θεωρούσαν αχρείους (άχρηστους, δηλαδή), όσους ήταν απολιτίκ. Και η Χούντα καταδίκαζε όλα τα κόμματα, για να κυνηγάει, όμως, μόνο την Αριστερά! Λοιπόν;

Maria Plevri Κωνσταντίνος Καζανάκης το να είσαι ον πολιτικό δεν σημαίνει κομματικοποιημενο.
Οσο για την απογοήτευση δεν θα σας ευχόμουν να πέσετε στην ανάγκη του ΕΣΥ όπως έχει δυστυχώς συμβεί σε εμένα.
Έχω τις ίδιες θέσεις σε ότι αφορά τον αρχείο άνθρωπο, διαφέρουμε ως προς τον τρόπο που μεταφράζουμε το τι σημαίνει πολιτικό ον.
Ξέρετε και το λευκό είναι πολιτική πράξη.
Η εκλογή του σύριζα ήταν σε ένα μεγάλο κομμάτι εκλογή δυσαρέσκειας σε όλους τους άλλους, και γιαβαυτο κιόλας εξακολουθεί τε τη ρητορική αυτή.
Το καλό είναι για μένα ότι ούτε οι άλλοι έκαναν την αυτοκριτική τους, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε αυτό που οποίος ήθελε να τον στηρίξει, και όχι να τον ψηφίσει ως διαμαρτυρία, ήθελε. Ξαναγύρνα με λοιπόν σε ένα δίπολο επιλογής του χειρότερου κακού, επειδή κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι έτσι πρέπει να είναι.
Ίσως πρέπει να διαβάσετε τι γίνεται αν υπάρξει πληθώρα λευκών.
Από την αλλγ ο Έλληνας ΟΦΑ, προσπαθεί να δει ποιος θα είναι ο επόμενος α τον στηρίξει και να καεοωθει κάτι.
Ανώριμοι πολιτες, ανώριμοι πολιτικοί.
Καλημερα σας, και καλές γιορτές.

Κωνσταντίνος Καζανάκης Σ’ ευχαριστώ, αγαπητή Maria Plevri, και αντεύχομαι. Δεν σου κρύβω, δε, ότι έχω χαρεί πάρα πολύ την ωραία κουβέντα μας, πράγμα πολύ σπάνιο στο διαδύκτιο, και ειδικά στο fb, όπου οι συζητήσεις γίνονται... δι’ αποφθεγμάτων: οι περισσότεροι την έχουν δει... Κομφούκιοι! Για το ΕΣΥ: το χρειάστηκε ο μικρός μου γιός, όταν εγχειρίστηκε στον Βόλο. Άψογοι όλοι τους και υπήρξε μέχρι και βοήθεια στο σπίτι! πώς, τώρα, σε εσένα δεν πήγαν τα πράγματα καλά; θα είναι μια εξαίρεση του κανόνος, απ’ ό,τι ακούω και από φίλους που το χρειάστηκαν.
Για το λευκό: ναι η άρνηση συνιστά πολιτική θέση, υπό την έννοιαν ότι έτσι βοηθάς την αντίδραση: οι δικοί της ποτέ δεν ψηφίζουν λευκό! λευκό ψηφίζουν, σχεδόν πάντα, μόνο όσοι στήριξαν προοδευτικές παρατάξεις, παρασυρόμενοι από το συναίσθημα!
Αυτοί που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ήταν οι απογοητευμένοι: αυτοί πέρασαν στη Χ.Α., στο Ποτάμι και στα άλλα μαϊμού κόμματα της αντίδρασης! Αυτοί που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ, τον ψήφισαν ενσυνείδητα, και όσοι από αυτούς βάζουν κάτω την απλή λογική χωρίς το συναίσθημα ΔΕΝ απογοητεύθηκαν!
Και τι λέει η απλή λογική; μα το ευνόητο: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να τα κάνει όλα, αφού ηττήθηκε! προσπάθησε να αντισταθεί, αλλά η αντίδραση είχε κάνει... καλή (προδοτική) δουλειά: μας είχε παραδώσει δεμένους χειροπόδαρα και σιδηροδέσμιους στους δανειστές-δυνάστες μας! Παρόλ’ αυτά αντισταθήκαμε αλλά το πληρώσαμε!
Κάνε, αν θέλεις, την ιστορική αναλογία: Οι ναζί έχουν κατακτήσει όλη την Ελλάδα, και ο λαός μας αντιστέκεται μέσω, κυρίως του ΕΛΑΣ που οργάνωσε (όπως πάντα στα δύσκολα!), η Αριστερά! Πολλοί κατηγόρησαν τον ΕΛΑΣ ότι με το να κάνει ανταρτοπόλεμο, είχε ως συνέπεια τα γερμανικά αντίποινα. Αυτοί ήταν, όμως, οι γερμανοτσολιάδες! Το ανάλογο δεν συμβαίνει και σήμερα; πάλι ο λαός δεν πληρώνει την αντίσταση που προβάλει η κυβέρνηση;
Για το ΟΧΙ στο οποίο αναφέρθηκες: ΔΕΝ ήταν εντολή εξόδου από την Ε.Ε., ούτε για στάση πληρωμών, βεβαίως, βεβαίως• για κάτι άλλο ήτανε!
Αλλά θα με ρωτήσεις: και γιατί δεν χτυπήσαμε το χέρι στο τραπέζι; μα διότι δεν είχαμε τα (οικονομικά) φόντα! πόσο χρωστούσαμε; 360 δισ. €, 11.000.000 άνθρωποι, άρα περί τα 33.000 € το κεφάλι, και αν θεωρήσεις ότι οι εργαζόμενοι αριθμούν περί τα 3,5 εκ., τότε έχουμε περί τα 100 χιλιαρικάκια € ανά εργαζόμενο, ο οποίος καλείται να τα πληρώσει από τον γλίσχρο μισθό των 350-850 €! Και τι μας έλεγαν οι αντιδραστικοί (του ξερο-Ποταμιού συμπεριλαμβανομένου); δουλέψτε μαύροι να τα πληρώσετε! και τι έκανε η Αριστερά; απαίτησε (και κέρδισε!), μεγάλη περίοδο χάριτος, όπως, ακριβώς είχε εξαγγείλει προεκλογικά, αναφερόμενη στο παράδειγμα της Γεμανίας! και το συγκεκριμένο ιστορικό παράδειγμα θα συνεχιστεί μόλις πατήσουμε στα (οικονομικά) πόδια μας: τότε θα χτυπήσουμε το χέρι στο τραπέζι και δεν θα πληρώσουμε όπως, ακριβώς, και η Γερμανία! Κι αυτό θα το κάνει μόνο μιά κυβέρνηση της Αριστεράς και καμία (μα καμία!), άλλη!
Και είναι γεγονός ότι μπορούσαμε, το 2015, (τότε που οι πιστωτές μας διακρατούσαν δικά μας ομόλογα), να χτυπήσουμε το χέρι στο τραπέζι, αλλά δυστυχώς πέσαμε ’πάνω σε ένα πανηλίθιο προδότη: παρ’ όλες τις συμβουλές που του έδιναν ακόμη και νομπελίστες οικονομικοί σύμβουλοί του, μας παρέδωσε προδίδοντάς μας!
Θα έλθει, όμως, η ώρα, κι ας μας διώξουν απ’ όπου θέλουν: έχοντας τον παρά μας και την κερά μας, δεν θα έχουμε κανένα ανάγκη! Και πώς θα σταθούμε, ξανά, όρθιοι; (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Κωνσταντίνος Καζανάκης (1η ΣΥΝΕΧΕΙΑ & ΤΕΛΟΣ). Γι’ αυτό χρειαζόμαστε τρία, κυρίως, πράγματα:
α. Δουλειά οργανωμένη, αποδοτική, αποτελεσματική, ανταποδοτική, σοβαρή, που θα παράγει υπηρεσίες και προϊόντα αξιόπιστα, ποιοτικά και ανταγωνιστικά: αυτή την έχουμε ξεκινήσει ήδη. Τέρμα το εμείς στα καφενεία και οι ξένοι στο χωράφι. Μόνον έτσι θα έχουμε τα προς το ζην απαραίτητα, θα μπορούμε να αγοράζουμε ό,τι δεν παράγουμε, θα έχουμε ικανή Εθνική Άμυνα, και δεν θα ’χουμε κανένα κ@ρατά ανάγκη: «Με τον παρά μου και την κερά μου», έτσι δεν είπαμε; και αυτό δεν ισχύει σε ένα (παγκόσμιο, πια, δυστυχώς), καπιταλιστικό κόσμο;
β. Κράτος που να το σεβόμαστε και να το στηρίζουμε. Χωρίς αξιόπιστο κράτος, δεν πάμε πουθενά. Και κάποτε θα πρέπει να καταλάβουμε πως το κράτος είμαστε εμείς, και όχι οι… γείτονες! Βαράμε το κράτος μας; θα έλθει η ώρα που θα το πληρώσουμε
όπως, ακριβώς, συνέβη πρόσφατα, και έχει συμβεί και στο παρελθόν, όχι μία φορά, αλλά Ιστορία δεν διαβάζουμε!
