Κυριακή 27 Μαΐου 2018

Δέκα λόγοι που κάνουν τον Τσίπρα καλύτερο πολιτικό από τον Μητσοτάκη. Μια συνομιλία.



Μια συνομιλία με αφορμή ένα άρθρο υπό τον τίτλο:
https://www.anoixtoparathyro.gr/%ce%b4%ce%ad%ce%ba%ce%b1-%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%ac%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%bd-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%84%cf%83%ce%af%cf%80%cf%81%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d/

V.S. δυστυχως ειναι καταντια και οι δυο

Πόθεν το... περισπούδαστο συμπέρασμα, V.S.;

V.S. Κωνσταντίνος Καζανάκης ειναι απλοι διαχειριστες ενος οικονομικου προτεκτορατου

μάλιστααα.
Και τι προτείνεις, να πάρουμε τα όπλα,
και να βγούμε στο βουνό;
Βέβαια, το ότι, π.χ., η ανεργία μειώθηκε
κατά επτά, ολόκληρες, μονάδες,
αυτό συνιστά... ταύτιση των δύο πολιτικών
και των πολιτικών που υπηρετούν.
Έλεος.

V.S. Κωνσταντίνος Καζανάκης Κωνσταντινε βρες καμια βολτα εξω στην πιατσα τα βραδυα να δεις την μειωμενη ανεργια...προφανως με τα στοιχεια του οαεδ που ειναι πλασματικα.....τωρα για το βουνο και τα οπλα που ειπες νομιζω ειναι καλυτερα παρα να με εχουν οι ευρωπαιοι στα τεσσερα......τελος παντων δεν εχω κατι με τον αλεξη αλλα οσα σχεση εχω εγω με την κβαντομηχανικη εχει αυτος με την αριστερα......το τελευταιο μαξιλαρι του συστηματος για την διαιωνιση του δικομματισμου.....του ευχομαι παντος καλη τυχη στις επομενες εκλογες

έλα να βγούμε ένα βράδυ στην πόλη μου,
κι αν βρούμε θέση σε οποιοδήποτε... πολιτιστικό κέντρο,
από ταβερνάκια έως μπαρ, να... μου τρυπήσεις τη μύτη!
Και ξέρεις, δεν είναι μόνο η ανεργία που μειώθηκε θεαματικά,
αλλά και όλοι οι δείκτες της οικονομίας μας
 που πήραν τα πάνω τους!
οι εξαγωγές το 2017 σημείωσαν ιστορικό ρεκόρ,
οι τραπεζικές καταθέσεις αυξήθηκαν θεαματικά,
τα αυτοκίνητα πουλιούνται σαν τα ζεστά ψωμάκια,
οι επενδύσεις τρέχουν:
η Aegean παράγγειλε σαράντα ολοκαίνουργια αεροπλάνα,
η ΑΝΕΚ αγόρασε άλλο ένα πλοίο κλπ ωραία.
Ζούμε στον παράδεισο; όχι βέβαια!
αλλά έχουμε βάλει πάτο στο βαρέλι,
κι αυτό είναι πολύ σπουδαίο!
Για τα... τέσσερα:
μα κάποιοι μας πρόδωσαν!
Κι από τη στιγμή που δεν έχουμε
τον παρά μας και την κερά μας που λένε στο χωριό μου,
είμαστε αιχμάλωτοι, και θα παραμείνουμε αιχμάλωτοι
έως ότου μπορέσουμε να ζήσουμε μόνοι μας,
χωρίς να έχουμε την ανάγκη κανενός.
Αυτό σημαίνει δουλειά οργανωμένη,
παραγωγική και επικερδή, και, βέβαια, χρόνο:
τα ερείπια σαράντα χρόνων
δεν ανατάσσονται σε τέσσερεις μήνες.
Προφανώς.
Φυσικά θα πρέπει να έχουμε μια πατριωτική κυβέρνηση
που νοιάζεται για τον λαό, και αυτή τη διαθέτουμε.
Και είναι αυτή που θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι,
και θα πει το πολυπόθητο δεν πληρώνω, δεν πληρώνω!
Και κάτι άλλο:
αν δεν σταματήσουμε να καταληστεύουμε το κράτος μας,
σωτηρία δεν υπάρχει!
Αν μελετήσεις την περίπτωση της Αργεντινής,
θα βγάλεις πολύτιμα συμπεράσματα.
Για την Αριστερά: θα στο ορίσω αρνητικά:
ποιο κόμμα (ένα), χτυπάει η ελίτ με λύσσα και μανία;
ε, αυτό είναι η Αριστερά,
όλα τ' άλλα είναι δικά της!

V.S. Κωνσταντίνος Καζανάκης δεν με εκφραζει ποια αυτη η αριστερα φιλε κωστα........η δικη μου αριστερα δεν συνθηκολογει σε οικονομικους εκβιασμους.....

εμ αυτό λέω:
δεν συνθηκολογείς σε οικονομικούς εκβιασμούς
όταν δεν είσαι προδομένος,
και έχεις και τα (οικονομικά) νεφρά!
Σε ένα παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό κόσμο
δεν μετράει τίποτε άλλο
εκτός από την οικονομική ισχύ και την αντίστοιχη στρατιωτική,
που λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.
Κάνε, αν θέλεις, την ιστορική αναλογία:
μπορούσαμε να αποκρούσουμε τους Γερμαναράδες
το '41 στο Μακεδονικό μέτωπο;
όχι βέβαια!
Μπορούσε η κυβέρνηση της Αριστεράς
να αποκρούσει τους ίδιους
όταν μας κατέλαβαν με την ισχύ του όπλου
που λέγεται χρήμα;
η απάντηση είναι ακριβώς η ίδια!
Επιπλέον ήμασταν και προδομένοι από την αντίδραση!
Μπορούσαμε να πετάξουμε στη θάλασσα
τον Αττίλα στην Κύπρο το '74;
η απάντηση είναι και πάλι η ίδια: όχι!
εκεί και στρατηγικά ήμασταν από κάτω,
και από τη Χούντα είχαμε προδοθεί!
Το παράδειγμα της Κύπρου (του 1974 και το πρόσφατο),
μας ταιριάζει καλύτερα!
Αν δεν υποκύπταμε, θα παθαίναμε ό,τι και οι Κύπριοι:
θα ξημέρωνε και τα ΑΤΜ θα έβγαζαν αντί ευρώ... χαλκομανίες!
και άντε εμείς οι μεγάλοι θα τρώγαμε χόρτα και χοχλιούς
και κάπως θα τη βγάζαμε.
Τα παιδιά μας όμως;
Και δεν είμαστε ούτε στο 1821, ούτε καν στο 1941
να βγαίναμε στο βουνό.
Κι αν βγαίναμε, πού θα ήταν ο εχθρός;
μήπως στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες;
Κι αν πηγαίναμε στη δραχμή
ξεφεύγοντας από τους τοκογλύφους δανειστές-δυνάστες μας;
μα τότε θα κάναμε μια… τρύπα στο νερό:
την Κατοχή είχαμε όσες δραχμές θέλαμε,
αλλά πεθαίναμε στα πεζοδρόμια!
γιατί; μα γιατί δεν διαθέταμε ικανή οικονομία,
που ούτε και σήμερα διαθέτουμε!
και ξέρεις η οικονομία κάνει το νόμισμα,
και όχι το νόμισμα την οικονομία!
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια,
όλα τ' άλλα είναι... ψώματα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου