Ο φωτογράφος και η μηχανή του

Σχόλιό του Κ. Γ. Καζανάκη σε ανάρτηση υπό τον τίτλο "DSLR POWER",
όπου παρουσιάζονται δύο φωτογραφίες με το ίδιο θέμα,
τραβηγμένες η μία με κάμερα DSLR, και η άλλη με κάμερα κινητού.

Μου θύμισε την πιο ανόητη ερώτηση που έχω ακούσει στη ζωή μου.
Κάποια κυρία που της άρεσε μια φωτογραφία μου με ρωτά:
"Τι μηχανή έχετε;"
Υπάρχει και η... ομόσταβλη ερώτηση:
"Με ποια μηχανή την τραβήξατε;"!
λες και η μηχανή τραβάει από... μόνη της,
οπότε μια "καλύτερη" μηχανή τραβάει και... "καλύτερες" φωτογραφίες!
Ιδού λοιπόν:

"Kαι ο φωτογράφος που παίζει; ή, μήπως,... δεν παίζει καθόλου;
θέτεις, νομίζω, λάθος το ζήτημα και βάζεις ένα ψεύτικο δίλλημα!
δεν κρίνουμε μηχανές, αλλά φωτογράφους,
κι όταν κοιτάζουμε φωτογραφίες αυτούς βλέπουμε!
Το βασικό είναι το μάτι του φωτογράφου
που πρέπει να "κόβει" σαν ξυράφι,
οι γνώσεις του (καλλιτεχνικές και τεχνικές),
η ακαριαία δράση του (επιλογή-καδράρισμα-λήψη σε χρόνο dt
-αυτό είναι γνωστό και ως reflex),
η πείρα και η εμπειρία του,
η "φιλοσοφία" του (τι και γιατί φωτογραφίζω),
η φωτογραφική και η εν γένει Παιδεία του˙
η προσωπικότητά του με μια λέξη δηλαδή.
Από κει και πέρα ένα κουτί με μια τρύπα και ένα φωτοευαίσθητο υλικό
(φιλμ, χαρτί, αισθητήρας), είναι αρκετό.
Οι φωτογράφοι που έχουν μείνει στην ιστορία
μια Leica τόση δα είχαν με ένα νορμάλ φακούλι!
ούτε pixel ήξεραν, ούτε zoom φακούς είχαν, ούτε τέρατα τηλεφακούς,
ούτε σώματα που ήθελαν... αχθοφόρο να τα κουβαλήσει,
ούτε photoshop και lightroom υπήρχαν!
με μια λέξη: σημασία έχει ποιος είναι πίσω από το σκόπευτρο,
και είναι αυτός που κάνει τη φωτογραφία,
και όχι η μηχανή που δεν κάνει ούτε τη φωτογραφία,
ούτε -πολυ περισσότερο-, τον φωτογράφο!"