Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019

Οι πιο σπάνιες ελληνικές λέξεις που δεν θα ακούσεις ούτε θα πεις καθημερινά

http://www.e-radio.gr/post/124301/oi-pio-spanies-ellhnikes-lekseis-poy-den-tha-akoyseis-oyte-tha-peis-kathhmerina?utm_source=eradio_home&utm_medium=eradio_slider&utm_campaign=eradio_ref&utm_term=07

Η ελληνική γλώσσα φημίζεται για το πόσο πλούσια είναι και όμως σήμερα, ο κόσμος δεν γνωρίζει το πόσες εναλλακτικές έχει για αν πει το ίδιο πράγμα με διαφορετικούς τρόπους.
Παρακάτω θα διαβάσεις λέξεις που είναι οι σπανιότερες της ελληνικής γλώσσας και που δυστυχώς δεν ακούς, αλλά ούτε και χρησιμοποιείς καθημερινά. Ήρθε η ώρα να τις γνωρίσεις και να τις εντάξεις στην ομιλία και την γραφή σου, καθώς είναι υπέροχες.
Θα τις βρεις όλες με αλφαβητική σειρά. Καλή ανάγνωση!
-- Α --
αβυσσαλέος: (επίθ.) .
αγαστός: (επίθ.) .
αδυσώπητος: (επίθ.) .
ακόρεστος
αλεξιβρόχιο: ομπρέλα
αλτρουιστής: (ουσ. αρσ.) .
αλώβητος: (επίθ.) αυτός που δεν έχει πάθει φυσική ή ηθική ζημιά.
αμείλικτος: (επίθ.) .
αμετροέπεια: (ουσ. θηλ.) η έλλειψη μέτρου στα λόγια.
άμιλλα: () .
αμφίψωμο: (ουσ. ουδ.) το σάντουιτς, το τοστ.
ανδραγαθία
απεχθής: (ουσ. ουδ.) εχθρικός, μισητός, αποκρουστικός, αντιπαθητικός, απαίσιος, αποτροπιαστικός.
άτεγκτος: () .
ατόπημα: (ουσ. ουδ.) η ακατάλληλη για τις περιστάσεις και συνθήκες ενέργεια.
άφατος: (επίθ.) [ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ: στερ. α + φατός ‹ φημί = λέω, μιλώ] ανέκφραστος, απερίγραπτος: "άφατη χαρά".
αχλός: () .
-- Β --
βαυκαλίζω: (ρ.) καθησυχάζω κάποιον με ψεύτικες υποσχέσεις.
βρόχος: θηλιά. Στην Πληροφορική: επαναλαμβανόμενη υπό συνθήκες σειρά εντολών.
βρώση: κατανάλωση τροφίμου.
βυσσοδομώ: (ρ.) [ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ : βύσσος = βυθός + δομέω ή δομώ = χτίζω] (μτφ.) σχεδιάζω κρυφά κάτι κακό για κάποιον, σκευωρώ, στενοχωρώ συνώνυμα:μηχανορραφώ, ραδιουργώ.
-- Γ --
γαλουχώ: (ρ.) θηλάζω, βυζαίνω / (μτφ.) ανατρέφω, διαπαιδαγωγώ.
γονυπετής: (επίθ.) αυτός που πέφτει στα γόνατα συνώνυμα: γονατιστός.
-- Δ --
δανδής: (επίθ.) άντρας που ντύνεται και συμπεριφέρεται με εξεζητημένη κομψότητα.
δερματοστιξία: τατουάζ.
δημαγωγός: (ουσ. αρσ.) αυτός που αποκτά εμπιστοσύνη με απατηλά μέσα, δημοκόπος
διαπρύσιος: (επίθ.) αυτός που διακηρύσσει κάτι με ιδιαίτερη θέρμη, με ένταση και παλμό.
δύστοκος: (επιθ.) κυριολ.: που γεννά με δυσκολία
μεταφορ.: αυτός που δυσκολεύεται να παράξει σκέψη, συνώνυμο: βραδύνους (αργόστροφος)
-- Ε --
εγείρω:
ειμαρμένη:
εκμαυλίζω: (ρ.) .
ελλοχεύω: (ρ.) ενεδρεύω, παραμονεύω, στήνω καρτέρι.
εμφωλεύω: (ρ.) φωλιάζω, κουρνιάζω, (πληροφ.) ενσωματώνω υπορουτίνα σε ρουτίνα.
εμπάθεια: (ουσ. θηλ.) μοχθηρία, μίσος, έντονα αρνητικά συναισθήματα, εχθρότητα, πάθος εναντίον κάποιου.
εμπαιγμός: (ουσ.) το περίπαιγμα, ο χλευασμός / η εξαπάτηση, το παιχνίδισμα.
εναργής: (επίθ.)
ενδελεχής: (επίθ.) 1. αυτός που είναι συνεχής, αδιάλειπτος, ακατάπαυστος, ατελείωτος: "ενδελεχής αναζήτηση του δράστη" αντίθετα: στιγμιαίος. 2.(μτφ.) αυτός που γίνεται με αδιάκοπη και διαρκή επιμέλεια, ο επίμονος.
ενδόμυχος: (επίθ.) .
επαίσχυντος:
επάρατος:
επίνειο: (ουσ. ουδ.) πόλη ή οικισμός με λιμάνι ή όρμο που εξυπηρετεί μια πόλη (κυρίως μεσογειακή).
επίπλαστος: (επίθ.) ψεύτικος.
ευεπίφορος: (επίθ.) επιρρεπής.
ευημερία: (ουσ. θηλ.) ευπορία, ευζωία, καλοπέραση.
ευθαρσώς: (επίρ.) .
ευκαταφρόνητος: (επίθ.) 1. αυτός που είναι άξιος να καταφρονηθεί 2. (μτφ.) αυτός που δεν είναι υπολογίσιμος, ο τιποτένιος, ο ασήμαντος, ο αναξιόλογος.
-- Ζ --
ζοφερός: (επίθ.) σκοτεινός / (μτφ.) αυτός που εμπνέει φόβο, απαισιοδοξία, μελαγχολία.
-- Θ --
θαλερός: (επίθ.) φυλλώδης, ανθηρός, φυλλοφόρος.
θάλλος: (ουσ. ουδ.) νέο, τρυφερό (άρα πράσινο) κλαδάκι, βλαστάρι. φύλλωμα.
θεμιτός: () .
θωπεύω: (ρ.) χαϊδεύω, περιποιούμαι υπερβολικά / μτφ. κολακεύω, καλοπιάνω.
-- Ι --
ιλαρός: (επίθ.) χαρούμενος, φαιδρός, χαρωπός.
ιταμός: (επίθ.) αυθάδης, θρασύς, προκλητικός.
-- Κ --
καθέλκυση: (ουσ. θηλ.) .
καινοφανής: (επίθ.) υτός που εμφανίζεται για πρώτη φορά, ο πρωτοεμφανιζόμενος.
καιροφυλακτώ: (ρ.) περιμένω την κατάλληλη περίσταση για να κάνω κάτι, παραμονεύω, καραδοκώ.
καπηλεύομαι:
κατακερματισμός:
καταπίστευμα: (ουσ. ουδ.) αυτό που εμπιστεύεται κανείς σε κάποιον άλλο.
κατάφωρος: (επίθ.) ολοφάνερος, χειροπιαστός, οφθαλμοφανής.
κατηφής: (επίθ.) κατσούφης, σκυθρωπός.
κατηχούμενος: (μτχ.)
κίβδηλος: (επίθ.) ψεύτικος, πλαστός.
κόλαφος: (ουσ. αρσ.) .
κονιορτοποιώ: (ρ.) λιώνω, μετατρέπω κάτι σε σκόνη.
κωλησιεργώ: (ρ.) καθυστερώ την εκτέλεση ενός έργου.
-- Λ --
λεξιθηρία: (ουσ. θηλ.) η αναζήτηση σπάνιων λέξεων και εκφράσεων και η χρησιμοποίησή τους στον προφορικό ή γραπτό λόγο.
λίκνο: (ουσ. ουδ.) κούνια / κοιτίδα / ο τόπος όπου για πρώτη φορά γεννήθηκε ή αναπτύχθηκε κάτι.
λιποψυχώ: (ρ.) δειλιάζω, φοβάμαι.
-- Μ --
μαυσωλείο: () .
μειλίχιος: (επίθ.) ήπιος, πράος, καταδεκτικός, γαλίφης.
μέμφομαι: () .
μεμψιμοιρώ: (ρ.) παραπονιέμαι για τη μοίρα μου, μουρμουρίζω, γκρινιάζω.
μίασμα: (ουσ. ουδ.) απεχθές έγκλημα, ανοσιούργημα.
μνησίκακος: (επίθ.) αυτός που θυμάται το κακό που του έκαναν και από μίσος για το δράστη επιδιώκει να τον εκδικηθεί.
μομφή: (ουσ. θηλ.) επίπληξη, κατάκριση, κατηγορία.
μονολιθικός: (επίθ.) πνευματικά στεγανοποιημένος, μονοδιάστατος, μονομερής
μυσταγωγία: () .
-- Ν --
νείρομαι: (ρ.) επιθυμώ πολύ, ονειρεύομαι, λαχταρώ.
νηπενθής: (.) .
νύξη: υπαινιγμός, υπονοούμενο.
νωχελικός: (επίθ.) ο νωθρός, αυτός που κινείται και δρα με αργό ρυθμό και οκνηρία.
-- Ο --
οδυρμός:
ουραγός: (ουσ. αρσ.) αυτός που ηγείται ή βρίσκεται στην οπισθοφυλακή / αυτός που βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις μιας βαθμολογικής κατάταξης / αυτός που απλώς ακολουθεί τους άλλους.
ουτοπία: (ουσ. θηλ.) το μη πραγματοποιήσιμο, φαντασιοκόπημα, χίμαιρα.
-- Π --
παιανίζω: () .
πακτωλός: () .
πανάκεια: (.) .
παρεισφρέω: (ρ.) εισβάλλω, διεισδύω, μπαίνω αυθαίρετα.
παχυλός: (επίθ.) 1. παχουλός 2. (μτφ.) α) αυτός που είναι περισσότερος από το κανονικό, ο υπερβολικός: "παχυλοί μισθοί", β) ο πλήρης, ο τέλειος. (σσ. συνήθως χρησιμοποιείται μεταφορικά).
πένης: (επίθ.) φτωχός.
πενία: (ουσ. θηλ.) Η στέρηση των αναγκαίων, η ανεπάρκεια και των στοιχειωδεστέρων πόρων για την εξασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης. η φτώχεια.
πενιχρός: (επίθ.) φτωχικός, λίγος, ανεπαρκής, ασήμαντος.
πολυσχιδής:
προπηλακίζω:
πτωχαλαζών / -όνας: (ουσ.) ο φτωχός με αλαζονική συμπεριφορά, ο ψωροπερήφανος
-- Ρ --
ρακένδυτος: (επίθ.) κουρελιασμένος, κουρελής.
ρηξικέλευθος: (επίθ.) < από το μεταγενέστερο ῥηξικέλευθος. Σύνθεση των λέξεων ῥήγνυμι, ανοίγω + κέλευθος, δρόμος. Αυτός που δημιουργεί πρόοδο ("ανοίγει νέους δρόμους") στην πολιτική, την κοινωνία, την οικονομία κ.α..
-- Σ --
σκαπανέας: (ουσ. αρσ.) πρωτοπόρος, καινοτόμος, ρηξικέλευθος
σταχυολογώ: (ρ.) μαζεύω στάχυα / (μτφ.) διαλέγω, απανθίζω. (σσ. συνήθως χρησιμοποιείται μεταφορικά).
συνδαιτυμόνας: (ουσ. αρσ.) αυτός που δειπνεί με άλλο άτομο.
-- Τ --
ταλανίζω: (ρ.) .
ταχυφαγείο: (ουσ. ουδ.) εστιατόριο γρήγορης εξυπηρέτησης, fast food.
τιμαλφής: (επίθ.) πολύτιμος, πανάκριβος, βαρύτιμος.
τραγέλαφος: () .
τροχοπέδη: (ουσ. θηλ.) (για οχήματα) φρένο / μτφ: εμπόδιο, κώλυμα.
τρυφηλός
-- Υ --
υπεισέρχομαι: (ρ.) μπαίνω λαθραία, εισδύω κάπου επιτήδεια.
υποθάλπω: (ρ.) .
υπονομεύω: (ρ.) .
υποσκάπτω: (ρ.) .
υποσκελίζω: (ρ.)
υποτροπιάζω: (ρ.) (για αρρώστια) εμφανίζομαι πάλι, ξανακυλώ.
υφέρπων /-ουσα /-ον: (επίθ.) αυτός που σέρνεται κάτω από κάτι. Μεταφορικά, αναφερόμαστε σε υφέρπουσα νόσο (που κρύβεται κάτω από μη προφανή συμ;τώματα) ή και σε υφέρποντα νοήματα (υπονοούμενα).
-- Φ --
φαλκιδεύω: (ρ.)
φείδομαι: (ρ.) εξοικονομώ, τσιγκουνεύομαι, στερώ.
φειδωλός: (επίθ.) οικονομικός, αυτός που μιλά ή προσφέρει ή γενικότερα ενεργεί με φειδώ, με σύνεση, με οικονομία
φενάκη: (ουσ. θηλ.) περούκα / μτφ: το ψέμα που λέγεται για εξαπάτηση, η παραπλάνηση, η εσκεμμένη απάτη.
φυλλορροώ: (ρ.) μαδώ, ρίχνω τα φύλλα μου / μτφ: καταπέφτω, εξασθενώ, εξαντλούμαι.
φυσιοδίφης: (ουσ. αρσ.) αυτός που ερευνά τη φύση, ο επιστήμονας που ασχολείται με τη μελέτη των φυτών, των ζώων και των ορυκτών.
φωταψία:
-- Χ --
χειραφέτηση: (ουσ. θηλ.) η απαλλαγή από την κηδεμονία, εξουσία ή επιρροή κάποιου.
χίμαιρα: (ουσ. θηλ.) βλ. ουτοπία.
-- Ψ --
ψήγμα: (ουσ. ουδ.) τρίμμα, λεπτό κομμάτι μετάλλου, ελάχιστη ποσότητα.

Διαβάστε περισσότερα θέματα για Μόδα, Ομορφιά, Σχέσεις και φυσικά Celebrities στο νέο Pink.gr!

Share to PinterestPinterestShare to More
FOLLOW US @EDAILYGR

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2019

Κείμενα & ηχογραφήσεις ύμνων Κυριακών. Οι Απόστολοι του όλου ενιαυτού

 ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ ΥΜΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ
 http://www.imkorinthou.org/index.php/multimedia/e-keimena

 ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ
http://www.imkorinthou.org/keimena/misc/Apostelos.htm

 http://www.saint.gr/index.aspx

ΤΥΠΙΚΟΝ 2020
http://www.imdramas.gr/files/2020.pdf

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019

Πενήντα πέντε ερωτήματα για το Σκοπιανό ζητούν απάντηση. Του Κων/νου Γ. Καζανάκη


Πενήντα πέντε ερωτήματα για το Σκοπιανό
ζητούν απάντηση

  Πολύς λόγος γίνεται τώρα και περισσότερο από ένα χρόνο για το Σκοπιανό. Πριν σχηματίσει, όμως, κανείς, τελική και οριστική άποψη και γνώμη  για το εθνικό, αυτό, ζήτημα, καλό θα ήταν να απαντήσει σε κάποια ερωτήματα. Τα εν λόγω ερωτήματα απευθύνονται κυρίως σε όσους έχουν παρασυρθεί από το συναίσθημα ή -ακόμη χειρότερα- (και) από τον εθνικισμό, και ιδίως σε όσους ανήκουν στους… όψιμους Μακεδονομάχους. Ιδού λοιπόν:
  1.    Με το Σύμφωνο των Πρεσπών, μία -και μόνον μία- περιοχή του κόσμου ονομάζεται «Μακεδονία» σκέτο, και οι κάτοικοί της -όπως και οι καταγόμενοι από αυτήν- «Μακεδόνες» σκέτα. Ποια είναι αυτή; (Για να προλάβω τυχόν λάθος σου, σε πληροφορώ ότι  το έδαφος της αρχαίας Μακεδονίας που βρίσκεται εντός των συνόρων της Βουλγαρίας ονομάζεται «Μακεδονία του Πιρίν».)
  2.    Εκτός από την οικονομική συνεργασία μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων, προβλέπεται,  από το ίδιο Σύμφωνο, και αμυντική συνεργασία. Επομένως το γειτονικό κρατίδιο γίνεται σύμμαχός μας! Γιατί αυτό δεν το θέλεις, αλλά προτιμάς να είναι εχθρός μας;
  3. Οι γείτονες (με βάση το Σύμφωνο των Πρεσπών και πάλι), παραιτούνται από την καπηλεία της Ιστορίας μας και του Πολιτισμού μας! Θα ήθελες να συνεχίσουν να ισχυρίζονται ότι, π.χ., ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν… Σκοπιανός, και να έχουν ως σύμβολό τους τον ήλιο της Βεργίνας;
  4. Με το να γίνεται το κράτος των Σκοπίων σύμμαχός μας βάσει του Συμφώνου των Πρεσπών, φεύγει από τη στρατιωτική επήρεια της Τουρκίας, αξιωματικοί της οποίας εκπαιδεύουν, σήμερα, τον στρατό του.  Εσύ γιατί θέλεις να μείνει στην αγκαλιά της εξ ανατολών γείτονος;
  5.  Αν δεν ψηφιζόταν το Σύμφωνο των Πρεσπών, όπως επιδιώκεις, μήπως τα Σκόπια δεν θα παραιτούνταν από τις αλυτρωτικές τους διεκδικήσεις εις βάρος μας, ενώ τώρα τις εγκαταλείπουν, δεσμευόμενοι απολύτως;
  6.  Αν δεν λυνόταν το ζήτημα -και επειδή τα Σκόπια κάπου θέλουν να ανήκουν- μήπως υπήρχαν τα εξής δύο ενδεχόμενα;
   6.1. Θα προσδένονταν στο άρμα της Ρωσίας, οπότε οι Αμερικανο-νατοϊκοί, θα προκαλούσαν εμφύλιο πόλεμο εντός του κρατιδίου (α λα Γιουγκοσλαβία), με σκοπό τη διάλυση, τον διαμελισμό, και την προσάρτηση των τεμαχίων του σε Αλβανία-Σερβία-Βουλγαρία (α λα Κύπρος). Αλλά  τότε θα εδημιουργείτο η Μεγάλη Αλβανία και η Μεγάλη Βουλγαρία στα βόρεια σύνορά μας.
   6.2. Θα πήγαιναν με την Τουρκία, με αποτέλεσμα να έκλεινε το μουσουλμανικό τόξο   Τουρκία-Σκόπια-Αλβανία επάνω, και πάλι, από τα βόρεια σύνορά μας!
