Αναμνήσεις από τα παιδικά χρόνια... Του Κ. Γ. Καζανάκη

 

Με αφορμή ανάρτηση φίλου για τη συνοικία της Αγίας Τριάδας,

έγραψα το παρακάτω κείμενο:

Μου θυμίζει η Αγία Τριάδα το Ηράκλειο που μεγάλωσα!

Παίζαμε στο νοτιοδυτικό "τέταρτο" της εντός των τειχών, εννοείται, πόλης

από το Μαρτινέγκο ως την Πλατεία Κορνάρου,

κι από κει στο Πανάνειο.

Κάπου εκεί ήμασταν... χαμένοι, χωρίς να ανησυχεί κανείς!

Φυσικά κάναμε και τις εξερευνήσεις μας.

Σε μια απ' αυτές φτάσαμε ως τη Βίγλα.

(Πύλη Ιησού, επάνω στα τείχη, όπου υπήρχαν χαμόσπιτα.)

Αργότερα φτάσαμε μέχρι το λιμάνι,

όπου κάποιοι ψάρευαν και οι πιο τολμηροί κολυμπούσαν τα καλοκαίρια.

Κι όταν οι μανάδες μας μάς ζητούσαν,

έβγαιναν στο παράθυρο και φώναζαν τα όνοματά μας˙

αγορίστικα πάντα,

τα κορίτσια δεν ήταν της... περιπέτειας, ούτε του ποδοσφαίρου!

"Τάάάκη", "Μάάάρκο", "Φάάάνη"

Κι εμείς μόλις τα ακούγαμε τρέχαμε... πανικόβλητοι,

πιστοί στη μητριαρχική κοινωνία,

αφού πρώτα ενημερώναμε τους φίλους˙ η παρέα πάνω απ' όλα:

"Ρε σεις, φεύγω, με φωνάζει η μάνα μου!"