Πώς και γιατί ο πόλεμος;

Γιατί και πώς ο πόλεμος;

μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με ένα βετεράνο της Κύπρου.

G.V.: Λόγω της ημέρας… Δεν ήθελα να σκοτώσω Τούρκο κανείς μας δεν ήθελε στην αρχή αλλά μετά τους πήρε ο διάολος όλους όσους μπορούσαμε φάγαμε ΕΛ.ΔΥ.Κ 1974 Γιατί μας έχουν κάνει πολλά ........

Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Τι φταίει και ο στρατιωτάκος, να σκοτώσει και να σκοτωθεί...

G.V. Πάνω απ' όλα σκέφτεσαι τον εαυτό σου όταν ο άλλος επιτίθεται πολεμάς για πάρτη σου και μετά για όλους τους πίσω σου για την πατρίδα ο πόλεμος είναι κακό πράγμα σίγουρα είναι Αλλά προέχει η ζωή Κώστα μου

Κωνσταντίνος Καζανάκης G.V.

αυτός είναι ο φαύλος κύκλος του πολέμου:

αν δεν σκοτώσεις θα σε σκοτώσουν!

Το ζήτημα είναι γιατί ο πόλεμος;

μήπως είναι θέμα ιδιοκτησίας,

άρα είναι συνυφασμένος με το συγκεκριμένο

πολιτικο-οικονομικό-κοινωνικο σύστημα

που -δυστυχώς- έχει επικρατήσει σ΄ όλο σχεδόν τον κόσμο;

κι αν συνεχιστεί αυτό το βιολί ο πλανήτης Γη

θα είναι σε λίγο ένας νεκρός πλανήτης,

αν γλυτώσει από την οικολογική καταστροφή,

η οποία στο ίδιο καταραμένο σύστημα οφείλεται!

G.V. Έχουμε μεγάλη κάσα βρε Κώστα με τους Tούρκους τι θα λέμε τώρα ότι δε γνωρίζουμε τι παίζεται αφού έχεις παιδί στην Κύπρο έχεις διαβάσει τα πάντα δεν ξέρεις τι λέω τι να κάνουμε; Πάνω απ' όλα η ζωή

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Επιμένω, Γ., ότι οι λαοί δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα

και αυτό που θέλουν είναι να ζήσουν εν ειρήνη,

η οποία είναι η εντελώς απαραίτητη συνθήκη

για να δουλέψουν και να δημιουργήσουν.

Και θα σου ξαναπώ για τον Καπιταλισμό:

είναι το σύστημα που μπορεί να εκλεγεί ένας Χίτλερ π.χ.,

και να βάλει φωτιά σ' όλη τη γη!

ή ένας Ερντογάν

ο οποίος εκπροσωπώντας την άρχουσα τάξη της γείτονος

και τον εθνικισμό της,

μπορεί να επιτεθεί αύριο στην πατρίδα μας ή/και στην Κύπρο,

για να κατακτήσει εθνικά μας εδάφη,

και για να πατήσει πόδι στους υδρογονάνθρακες

(να τη η ιδιοκτησία που λέγαμε!).

Και τότε ο Έλληνας και ο Κύπριος στρατιώτης

θα σκοτώσουν τον Τούρκο στρατιώτη,

που ούτε τον είδαν ποτέ, ούτε τον ξέρουν!

το ίδιο και ο Τούρκος.

Μιλάμε, δηλαδή, για την απόλυτη σχιζοφρένεια!

και ποιος κερδίζει στέλνοντας τα παλληκάρια του λαού να σφάζονται;

μα ποιος άλλος; το κεφάλαιο!

G.V. Ναι βρε Κώστα μου συμφωνώ Οι πόλεμοι δε χρειάζονται αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με τούρκους Μογγόλους Δεν ξέρεις ότι αυτή η φάρα θέλει το κάτι παραπάνω απ' ότι έχει; Εμείς είμαστε Σε Άμυνα Αυτοί μας επiτέθηκαν το ξέχασες; Ασφαλώς και οι λαοί θέλουν να ζήσουν ειρηνικά κανείς δε λέει το αντίθετο.

Κωνσταντίνος Καζανάκης

Καλημέρα Γιώργη. Εδώ είναι η «διαφορά» μας.

Πρέπει να διακρίνουμε:

μήπως θέλει ο απλός Τούρκος να κάνει πόλεμο,

να σκοτώσει ή να σκοτωθεί;

και άντε να σκοτώσει (λέμε τώρα), αν σκοτωθεί;

γιατί όταν πάει, κανείς, στον πόλεμο,

ξέρει πως θα γυρίσει ζωντανός, υγιής και αρτιμελής;

όχι βέβαια.

Δεν αποκλείεται, βέβαια, να υπάρχουν και κάποιοι πανηλίθιοι

που ονειρεύονται... μάχες, πολέμους, σκοτωμούς,

αναπηρίες και καταστροφές, πιστεύοντας πως είναι... άτρωτοι.

Η συντριπτική, όμως, πλειοψηφία του κόσμου

μισεί και αποστρέφεται τον πόλεμο!

