Παρασκευή 11 Μαΐου 2018

Η Αριστερά που περνά ό,τι θέλει, χωρίς καμία αντίδραση στον... πανηλίθιο λαό. Το γνωστό αφήγημα της αντίδρασης. Του Κων/νου Γ. Καζανάκη

Το γνωστό αφήγημα αυτών που μας διέλυσαν, και τους οποίους στηρίζεις ως οπαδός! Για να δούμε ένα σημείο του αφηγήματος: αυτή η κυβέρνηση μπορεί και περνά τα πάντα εις βάρος του λαού, χωρίς να κουνιέται φύλλο. Μάλιστααα... Επομένως ο λαός μας είναι πανηλίθιος αφού δεν αντιδρά! Φυσικά επισείεται ο μπαμπούλας της καταστροφολογίας: ας μας εξηγήσει, λοιπόν, ο αλητάμπουρας της αντίδρασης, τη μείωση της ανεργίας κατά επτά, ολόκληρες, μονάδες, το ιστορικό ρεκόρ των εξαγωγών του 2017, τη θεαματική αύξηση των πωλήσεων αυτοκινήτων, καινούργιων και μεταχειρισμένων εξωτερικού, τις τεράστιες επενδύσεις (η Aegean παρήγγειλε σαράντα καινούργια αεροπλάνα, και η ΑΝΕΚ αγόρασε άλλο ένα μεγάλο πλοίο κλπ κλπ), στις τραπεζικές καταθέσεις καταγράφεται θεαματική αύξηση, και τόσα άλλα θεαματικά και θετικά: όλοι -μα όλοι!- οι δείκτες της οικονομίας μας βαίνουν συνεχώς βελτιούμενοι, γεγονός μετρήσιμο και μετρημένο! το παραδέχτηκε ακόμη και ο Σόιμπλε (ποιος ο Σόιμπλε!), ο Γιούνκερ, ο Μοσκοβισί, ακόμη και ο... Άδωνις, δύο φορές μάλιστα! Όλοι, γενικώς, οι δανειστές-δυνάστες μας έχουν αναγκαστεί να παραδεχτούν ρητά και κατηγορηματικά, ότι η Ελλάδα έχει ξεφύγει από τον όλεθρο προς τον οποίο μας είχατε ρίξει, και βαδίζει προς τη σωτηρία της! Ζούμε σε ένα παράδεισο; όχι βέβαια, τα σπασμένα σας των σαράντα, ολόκληρων, χρόνων, δεν διορθώνονται σε τέσσερεις μήνες! χρειάζεται χρόνο και κόπο, και τα δύο σε ποσότητα. Και επιμονή μαζί με υπομονή: αν μας πιάσει η λιγοψυχιά, και πιστέψουμε πάλι αυτούς που μας διέλυσαν, θα την πάθουμε όπως οι Αργεντινοί: κόποι ενός τετάρτου του αιώνα χάθηκαν! το έκαναν όπως την κατσίκα: κλώτσησαν την καρδάρα με το γάλα! Θέλουμε, λοιπόν, να ξαναδούμε στο Καστελόριζο τον Κούλη με φόντο γαλάζιες βαρκούλες να μας λέει ότι θα ξαναπάμε στο ΔΝΤ, ενώ προσπαθούμε να τελειώνουμε με αυτό το... ευαγές ίδρυμα; ας τον ψηφίσουμε! Το ιστορικό ανάλογο: την 1η Νοεμβρίου του 1920 μας έπιασε, και τότε, η λιγοψυχιά μας: θελήσαμε να διώξουμε τον Ελ. Βενιζέλο, ο οποίος ζητούσε λίγη υπομονή ακόμη, και αναδείξαμε τη Δεξιά στην κυβέρνηση. Τη συνέχεια την ξέρουμε: η εθνική τραγωδία της Μικράς Ασίας, και ο ξεριζωμός του Ελληνισμού μετά τριάντα, ολόκληρους, αιώνες... Αυτοί είστε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου