ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΙΑΣΜΟΥΣ Του Κ. Γ. Καζανάκη

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΙΑΣΜΟΥΣ

Επειδή κάτι έχουμε συζητήσει επί του θέματος:

«Όλες» οι Ελληνίδες έχουν, ξαφνικά, υποστεί βιασμό, σεξουαλική παρενόχληση, ασέλγεια κλπ. 

Άρα «όλοι» οι Έλληνες είμαστε, περίπου, βιαστές! έλεος κάπου!

  Και έχει γίνει, τώρα, της... μοδός, να δηλώνει μιά γυναίκα θύμα σεξουαλικής επίθεσης!
  Η γνώμη μου:

1.     Ο κατηγορών φέρει το βάρος της αποδείξεως της κατηγορίας!

2.     Ο χρόνος στη Δικαιοσύνη έχει τεράστια σημασία.

3.     Καλύτερα να αθωωθούν δέκα ένοχοι, παρά να καταδικαστεί ένας αθώος.

  Σύμφωνα με τη Δικαιοσύνη μας -και όπως σου τόνισα-, μετά είκοσι χρόνια οποιοδήποτε αδίκημα ΠΑΡΑΓΡΑΦΕΤΑΙ. Ακόμη και ο φόνος!

Σ’ αυτό με επιβεβαίωσε (και) ο γνωστός νομικός κ. Δημητρακόπουλος με σχετικές, από τηλοψίας, δηλώσεις του.

  Να ξέρεις ότι ο καταγγελθείς μπορεί να προσφύγει στη Δικαιοσύνη και να ζητήσει από ποινικό δικαστήριο την καταδίκη της καταγγέλλουσας (φυλάκιση), και σε αστικό δικαστήριο και να ζητήσει τη χρηματική του αποζημίωση, για συκοφαντική δυσφήμηση -και μάλιστα διά του Τύπου, το οποίο είναι σοβαρότατο αδίκημα-, και να της πάρει και το σπίτι της!

  Τι θα κάνει η Μπεκατώρου; θα φέρει ποιές αποδείξεις και ποιούς μάρτυρες μετά από κάτι δεκαετίες; κι αν τις/τους φέρει, το δικαστήριο δεν θα τις/τους αποδεχθεί καν, λόγω, ακριβώς, της παραγραφής!

  Άρα: αποδείξεις δεν υπάρχουν έτσι κι αλλιώς, και επομένως η κατηγορία της -υπό νομικούς και δικαιϊκούς όρους-, καταπίπτει αφ' εαυτής! Τα δικαστήρια δεν είναι υποχρεωμένα να πιστέψουν την Μπεκατώρου επειδή είναι ολυμπιονίκης, αντίθετα είναι εκ του Νόμου υποχρεωμένα να την καταδικάσουν και να δικαιώσουν τον καταγγελλόμενο, κι αυτό είναι το σωστό και το δίκαιο, είτε μας αρέσει, είτε όχι!
  Αλίμονο  αν ο οποιοσδήποτε καταγγέλλει τον οποιονδήποτε μετά κάτι... δεκαετίες και χωρίς καμία απόδειξη και καμία μαρτυρία! Είμαστε που είμαστε ζούγκλα, θ' αρχίσει ο ένας να τρώει τον άλλον! 

Δεν είναι, λοιπόν, δευτερεύοντα ζητήματα, ούτε η απουσία αποδείξεων και μαρτύρων, ούτε και ο χρόνος καταγγελίας. Είναι ουσιαστικότατα και τα δύο!
  Ήδη, μάλιστα, καταγγελλόμενος για σεξουαλική παρενόχληση φοιτητριών,  συνταξιούχος καθηγητής του ΑΠΘ, δήλωσε ότι προσφεύγει στη Δικαιοσύνη. Κι όταν τον ερωτά ο δημοσιογράφος μα οι καταγγελίες είναι εκατό, απαντά: κατά τη διάρκεια της καριέρας μου δίδαξα χιλιάδες φοιτητές. Πώς γίνεται να με καταγγέλλουν εκατό; αν ήμουν τέτοιος άνθρωπος οι καταγγελίες θα ήταν, κι αυτές, χιλιάδες! είναι; δεν είναι! λοιπόν; Ιδού ένα απλούστατο και λογικότατο επιχείρημα!

  Κάνε το δικό σου και πες μου: Έστω ότι εγώ βγαίνω μετά εικοσιπέντε χρόνια, και σε καταγγέλλω ότι μου επιτέθηκες με μαχαίρι και με λήστεψες, π.χ. Θα πας στα δικαστήρια, και στη φυλακή θα με βάλεις, και το σπίτι θα μου πάρεις, και πολύ καλά θα μου κάνεις!

  Και για να μην παρεξηγηθώ: εξηγώ πως έχουν τα νομικά-δικαιϊκά ζητήματα, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Η απερίφραστη καταδίκη μου οποιουδήποτε ασκεί την οποιαδήποτε μορφή βίας είναι αυτονόητη, όπως και η αποστροφή μου για οποιαδήποτε πράξη βίας!