γ. Άξια κυβέρνηση, που να στελεχώνεται από τίμιους και ικανούς πατριώτες. Χωρίς αυτήν, χωρίς άξιο καπετάνιο και πλήρωμα δηλαδή, είμαστε χαμένοι! και αυτή, ευτυχώς, την έχουμε! Και, φυσικά,
δ. Χρόνο, για να αποδώσει η δουλειά μας: τα ερείπια σαράντα χρόνων δεν ανατάσσονται σε… σαράντα ημέρες!
Για να δούμε, τώρα, άλλα δύο σχετικά παραδείγματα:
Αργεντινή: οι Αργεντινοί (41,5 εκ.-130 δισ. $ «μόνο» χρέος, άρα 3.132$ -προσοχή, $-το «κεφάλι»), κάθισαν κάτω, δούλεψαν είκοσι, ολόκληρα, χρόνια, και μετά χτύπησαν το χέρι στο τραπέζι στους τοκογλύφους! Στη συνέχεια το... μετάνοιωσαν, και ψήφισαν το 2015 -αν είναι δυνατόν!- το δικό τους ζαβό, για να τους... ξαναφέρει το ΔΝΤ!
Η Ισλανδία, πάλι, είναι διαφορετική περίπτωση: δανείστηκαν 107 δισ. $ 220.000 μόνον άνθρωποι (άρα περί τα 486.000 $ το κεφάλι!), και μετά... δεν τα πλήρωσαν, γιατί δεν μπορούσαν! Και είχαν το θάρρος, το θράσος και την τόλμη, να πουλήσουν και μούρη, λέγοντας στους πιστωτές τους: μα αφού ξέρατε πως δεν θα μπορούσαμε να τα πληρώσουμε, γιατί μας τα δανείσατε(!); ρουφάτε, τώρα την πορτοκαλάδα σας! και πώς θα τους τα έπαιρναν αφού δεν τους κρατούσαν από πουθενά; μόνο με πόλεμο! αλλά έχεις δει εσύ καμιά τράπεζα να... βομβαρδίζει μια χώρα για να πάρει τα δανεικά της πίσω; Κάπως έτσι οι Ισλανδοί αποκατάστησαν και τα τρισέγγονά τους!
Ψηφίζοντας, λοιπόν, λευκό ή απέχοντας, (αφού «απογοητευθήκα-με» από την Αριστερά, η οποία δεν έκανε την απόλυτη ανατροπή γιατί ηττήθηκε αφού ήμασταν προδομένοι), θα ξαναφέρουμε, όπως οι Αργεντίνοι, τους ίδιους που... μας βούλιαξαν! πώώώς το βλέπεις αυτό;
Αν, πάλι, εσύ έχεις άλλη πολιτική σκέψη και άλλη πολιτική λύση, κατεβαίνεις στον λαό και δοκιμάζεσαι. Αλλά να είσαι σίγουρη ότι πολιτική λύση του στιλ: ψηφίστε λευκό ή απέχετε, δεν θα έχει καμιά τύχη! Κανένα δεν θα πείσεις, και κανείς δεν θα σε εμπιστευ-θεί: οι προοδευτικοί γιατί πολύ καλά γνωρίζουν ότι εκτός κομμά-των λύση δεν υπάρχει, οι δε αντιδραστικοί θα τρίβουν τα χέρια τους γιατί θα κόψεις ψήφους από από τις προοδευτικές δυνάμεις!
Λοιπόν τι λες; είσαι σίγουρη ότι το λευκό ή/και η αποχή είναι η λύση; Αυτά τα... ολίγα, και άντε να χαλαρώσουμε, Χριστούγεννα γαρ!