        Αλήθεια, ποια από τις δύο πιθανότατες εξελίξεις θεωρείς ότι συνάδει με τα               εθνικά μας συμφέροντα;
 7.  Πώς αισθάνεσαι που συμφωνείς απολύτως με τον Ερντογάν (ο οποίος δεν θέλει ούτε ν’ ακούσει για το Σύμφωνο των Πρεσπών), αφού απομακρύνει την Τουρκία από τα Βαλκάνια, και από μια, επιπλέον, πίεση επάνω στη χώρα μας;  Είσαι ικανοποιημένος που (αντικειμενικά), στηρίζεις τον  Σουλτάνο;
 8.   Μήπως ο συναισθηματισμός και ο εθνικισμός δεν είναι οι καλύτεροι σύμβουλοι στην πολιτική, και μάλιστα στην εξωτερική; Μήπως τα δύο αυτά μας οδήγησαν στις εθνικές τραγωδίες της Μικράς Ασίας και της Κύπρου;
 9.    Πώς αισθάνεσαι όταν συμπλέεις με τους νεοναζί της Χ.Α.;  
10.    Ζητάς δημοψήφισμα. Πώς, όμως, ένας λαός -ο λαός μας-, θα επιβάλλει σε ένα άλλο λαό το πως θα ονομάζεται; Είναι αυτό λογικό; Πότε και πού έχει ξανασυμβεί παγκοσμίως; Μήπως υπάρχει το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση όλων των λαών; Ακόμη και σε πιο απλά πράγματα: Θα σκεφτόσουν, π.χ., ποτέ, να επιβάλεις στον γείτονά σου, τι όνομα θα δώσει στο παιδί του; Κάνε το και δικό σου: θα αποδεχόσουν απαίτηση του γείτονά σου να δώσεις το όνομα που αυτός θα ήθελε στο παιδί σου;
11.   Επειδή υποστηρίζεις ότι τα Σκόπια μάς έχουν απόλυτη ανάγκη για να μπουν στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.: Μήπως και εμπάργκο τους κάναμε και veto ασκήσαμε στο ΝΑΤΟ; Τι έπαθαν;  
12.  Εκατόν σαράντα χώρες, μέχρι σήμερα (μεταξύ των οποίων οι μεγαλύτερες Η.Π.Α., Ρωσία και Κίνα), έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», σκέτο. Μήπως σε λίγο  -κι αν δεν περνούσε το Σύμφωνο των Πρεσπών-, και τα υπόλοιπα πενήντα τρία κράτη-μέλη του Ο.Η.Ε. (πλην ημών των Ελλήνων), θα αναγνώριζαν σιγά σιγά τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα; Και θα μέναμε εμείς και η Κύπρος, να τα αναγνωρίζουμε, ως περίπου γραφικοί, εις τον αιώνα τον άπαντα με την ονομασία των τελευταίων είκοσι επτά ετών: «(Π.Γ.) Δημοκρατία της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»;
13. Κατόπιν τούτου, θα εξακολουθούσες να αποκαλείς  το κρατίδιο εσαεί «(Π.Γ.Δ. της) ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ», με μια ονομασία, δηλαδή, που περιέχει αυτό που απεχθάνεσαι μετά βδελυγμίας, τη λέξη «Μακεδονία»! αυτό σημαίνει ότι είσαι συνεπής και λογικός ή, μήπως, το εντελώς αντίθετο; 
14. Προφασίζεσαι ότι η ονομασία «(Π.Γ.Δ. της) Μακεδονίας» είναι προσωρινή, οπότε μπορούμε να κοιμόμαστε… ήσυχοι! Πόσο, όμως, μπορεί, μια ονομασία που αποδέχεσαι αδιαμαρτύρητα επί είκοσι επτά, ολόκληρα, χρόνια να είναι αιωνίως…  προσωρινή και όχι μόνιμη,   αφού ουδέν μονιμότερον του προσωρινού;
 15. Όταν όλα τα κράτη του κόσμου θα έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» σκέτο, τι λες, οι διεθνείς οργανισμοί (Ο.Η.Ε., Ε.Ε., ΝΑΤΟ κλπ), δεν θα τα αναγνωρίσουν με το ίδιο όνομα;
 16. Ή, μήπως, έχεις την εντύπωση ότι έχουμε… παγκόσμιο veto, και όλοι θα αποδεχθούν τη δική μας θέση, και όχι εκείνη όλων των υπόλοιπων κρατών του πλανήτη; 
 17.  Μήπως επί σειράν ετών τους αναγνωρίζαμε ως (εσωτερική της Γιουγκοσλαβίας),  «Δημοκρατία της Μακεδονίας», σκέτο; Δεν σ’ ενδιέφερε τότε το ζήτημα;
 18. Πού ήσουν τόσα χρόνια  που τους ονομάζουμε «(Π.Γ.Δ. της) ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»; Τώρα έγινες υπέρ-πατριώτης; Και μήπως χειροκροτούσες όταν η εθνική ομάδα στίβου των Σκοπίων εισερχόταν στο Ολυμπιακό μας Στάδιο με αυτό το όνομα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, και με τον κωδικό MKD, Μακεδονία σκέτο δηλαδή;
 19.  Πώς γίνεται, όπως ισχυρίζεσαι, να μας έχει προδώσει ο πρωθυπουργός μας και,  ταυτόχρονα, το ίδιο να ισχυρίζονται και οι όμοιοί σου Γείτονες για τον Ζάεφ; Τι πρόδωσαν (και μάλιστα και… οι δύο τους!), από... κοινού, και σε ποιούς; στους... Αρειανούς μήπως;
 20.  Αφού υπήρξε προδοσία εκ μέρους της κυβέρνησής μας, γιατί οι γείτονες δεν έσπευσαν να ψηφίσουν στο δημοψήφισμά τους «ΝΑΙ» και με τα δύο χέρια στο Σύμφωνο των Πρεσπών, και γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τους δεν το προσυπογράφει;  Τους θεωρείς τόσο ανόητους, ή, μήπως, είναι και αυτοί (για τη χώρα τους) προδότες, όπως σου αρέσει να λες;
 21.      Η λέξη «ιθαγένεια» (η οποία αναφέρεται στο Σύμφωνο των Πρεσπών στην αγγλική γλώσσα ως «Nationality»), μήπως είναι η νομική και πολιτική σχέσις μεταξύ του πολίτη με το κράτος του, και όχι η εθνικότητα; (Ούτε, φυσικά, η… εθνότητα, όπως λένε πολλοί, κάνοντας λάθος.)
       Και επειδή κάποιοι αμφισβητούν την ορολογία: Η αστυνομική σου ταυτότητα (η οποία ισχύει και ως διαβατήριο για πολλές χώρες), τι γράφει στην αριστερή μεριά της εμπρόσθιας όψης της σχετικά, μήπως έχεις προσέξει; Μήπως γράφει «HELLENIC NATIONALITY» στα Αγγλικά, το οποίο  μεταφράζει σε ανύποπτο χρόνο, «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ» στα Ελληνικά, και έτσι γίνεται αποδεκτή από πολλά κράτη;
 22.      Η εθνικότητα, είναι κάτι που... παραχωρείται; Εμείς, δηλαδή, είμαστε Έλληνες, επειδή κάποιοι άλλοι μας το... επέτρεψαν; Και πώς μπορεί κάποιος να παραχωρήσει εθνικότητα; Δικαιούμαστε, ας πούμε, να αποφασίσουμε εμείς(!), αν ένας Γάλλος δεν είναι Γάλλος, αλλά... Ουρουγουανός, π.χ.; Πώς, λοιπόν, παραχωρήσαμε κάτι… που δεν έχουμε;
 23. Μήπως τα κράτη αναγνωρίζουν κράτη μόνον, και όχι εθνικότητες; Στη Ελβετία, στις Η.Π.Α., στον Καναδά, στην Αυστραλία κλπ,  υπάρχει μια πανσπερμία εθνικοτήτων. Ποια απ΄ όλες έχουμε, εμείς,… απονείμει, για να κάνουμε το ίδιο και για τους λαούς του κράτους των Σκοπίων στο οποίο ζουν Σέρβοι, Αλβανοί και λίγοι Βούλγαροι; Ποια εθνικότητα από τις τρεις τους… χαρίσαμε;
 24.      Αν δεν επικυρωνόταν το Σύμφωνο των Πρεσπών, οι Γείτονες δεν θα είχαν  εθνικότητα, αφού δεν θα τους παραχωρούσαμε καμία;
 25.  Μιλάς -αν είναι δυνατόν!- για… «Νότια Μακεδονία»! Αλλά τότε -και αφού λες «Βόρειος Ήπειρος»- θα πρέπει να μιλάς -για να είναι συνεπής- και για «Νότιο Ήπειρο». Μήπως, όμως, έτσι δίνεις αφορμή στους Αλβανούς εθνικιστές να προβάλλουν αλυτρωτισμούς, πράγμα που ήδη έκαναν;
 26.      Οι Μακεδόνες μας τι γλώσσα μιλούν; Ελληνικά ή Μακεδονικά; (Προσοχή, για γλώσσα μιλάμε, όχι για τοπική διάλεκτο!).
 27.      Μήπως υπάρχει Μακεδονική γλώσσα, κατοχυρωμένη (με τη συναίνεσή μας!),  στον ΟΗΕ, από το 1977, ως γλώσσα των Σκοπιανών;
 28.      Πότε έκανες συλλαλητήριο για την Κύπρο; Ή, μήπως,… άλλο Μακεδονία και άλλο Κύπρος; 
 29.  Πότε έκανες συλλαλητήριο για τη τουρκική επιθετικότητα; Ή η Τουρκία είναι μεγάλη δύναμη για να της εναντιωθείς, ενώ τα Σκόπια πολύ μικρή, και του χεριού σου;  Μήπως, λοιπόν, οι πατριωτικές σου ευαισθησίες είναι  α λα καρτ, και κατ’ επιλογήν;
 30.  Ισχυρίζεσαι ότι αφού ο Ζάεφ δήλωσε (προς εσωτερικήν κατανάλωσιν των Σκοπιανών), «Μακεδόνας» σκέτο, άρα αυτό… ισχύει! Αλλά τότε και στην Τουρκία ανήκει το… μισό Αιγαίο καθώς και η… μισή Μεσόγειος, αφού έτσι δηλώνει ο Ερντογάν! Ανήκουν;
 31.  Μήπως, όμως, μ’ όλα τα σχετικά με την Τουρκία, ενισχύεις, και εξυπηρετείς (άθελά σου), τον τουρκικό εθνικισμό και τον επεκτατισμό της εξ ανατολών γείτονος; 
 32.  Δεν θέλεις ούτε ν' ακούσεις για μη Έλληνες Μακεδόνες, όταν Σλάβοι, Αλβανοί και λίγοι Βούλγαροι κατοικούν σε τμήμα της αρχαίας Μακεδονίας δέκα τρεις, ολόκληρους, αιώνες! «Μάλιστα». Αποκαλείς, όμως, τους Τούρκους, που έφθασαν στην Κύπρο πριν μόλις πεντακόσια περίπου χρόνια, Τουρκο-Κύπριους· Κύπριους δηλαδή!
        Και μήπως το διαβατήριο και η ταυτότητά τους έγραφαν, πριν το 1974, «Κυπριακή Δημοκρατία»  και «Κύπριος πολίτης»;  Και μήπως οι (Τουρκο)Κύπριοι απειλούν μαζί με τους Τούρκους της Τουρκίας την ελεύθερη Κύπρο, ενώ  οι γείτονες ποτέ δεν μας απείλησαν, -ούτε και μπορούν να μας απειλήσουν; (Διευκρινίζω ότι δεν μας απειλούν οι λαοί, αλλά οι άρχουσες τάξεις τους.)
 33.  Αφού, λοιπόν,  ο Ζάεφ δήλωσε «Μακεδόνας» σκέτο, άρα… τους παραδώσαμε εθνικότητα, όπως επιμένεις! Μήπως, όμως, τα γραπτά είναι αυτά που μένουν και μετρούν γενικά, και ειδικά στις διεθνείς σχέσεις, και όχι τα προφορικά; Η Τουρκία, π.χ., πολύ θα ήθελε να σπάσει τη συνθήκη της Λοζάνης, όπως δήλωσε ο Ερντογάν (στην Αθήνα μάλιστα), για να του απαντήσει ο πρωθυπουργός μας ότι, για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να αποσύρουν την υπογραφή τους όλες οι χώρες που την υπέγραψαν (μέχρι και η μακρινή Ιαπωνία έχει υπογράψει!). Άρα ακόμη και μία χώρα να μην την αποσύρει (η Ελλάδα), η συνθήκη δεν ανατρέπεται, αλλά ισχύει!
 34.  Μήπως, μέχρι πριν το Σύμφωνο των Πρεσπών, η ταυτότητα των γειτόνων έγραφε «Μακεδόνας» σκέτο, ενώ μετά θα γράφει «Μακεδόνας/Πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας». Είναι το ίδιο;
 35.  Μήπως το διαβατήριο των γειτόνων (που αποδεχόμασταν κι εμείς), πριν το Σύμφωνο των Πρεσπών έγραφε «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και «Μακεδόνας πολίτης», ενώ μετά θα γράφει «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» και «Μακεδόνας/Πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας»; Πιο είναι καλύτερο για ’μας;
 36.  Μήπως η σημαία τους πριν είχε τον ήλιο της Βεργίνας, ενώ μετά το Σύμφωνο των Πρεσπών θα είναι χωρίς  τον ήλιο της Βεργίνας. Εσύ, ποια σημαία θα προτιμούσες;
   37.  Πότε και ποιο κράτος, κατάφερε να υποχρεώσει κάποιο άλλο να αλλάξει το Σύνταγμά του; Και επειδή το πετύχαμε εμείς για πρώτη φορά στην παγκόσμια Ιστορία: μήπως αυτό συνιστά μια τεράστια επιτυχία της Διπλωματίας μας;
 38.  Γιατί αποκαλείς (ακόμη και σήμερα!), Τουρκο-Κρητικούς (Κρητικούς δηλαδή!), κάποιους κατοίκους της Μικράς Ασίας;
 39. Όταν μεταναστεύσεις (στην Αυστραλία π.χ.), γιατί λέγεσαι «Αυστραλός» από την πρώτη μέρα κιόλας;
 40. Υπάρχουν ξένοι που έχουν έλθει στην Ελλάδα και μένουν μόνιμα και νόμιμα ή/και έχουν γεννηθεί εδώ, που θεωρούνται Έλληνες πολίτες (Αντετοκούμπο, π.χ.);
 41.  Υπάρχει κάποια ουσιαστική διαφορά μεταξύ του «(Π.Γ.) Δημοκρατία της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» (που έλεγες τόσα χρόνια αδιαμαρτύρητα), με το «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας»;