και ποια μάνα είτε είναι Τουρκάλα είτε είναι... αλαμπουρνέζα

θα πει με ευχαρίστηση στον γιό της

«Πήγαινε παιδί μου στον πόλεμο»; καμία!

Συμπέρασμα: αυτοί που κάνουν τους πολέμους

δεν εκφράζουν το κοινό αίσθημα και την συλλογική επιθυμία.

Αυτά επικροτούν την Ειρήνη 100%!

Το ζήτημα είναι, λοιπόν, πως απομονώνονται οι ηγεσίες,

οι οποίες ωθούν και εξωθούν τους λαούς σε πολέμους.

Δυστυχώς, όμως, στο υπάρχον παγκόσμιο, σχεδόν,

πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικό σύστημα,

αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με σιγουριά.

Το αντίθετο θα 'λεγα, αφού το συγκεκριμένο σύστημα

προωθεί τον πόλεμο, στον οποίο στηρίζεται!

Και ξέρεις, τώρα που όλος, σχεδόν, ο κόσμος είναι καπιταλιστικός,

ο κίνδυνος ενός παγκοσμίου πολέμου είναι πολύ μεγαλύτερος.

Ο λόγος είναι ο εξής: όταν οι αγορές κορεσθούν,

ο Καπιταλισμός θα καταρρεύσει νομοτελειακά.

Και για να αποφύγει την κατάρρευσή του, τι κάνει;

καταστρέφει για να ξαναφτιάχνει,

για να ανοίγει, δηλαδή, καινούργιες αγορές,

αδιαφορώντας, «φυσικά» για το πόσοι θα σκοτωθούν!

Από κοντά και οι παρανοϊκοί τύπου Χίτλερ ή Ερντογάν,

οι οποίοι δεν το 'χουν σε τίποτα να μακελέψουν λαούς

και να μην αφήσουν πέτρα επάνω στην πέτρα

για να νοιώσουν δικτάτορες, σουλτάνοι και δεν ξέρω τι άλλο.

Παρατήρησε: μετά την κατάρρευση του (στρεβλού) Υπαρκτού Σοσιαλισμού,

έχουν γίνει τόσοι τοπικοί και περιφερειακοί πόλεμοι,

που ισοδυναμούν με παγκόσμιο!

και τι... πέτυχε ο Καπιταλισμός

για τους πολίτες των αναπτυγμένων και επικυρίαρχων χωρών του

και για τα συμφέροντα του ίδιου; μα την ανασφάλεια!

τα κρούσματα επιθέσεων στη μέση-μέση των μεγαλουπόλεων

και μητροπόλεων του Καπιταλισμού είναι, πια, καθημερινά!

θυμάσαι πριν από είκοσι, ας πούμε, χρόνια,

αν υπήρχαν αυτές οι τρομοκρατικές επιθέσεις;

δεν υπήρχαν, πλην κάποιων αεροπειρατειών

και μεμονομένων τρομοκρατικών ενεργειών από Παλαιστίνιους,

οι οποίοι έχασαν την πατρίδα τους από τους Σιωνιστές,

που αυτή κι αν είναι τρομοκρατία!

Και γιατί οι πολύνεκρες επιθέσεις σήμερα, τώρα;

μα γιατί ο Καπιταλισμός θέλει, πάντα, να έχει ένα εχθρό,

γιατί χωρίς εχθρό πόλεμος δεν υπάρχει και όπλα δεν πουλιούνται.

Τι έκανε λοιπόν; όταν κατέρρευσε ο Υπαρκτός που ήταν ο εχθρός του,

έβαλε στη θέση του το Ισλάμ.

Και ανιστόρητοι καθώς ήταν οι καπιταλίστες,

δεν ήξεραν πως ο Ισλαμιστής δεν λογαριάζει την ίδια του τη ζωή,

προκειμένου να σκοτώσει απίστους,

και να πάει στο παράδεισό του με τα πιλάφια και τα ουρί!

επομένως: αυτή η «αλλαγή» γύρισε όπως το μπούμερανγκ

επάνω στους κεφαλαιοκράτες!

ξέρεις, τώρα, τι είναι να είσαι Λονδρέζος π.χ.,

και να φοβάσαι να βγεις από το σπίτι σου;

και ποιος μπόρεσε μέχρι σήμερα να νικήσει τον αντάρτη; κανείς!

η «ήττα», λοιπόν, του Καπιταλισμού είναι δεδομένη!

θυμήσου, αν θέλεις, τους δίδυμους πύργους

που πέντ' έξι ψυχωμένοι και αποφασισμένοι αντάρτες

ταπείνωσαν την πλανητική δύναμη, τις Η.Π.Α.!

Άρα: μόνο η ανατροπή του Καπιταλισμού

και η ανάπτυξη του Σοσιαλισμού

που δεν βασίζεται ούτε στο κέρδος ούτε -προς Θεού!- στον πόλεμο

θα δώσει τη λύση!

θα προλάβει η ανθρωπότητα,

ή θα έχει καταστραφεί από τη μόλυνση του περιβάλλοντος,

που, όπως είπαμε, είναι, κι αυτή,

ένα... κατόρθωμα του Καπιταλισμού;

«ίδωμεν»!