Επιστολή Πλουμπίδη

 

Αγαπημένοι μου, 

Σας γράφω τις τελευταίες μου γραμμές. 

Είναι η πρώτη ώρα της 14ης Αυγούστου 1954. 

Με ξύπνησαν για να με ειδοποιήσουν ότι το πρωί θα γίνει η εκτέλεσή μου. 

Τις τελευταίες αυτές ώρες που μου απομένουν τις αφιερώνω στους αγαπημένους μου.

Εκείνο που έχω να σας πω είναι ότι ΠΟΤΕ μου ΔΕΝ υπήρξα προδότης, όπως με αποκαλούν οι κατήγοροί μου. 

Πάντα υπηρέτησα πιστά την ιδεολογία μου πιστεύοντας ότι εξυπηρετώ το λαό. 

Συγχωρώ τους κατηγόρους μου για τις πίκρες που μου ‘δωσαν την ώρα που χρειαζόμουν συμπάθεια και κατανόηση. 

Σας παρακαλώ και σας όλους να συγχωρήσετε και σεις τους κατηγόρους μου. 

Αυτό θα είναι για μένα ανακούφιση. 

Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου στον πεθερό μου και πεθερά μου. Στον αγαπητό μου Βρασίδα, Δημοσθένη και γυναίκα του, που μου παραστάθηκαν στοργικά στη φυλάκισή μου.

Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου στις αδελφές μου που ταλαιπωρούνταν να με επισκέπτονται κάθε εβδομάδα. 

Αποχαιρετώ τα’ αδέλφια μου Σπύρο και Γιώργη. 

Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου σ’ όλους, γνωστούς και αγνώστους, για τη συμπαράστασή τους ή την καλοσύνη που έδειξαν απέναντί μου στις κακές ώρες της ζωής μου.

Στα ανίψια μου και ιδιαίτερα τη Γεωργία εύχομαι κάθε ευτυχία. 

Στην αγαπημένη μου Ιουλία, που μου στάθηκε αγαπημένη συντρόφισσα στα λίγα χρόνια της ζωής μας, εκφράζω τη βαθιά μου ευγνωμοσύνη για τη στοργή και την αγάπη της.

Της εύχομαι να ζήσει τη ζωή της και να ευτυχήσει. 

Στο αγαπημένο μου παιδί το ΔΗΜΗΤΡΗ εύχομαι να γίνει ΜΕΓΑΛΟΣ και ΧΡΗΣΙΜΟΣ άνθρωπος για το καλό το δικό του και του ελληνικού λαού. 

Σας αφήνω γεια

Νίκος 

13 προς 14 Αυγούστου 1954

Υ.Γ. Μη λυπάστε, εγώ τώρα θα ησυχάσω. 

Σας εύχομαι όλων ευτυχία. Ο θάνατος είναι μια αλλαγή της ύλης. Έτσι είναι. 

...

Μετά την εκτέλεση, η ηγεσία του ΚΚΕ θα φτάσει στον έσχατο ξεπεσμό  διατυμπανίζοντας απο τον ραδιοφωνικό της σταθμό, πως η εκτέλεση ήταν εικονική και ότι ο πλουμπίδης φυγαδέυτηκε στην Αμερική όπου τρώει τα αργύρια της προδοσίας του,

κι ας ήταν γεμάτες οι αθηναϊκές εφημερίδες με το πτώμα του Πλουμπίδη.