 42.  Είκοσι επτά, ολόκληρα, χρόνια, που έλεγες «(Π.Γ.) Δημοκρατία της Μακεδονίας», τι το τραγικό συνέβη, το οποίο θα συμβεί από εδώ και εις το εξής με το παρόμοιο «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας»;
 43.  Όλος ο κόσμος -αντίθετα από εσένα-, συγχαίρει την κυβέρνησή μας και προσωπικά τον  πρωθυπουργό μας για το Σύμφωνο των Πρεσπών. Υπάρχει, δε, το ενδεχόμενο Τσίπρας και Ζάεφ να λάβουν, εξ ημισείας ο καθένας, το Νόμπελ Ειρήνης! Τι λες, όλος ο κόσμος έχει άδικο, και εσύ μόνο έχεις το δίκιο;  
 44.   Εκατόν σαράντα χώρες  θα πάψουν, με το Σύμφωνο των Πρεσπών, να αναγνωρίζουν τη  «Δημοκρατία της Μακεδονίας» με αυτό το όνομα. Αυτήν την τεράστια εθνική μας νίκη την αποκαλείς ξεπούλημα; Έλεος!
 45. Μήπως η αξιωματική μας αντιπολίτευση -αν και συμφωνεί- συντηρεί το ζήτημα για ψηφοθηρικούς λόγους, θυσιάζοντας τα εθνικά συμφέροντα στη μικροπολιτική της άγρας ψήφων;
 46. Γιατί οι Ρώσοι ενδιαφέρθηκαν τόσο πολύ να μην αλλάξει η ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», χρηματοδοτώντας, μάλιστα, τα συλλαλητήρια, στα οποία πήγαινες νομίζοντας ότι όλα γίνονται αυθόρμητα, αγνά και εντελώς πατριωτικά και ανιδιοτελώς;
 47. Τούτων δοθέντων -και επειδή εσύ μίλησες για «προδότες»-  τι  λες, είναι «προδότες» όσοι στηρίζουν το Σύμφωνο των Πρεσπών ή, μήπως κάποιοι άλλοι;
 48. Αν δεν είναι τώρα η ευκαιρία να λυθεί το σκοπιανό -αφού τα Σκόπια δεν τα κυβερνούν εθνικιστές-, πότε θα είναι; ήδη έχει περάσει περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα, χωρίς λύση! Πιστεύεις ότι ο (πολύς) χρόνος που έχει κυλίσει, ήταν υπέρ ημών;
 49. Είναι προς το συμφέρον μας να παραμένει ανοικτή μια εθνική πληγή στα βόρεια σύνορά μας;  Είναι για το καλό μας να έχουμε πολλά εθνικά μέτωπα ανοικτά, έχοντας ένα, επιπλέον, εχθρό, ο οποίος διεκδικεί τη Μακεδονία μας;   
 50. Πόσο είναι σωστό να διατηρούμε ανοικτό ένα, ακόμη, εθνικό ζήτημα;
 51. Έχεις μελετήσει το Σύμφωνο των Πρεσπών -ως ώφειλες- πριν εκφέρεις γνώμη και άποψη; (Είναι σίγουρο πως όχι γιατί, αν το είχες απλώς και μόνον διαβάσει, δεν θα κατέβαινες σε χρηματοδοτούμενα από τους Ρώσους συλλαλητήρια πλάι πλάι με τους νεοναζί, για να υποστηρίξεις ό,τι, ακριβώς, και ο Σουλτάνος!)
 52. Έχεις ξελαρυγγιστεί να φωνάζεις και κουραστεί να κρατάς πανό με το σύνθημα «Η Μακεδονία είναι ελληνική». Μα όντως, όπως ήδη αποδείξαμε, μία -και μόνον μία!- περιοχή του κόσμου ονομάζεται «Μακεδονία» σκέτο, και αυτή είναι η ελληνική και καμία άλλη! Αλλά τότε προς τι η φωνασκία; Μήπως παραβιάζεις ανοικτές θύρες;
 53. Αν, όμως, χαλάς τον κόσμο, φωνάζοντας ότι «Η Μακεδονία είναι ελληνική», γνωρίζοντας ότι η Αρχαία Μακεδονία εκτεινόταν ως τα Σκόπια και τη Βουλγαρία, τότε προβάλλεις -εμμέσως, πλην, όμως, σαφώς-  αλυτρωτικές διεκδικήσεις και κάνεις ό,τι έκαναν εθνικιστές της γείτονος! Επιπλέον επιτίθεσαι στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1913, την οποία έχουμε συνυπογράψει!  Πόσο σωστά τα βλέπεις όλ’ αυτά;
 54. Γιατί κάποιοι από εσάς χρησιμοποιούν εντελώς παράνομες μεθόδους για να επιβάλλουν την άποψή σας; Απειλούν, π.χ., και εξυβρίζουν βουλευτές, και έστειλαν τραυματίες είκοσι οκτώ αστυνομικούς στο νοσοκομείο!   
 55. Ποια ερωτήματα από όλα τα παραπάνω σε είχαν προβληματίσει, ποια είχες σκεφθεί σοβαρά, και σε ποια απ’ όλα είχες δώσει ορθολογική απάντηση;

  Όποιος προσπαθήσει να απαντήσει τίμια, ειλικρινά και με το χέρι στην καρδιά, σε ένα, έστω, από τα παραπάνω καίρια ερωτήματα, θα καταλάβει πως άλλος δρόμος, για τη λύση του Σκοπιανού,  εκτός του Συμφώνου των Πρεσπών, δεν υπάρχει! Αν το ίδιο προσπαθήσουν να κάνουν και οι όψιμοι Μακεδονομάχοι, θα καταλάβουν σε τι ολέθριο σφάλμα (με ορατό τον κίνδυνο εθνικής ήττας!), έχουν υποπέσει.
  Κάποτε ήταν η Μικρά Ασία και, σχετικά πρόσφατα, η Κύπρος: όποιος δεν ήθελε να φτάσει ως την Κόκκινη Μηλιά, και όποιος δεν ήθελε την περιβόητη Ένωση της μαρτυρικής Μεγαλονήσου με τη «μητέρα-Πατρίδα», ήταν… προδότης! Τώρα είναι προδότης όποιος αποδεικνύει ότι μια και μόνο μία Μακεδονία υπάρχει σε όλον τον κόσμο, η ελληνική, και όποιος δεν υποστηρίζει ό,τι, ακριβώς, ο Ερντογάν, οι Γείτονες εθνικιστές, οι Χρυσαυγίτες ο Γκρουέφσκι και η ντόπια αντίδραση!
  Η άγνοια της Ιστορίας, ο εθνικισμός, η μη ορθή εκτίμηση των κινήσεων των διεθνών παραγόντων και των μεγάλων οργανισμών και κρατών, ή άρνηση της εις βάθος μελέτης των εθνικών θεμάτων, η μικροπολιτική, η οποία θυσιάζει ένα εθνικό ζήτημα στον βωμό της άγρας ψήφων, οι αλλοπρόσαλλες πολιτικές εκ μέρους κάποιων μικρών κομμάτων με σκοπό  τη διάσωσή τους με αποτέλεσμα τη… διάλυσή τους, η απαξίωση του διαλόγου και η υποτίμηση του συνομιλητή, η απουσία επιχειρημάτων και η αντικατάστασή τους από συνθήματα και κραυγές, ο συναισθηματισμός, ο αυθορμητισμός και ο παρορμητισμός, η επιπολαιότητα και η έλλειψη σοβαρότητος, μαζί με μεθόδους υποκόσμου (βία, απειλές, ψεύδος, και απάτη)  και άλλα ελεεινά και τρισάθλια  παρόμοια, απειλούν, για μία, ακόμη, φορά, τα εθνικά συμφέροντα!
« Έχουσιν», όμως, ευτυχώς, «γνώσιν οι φύλακες»…